ตอนที่639งานหมั้นที่น่าดีใจ

ตอนที่ 639 งานหมั้นที่น่าดีใจ

“เอลล่า ฉันรู้ว่าเธอเป็นห่วงฉัน แต่คราวหน้าเธออย่าพูด กับลีโอแบบนี้ได้มั้ย ฉันไม่อยากให้เขาต้องเป็นห่วง” เบเบ้พูด กับเอลล่า ในใจก็เฝ้าแต่คิดถึงสงชัย

“คุณหนู ทำไมถึงต้องลำบากตัวเองแบบนี้?” เอลล่าพูด

อย่างปวดใจ

เบเบ้ยิ้มออกมาอย่างเพื่อนๆ “เอลล่า เธอไม่เข้าใจ ถ้าหาก วันหนึ่งเธอรักใครเข้าเธอจะเข้าใจเอง!” พูดพลางสายตาของ เธอก็มองไปข้างบน

เอลล่ารู้สึกว่าเธอตั้งใจทำมากเกินไปแล้ว แต่จะทำยังไง

ได้ ทำได้เพียงแค่รู้สึกทรมานแทนเธอในใจ

เดิมทีพันเดชกะจะประกาศเรื่องแต่งงานให้คนอื่นได้รู้ แต่ จู่ๆงานหมั้นของเปรมศักดิ์ก็มาขัดพวกเขาไว้

พันเดชไม่ใช่คนที่จะจัดการอะไรเงียบๆแต่ครั้งนี้คงต้อง ยอมให้เปรมศักดิ์

ตระกูลสวันนีย์

กชกรเลือกรูปที่จะใช้ในงานแต่ง ไม่นานเธอก็ลากจิดาภา

ให้มาช่วยเธอเลือกด้วย ส่วนพันเดชก็นั่งไขว่ห้างอย่างขี้เกียจข้างๆจิดาภาอยู่ตรงนั้นเหมือนการ์ดที่คอยปกป้องเธอ

ส่วนเปรมศักดิ์กลับนั่งอีกฝั่งมองพวกเขาด้วยสีหน้าได้ อารมณ์

“จิ เธอว่ารูปนี้เป็นไงบ้าง?” กชกรถามจิดาภาด้วยใบหน้า ที่เปี่ยมความสุข

จิดาภามองอย่างตั้งใจ “นี่ก็ไม่เลว นี่ก็สวย……”

“ฉันก็ว่างั้น” กชกรปาก “เลือกรูปไหนดีนะ?”

“รูปของเธอกับพี่ถ่ายได้ดีมาก งั้นรูปนี้ละกัน ดูมีความสุข ดี!” จิดาภาพูดอย่างมั่นใจ

เมื่อได้ยินจิดาภาพูด กชกรพยักหน้า “ฉันก็ว่างั้น ดีเลย งั้น รูปนี้แหละ”

“จริงสิ ยังมีชุดอีก จิ เธอช่วยฉันเลือกชุดพิธีการหน่อยน้า”

กชกรพูด

จิดาภาพยักหน้า “ได้”

“ชุดอยู่ชั้นบน ปะ พวกเราไปดูกัน”

จิดาภาพยักหน้าแล้วหันมามองพันเดช ทั้งคู่สบตากัน พัน เดชก็พยักหน้า จิดาภาจึงยิ้มขึ้นข้างบนไป

ห้องนั่งเล่นข้างล่างจึงเหลือเพียงพันเดชกับเปรมศักดิ์

พันเดชมองเปรมศักดิ์ “ยินดีด้วยนะครับ!” พันเดชถือไวน์ ตรงหน้า
เปรมศักดิ์ไม่ได้มีอารมณ์ร่วม แม้ว่าจิดาภาจะคบกับพัน เดชนานแล้ว แต่พวกเขาก็ไม่ได้มีความสัมพันธ์ที่ดีต่อกัน ระหว่างพวกเขาย่ำแย่มาก

เปรมศักดิ์กวาดตามองพันเดช “ทำไมต้องมาทำตัวเส แสร้งด้วย?” เขาพูดอย่างไม่ไว้หน้าสักนิด

พันเดชยักคิ้ว “เวลาไหนควรจะเสแสร้งก็ควรจะเสแสร้ง

“ไม่คิดเลยว่าแกจะมีวันที่กระทำตัวต่ำช้าแบบนี้ด้วย เหมือนกัน” เปรมศักดิ์พูดอย่างเหี้ยมๆ

แววตาพันเดชเผยความรู้สึกออกมาแล้วยิ้ม “ก็ต้องโทษ นายที่อยากได้ของๆคนอื่น”

สีหน้าเปรมศักดิ์ดูเลวร้าย “นายคิดว่าตัวนายเหมาะสมกับ จีจริงเหรอ?”

“เหมาะไม่เหมาะไม่ได้ขึ้นอยู่กับคำพูดนาย เรื่องแบบนี้ ไม่ใช่สิ่งที่นายจะพูดออกมาเองได้” พันเดชอิงอยู่ตรงนั้นแล้ว หมุนแก้วไวน์ที่ถืออยู่เบาๆ

“ฉันเป็นพี่ของจิ ทำไมจะพูดไม่ได้”

พูดจบพันเดชก็พูดต่อ “รู้จุดยืนของตัวเองก็ดี ฉันหวังว่าจะ ทำประโยคนี้ไว้ด้วย” พูดพลางเขาก็กวาดตามองเปรมศักดิ์ จากนั้นก็ดื่มไวน์ในแก้ว

ตอนนั้นเองจิดาภาลงมาจากชั้นบน “พี่ กชกรเรียกพี่แหละ บอกว่าให้ไปหาเธอหน่อย”
การปรากฏตัวของจิดาภา ห้ามศึกทั้งคู่ไว้

จิดาภาเดินลงมาเข้าไปหาพันเดซ

เปรมศักดิ์มองพวกเขาแวบนึง พยักหน้าแล้วลุกเดินขึ้นไป

พอเปรมศักดิ์ออกไป จิดาภาหันมามองพันเดชแล้วเข้าไป นั่งข้างๆ “เมื่อกี้คุยอะไรกัน?

พันเดซยื่นมือออกมากอดเธอ “จะพูดอะไรได้ล่ะ? ก็ต้อง แสดงความยินดีด้วยน่ะสิ”

เธอมองพันเดช ไม่รู้ทำไมจิตาภาถึงรู้สึกว่าพันเดชรู้ทุก เรื่อง เพียงแต่ไม่พูดออกมาสักอย่าง……..

วันแต่งได้กำหนดไว้แล้ว

ก่อนหน้านี้จิดาภายังคงลังเลว่าจะห้ามเปรมศักดิ์ให้ไม่ส่ง การ์ดเชิญไปรยาดีมั้ย แต่ทำแบบนั้นมันก็ชัดโจ่งแจ้งเกินไป

ยิ่งไปกว่านั้นไปรยาก็เป็นคนที่หยิ่งทะนงตน

สุดท้ายจิดาภาก็ยังส่งการ์ดเชิญไปให้ไปรยา

เมื่อเห็นการ์ดเชิญ ไปรยาอึ้งไปอย่างเห็นได้ชัดแต่ก็ยังพูด ตอบด้วยรอยยิ้มต่อ “อั้ม พอถึงตอนนี้ฉันจะไปแน่นอน”

จิดาภามองไปรยา คิดแล้วพูดออกมา “ฉันไม่ควรเชิญเธอ

ไปใช่มั้ย”

“ได้ไงล่ะ จะว่าไงดี พวกเราทั้งสามเล่นด้วยกันมาโตด้วย กันมา ถึงแม้ฉันกับพี่เธอจะเป็นเพื่อนกันไม่ได้แล้ว แต่ยังไงก็ยังเป็นเพื่อนใช่มั้ยล่ะ เธอวางใจได้ไม่ต้องห่วงฉัน ฉันโอเค” ไปร ยาพูดด้วยรอยยิ้ม

เมื่อได้ยินไปรยาพูดเช่นนั้น จิดาภาก็พยักหน้า “ยิ้ม ใน เมื่อเป็นแบบนี้ฉันก็หมดห่วง ถึงตอนนั้น ให้พวกเรามารับเธอ มั้ย?”

“ไม่ต้องหรอก ฉันไปเองได้