ตอนที่738ข้อความขอโทษ

ตอนที่ 738 ข้อความขอโทษ

ทางด้านนอก

ลล์ขึ้นรถไปด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก

เมื่อเกาะเห็นสีหน้าเขาไม่ค่อยดี “มัลล์ เขารู้เรื่องพวกนี้ได้ ยังไง?” เกาะถามขึ้น

“พันเดชฉลาดมาก เขารู้ว่าจะต้องใช้วิธีไหนมาสู้กับฉัน ลล์พูดขึ้น

หลังจากออกไป เขาเข้าใจขึ้นมาทันที พันเดชเป็นคน

ฉลาดขนาดไหน ทำไมจะไม่รู้ว่าต้องใช้วิธีไหนมาหลอกล่อเขา

แต่ทว่า เขารู้หรือไม่ว่าทำให้มัลล์หมดความมั่นใจ ถ้าเขา รู้ แม้ว่าจะรู้เพียงนิดเดียว บางทีคำพูดนั้นอาจจะตั้งใจทำให้ เขาติดกับดักได้

ต้องยอมรับว่าฌัลล์ถูกเขาหลอกล่อจนติดกับดักแล้วจริงๆ

แต่ตอนนี้ยังไม่มีหลักฐาน มัลล์จะเอาเรื่องนี้ไปทำข้อแลก

เปลี่ยนกับเขาได้อย่างไรเรื่องนี้ทำให้เขามั่นใจมากขึ้นว่าพันเดชเล่นแง่ได้ดีกว่าเขามาก
ลล์นั่งอยู่บนรถ ค่อยๆปรับอารมณ์ให้ใจเย็นลง กว่า ยี่สิบปีที่ผ่านไป ตอนนี้เขาคงไม่ต้องรีบร้อนอะไรแล้ว

“งั้นจะให้

“ไม่ต้อง ไม่ต้องทำอะไรทั้งนั้น คอยสังเกตการณ์ไป เรื่อยๆ!” เขาจะคอยดู พันเดชยังจะใช้ลูกไม้แบบไหนอีก

ที่เขาทำไปทั้งหมดก็เพื่อจิดาภา ในมุมมองของผู้ชายเขา เข้าใจได้ แต่ในมุมมองของจิดาภา พันเดชต้องสำนึกให้ มากกว่านี้

รถแล่นไปบนท้องถนน มัลล์มองออกไปนอกหน้าต่าง เขา เคยคิดว่าชีวิตต่อจากนี้คงมีเพียงแค่ไปกลับบ้านและบริษัท เท่านั้น แต่กลับไม่เคยคิดเลยว่า ครึ่งชีวิตหลังของเขา จะมี เรื่องที่น่าตื่นเต้นเช่นนี้

อีกหนึ่งวันผ่านไป

เวลาของจิดาภาก็ผ่านไปเช่นกัน

นอกจากพันเดชที่เป็นห่วงหล่อนที่สุดแล้ว ก็ยังมีคุณยาย ตระกูลฐิตานันท

เดิมทีที่เป็นห่วงจิดาภามากอยู่แล้ว แต่เมื่อรู้ว่าหล่อนท้อง

และยังไม่แข็งแรงมากนัก ทำให้ยิ่งเป็นห่วงมากขึ้นไปอีก คุณยายมองไปที่พันเดชถามขึ้นด้วยความกังวลใจ “เป็น

ยังไงบ้าง ยังไม่ได้ข่าวของจอีกเหรอ?” คุณยายถามขึ้น
พันเดชมองหน้าคุณยาย ไม่อยากให้ขายต้องกังวลมาก จึงพูดขึ้น “คุณยายสบายใจได้นะ ผมจะพาหล่อนกลับมาให้ ได้”

“สบายใจได้ๆ ลูกจะให้ยายสบายใจได้ยังไง ยายอยาก จะวางใจจากเรื่องนี้ แต่สุขภาพของไม่ค่อยดี ตอนนี้ยังท้อง ลูกของตระกูลฐิตานันทของเราด้วย ถ้าเกิดเรื่องอะไรขึ้นมาจะ ทำยังไง ลูกจะให้ยายวางใจได้ยังไงกัน!” คุณยายพูดด้วย ความกังวลใจ

พันเดช “ ”

เขาก็อยากรู้เป็นอย่างมากว่าตอนนี้หล่อนเป็นยังไงบ้าง อยากเจอหล่อนมาก อยากเจอมากๆ!

ขณะเดียวกัน คุณยายมองไปที่เขา “พันเดช บอกความ จริงยายมากนะ ลูกกับจิมีเรื่องอะไรกันรึเปล่า? เป็นคนดีมี น้ำใจขนาดนั้น คงไม่หายไปอย่างกะทันหันแบบนี้หรอก ต้องมี เหตุผลอะไรอยู่เบื้องหลังแน่นอน!” คุณยายพูดขึ้น

“ไม่มีครับ คุณยาย

“ไม่มี? พันเดช ยายแก่แล้ว แต่ไม่ได้โง่นะ ลูกบอกยาย มา ลูกทำเรื่องผิดต่อหล่อนใช่ไหม?” คุณยายถามขึ้น

คำพูดของยาย ทำให้วรชิตและสุรีย์ที่นั่งอยู่ในห้องรับแขกพูดไม่ออกทำได้เพียงมองหน้ากันไปมา
พันเดชขมวดคิ้วขึ้น ยังคงไม่ยอมรับ “ไม่มีครับ!”

“ไม่มี ลูกคิดว่ายายโง่เหรอ…. คุณยายตอบกลับ ทันใด

นั้น ตริย์เดินเข้ามา จับมือคุณยายไว้ “แม่…

คุณยายหันกลับไปมองสุรีย์ กระพริบตาฉงน “มีอะไรเห

รอ?”

รีย์ไม่ได้พูดออกไปตรงๆ แต่มองหน้าของคุณยาย ผ่าน ไปสักพัก คุณยายพูดต่อ หรือว่า…

หันหน้ามามองพันเดช “เป็นเพราะเจมน่า?”

สีหน้าของพันเดชนิ่งขรึมไปทันที เขาเงยหน้าขึ้น ไม่พูด อะไร รีบเดินออกไปอีกทาง

คุณยายมองไปที่พันเดช และหันกลับมามองสุรีย์ “เป็น

เพราะหล่อนจริงเหรอ?

“แม่ ไม่ได้เป็นแบบที่แม่คิดสักหน่อย เรื่องของวัยรุ่น ให้ พวกเขาจัดการกันเองเถอะ!

“ฉันก็ไม่ได้อยากยุ่ง แต่พอฉันคิดถึงจที่กำลังตั้งท้อง ก็อด

ไม่ได้ที่จะเป็นห่วง” คุณยายพูดด้วยความกังวลร้อนใจ กว่าจะ รอจนมีวันนี้ได้ รอให้พวกเขาได้คบกัน แม้ว่ายังไม่แต่งงาน แต่ มีลูกแล้ว ทุกอย่างสมดั่งปรารถนาของตน แต่หล่อนกลับ หายตัวไป คุณยายจะไม่เป็นห่วงได้อย่างไร

ตุรีย์พูดขึ้น “ลูกเข้าใจแม่นะ พวกเราเป็นห่วงเหมือนกันทั้ง นั้น แต่ต้องให้เวลาพันเดชบ้าง ให้เขาพาหล่อนกลับมา
“ใช่แล้วแม่ แม่ไม่ต้องเป็นห่วงนะ แม่บอกเองว่าเป็นคน เก่งไหวพริบดี ผมเชื่อว่า หล่อนไม่มีทางเป็นอะไร!” วรชิตออก ความเห็น

คุณยายพยักหน้าลง “ขอให้เป็นเช่นนี้ นึกขึ้นได้ วรชิต ลูก ให้ลูกน้องไปสืบเรื่องมาก็ไม่มีข่าวเลยงั้นเหรอ?” คุณยายถาม ขึ้น

วรชิตพยักหน้าลง

“จริงๆเลย ฉันเป็นห่วงจะตายอยู่แล้ว อดห่วงไม่ได้เลย จริงๆ คุณยายบ่นพึมพำ

พันเดชที่นั่งอยู่อีกฝั่งหนึ่ง ลุกขึ้นยืน “ผมขอตัวออกไปข้าง นอกก่อน! เมื่อพูดจบ เขาหันหลังเดินออกไปทันที

ในห้องเหลือเพียงแค่คุณยาย สุรีย์ และวรชิต สามคน นั่ง

มองหน้ากันไปมา

เมื่อเห็นว่าพันเดชอารมณ์ไม่ดี พวกเขาก็รู้สึกเป็นห่วงเช่นกัน!

ตอนกลางคืน

คุณชายทั้งสี่นั่งดื่มเหล้าด้วยกัน