บทที่280ประเมินค่าไม่ได้ (3)

บทที่ 280 ประเมินค่าไม่ได้ (3)

ในเมื่อไม่เกี่ยวอะไรกับพันเดช จิเธอต้องรักษาระยะกับเขา

ไว้ คนอื่นเขารู้กันหมดว่าพันเดชมีแฟนแล้ว และเพื่อผล ประโยชน์ของบริษัทเอไอ ถ้าเกิดว่ามีข่าวแบบนี้เผยแพร่ออกไป มันก็จะกลายเป็นว่าเธอเป็นมือที่สาม เพราะฉะนั้นเธอก็ควรคิด ให้ดี

“หนูเข้าใจแล้วค่ะพ่อ” จิตาภาพยักหน้าตอบรับ สำหรับ คำแนะนำของที่บ้านเธอก็ฟังจนชินแล้ว

การันต์รู้ดีว่าจิดาภาเป็นคนที่รู้ว่าอะไรควรไม่ควร เขาพูด

เพียงแค่นั้นไม่ได้พูดอะไรต่อ

“แล้วพันเดชเขาจะจัดการเรื่องนี้ยังไง” จันทน์ถาม

พูดถึงเรื่องนี้จิดาภาก็นิ่งไป “ยังไม่ทราบเหมือนกันค่ะ แต่ คิดว่าเขาตอนนี้เองก็ถูกนักข่าวรอที่หน้าบริษัทเขาบอกรอเขา กลับไปก่อนก็จะมาคุยเรื่องนี้กัน

“แล้วเราคิดยังไง”

“ถ้าเป็นแบบนี้ก็คงต้องจัดงานแถลงข่าว

ฟังน้ำเสียงของจิดาภาแล้วก็น่าเชื่อเชื่อว่าเธอไม่ได้ยุ่ง เกี่ยวอะไรกับพันเดชแล้ว จันทนี้เองก็ค่อยวางใจ
“อืม แบบนี้ก็ไม่เลว ง่ายแล้วก็ชัดเจนดี” การันต์ว่า จิดาภาพยักหน้า “เดี๋ยวหนูไปคุยกับเขา

เรื่องที่คุยทั้งหมดก็จบลง

เมื่อคุยกันแล้วจันทนีก็เอ่ยปากว่า “ดีแล้ว ในเมื่อเรื่อง ทั้งหมดก็เกิดขึ้นมาแล้ว งั้นก็ไปคุยกันที่บริษัท วันนี้ก็กินข้าวกัน ซะเลยที่นี่แล้วค่อยเข้าไป

“ดีค่ะ” จิดาภาพยักหน้า ในใจก็รู้สึกอุ่นใจขึ้นเป็นกอง

เดี๋ยวแม่ให้เขาไปทำอาหารที่เราชอบมาให้

“ขอบคุณค่ะแม่” จิดาภายิ้ม

เรื่องทั้งหมดก็ลงเอยแบบนี้

ทั้งสี่คนก็นั่งคุยกันอยู่ในห้องรับแขก ตอนนั้นเองที่ โทรศัพท์ของจิดาภาก็ดังขึ้นมา เมื่อเห็นว่าเป็นใครโทรมาเธอก็ กดรับ

“ฮัลโหล สงชัย” จิดาภาพูด หลังจากที่โดนเขาบอกมา ตลอด เธอก็ชินกับการเรียกชื่อเขาแบบนี้

เมื่อได้ยินจิดาภาเรียกชื่อสงชัยขึ้นมา สายตาทั้งสามคู่

มองตรงไปยังจิดาภา

“จิ คุณอยู่ไหน” สงชัยเอ่ยปากถามในสาย

“อยู่บ้าน”
“บ้านเหรอ

“อืม คุยกับพ่อแม่อยู่” เธอพูดอย่างง่ายๆถึงบ้านนี้

สงชัยก็นิ่งไปแล้วก็ตอบว่า “โอเค ฉันเข้าใจแล้ว”

“อืม”

“ฉันมีเรื่องอยากจะถามเธอ สะดวกที่จะมาหาฉันไหม” สง

ซัยถาม

“เอ่อ…”

“ฉันมาที่นี่ตั้งนานแล้ว ยังไม่เคยไปไหว้พ่อแม่เธอเลย ฉัน ไปหาเธอได้ไหม” สงสัยถาม

ตอนนั้นเองที่เธอมองไปยังการันต์และจันทน์แล้วก็พูดขึ้น

ว่า “ก็ได้ มาสิ”

“ได้” สงชัยตอบรับ

เธอบอกที่อยู่กับสงชัยแล้วก็วางสาย

จันทนีมองจิดาภาด้วยสายตาเต็มไปด้วยความสงสัย เธอคิดแล้วก็พูดออกมาว่า ” พ่อ แม่แล้วจะมีเพื่อนมาหา

“ใช่สงชัยที่อยู่บริษัทเพริใช่ไหม” จันทนถาม

จิดาภาพยักหน้า “อืม ใช่เขาเองค่ะ รู้จักกันตอนที่อยู่เมือง นอก เขาช่วยหนูไว้เยอะ

งั้นก็สมควรแล้วให้เขามาที่บ้าน เมื่อจิดาภาพูดจบจันทนีก็พูดขึ้น

ตอนที่เห็นสงชัยในนิตยสาร จันทเองก็รู้สึกแปลกใจ

เมื่อเห็นจันทน์แบบนั้นจิดาภาก็พยักหน้า

จิดาไม่พูดอะไร เปรมศักดิ์ที่นั่งอยู่ข้างๆสายตาก็ครุ่นคิด ถึงเรื่องยุ่งยากและซับซ้อน

ราวๆสามสิบนาทีหลังจากนั้นสงชัยก็มาถึง

จิดาภาไปรับเขาด้วยตัวเองหน้าประตู