ตอนที่760แสดงความรัก

ตอนที่ 760แสดงความรัก

ขณะนั้นพันเดชก็ลุกขึ้นแล้ววางไม้คิว จากนั้นก็มองพวก

เขาสามคน “อย่าบอกว่าฉันไม่ได้บอกพวกนายสามคนนะ ถ้า อยากให้ลูกสาวของพวกนายทั้งสามคนแต่งงานกับลูกสาวฉัน ก็เร่งหน่อยนะ ไม่งั้นถ้าพลาดไปแล้ว แค่อยากร้องไห้ก็ไม่มีที่ ให้ร้องเอาล่ะ !” พูดจบเขาก็หยิบไวน์แดงที่อยู่ข้างๆ ขึ้นมาจิบ

อยากจะถามมากเลยว่า พันเดช คุณเอาความมั่นใจ ขนาดนี้มาจากไหนห้ะะะ!

มีใครบอกว่าจะเอาลูกสาวมาแต่งงานกับลูกชายคุณเหรอ

? อีกอย่างคุณรู้ได้ยังไงว่าจะเป็นลูกผู้ชาย!

เขาโอ้อวดความสุขจนทำให้ทั้งสามคนส่งสายตาขวางให้ เขา ส่วนพันเดชก็ทำเหมือนว่ามองไม่เห็น จากนั้นก็เดินไปยัง โซฟาที่จิดาภาอยู่

ขณะนั้นจัสตินก็วางไม้คิวลงแล้วเดินไปที่โซฟา

“อืม ถ้าอย่างนั้นฉันจะให้ลูกสาวฉันแต่งงานกับลูกชาย นายนะ !”

จัสตินเลิกคิ้ว “รอให้นายแก้นิสัยเจ้าชู้ของนายก่อน แล้ว ฉันค่อยพิจารณา !”
“นี่มันกับอะไรกับลูกสาวฉัน ?”

“ดูลูกก็ต้องดูพ่อก่อน นายไม่เคยได้ยินหรือไง ?” พูดจบ จัสตินก็ยักคิ้วแล้วจิบไวน์แดงหนึ่งคำ ปาณชัยก็ยิ้มแล้วมองไปที่พันเดช “แล้วนายรู้ได้ยังไงว่า

เป็นลูกชาย ?”

“สัญชาตญาณไง !”

“จิ พันเดชชอบลูกชายมากกว่าลูกสาว คุณอย่าไปสนใจ เลยนะ !” ปาณชัยพูดขึ้นมาลอยๆ

พันเดชเอนหลังไป มือข้างหนึ่งก็กอดจิดาภาไว้ “นายอย่า มาหว่านความขัดแย้ง ไม่ว่าจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง ฉันก็ชอบ เหมือนกันนั่นแหละ !

“จิ คุณเชื่อไหม ?”

จิดาภาส่ายหัวด้วยรอยยิ้ม

ในตอนนี้ หลังจากที่เห็นจิดาภาส่ายหัวแล้ว พันเดชก็มอง

ไปที่เธอ “ภรรยาครับ ผมจะบอกคุณด้วยการกระทำนะ !

“ฉันจะรอดูนะ !”

“OK ! เมื่อเห็นทั้งสี่ตาของพวกเขาสบกันแสดงความรัก ลาภิศก็แกล้งทำเป็นไอ “พันเดช แสดงความรักอยู่ที่สาธารณะ มันไม่เหมาะสมนะ อย่าปล่อยให้พวกฉันที่ไม่มีคนรักอิจฉาไป หน่อยเลย !”
เมื่อได้ยินคำพูดของลาภิศ พันเดชก็หันหัวมองไปที่เขา “นายไม่มีความรัก ? ไม่ใช่ความรักของนายล้นเอ่อไปแล้วเห รอ ?”

“อย่ามาหยามชื่อเสียงของฉันนะ !

“นายยังมีสิ่งนี้ด้วยเหรอ ?” พันเดชถามขึ้นมาลอยๆ

ลาภิศมองออกอยู่แล้วว่าตอนนี้พันเดชภาคภูมิใจทั้งเรื่อง งานและความรักทั้งสองอย่าง แล้วดีใจจนลืมตัว !

เขายิ้มขึ้น “พันเดช มันก็คล้ายๆ กันนั่นแหละ อย่ามาว่า ฉันเลย !”

“ตอนนี้ไม่สามารถเอาอดีตมาเทียบกันได้นะ ในตอนนี้ต่อ ให้แม่น้ำรั่วสามพัน เพียงหนึ่งจอกก็ดับกระหาย !” พันเดช พูดอย่างภาคภูมิใจมาก

อดีตของเขาจิดาภาก็รู้อยู่อย่างชัดเจนมาก ดังนั้นเขาจึง ไม่ได้กลัวอะไร

“ฉันเคยผ่านสวนดอกไม้มา แต่ไม่มีสักใบที่ติดตัวมาเลย การแต่งงานที่เป็นหลุมฝังศพนี้ก็อาจจะไม่ค่อยเหมาะกับฉัน ลาภิศเองก็พอใจกับการใช้ชีวิตของตัวเองมาก เพราะเขารู้สึก ว่าความรักเป็นสิ่งที่ฟุ่มเฟือยอย่างหนึ่ง ไม่ใช่ว่าทุกคนจะ สามารถพบเจอกันได้ ดังนั้นเขายอมรับที่จะเป็นแบบนี้ไปตลอด ชีวิต

แม้ว่าจะแต่งงานกัน แต่ก็ไม่จำเป็นต้องมีความรัก
พันเดชมองไปที่เขา “ฉันเชื่อว่าในชีวิตนี้นายก็จะได้พบเจอ กับคนที่ทำให้นายเข้าไปอยู่ในหลุมฝังศพแน่นอน ” พันเดช พูดอย่างแน่วแน่

“งั้นก็ขอให้มันเป็นจริงเหมือนคำพูดดีๆ ของนายนะ !

แม้ว่าพันเดชกับลาภิศเจอกันทีไรก็มีแต่ทะเลาะกัน แต่ พวกเขาต่างก็รู้ดีว่านี่ไม่อาจส่งผลกระทบต่อความสัมพันธ์ของ พวกเขาได้

โครงสร้างของผู้ชายกับผู้หญิงต่างกัน หูของผู้หญิง กำหนดความรู้สึกของเธอ ในขณะที่การกระทำของผู้ชาย กําหนดความรู้สึกของเขา

ดังนั้น โดยส่วนใหญ่แล้วผู้ชายมักจะมีเหตุผล ส่วนผู้หญิง ก็จะไร้เหตุผล

ขณะนั้นปาณชัยก็มองไปที่พวกเขา “จะจัดงานแต่งตอน

ไหน ?”

“เดือนหน้า ส่วนรายละเอียดต้องคุยกับคุณย่าก่อนถึงจะรู้”

เมื่อพูดถึงสิ่งนี้จัสตินก็ยิ้มขึ้น “นึกไม่ถึงเลยนะว่าในพวก เราสี่คน คนที่แต่งงานเป็นคนแรกจะเป็นพันเดช แถมยังเป็น คนแรกที่มีลูกด้วย !”

ในขณะนั้นลาภิศก็ตั้งใจพูดขึ้นมาหนึ่งประโยค “การ แต่งงานครั้งที่สองต้องจัดยิ่งใหญ่ขนาดนั้นเลยเหรอ ?”
“เป็นการแต่งงานครั้งที่สอง แต่เป็นคนที่แต่งงานคน

แรก !!” พันเดชจับไหล่ของจิดาภา แล้วประกาศเผด็จการ เขา ไม่ได้สนใจเรื่องพวกนี้ ไม่ว่าจะแต่งครั้งที่เท่าไหร่ เขาก็ให้การ แต่งงานที่ไม่เหมือนใครแก่จิดาภา

กอดจิดาภาก็เหมือนกอดโลกไว้ทั้งใบ ท่าทางที่มีความสุข และภาคภูมิใจเป็นสิ่งที่พวกลาภิศทั้งสามคนไม่อาจเข้าใจได้ แต่พันเดชเชื่อว่า พวกเขาสามคนต้องมีสักวันในไม่เร็วก็ช้า !

“งั้นเห็นได้ว่าพวกฉันต้องแสดงความยินดีกับนายแล้ว ล่ะ !” พูดจบทั้งสองคนก็ยกแก้วขึ้น

“เกรงใจเกินไปแล้ว !” พันเดชก็ยกแก้วขึ้น ทั้งสี่คนก็ชน แล้วดื่มไปจนหมด

ในขณะนั้นลาภิศก็มีความคิดเลวๆ ว่าจะลงโทษที่ไม่ได้

บอกเขาก่อน จากนั้นสายตาก็หันไปมองจิดาภา แล้วเทไวน์

แดงไปหนึ่งแก้ว “จิ แก้วนี้ผมดื่มคารวะคุณ ยินดีด้วยนะ !

จิตาภายกไวน์แดงแล้วไม่ได้พูดอะไร

ในความเป็นจริงแล้วเธอก็เข้าใจว่าทำไมลาภิศถึงทำแบบ

พันเดชก็มองไป เมื่อเข้าใจแล้วจ้องเขาเขม็ง “ถ้าลูกชาย ฉันเป็นอะไรไป ฉันจะมาหานายนะ !

“นี่ฉันแสดงความยินดีนะ มันไม่สมเหตุสมผลเอาซะเลย !”
จากนั้นเขาจึงยื่นมือของไป “แก้วนี้ผมดื่มแทนละกัน

เมื่อเห็นเขาดื่มแทน จัสตินกับปาณชัยก็ยังจะเกรงใจอะไร

อีกเล่า !

“จิ ลาภิสดื่มคารวะคุณแล้ว งั้นผมก็ต้องคารวะกับคุณ หนึ่งแก้ว !”

พันเดชก็มองไปที่พวกเขา รู้ทันทีว่าพวกเขาคิดเรื่องเลวๆ ตามลาภิศ แน่นอนได้รับอีกแก้วหนึ่งแล้ว

ปาณชัยที่นั่งไขว่ห้างอยู่ตรงนั้น เมื่อเห็นแบบนี้แล้ว ถ้าเขา จะไม่ไปคารวะสักนิดเดียวมันก็แปลกแยกไปหน่อย !

“จิ ผมก็คารวะคุณหนึ่งแก้ว ขอให้คุณมีความสุขนะ !

จิดาภาถือแก้วขึ้นมา แต่ไม่นานนัก แก้วที่อยู่ในมือก็ถูก คนหยิบไปอีก “ฉันดื่มแทนเธอ !”

หลังจากดื่มไปได้สามแก้ว ก็ถือว่าพันเดยดื่มไปได้ไม่น้อย คุณชายทั้งสามคนก็มองไปที่เขา มุมปากยกขึ้นด้วยรอย

ยิ้ม

หลังจากดื่มแก้วสุดท้ายเสร็จ พันเดชก็มองไปที่พวกเขา “ถ้าลูกชายฉันเป็นอะไรไป พวกนายจะรับผิดชอบได้เหรอ ?”

“ดังนั้นก็ให้นายดื่มแทนแล้วไม่ใช่เหรอ ?

“นี่พวกนายตั้งใจสินะ !”
“มองออกก็ดีแล้ว !” ทั้งสามคนพูดด้วยรอยยิ้ม นี่เป็นการ

ลงโทษเขา

พันเดชกลอกตาส่งให้พวกเขา

การดื่มไวน์แดงนั้นยากที่จะเมา แต่ผลที่ตามมาค่อนข้าง แรง แล้วพันเดชยังดื่มไปต่อเนื่องกันทั้งสามแก้ว แม้จะดูไม่เป็น อะไร แต่จิดาภามองออกได้ว่าเขาก็เมาไปเล็กน้อยแล้ว

“ยังไงก็ตาม จิ ถ้ามีอะไรให้ช่วยก็บอกนะ !”

จิดาภาพยักหน้า “พวกคุณวางใจได้เลยนะ มีคุณชายที่ มีชื่อเสียงทั้งสามคน ฉันจะใช้แน่นอน !” จิดาภาพูดด้วยรอย ยิ้ม

หลังจากผ่านช่วงเวลานี้ จิดาภาก็ได้เข้าใจพวกเขาไม่น้อย แม้ว่าแต่ละคนจะมีนิสัยที่ใบหน้าโตกว่าหัว แต่ว่าแต่ละคนก็ เป็นคนธรรมดานั่นแหละ เพียงแค่มีเงินหน่อย ตัวตนและ บริษัทของตระกูล ทำให้พวกเขาโดดเด่นขึ้นมาหน่อย

หลังจากออกมาจากสโมสรส่วนตัวก็เป็นเวลาสี่ทุ่มแล้ว เนื่องจากพันเดชช่วยดื่มเหล้าให้เธอและชีวิตน้อยๆ ของตัวเอง จิดาภาจึงเป็นคนขับรถ

พันเดชนั่งอยู่เบาะข้างคนขับ ความจริงแล้วเขาไม่ได้ดื่ม มาก แต่ถ้าหากจิดาภาจะขับ ก็ต้องปล่อยให้เธอขับ แบบนี้เขา ถึงจะมองเธอได้สะดวก

ในรถ จิดาภาตั้งใจขับรถมาก ส่วนพันเดชก็นั่งมองจิดาภาอยู่ข้างๆ

ปกติเขาจะเป็นคนขับรถแล้วจิดาภาเป็นคนนั่งแบบนี้ใน

ตอนนี้ พันเดชจึงมีความรู้สึกบางอย่างที่ไม่สามารถอธิบาย ออกมาได้ การที่ได้ชื่นชมเธอตามอำเภอใจแบบนี้ มันเป็นเรื่องที่น่า

ยินดีอย่างยิ่ง

“คุณจ้องมองฉันขนาดนี้ มันกลัวฉันจะเป็นอะไรไปเหรอ ? จิดาภาเอ่ยปากถาม แม้ว่าจะไม่ได้หันหัวมองไปที่พันเดช แต่ก็ สามารถสังเกตสายตาอันเร่าร้อนของเขาได้

ขณะนั้นพันเดชก็ชะโงกไปอย่างกะทันหัน แล้วเอ่ยปากพูด อยู่ข้างๆ หูของเธอ “ผมเชื่อในความสุขมของคุณ !

“คุณอยู่ห่างๆ ฉันหน่อย ความสุขุมของฉันยิ่งจะดีมากไป

อีก !” จิดาภาพูด แต่ก็ไม่กล้าที่จะหันไปมองจริงๆ

เมื่อได้ยินคำพูดของจิดาภา แม้ว่าพันเดชอยากจะจูบเธอ ก็ต้องอดทนไว้ ถ้าเธอไม่สงบไม่ได้จะทำยังไงล่ะ

จากนั้นมุมปากก็ยิ้มขึ้นอย่างชั่วร้าย แล้วจึงไปข้างหลัง ด้วยท่าทางที่ขี้เกียจ สายตาก็ยังคงหยุดอยู่บนจิดาภาเช่นเดิม

ทันใดนั้นก็รู้สึกว่าชีวิตมันช่างวิเศษเอาซะจริงๆ เมื่อหลาย ปีที่แล้วยังเป็นคนที่เขาเกลียดมาก ทว่าตอนนี้กลับชอบแบบไม่ อาจห้ามใจได้

คนคนหนึ่งที่พยายามจะขอหย่าร้างเมื่อหลายปีก่อน ตอนนี้กลับกำลัง

เมื่อได้มุมปากของเขายกอย่างไม่รู้ตัว

แต่ก็จนปัญญา รู้สึกผิดคลาดกันกับเธอเมื่อนั้น ถ้าสังเกต

คิดอะไรอยู่เหรอ ?” จิดาภาปากถามขึ้นมากะทันหัน

เขาจ้องมองเธออยู่เงียบๆ ข้างหลัง ยิ่งทำให้เธออึดอัด

มากขึ้น

เมื่อได้ยินเสียงของพันเดชก็รู้สึกผมสามารถคำคุณหนึ่งถามได้ไหม

เขาเอ่ยชื่อพร้อมนามสกุลออกมา ไม่ว่าทำไมไม่ค่อยดีนัก “ถามอะไร ?

“หลายที่แล้วคุณแต่งงานกับผม คือเหรอ ?”

จิตาภา ยังไงก็นึกไม่ถึงเลยว่าเป็นถามเรื่องนี้มากะทันหันได้ยังไงนะแน่นอน !”

ทำไมล่ะ ?” พันเดชสงสัย แล้วถ้ารักผม ทำไมถึงหย่ากับผมล่ะ ?”

มันเป็น

ครอบครัว สัญญาแล้วว่าจะลงแต่งงานกับคุณ ฉันก็เลยต้องสูญเสียไปเพื่อให้บรรลุผล ! จิดาภาพูด

แต่พันเดชก็ยังไม่ค่อยอยากจะเชื่อ “คุณไม่รักผมจริงๆ เหรอ ?”

ดูเหมือนว่าความรู้สึกโดดเด่นของพันเดชจะพองตัวอีก

ครั้ง !

“ถ้าตอนนั้นฉันรักคุณจริงๆ ก็คงไม่แกล้งทำตัวขี้เหร่หรอก นะ แต่ควรจะพยายามทำทุกวิถีทางที่จะหลอกล่อคุณไม่ใช่เห

รอ ?”

ก็จริงนะ

ทุกๆ ครั้งที่คิดถึงเรื่องนี้ พันเดชก็ยังคงรู้สึกอึดอัดมาก ถ้า ไม่ใช่เป็นเพราะเรื่องนี้ พวกเขาคงไม่ได้คลาดกันมาหลายปี ขนาดนี้

ถ้าจะบอกว่าพันเดชมองคนแต่หน้าตา งั้นก็ขอถามหน่อย ว่า ในตอนแรกจะมีใครไปชอบผู้หญิงที่ดูแก่ ! ขึ้นคาน

ถ้าเขาไม่ได้รัก ใบหน้านั้น แต่อย่างน้อยใบหน้านั้นก็เป็น รูปร่างหน้าตาที่เขาเห็นเป็นสิ่งแรก

เมื่อเห็นพันเดชไม่ได้พูด จิดาภาก็เอ่ยปากพูดขึ้น “ฉัน โจมตีความมั่นใจของคุณไปแล้วเหรอ คุณคิดว่าผู้หญิงทุกคน จะต้องรักคุณใช่ไหม ?” จิดาภาถาม

พันเดชโน้มไปแล้วสูดลมหายใจเบาๆ อยู่ข้างๆ หูของเธอ “ผมต้องการให้คุณรักผมคนเดียวเท่านั้นก็เพียงพอ
จิดาภาตัวสั่นขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว

หูเป็นบริเวณที่บอบบางที่สุดของเธอ เขาเข้ามาใกล้ๆ

อย่างกะทันหัน แถมยังตั้งใจพูดอยู่ตรงนั้นอีก จิดาภาจะไม่มี การตอบสนองได้ยังไง ! “นั่งดีๆ ได้แล้ว !” จิดาภาพูด จากนั้นก็เปลี่ยนเกียร์แล้ว

ขับไปข้างหน้า

ทักษะการขับรถของจิตาภาก็ไม่เลว เพียงแค่ถ่อมตน เท่านั้น ไม่เหมือนกับพันเดชที่ชอบโอ้อวด

รถพุ่งไปบนถนน

ส่วนพันเดชเห็นหูของจิดาภาแดงขึ้น ดวงตาก็มีรอยยิ้มลึก ซึ่งมากขึ้นไปอีก……..

ในไม่ช้าก็มาถึงชั้นล่างของบ้านแล้ว จิดาภาเพิ่งกับรถ กำลังจะปลดเข็มขัดนิรภัยออก แต่วินาทีต่อมาก็มีแขนที่ แข็งแกร่งยื่นออกมา แล้วดึงเธอกลับมา จากนั้นก็จูบไปที่ริม ฝีปากของเธอทันที

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ