บทที่23รู้เขารู้เรา

บทที่23 รู้เขารู้เรา

เธอพูดได้เลยว่าถ้าปฏิเสธสัญญานี้ พันเดชไม่ปล่อยไปร

ยาแน่นอน

ดังนั้นตอนนี้เธอไม่มีทางเลือกอื่นแล้ว

“เธอมีข้อมูลเกี่ยวกับประธานสินคนนี้อีกไหม” ไปรยาเอ่ย

“เยอะมากเลยล่ะ… แก้วตอบ

“บอกฉันหน่อยสิ” ดังคำกล่าว รู้เขารู้เรารบร้อยครั้งชนะ ร้อยครั้ง’ จิดาภาต้องเตรียมตัวไว้ก่อน จะได้รับมือทัน

แก้วบอกทุกอย่างที่ตนรู้ให้แก่จิดาภา

หลังจากเล่าเสร็จ แก้วมองมายังจิดาภา นี่เป็นเรื่องที่ พนักงานผู้หญิงของบริษัทเราเจอมากับตัว บริษัทอื่นเลวร้ายก ว่านี้อีกนะ เธอจะไปจริงๆเหรอ

จิดาภายิ้ม “นี่เป็นงานแรกของฉันที่CAนะ ประธานให้ โอกาสขนาดนี้ จะปฏิเสธได้ยังไง”

“แต่นี่ไม่ได้อยู่ในขอบเขตงานเธอเลยนะ
“เพราะอย่างนี้ฉันถึงซาบซึ้งที่เขาให้โอกาสฉันพิสูจน์ตัว เองน่ะสิ” จิดาภาแทบจะพูดเน้นทีละคำ

แต่ทำไมแก้วรู้สึกเหมือนได้ยินเสียงกัดฟันกันนะ

ดังนั้น ในเวลาต่อมา จิตาภาจึงทำความเข้าใจกับสัญญาที่

ต้องให้ประธานสินเงินอย่างละเอียดอีกรอบ เกือบจะเลิกงาน จิดาภาลุกออกไปกดน้ำ ขณะกำลังเดิน

อยู่ก็เกือบชนเข้ากับคนๆหนึ่ง

ไม่ใช่ใครที่ไหน เป็นตุลยานี่เอง

อีกคนอยู่ในชุดสีเขียว ดูสวยมากทีเดียว น้ำในแก้วของจิ ตาภาเกือบจะกระเด็นโดนอีกคนแล้วเชียว

ศัตรูมักจะโคจรมาเจอกัน จิดาภาเข้าใจมันแล้วล่ะ

ตุลยาจ้องเธอเขม็ง ดีที่หลบทัน ไม่งั้นเปียกไปทั้งตัวแน่ๆ

เมื่อเห็นว่าเป็นจิดาภา ใบหน้าหยิ่งยโสนั้นแสดงความไม่

พอใจ “เธอ!”

แต่จิดาภาไม่ได้รู้สึกสะทกสะท้าน “ใช่ ฉันเอง

“ทำไมเธอยังอยู่ที่นี่” เธอลาออกไปแล้วไม่ใช่หรือ? ตุลยา

น้ำเสียงตุลยาดูมั่นใจมาก จิดาภายิ้มนิดๆ “ถ้าไม่อยู่

แล้วจะอยู่ที่ไหนล่ะ”

สงสัย
“เธอลาออกแล้วไม่ใช่หรือ” ดุลยาหลุดปากถาม จิตาภาขมวดคิ้ว เรื่องที่เธอลาออกมีคนรู้แค่ไม่กี่คน

ตุลยารู้ได้อย่างไร?

จิดาภาไม่ได้แสดงอาการอะไรออกมา แต่ท่าที่เป็นสงสัย “ตุลยา เธอไปได้ยินใครพูดกันว่าฉันลาออก เธอรู้เรื่องนี้ได้ยัง ไงกันนะ เอ๊ะหรือว่า อยู่ที่นี่เธอก็มี

ได้ยินเช่นนั้น ตุลยาก็เกรี้ยวกราดขึ้นมาทันที “พูดบ้าอะไรน่ะ!” จิดาภายังพูดไม่จบดุลยาก็แทรกขึ้นทันที

ถ้าพันเดชได้ยินเข้า เธอกับเขาได้จบกันแน่ๆ

จิดาภาที่ยืนอยู่ตรงนั้นนิ่งสงบ ดูเหมือนเรื่องที่ตุลยาโมโห เกรี้ยวกราด ไม่ได้เกี่ยวกับเธออย่างไรอย่างนั้น

เมื่อเป็นเช่นนี้ยิ่งทำให้ตุลยาโมโหยิ่งกว่าเดิม

ตุลยามองเธอพร้อมขู่เสียงเย็น “จิดาภา เรื่องไหนควรพูด เรื่องไหนไม่ควรพูด เธอน่าจะรู้อยู่แล้ว ถ้าไม่อยากถูกไล่ออก ก็ อยู่เงียบๆซะ!” พูดจบก็จ้องจิดาภาราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ แล้วหมุนตัวเดินไปยังห้องทำงานพันเดช