ภรรยาที่น่าเกลียดของฉันเป็นคนสวย หรือไม่?

บทที่264อธิบายกับเธอ(3)



บทที่264อธิบายกับเธอ(3)

บทที่264 อธิบายกับเธอ(3)

ได้ยินแบบนี้ เพื่อนร่วมงานพยักหน้า ช่องระหว่างคิ้วมี ความกังวล ตามที่จิดาภาพูด ตุลยาไม่ได้ได้ยินว่าใครเป็นคน พูด กังวลจริงๆว่าเธอจะไปพูดอะไรกับพันเดช อย่างงั้นงานของ เธอก็รับประกันไม่ได้………

ตุลยาเดินไปถึงอีกฝั่ง สีหน้าจริงจังหนักแน่น ลำบากใจ พูดจาไม่ออก เพราะคนที่สัมภาษณ์เธอ คือระติ

หรือว่า จะเพราะเหตุนี้จริงพันเดชจึง ไล่ระตูออก

คิดถึงเท่านี้ สีหน้าของตุลยาไม่ดีเอาอย่างมาก เริ่มแดงขึ้น

พันเดชทำแบบนี้เท่ากับกำลังตบหน้าเธอ

เวลานี้ เธอกำมือ ลุกขึ้น แล้วเดินตรงไปที่ห้องทำงานของ

พันเดช

เคาะประตู มีเสียงดึงดูดของพันเดชดังออกมา

ตุลยาผลักประตูเข้าไป

“ประธานพันเดซคะ!

หลังจากได้ยินเสียงตุลยา พันเดชช้อนตา มองที่เธอ “ว่า

ไง? มีเรื่องอะไรเหรอ? ”
ตุลยาคิดไตร่ตรอง พูด “ฉันได้ยินมาว่า ระติถูกไล่ออก แล้ว! ? ”

“ใช่! “หลังได้ยินตุลยาพูด พันเดชก็ไม่ปิดบังอะไร ตอบ

เธอแบบส่งๆ “ทำไมล่ะคะ? “ตุลยาถาม ตอนนี้ด้านนอกกำลังซุบซิบกัน ที่พันเดชทำแบบนี้ มันไม่ไว้หน้าเธอสักนิด

“ก็ไม่ทำไม! ” พันเดชพูด และไม่อยากคุยเรื่องนี้กับเธอ

“เป็นเพราะว่าฉันเหรอคะ? “ตุลยามองเขาแล้วถาม “พัน

เดช คุณรู้หรือเปล่า ตอนนี้ด้านนอกกำลังพูดคุยกันเรื่อง ฉัน? ! ” ได้ยินแบบนี้ พันเดชก็มองที่เธอ “เพราะคุณ? เพราะคุณ

อะไร? ”

มองไปที่สายตาของ พันเดช ตุลยาชะงัก ระหว่างนี้ไม่รู้ว่า ควรพูดอะไรดี

“ตอนนี้ด้านนอกทุกต่างก็พูดกันหมด เพราะว่าระติ สัมภาษณ์ฉัน ถึงได้ถูกคุณไล่ออก พันเดช คุณทำแบบนี้ จะ ทำให้คนอื่นเข้าใจฉันผิดว่าเป็นเพราะคุณ จึงใช้เส้นสายเข้า มา! “ตุลยามองเข้าแล้วพูดชัดคำต่อคำ

“แล้วคุณล่ะ? คุณเข้าใจว่ายังไง? ” พันเดชถามกลับ

ตุลยาไม่รู้ว่าควรพูดยังไง เผลอหลุดออกมาเข้าก็จับได้

พันเดชเป็นคนฉลาด บางคำ
“ฉันไม่รู้ ถึงได้มาถามคุณนี่ไง! “ตุลยาพูด สีหน้าไม่ดี อย่างมาก

เวลานี้ พันเดชมองเธอ “ถ้าระติไม่ได้เพราะว่าคุณเป็นก องทองของบริษัทCA หรือเพราะว่าผม คุณก็ไม่จำเป็นต้องกังวล ขนาดนี้ ถ้าหากว่าเป็นผม คุณก็ยิ่งไม่จำเป็นต้องกังวล เพราะว่า คุณได้ใช้ชื่อนี้ไปแล้ว! ” พันเดชมองไปที่เธอแล้วพูดทีละคำ อย่างหนักแน่น ดูแล้ว เย็นชา

ได้ยินแบบนี้ ตุลยาขมวดคิ้ว “พันเดช คุณไม่เชื่อฉัน! ? ”

“ยังไม่ได้พูดเลยว่าทำไมผมถึงไล่ระติออก ตุลยา ถ้าคุณ ใช้ความสามารถของตัวเองเข้ามาจริง แล้วคุณจะกลัวคนอื่น เขาพูดกันทำไม? จะช้าเร็วคุณก็ต้องใช้ความสามารถพิสูจน์ทุก อย่าง! ” พันเดชมองเธอแล้วพูด

ได้ยินอย่างนี้ ตุลยาชะงัก ไม่รู้เหมือนกันว่าควรจะพูดยังไง ดี คิดแล้ว พยักหน้า “ฉันรู้แล้วค่ะ!

“อืม! ” พันเดชพยักหน้า

ตุลยามองเหลือบไปที่เขา รู้ว่าเขารอบคอบในเรื่องทำงาน แต่ไม่คิดว่าเรื่องมันจะเป็นแบบนี้ เอ่ยปาก “ฉันมีงาน ขอตัว ก่อนนะคะ! ”

“อืม! ” พันเดซตอบรับ ตุลยาหันหลังแล้วเดินออกไป พันเดชนั่งอยู่ที่นั่น มองเงาหลังของเธอ จ้องมองเข้มขรึม มากกว่าเดิม……..


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ