บทที่349ตกหลุมรักเขาแล้ว(2)

บทที่ 349 ตกหลุมรักเขาแล้ว (2)

เห็นจิตาภาพูดแบบนี้ ธีราจะพูดอะไรได้

ในขณะนั้น สงชัยรีบเข้ามา

ตอนที่เห็นสงชัยนั้น จิดาภาและธีราตกใจ ธีราเอ่ยปากพูด ทันที “พวกลูกคุยกันก่อน เดี๋ยวแม่กับพ่อจะเข้าไปเยี่ยมพัน

เดช”

จิดาภาพยักหน้า ดังนั้น การันต์และธีราจึงออกไปข้างนอก ตอนที่เห็นจิดาภากับธีรา สงชัยยังคงมีมารยาท กล่าว ทักทายอย่างสุภาพ

พูดกันตามจริง ธีราค่อนข้างชอบสงชัยคนนี้ แต่สุดท้ายผล จะเป็นยังไง ยังต้องดูว่าจิดาภาจะเลือกยังไง

ในเวลานี้ หลังจากที่พวกเขาออกไป จิดาภามองไปยังสง ชัย มุมปากยกยิ้ม “สงชัย!”

เห็นว่าจิดาภาไม่ได้เป็นอะไร สงชัยถึงถอนหายใจ เดิน เข้าไปหาอย่างช้าๆ “เป็นยังไงบ้าง คุณไม่เป็นไรใช่ไหม?”

จิดาภาพยักหน้า “อืม ไม่ได้เป็นอะไร!

“งั้นก็ดีแล้ว…..….. สงสัยพูด แต่ว่าน้ำเสียง ลึกซึ้งมีความหมาย ยังความไม่พอใจ

เป็นอะไรไป เห็นท่าทางของสงชัย จิดาภาจึงถาม

ได้ยินแบบนี้ สงชัยเงยหน้าสายตามองไปทางจิตาภา เผย รอยยิ้มขื่นขมที่มุมปาก “ผมกำลังคิดว่า ทำไมทุกครั้งที่เกิด เรื่องกับคุณ ผมถึงไม่ได้อยู่ข้างๆคุณ

จิดาภาตกใจ มองไปที่สงชัย

“ใช่หรือไม่ว่า สวรรค์ได้กำหนดไว้แล้ว?” สงสัยถาม เขา เองก็มีความรู้สึกหนึ่งที่กำลังจะสูญเสียจิดาภาไป

ไม่สิ

แต่ไหนแต่ไรมาเขาก็ไม่เคยมีอยู่แล้ว แต่ความรู้สึกตอนนี้ จิดาภายิ่งห่างเขาไกลออกไป

หลังจากได้ยินคำพูดของสงชัย จิดาภาหัวเราะออกมา อย่างสบายใจ “น้ำเสียงแบบนี้ของคุณ กำลังสาปแช่งเรื่องที่ เกิดขึ้นมากมายใช่ไหม?”

” ผมไม่ได้หมายความว่าอย่างนั้น” สงชัยอธิบาย ถึงแม้ว่า จะเป็นแค่เพียงคำพูดหนึ่ง แต่หนักแน่น

จิดาภายิ้ม “เอาล่ะ ฉันล้อคุณเล่น

งั้นคุณล่ะ…..สงชัยมองไปที่เธอทันทีแล้วถาม น้ำเสียง

ทุ้มต่ำแววตาขื่นขม

“อะไรนะ?”
“กับพันเดซ พวกคุณ…พูดถึงตรงนี้ สงชัยกลับไม่รู้ว่าจะ

พูดยังไง

สงสัยเพิ่งจะพูดจบ ในสมองของจิดาภาสะท้อนเรื่องที่เกิด ขึ้นเมื่อวาน ฉากนั้นตอนที่พันเดชจับมือของเธอไว้แน่น แม้ว่า เขากำลังจะหมดสติในไม่ช้า เขายังคงฝืนเพราะจิดาภารู้ว่า พัน เดชกลัวว่าเธอจะอยู่คนเดียว….

พอคิดถึงตรงนี้ จิดาภาก็ไม่กล้าคิดอะไรอีกต่อไป

หันกลับมามองไปยังสงสัย “เขาเป็นคนช่วยฉันไว้” ดังนั้นพวกคุณ…พูดถึงตรงนี้ แม้แต่สงชัยยังรู้สึกว่าคำพูด เขามีปัญหา แล้วก็เปลี่ยนคำที่จะพูด “ถ้างั้นเขาเป็นยังไงบ้าง? บาดเจ็บแค่ไหน?”

“เขาบาดเจ็บหนัก!” จิดาภาพูดตามความจริง

สงชัยรู้และก็เข้าใจอย่างชัดเจน พันเดชช่วยชีวิตจิดาภาไว้ ยิ่งเขาบาดเจ็บหนัก จิดาภายิ่งให้ความสนใจเขาเข้าไปอีก

ผมอิจฉาเขาที่บาดเจ็บมากกว่า อิจฉาที่ตอนนี้เขาอยู่บน เตียงผู้ป่วย….สงชัยพูดแล้วยิ้มอย่างอื่นขม ในตอนนี้ เขาอิจฉา พันเดชที่นอนอยู่บนเตียงมากแค่ไหน

เขายอมที่จะแลกเปลี่ยน

ถ้าหากว่าเป็นเขา เขาก็สามารถทำแบบนี้ได้เหมือนกัน เพียงแต่ ทุกครั้งที่เกิดเรื่องขึ้นกับเธอ ไม่ใช่เขาที่อยู่ข้างเธอ

หลังจากได้ยินคำพูดของสงชัย จิดาภาก็ยิ้มขึ้นมา “ไม่ได้ปะ คุณนี้นะอิจฉาไปหมด”

“สิ่งที่ผมอิจฉาก็คือ ที่เขาบาดเจ็บเพราะรักคุณ นอนอยู่บน เตียงก็เพราะคุณ” สงชัยพูดเบาๆ เสียงไม่ดัง น้ำเสียงก็ไม่หนัก แน่น แต่ทุกคำพูด ราวกับว่าสามารถสั่นคลอนก้นบึ้งของหัวใจ