ภรรยาที่น่าเกลียดของฉันเป็นคนสวย หรือไม่?

ตอนที่655เกิดเรื่องขึ้นกับเบเบ้แล้ว



ตอนที่655เกิดเรื่องขึ้นกับเบเบ้แล้ว

ตอนที่ 655 เกิดเรื่องขึ้นกับเบเบ้แล้ว

สงชัยขมวดคิ้วขึ้น เบเบ้ไม่เคยทำเรื่องแบบนี้มาก่อนจริงๆ ตั้งแต่เด็กจนโตเธอก็เป็นผู้หญิงที่ว่านอนสอนง่าย เคยเหมือน แบบนี้ซะที่ไหน ตกกลางดึกแล้วยังวิ่งหนีออกไป

คิดอยู่ชั่วขณะ สงชัยก็ลงไปชั้นล่าง หยิบกุญแจแล้ววิ่ง

ตามออกไป

แต่เบเบ้ก็หายไปในพริบตา

สงชัยขับรถ ส่วนเอลล่าก็นั่งอยู่ข้างๆ ทั้งสองคนก็มอง ออกไปรอบๆ นอกกระจก แต่ไม่มีวี่แววของเบเบ้

เอลล่าเป็นห่วง “ถ้าเกิดอะไรกับคุณผู้หญิงขึ้นมา ฉันจะไม่ ให้อภัยตัวเองเลย !” เธอพูดโทษตัวเอง

สงชัยเหลือบมองไปที่เธอ ไม่ได้พูดอะไรสักอย่าง สายตา ก็มองออกไปนอกกระจก แล้วตามหาเงานั้น

ขณะที่ใกล้ถึงในตัวเมือง ขณะนั้นก็เห็นว่าข้างหน้ามีสอง ร่าง มิหนำซ้ำยังมีรถคันหนึ่งจอดอยู่ตรงนั้น

“เป็นคุณผู้หญิง !” เอลล่าอุทาน

เห็นผู้ชายคนหนึ่งกระชากเบเบ้อย่างรุนแรง เอลล่าจึงขมวดคิ้วขึ้น แทบอยากจะบินไปทุบตีผู้ชายคนนั้นให้ตาย สงชัยเห็นสถานการณ์แบบนี้ก็รีบเพิ่มความเร็วขับไปตรง นั้นทันที

“อย่านะ อย่านะ…” เบเบ้ดิ้นรน เห็นว่ามีแสงไฟกะพริบ จึงหันหัวกลับ เป็นเพราะแสงไฟสว่างเกินไป เธอจึงมองไม่เห็น ว่าเป็นรถของใคร ได้แต่ร้องตะโกนออกไป “ลีโอ ช่วยฉัน

ผู้คนบนถนนสายนี้ไม่มาก ตอนนี้มีคนมา ผู้ชายคนนั้น เห็นว่าเรื่องนี้ทำให้สำเร็จไม่ได้ จึงผลักเบเบ้ไปข้างๆ อย่าง รุนแรง เข้าไปนั่งบนรถแล้วหนีไป

ส่วนเบเบ้เมื่อถูกเขาผลักไปบนพื้นแบบนี้ หัวก็กระแทกกับ หิน ทันใดนั้นก็หมดสติไป

ขณะนั้นราวกับว่าใจของเอลล่าถูกบีบ “คุณผู้หญิง !” เธอ

ร้องเรียกออกไป จากนั้นรถก็จอดลง

ทั้งสองคนเปิดประตูแล้วพุ่งเข้าไปในเวลาเดียวกัน “เบเบ้ !” สงชัยวิ่งไปแล้วพยุงเบเบ้ขึ้น

“คุณผู้หญิงคะ…… เอลล่าก็ร้องเรียก เมื่อมองไปเห็นเลือด บนตัวของเบเบ้ก็ตกตะลึง “คุณผู้หญิงคะ คุณผู้หญิง !” เธอ เรียกไปต่อเนื่องสองครั้ง

สงชัยก็เห็นเช่นกัน หน้าผาก แขน และลำตัวอยู่ในยาม ค่ำคืนอันแสนมืดมิด ดูน่าสยดสยอง
“ไปโรงพยาบาล !” สงชัยเอ่ยปากพูดอย่างเด็ดขาดแล้ว บอุ้มเบเบ้ขึ้นไปที่รถ

เอลล่าไม่ได้คิดอะไรมาก จึงรีบขึ้นไปบนรถทันที

ในโรงพยาบาล

สงชัยกับเอลล่ารออยู่หน้าประตูอย่างใจจดใจจ่อ

เอลล่ายืนอยู่ตรงนั้น ใบหน้าเต็มไปด้วยการโทษตัวเอง เป็นเพราะเธอไม่ได้ปกป้องคุณผู้หญิงให้ดี ถ้ามีอะไรบางอย่าง เกิดขึ้นกับคุณผู้หญิง ชาตินี้เธอไม่สามารถให้อภัยตัวเองได้เลย

แน่นอนว่าสงชัยก็เช่นกัน

ขณะนั้นสายตาของเอลล่ามองไปที่สงชัยด้วยท่าทีที่ไม่สู้ดี นัก “คุณชายคะ คุณพูดอะไรกับคุณผู้หญิงไปแล้ว ? เธอรักคุณ ขนาดนี้ ทำไมถึงเป็นแบบนี้ล่ะ ?” เอลล่าถาม

สงชัยยืนอยู่ด้านข้าง ริมฝีปากอันบอบบางเม้มขึ้น สีหน้า ก็ไม่ค่อยดี แม้ว่าเขาจะไม่ได้รักเบเบ้แต่ก็โตมากับเธอตั้งแต่ เล็กจนโต และปฏิบัติกับเธอเฉกเช่นน้องสาว รู้เพียงแค่ความ รู้สึกของเธอที่มีต่อตัวเอง จึงตั้งใจห่างกับเธอมาหลายปี แต่ยัง ไงก็นึกไม่ถึงเลยว่าจะมีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้น

ขณะนั้นคุณหมอก็เดินออกมา

สงชัยกับเอลล่าเห็นแล้วก็รีบเดินทันที “คุณหมอครับ เป็นยังไงบ้างครับ ?”
เมื่อเห็นพวกเขา คุณหมอก็ถอดหน้ากากอนามัยออก “ผู้ ป่วยพ้นขีดอันตรายแล้ว เพียงแค่หัวกระแทกบนหินแล้วเสีย เลือดมากเกินไป แต่ตอนนี้ไม่ได้มีปัญหาอะไรแล้วครับ พักฟื้น เยอะๆ ก็โอเคแล้ว !”

สงชัยพยักหน้า “แล้วสามารถไปเยี่ยมเธอได้ตอนไหนครับ

?”

“ผู้ป่วยจะย้ายไปห้องผู้ป่วยทั่วไปแล้วครับ ตอนที่ตื่นขึ้น มา พวกคุณก็สามารถไปเยี่ยมเธอได้เลย !”

เมื่อได้ยินว่าพ้นขีดอันตรายแล้ว หัวใจที่ล่องลอยของสง ชัยจึงวางลง ส่วน เอลล่าก็โล่งอกไปด้วย

“ขอบคุณนะครับ คุณหมอ ! สงชัยเอ่ยปากพูด

“ไม่เป็นครับ นี่เป็นหน้าที่ของพวกเรา !” หลังจากพูดไป สองสามประโยค คุณหมอก็จากไป

ขณะนั้นเห็นเบเบ้ถูกเข็นออกมาจากข้างใน สงชัยกับเอล ล่าก็รีบเดินตามไป

ในห้องผู้ป่วย

ในความเป็นจริงคิดว่าอีกไม่นานเบเบ้ก็จะตื่นมา แต่รอไป ตั้งนานก็ไม่มีวี่แววว่าเบเบ้จะตื่นมา

ขณะนั้นสงชัยก็มองไปที่ เอลล่าที่อยู่ข้างหลัง “เห็นได้ว่า ในคืนนี้เธอก็น่าจะฟื้นขึ้นมาไม่ได้แล้ว ไม่เช่นนั้นคุณก็กลับไป ก่อน แล้วผมจะเฝ้าเธออยู่ที่นี่ !
เอลล่ายืนอยู่ที่หน้าต่าง ไม่ได้เงยหน้าขึ้นแล้วพูดว่า “อยากพักผ่อนคุณก็กลับไปเถอะ ฉันไม่ยอมห่างจากคุณผู้หญิง หรอกค่ะ !” เธอพูดด้วยน้ำเสียงไม่สู้ดี

เห็นได้ว่าเธอกำลังโกรธสงชัยอยู่

สงชัยก็ไม่ได้ไปตอแยกับเธอ ดังนั้นทั้งสองคนก็รออยู่ที่

ห้องผู้ป่วย

จนกระทั่งถึงเวลาประมาณตีห้า เบเบ้ก็มีการตอบสนอง

“อย่า…อย่า….” คำว่าอย่าสองคำของเธอ ทำให้เอลล่า กับสงชัยตื่นขึ้นจากการงีบหลับ

ทั้งสองคนเหมือนกับเคลื่อนไปเรื่อยๆ แล้วเดินไปที่เบเบ้ “อย่า อย่าจับฉัน…….. เบเบ้กรีดร้อง สีหน้าเต็มไปด้วย ความหวาดกลัว

สงชัยเดินไปจับมือของเบเบ้แล้วเข้าไปใกล้ๆ เธอ “เบเบ้ ตื่นได้แล้ว !” เขาเรียกเธอ

ทันใดนั้นเบเบ้ก็ลืมตาขึ้นมาทันที “อย่าจับฉัน !

“ไม่มีใครจับคุณทั้งนั้น ผมอยู่นี่ !” สงชัยพูด จากนั้นก็จับ มือของเบเบ้ไว้แน่น

“คุณผู้หญิงคะ !” เห็นเธอลืมตา เอลล่าก็เข้าไปใกล้ เบเบ้มองไปที่เพดาน จากนั้นก็เห็นเอลล่ากับสงชัยจึงตกตะลึง


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ