บทที่266วิธีการตอบแทน(1)

บทที่266 วิธีการตอบแทน (1)

คำพูดของเธอทำให้พันเดชขมวดคิ้วอย่างไม่พอใจ น้ำ เสียงกลบเกลื่อนร่องรอยความโกรธ “จิดาภา….…..

“ประธานพันเดช ไม่ต้องเสียงดังขนาดนี้ก็ได้ค่ะ ฉัน ได้ยิน! “จิดาภาพูด

ท่าทางไม่สนใจของจิดาภา นั้นทำให้คนโกรธอย่างจริงจัง พันเดชอยากจะหยกเธอให้ตาย

“จิดาภา ฉันอยากจะหยกเธอให้ตาย!

ภาพูดออกมาเป็นคำๆ

” พันเดชมองจิดา

ประธานพันเดช อันนี้ผิดกฎหมายนะคะ! ” จิดาภา “………………. ดาภามองเขาแล้วพูดอย่างชัดๆ

“ถ้าไม่ผิดกฎหมาย ฉันหยิกเธอตายไปนานแล้ว!

จิดาภาคนนี้ก็เชื่อจริง

จิดาภามองไปที่เขาแล้วยิ้มน้อยๆ “ในเมื่อประธานพันเดช

ทนดูฉันไม่ได้แบบนี้ งั้นฉันก็ไม่รบกวนคุณแล้วค่ะ ขอตัวไปก่อน นะคะ! “พูดอยู่จิดาภาก็เตรียมจะไป

“รอก่อน! ” พันเดชเอ่ยปาก ขวางทางเดินเธอ
จิดาภามองที่เขา กะพริบตาไปหนึ่งครั้ง “มีธุระอะไรอีกเห รอคะ? ”

“จิดาภา เมื่อไหร่เธอจะตอบแทนฉัน! ? ” พันเดชมอง

เธอแล้วถาม

“ตอบแทน! ? “ได้ยินคำนี้ จิดาภามองที่เขา “ประธาน พันเดช เลี้ยงข้าวฉันก็เลี้ยงคุณแล้ว กาแฟก็ชงให้คุณแล้ว ยังจะ ให้ฉันตอบแทนอะไรอีกคะ! ? ”

“เธอคิดว่าเลี้ยงข้าวฉันมื้อเดียว กาแฟแก้วเดียวก็สามารถ หักล้างกับที่ฉันช่วยชีวิตเธอได้แล้วเหรอ? จิดาภา ชีวิตเธอ ราคาเท่านี้ขนาดนี้เหรอ! ? ” พันเดชมองแล้วถามเธอ

เห็นได้ชัดว่า จิดาภาอยากจะหลุดพ้นจากอำนาจของเขาที่ มีต่อเธอ ทำไมพูดไปพูดมาถึงได้บอกว่าชีวิตของเธอไม่คุ้มกับ เงิน!

“งั้นความหมายของประธานพันเดช…….? “จิดาภามองที่ เขา ถามอย่างไตร่ตรอง

คิดตลอดว่าพันเดชจะต้องยื่นข้อเสนอไม่ดีออกมาแน่ มองไปที่จิดาภา พันเดชก็ยิ้มมุมปากขึ้น “จูบฉัน! ”

“หม! ? “จิดาภามองเขาอย่างประหลาดใจ สงสัยว่าตัว เองฟังผิดไปหรือเปล่า

“จูบฉัน!” พันเดชพูดอีกครั้งอย่างหมดความอดทน

จิดาภา “…..ประธานพันเดซ นี่คือสิ่งที่คุณเรียกว่าทดแทนบุญคุณเหรอคะ ? ”

“นี่เป็นเพียงแค่หนึ่งในนั้น พูด มองจิดาภา ด้วยความเฝ้ารอ พันเดชสายตาอมยิ้มแล้ว

ยังมีอีกข้อหนึ่งในเงื่อนไข…….. ได้ยินแบบนี้ จิดาภาอดไม่ได้ที่จะโจมตีเขา

หลังจากนั้นมุมปากก็ยกยิ้ม “งั้นก็รอให้ประธานพันเดช เอาเรื่องทั้งหมดที่คุณอยากให้ฉันทำไปคิดให้ดูก่อนแล้วค่อย พูดดีกว่าค่ะ! “พูดอยู่จิดาภาก็เตรียมที่จะไป

พันเดชกลับยื่นมือ มาดึงเธอไว้ จับเธอกดไว้ที่กำแพง โดยที่ไม่เปลืองแรงแม้แต่น้อย

แขน จับเธอม้วนเข้ามากอด

กลิ่นบุหรี่จางๆสาดเข้ามาที่ใบหน้า จิดาภานิ่งชะงัก มอง ไปที่เขาทันที เริ่มรู้สึกประหม่า 4 พันเดช บริษัทนะคะ! ”

“แล้วยังไง!? ”

แล้วยังไง? ได้ยินแบบนี้ จิดาภานับถือเขาจากใจจริง

จริงๆเลย!

“คนอื่นเห็นเข้าจะเข้าใจผิดเอา!

และพูด

“เข้าใจผิดก็ดี!

จิดาภา “…”
มองไปที่สายตาของพันเดซ ความมืดดราวกับดวงดาว บนฟ้ายามมืด หัวใจที่ส่องสว่างยากที่จะเงียบ

จิดาภามองไปที่เขา กะพริบตา มองที่เขา “คุณไม่กลัว แต่ ฉันกลัว!

“โดยเฉพาะอย่างยิ่งตอนนี้ ตุลยาถึงบริษัทแล้ว ฉันก็ยิ่งไม่

อยากให้คนมาจ้องทั้งวัน! “จิดาภามองพันเดชพูดอย่างชัดๆ ตามที่คิด ขณะที่พูดถึงตุลยานั้น พันเดชก็หน้าสีเปลี่ยน “ตอนนี้ไม่พูดถึงเธอได้ไหม? “

“ทำไมถึง……

จิดาภายังไม่ทันพูดจบ พันเดชก็รวบเข้าไป ใช้ปากของ ตัวเอง อัดแน่นเข้าที่ปากของเธอ

ถ้าไม่อยากฟัง ก็ใช้วิธีของตัวเองมาแก้ไขก็แล้วกัน