ภรรยาที่น่าเกลียดของฉันเป็นคนสวย หรือไม่?

ตอนที่565ความรักที่สวยงามที่สุด(6)



ตอนที่565ความรักที่สวยงามที่สุด(6)

ตอนที่ 565 ความรักที่สวยงามที่สุด (6)

“แล้วมันแปลกตรงไหนล่ะ ?” จิดาภาถามกลับ

“ผมคิดว่าคุณดื่มเป็นแค่ไวน์แดงซะอีก !” พันเดชพูด ใน สายตาของเขา จิดาภาเป็นคนที่พิถีพิถันและใส่ใจในการใช้ ชีวิตอย่างมาก ดังนั้นสามารถคิดภาพที่จิดาภาดื่มไวน์แดงได้ แต่จินตนาการภาพไม่ถึงเลยว่าเธอจะดื่มเบียร์อยู่ที่แผงลอยริม ถนน

ได้ยินสิ่งนี้จิดาภาก็ยิ้มออกมา “เห็นได้ชัดว่าฉันเป็นคนขึ้น ไปได้ก็ลงมาได้ !” เธอยิ้มอย่างภาคภูมิใจ

พันเดชยิ้มขึ้น จากนั้นก็ดื่มเบียร์ไปอีกหนึ่งแก้ว “คุณมาที่ แบบนี้บ่อยๆ เหรอ ?”

จิดาภายักไหล่ “บางครั้ง ก็แค่เคยมาตอนที่เป็นวัยรุ่น แต่ ก็ต้องมาที่นี่เพื่อกินของและดื่มเบียร์กับคนที่ตัวเองชอบ หน่อย !” จิดาภาพูดอย่างทะนงตน

มุมปากของพันเดชยกขึ้น แล้วยื่นมือออกมาเกี้ยวเธอ “คุณวางใจได้นะ วันนี้ผมจะเป็นเพื่อนกับคุณอย่างดี !!

ความหมายของพันเดชคือกินดีดื่มดีเป็นเพื่อนเธอ ทว่า รอบๆ ก็มีสายตาแปลกๆ ส่งเข้ามา
จิดาภาขมวดคิ้วขึ้น ทันใดนั้นใบหน้าแดงระเรื่อขึ้นมา “คุณพูดอะไรเนี่ย ตรงนี้คนเยอะขนาดนี้

พันเดชไม่ได้แยแสแล้วมองไปที่เธอ “คิดไปทั่วแล้วมั้ง ผม หมายถึงกินดีๆ ดื่มดีๆ กับคุณต่างหาก!

จิดาภา “.…..”

สายตาที่อยู่รอบๆ ค่อยๆ จางหายไป

จิดาภากับพันเดซกินไปด้วยคุยไปด้วยอย่างมีความสุข

มาก

พันเดชเองก็ไม่เคยคิดเลยว่าจะผู้หญิงคนหนึ่งให้เขามา กินที่แผงลอยริมถนนกับเธอด้วยกัน

ผู้หญิงที่เขาเคยรู้จักมาก่อน มีใครที่ไม่แต่งหน้าแล้วกล้า

ออกจากประตู แล้วจะมีใครที่มาสถานที่แบบนี้ ?

มีเพียงแต่สิ่งที่คู่ควรกับชีวิตมากที่สุด ที่จะทำให้เขาไม่ สามารถหยุดได้

หลังจากทั้งสองคนกินเสร็จก็จ่ายเงินแล้วออกไป

“กลับไปหรือยัง ?” พันเดชมองไปที่เธอแล้วถามขึ้น

จิดาภาสายหัวแล้วมองไปรอบๆ “ฉันอยากเป็นอีกสักครู่ หนึ่ง !”

“โอเค เดี๋ยวผมไปเป็นเพื่อนคุณนะ……

จากนั้นทั้งสองคนก็ควงแขนเดินไปตามถนนจนกระทั่งถึงชายหาด ยามลมพัดมาแสนสบายมาก

จิดาภาอยากจะให้ทั้งสองเป็นแบบนี้ไปตลอดชีวิต

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ หรือว่าอยู่ภายใต้ บรรยากาศแบบนี้ หลังจากที่ถึงชายหาด จิตาภาก็มองไปยังพัน เดช

“คุณพันเดซ คุณอยากจะเป็นเพื่อนกับฉันและร่วมทุกข์ร่วม สุขกับฉันไปตลอดชีวิต ไม่ว่าฉันจะเปลี่ยนเป็นแบบไหน ก็จะอยู่ เป็นเพื่อนฉันไม่ห่างหายและไม่ทิ้งฉันไปไหนไหม ?” จู่ๆ จิดาภา ก็ถามขึ้น

มองไปที่แก้มแดงของจิดาภา สายตาของพันเดชมองไปที่ เธออย่างเอ็นดู แล้วมุมปากก็ยกขึ้น “ผมอยากจะอยู่เป็นเพื่อน คุณและร่วมทุกข์ร่วมสุขกับคุณ รักคุณไปตลอดชีวิต ไม่ว่าคุณ จะเปลี่ยนเป็นแบบไหน ก็จะอยู่ข้างๆ คุณ ไม่ห่างหายและไม่ทิ้ง คุณไป !”

จิดาภายิ้มออกมา

ความรู้สึกแบบนี้เหมือนคำสาบานเลย

รู้สึกว่ายังมีความสุขมากกว่าการอยู่ในโบสถ์เสียอีก

จิดาภา โอบกอดคอของเขา “คุณพันเดช ฉันก็อยากจะอยู่ เป็นเพื่อนคุณและร่วมทุกข์ร่วมสุขกับคุณ รักคุณไปตลอดชีวิต ไม่ว่าคุณจะเปลี่ยนเป็นแบบไหน ก็จะอยู่ข้างๆ คุณ ไม่ห่างหาย และไม่ทิ้งคุณไป….…..
มองไปที่จิตาภา ในใจของพันเดชก็กระโดดขึ้น

แม้ว่าตอนนี้เธอจะเป็นผู้หญิงของเขาแล้ว แต่ความรักที่มี ให้เธอไม่ได้ลดลงเพราะสิ่งนี้สักนิดเดียว มากไปกว่านั้นยิ่งแรง กล้าและเข้มข้น อยากจะอยู่ด้วยกันกับเธอไปชั่วชีวิต

เขา โน้มตัวลงแล้วจูบไปที่ริมฝีปากของเธอเบาๆ

ไม่รุนแรงและบ้าคลั่งเช่นเมื่อก่อน แต่มากกว่านั้นคือยิ่ง ระมัดระวังเหมือนของล้ำค่า

จิดาภา โอบกอดเข้าแล้วจูบไปที่เขาเบาๆ สายลมพัดมา เบาๆ เส้นผมก็ปลิวเล็กน้อย รูปภาพนี้สวยงามมาก ราวกับการ เต้นรำที่หมุนอยู่ตลอดเวลา

ในความจริงเธออยากจะพูดอะไรบางอย่าง

พันเดซ

ฉันรักคุณ

รักคุณมากจริงๆ ……

ขอบคุณนะที่คุณปรากฏตัวอยู่ข้างๆ ฉันอีกครั้ง ตกหลุมรัก ฉันอีกครั้ง ทำให้ได้สัมผัสกับความรักที่สวยงามที่สุดแบบ

ฉันรักคุณ


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ