ตอนที่456จะต้องไม่เป็นอะไร(2)

ตอนที่ 456 จะต้องไม่เป็นอะไร (2)

รู้สึกถึงแรงของจิดาภา พันเดชกุมมือเธอไว้แน่น เวลานี้ พันเดชมองไปที่หมอ “หวังว่าพวกคุณจะจัดเตรียม

ให้มีการผ่าตัด โดยเร็ว!”

“คุณวางใจได้ พวกเรากำลังเตรียมการ ใช่แล้ว ขอทราบ ว่าพวกคุณใครคือเลือดกรุ๊ปAB? ”

ถามถึงเรื่องนี้ ทุกคนตกใจ

“จะต้องดำเนินการผ่าตัด โดยทันที ขณะนี้กรุ๊ปเลือด AB ใน คลังไม่พอ เพื่อปกป้องคนไข้เสียเลือดเยอะ ดังนั้นถัดมาอาจ จําเป็นต้องเจาะเลือด ถ้าหากว่าพวกคุณใครเป็นกรุ๊ป เลือดABล่ะก็ จะสะดวกเป็นอย่างมาก!” หมอกล่าว

พันเดชกับวรชิตต่างมองกันและกัน พวกเขาไม่ใช่สักคน

เวลาในขณะนี้ จิดาภาเปิดปากพูด “ฉันเองค่ะ!”

ได้ยินแบบนี้ พันเดชหันไปมองที่จิดาภา ” จิดาภา…”

จิดาภามองไปที่พันเดช “ฉันเชื่อว่า คุณย่าจะต้องไม่เป็น

คำพูดมากมายทั้งหมดมันติดอยู่ในลำคอ พันเดชพูดอะไรไม่ออก สุดท้ายเพียงแค่จ้องมองจิดาภา พยักหน้าอย่างหนัก

แน่น

“ได้ คุณมาผมทำการเตรียมตัวนะครับ” หมอเปิดปากพูด

จิดาภาพยักหน้า ดังนั้นจึงเดินตามหมอและพยาบาล ประตูห้องไอซียูถูกปิดอีกครั้ง เวลานี้คนที่ยืนรออยู่ข้าง

เข้าไป

นอกประตู ใจเหมือนกับถูกระงับชั่วคราว……..

ดำเนินการผ่าตัดไปแล้วครึ่งชั่วโมง ทุกครั้งตอนที่ พยาบาลเข้าออก พันเดชก็จะเข้าไปถามอย่างกังวลใจ แต่ค่า ตอบของทุกครั้งก็เหมือนกัน “เวลาชั่วคราวยังไม่ทราบค่ะ!”

ใจของพันเดชจมดิ่ง ความรู้สึกแบบนั้น ไม่รู้ว่าจะพูดยังไง ตอนนี้เขายอมเป็นคนที่นอนอยู่ข้างในนั้น ยังดีกว่าทุกข์ ทรมานอยู่ตรงนี้

เวลานี้ คนที่อยู่ข้างนอกไม่รู้ว่าจะได้รับข่าวสารได้ยังไง ทุกคนล้อมรอบอยู่หน้าประตูโรงพยาบาล นึกถึงว่าต้อง สัมภาษณ์เป็นครั้งแรก

เจ๊กที่จัดการเรื่องที่ประชาสัมพันธ์อยู่ข้างนอก

และโทรศัพท์มือถือของพันเดช ตอนนี้ปิดเครื่อง ใครก็

โทรไม่ติด

ลาภิสกับจัสติน และยังมีปาณชัยก็มากันหมด ทั้งหมดมา

เส้นทางพิเศษ
“เป็นยังไงบ้าง?” จัสตินมองไปเขาแล้วถาม พันเดชส่ายหน้า “ยังไม่รู้สถานการณ์”

“คุณวางใจ คุณย่าเป็นคนดีพระคุ้มครอง จะต้องไม่เป็น อะไร” ลาภิศพูด

ได้ยินแบบนี้ พันเดชพยักหน้า ตอนนี้ทำได้เพียงคิดแบบนี้ เท่านั้น

เวลานี้ วรชิตมองไปที่พวกเขา ” ยังต้องลำบากพวกคุณมา 11 โดยเฉพาะ”

“คุณลุงพูดอย่างนี้ได้ยังไงกัน เรื่องของเดชก็คือเรื่องของ พวกเรา” ปาณชัยพูด

ได้ยินแบบนี้ วรชิตพยักหน้า ตอนนี้ก็ไม่มีอารมณ์จะพูดคุย กับพวกเขา

เวลาในขณะนี้ ประตูห้องไอซียูถูกเปิดออก

พยาบาลพาจิดาภาเดินออกมา เห็นสภาพแบบนี้ พันเดช

รีบเดินเข้าไป

เห็นจิดาภาสีหน้าซีด ไม่เลือดฝาดแม้แต่น้อย พันเดช

ขมวดคิ้ว “ทำไมถึงเป็นแบบนี้”

“ตอนผ่าตัดเกิดเรื่องขึ้นนิดหน่อย คุณจิดาภาเลือดออก มาก ตอนนี้ร่างกายอ่อนแอ แนะนำให้ตอนนี้เธอกินของหวาน และน้ำหวานเยอะหน่อย” นางพยาบาลพูด
พันเดชพยักหน้า นางพยาบาลเดินไป

เวลานี้ พันเดชมองที่จิดาภา “คุณเป็นยังไงบ้าง? จิดาภาสายหัว “ฉันไม่เป็นไร เพียงแค่เสียเลือดนิดหน่อย ก็เท่านั้น ไม่ได้เป็นอะไร!”

เวลานี้ จัสตินที่อยู่ทางด้านนึงทันใดนั้นหยิบโทรศัพท์ขึ้น มากดโทรออก

“รีบส่งของบำรุงเลือดมาทันที!” พูดจบก็วางสาย

ขณะนั้น สามหนุ่ม ลาภิศ จัสติน ยังมีปาณชัย มองไปที่ ดาภา ความรู้สึกที่พูดไม่ออก

หลังจากผ่านไปครึ่งชั่วโมง สิ่งของบำรุงเลือดมากมายก็ มาส่งจริงๆ จิดาภาก็กินไปมากจริงๆ