ตอนที่93เข้าใจความเป็นจริง(1)

ตอนที่ 93 เข้าใจความเป็นจริง (1)

และในตอนนี้เอง หน้าประตูมีเงาของบุคคลหนึ่งกำลังเดิน เข้ามา

พันเดชไม่รู้ว่าไปเปลี่ยนชุดตั้งแต่เมื่อไร ซึ่งทันทีที่เดินเข้า มา ก็กลายเป็นประกายแสงสีที่โดดเด่นขึ้นมาในทั้งโรงแรม

เขาไม่ได้แต่งกายด้วยชุดที่เป็นทางการมากนัก แต่ กางเกงขายาว ส่วนช่วงบนจะเป็นชุดลำลองกับเสื้อสูท ดูแล้ว

เท่มากๆเลย

สีน้ำเงิน

เห็นเขาใส่สีน้ำเงิน จิดาภาจึงต้องก้มลงมองตัวเอง ซึ่งวัน นี้ เธอก็ใส่ชุดสีน้ำเงินเช่นกัน

มึน ๆ งง ๆ

จะบังเอิญเกินไปไหม ?

ในตอนนั้นเอง พันเดชก็เดินเข้ามา หลังจากที่มีคน ทักทายเขาไม่กี่ประโยค เขากำลังมองหาคนคนหนึ่งอยู่ และ พอหันกลับหลังมาก็เห็นเธอ

พร้อมกับรอยยิ้มที่แฝงไปด้วยความชั่วร้าย แล้วเดินไปหาเธอ

จิดาภาที่ยืนอยู่ตรงนั้น เมื่อเห็นรอยยิ้มแบบนั้นของพัน เดช หัวใจของเธอก็เต้นไม่เป็นจังหวะ……

แล้วจึงเปลี่ยนสายตาที่มองนั้นไปมองทางอื่นแทน

ในตอนนั้นเอง พันเดชเดินมาด้านหน้าของเธอ และมอง ชุดราตรีที่เธอใส่ แล้วยิ้มมุมปากอย่างพอใจพร้อมพูดว่า “คุณ จิดาภา ชุดราตรีสวยมากเลยครับ!

มองไปยังพันเดช แล้วจิดาภาก็ยกคิ้วอย่างคนกำลังสงสัย “ประธานพันเดชค่ะ ในตอนนี้ คุณควรจะชมว่าฉันสวยมากกว่า ไม่ใช่เหรอค่ะ ?”

“อื้อ สวยมาก ๆ ชุดราตรีก็เข้ากับคุณมาก ๆ ด้วย!” พัน เดช ยิ้มและตอบเธอ พร้อมกับมองชุดราตรีที่จิดาภาสวมใส่

จิดาภาขมวดคิ้ว “ประธานพันเดชค่ะ ชุดราตรีนี้ไม่ใช่ชุดที่ คุณส่งมาหรอกเหรอค่ะ ?”จิดาภาพูดสิ่งที่คาดเดาออกไป

ทั้งสองคนยืนอยู่ตรงนั้น และที่พิเศษก็คือการที่ตั้งใจจะ แต่งกายให้เหมือนชุดที่คู่รักใส่กันยังไงอย่างนั้นเลย

ฟังคำพูดของจิดาภา พันเดชจึงหยิบแก้วไวน์บนโต๊ะมา หนึ่งแก้ว แล้วเม้มปากตนเองอย่างสง่า พร้อมกับยกคิ้วขึ้นแล้ว ถามว่า “คุณคิดว่าไงล่ะ ?”

จิดาภา “..
เขารู้ได้ยังไง

แต่ดูท่าทางของพันเดชแบบนั้น ก็น่าจะเป็นอย่างนั้นไม่ผิด เพียงแค่ เขาก็ใส่ชุดสูทสีน้ำเงินด้วย ทั้งสองคนดูเหมือนกับคู่รักเอามากๆเลย ทำไมเขาถึงทำ

แบบนี้กันนะ!

จิดาภาก็ไม่ได้พูดอะไรออกไป แค่ยกแก้วไวน์ขึ้นมาดื่ม ถึงยังไงก็ตามเขาก็ไม่ได้ยอมรับ เธอจึงไม่จำเป็นต้องขอบคุณ

“เป็นไงบ้าง เดี๋ยวต้องขึ้นไปกล่าวสุนทรพจน์ ไม่ตื่นเต้น จริง ๆ เหรอ?” พันเดชยกคิ้วแล้วย้อมถาม

ได้ยินแบบนั้น จิดาภาก็ยิ้มออกมา “ประธานพันเดชค่ะ วันนี้เชิญแขกมาตั้งเยอะแยะ ถึงจะตื่นเต้นยังไง ฉันก็ต้องทำ เหมือนไม่ตื่นเต้นค่ะ !” ชินกับปากร้าย ๆ ของจิดาภาแล้ว พันเดชยกคิ้วแล้วพูด

กว่า “OK เดี๋ยวฉันจะรอดูคุณอยู่ด้านล่างเวทีแล้วกันนะ ! จิดาภาตอบกลับไปว่า “ถ้าคุณไม่รอที่จะดูฉัน คงจะ สบายใจกว่านี้!”

เมื่อจิดาภาพูดเสร็จ แววตาของพันเดชก็เปลี่ยนเป็นแวว ตาที่เจ็บปวดขึ้นมา และจิดาภาก็ยิ้มอย่างยินดีทันที

ในเวลานี้เอง มีคนเดินเข้ามาทักทาย
ประธานพันเดซครับ ยินดีด้วยนะครับ

“ประธานสิน? ไม่เจอกันนานเลย !

“ใช่ คิดไม่ถึงเลยว่าจะเจอประธานพ้นเดช ดีจริง ๆ เลย!” ทั้งสอง จับมือและพูดทักทายกัน

จิดาภากำลังจะเดินออกมา ในขณะนั้นเอง บุคคลท่านนั้น

มองจิดาภาแล้วพูดว่า “เอ๊ะ ท่านนี้คือ ?”

“นี้คือนักออกแบบของบริษัทของพวกเรา และยังได้รับ รางวัลชนะเลิศด้วย!” พันเดซ แนะนำแบบง่ายๆ

นี่คือ……….บุคคลท่านนั้นก็มองมายังจิดาภา พร้อมกับ ความรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อยแล้วพูดว่า “คิดไม่ถึงเลยว่าจะ ยังเป็นวัยรุ่นอยู่ แถมยังสวยขนาดนี้อีก !”

จิดาภามองเขาและยิ้มออกมาเล็กน้อย “ประธานในชม!

“ประธานพันเดช บริษัทของคุณ มีแต่บุคลากรที่เต็มไป ด้วยความสามารถจริง ๆ” ประธานสิน กล่าว

จิดาภายิ้ม…..…..บริษัทของประธานสินก็เพียบพร้อมไป

ด้วยศักยภาพเช่นกัน!

ทั้งสองใช้คำพูดที่ต่างฝ่ายต่างรู้ซึ่งกันและกันดี

“งั้นโอเคคุณกษิดิส คุณเชิญทำธุระของคุณก่อน เดี๋ยวเรา ค่อยคุยกันใหม่” ประธานสินกล่าว

พันเดชพยักหน้า และบุคคลท่านนั้นก็หันหลังแล้วเดินไปทันที

อันที่จริงแล้วในกลุ่มๆนี้ ก็ไม่ได้ถือว่าขาดวัยรุ่น แต่มี บุคคลจำนวนไม่มากที่สามารถทำตามความต้องการของพัน เดชได้สําเร็จ

เพราะว่าคนที่เข้ามาทักทาย ส่วนใหญ่นั้น ก็จะเป็นบุคคล

ที่มีอายุหน่อยๆ