บทที่253แค่ในนาม(2)

บทที่ 253 แคในนาม (2)

สงชัยที่ยืนอยู่ไม่ไกลมองดูพวกเขาด้วยสายตาโศกเศร้า แต่ก็ไม่พูดอะไรออกมา

ไม่กี่นาทีหลังจากนั้นจิดาภาก็เดินออกมาจากห้องพร้อม กับกล่องปฐมพยาบาล

เธอนั่งลงข้างๆพันเดช เปิดกล่องหยิบแอลกอฮอล์ออกมา

ฆ่าเชื้อและหยิบผ้าพันแผลของมาพัน

เมื่อท่านคล่องแคล่วของเธอ เขาจึงถามว่า “เธอทำ แผลให้คนอื่นบ่อยเหรอ”

“อืม”

ในใจเขาเริ่มคิดคนนั้นคือสงชัยแน่ๆ “ใคร” เขาถามออก

ไปตรงๆ

มองเห็นท่าทีของพันเดช มือที่กำลังใส่ยาอยู่ก็ชักมือออก

“เธอเหลือบตามองเขา “ฉันจำได้ว่าฉันอยู่ห้องฉุกเฉินมาส องเดือนนะ เพราะฉะนั้นก็เลยช่วยเขาทำแผลก็แค่นั้น

พันเดชได้ฟังก็มองเธอแล้วพูดว่า “แค่นั้นเหรอ”

“แล้วยังไงล่ะ” จิดาภาถามกลับแล้วก็ทำแผลให้เขาต่อ
พันเดชว่าง่ายนั่งนิ่งไม่ขยับ มองดูจิดาภา ใส่ยาให้เขา สายตาก็เหลือมองไปยังสงชัยแล้วก็ยิ้มอย่างพอใจ

สงชัยคิดแล้วก็เลยเดินเข้าไป “จิ ฉันทำกับข้าวไม่เป็น แต่ ว่าทําแผลฉันเคยเรียนมาพอทำได้บ้าง เดี๋ยวฉันทำแผลเองเธอ ไปทํากับข้าวเถอะ”

พันเดชเงียบ

สงชัยตั้งใจแน่ๆ

จิดาภากำลังจะพูด แต่พันเดชก็ชิงพูดขึ้นมาก่อนว่า “ฉัน

ไม่เอา”

“ทำไม” จิดาภาถามเขา

“เขาเป็นผู้ชาย”

“ทำแผลก็ยังต้องแบ่งชายหญิงอีกหรือยังไง” จิดาภาถาม

“และเราก็เป็นคู่แข่งกัน ใครจะไปรู้เขาอาจจะตั้งใจทำให้ ฉันเจ็บก็ได้” พันเดชพูด

“เอาความนึกคิดของคนถ่อยมาวัดใจของผู้ที่มีคุณธรรม สูงส่ง” จิดาภาอดไม่ได้หลุดปากออกมา

พันเดชได้ยินก็มองเธอแล้วถามกลับ “ในใจคุณผมมันเป็น แค่คนถ่อยงั้นเหรอ”

“หลุดปากพูดออกมาเฉยๆ”

กับเขา

จิดาภารีบพูดไม่อยากเถียง
“แผลก็มาจากเธอทำ เพราะฉะนั้นคนที่จะทำแผลก็ควร เป็นเธอ” พันเดชพูดจริงจัง

เห็นเขาแล้วจิดาภาก็มองเขาอย่างไม่พอใจ แล้วก็หันไป มองสงชัย “ฉันทําเอง

จิดาภาพูดขนาดนี้แล้ว สงสัยก็ไม่รู้จะพูดอะไรย้ายไปนั่ง

อีกด้าน

จิดาภาทำแผลให้พันเดช เขาคนดียวที่อยู่ตรงนั้นอย่าง

ไม่กี่นาทีแผลกันแผลเสร็จ

มองดูนิ้วตัวเองถูกผ้าพันแผลพันอยู่เป็นชั้นก็พูดขึ้นมา อย่างอดไม่ได้ว่า “น่าเกลียดจริง”

“ถ้ารังเกียจแล้วคิดว่ามันทุเรศก็แกะออก “เธอพูดพร้อม กับยื่นมือเข้าไปเพื่อจะแกะ แต่พันเดชก็สะบัดออกแล้วก็มองนิ้ว นั่นแล้วพูดเสริมขึ้นมาว่า “ทนน่าเกลียดแต่ก็น่ารัก

จิดาภามองเขาอย่างโมโหแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรอีก เก็บ

กล่องเอาไปไว้ในห้อง

ในห้องรับแขกตอนนั้นมีเพียงพันเดชกับสงชัยสองคน

ที่ต่างกำลังประทะสายตากันอยู่

สายตาของพันเดชเต็มไปด้วยความมองดี

“คุณสงชัย คิดไม่ถึงเลยว่าคุณจะทำกับข้าวเป็น ไม่นานก็ปลายเป็นผู้ชายที่คุณสมบัติสามประการแน่” เขามองแล้ว พูดอย่างจริงจัง

พูดที่ประชดประชันทำไมเขาจะรู้

สงชัยนั่งอยู่มองที่เขาร่ำลือกันว่าตีรันฟันไม่เข้า คิดไม่ถึงเลยแค่แผล เล็กนิดเดียว

หน้าเขาเปลี่ยนไปนิดนึง ก็พูดเองว่าเขาร่ำลือกัน สงชัยคุณสมบัติสามประการเองสงชัย

พันเดชมองเขา แล้วคุณจะจริงจัง

“ผมไม่เคยเล่นๆแล้ว โดย

อย่างจริงจัง