ตอนที่643เป็นตัวเอก

ตอนที่ 643 เป็นตัวเอก

แต่ เบเบ้เอ่ยปากพูดอย่างอ่อนโยน “คือฉันไม่ได้พูดว่าจะ มาเองแหละ !” พูดจบสายตาของเธอก็มองไปที่สงชัย คำพูด ของเธอปกป้องสงสัยทุกอย่าง แต่ก็ทำให้คนรู้สึกว่าเธอตั้งใจ ในทางตรงกันข้าม การที่เธอทำแบบนี้ก็ทำเพิ่มความประทับใจ ให้กับผู้คนอย่างน่าประหลาดใต

จิดาภายืนอยู่ตรงนั้นแล้วมองไปที่เธอด้วยสายตาราบ เรียบ เห็นได้ว่าเธอใส่ใจสงชัย

ในช่วงเวลานั้นสงชัยก็เงยหน้าขึ้น สบตากับจิดาภาด้วย กันอย่างไม่ได้ตั้งใจ จิดาภาไม่ได้หลบ แต่กลับมองไปที่เขา ไร้ซึ่งการตำหนิ ไร้ซึ่งความรู้สึกไม่สบายใจ ไร้ซึ่งอารมณ์ อย่างไรก็ตาม สายตาแบบนี้ทำให้สงชัยถึงกับหดหู ทว่าไม่มีสักนิดเดียว

อีแค่อารมณ์นิดๆ หน่อยๆ ก็ยังดี

ยืนอยู่ตรงนั้น สงชัยมองไปที่ เบเบ้ มุมปากก็ยกขึ้นด้วย รอยยิ้ม “ขอโทษนะ ผมลืมไปแล้ว……

ขณะนั้น เบเบ้ก็ตกตะลึงเล็กน้อย เพราะว่าสงชัยไม่ได้ยิ้มให้เธอแบบนี้มานานแล้ว ในขณะนั้นในใจของเบเบ้ก็ยังคงเต็ม ไปด้วยรอยยิ้มของสงชัย ไม่เคยคิดเลยว่าการที่สงชัยทำแบบนี้ เพราะมีเหตุผลแฝงอยู่

ในเวลาเดียวกัน สงชัยก็เดินเข้าไปแล้วมองไปที่เบเบ้ ทั้ง สองคนก็จ้องมองกันและกัน ในตอนนั้นเบเบ้คิดว่าตัวเองเป็น คนทำให้สงชัยประทับใจเข้าแล้ว…….

ในฐานะผู้ชายด้วยกัน เขากำลังคิดอะไรอยู่ พันเดชก็รู้อยู่ อย่างชัดเจนมาก

มองไปที่พวกเขา ดวงตาของเขาก็หรี่ขึ้นเล็กน้อย มุมปาก เต็มไปด้วยรอยยิ้มที่ไม่สามารถประเมินได้ มองไปที่พวกเขา อย่างเหน็บแนม

“เห็นได้ว่าทั้งสองคนไม่ใช่หนุ่มสาวที่เป็นเพื่อนเล่นกันใน วันเด็กธรรมดาๆ ขนาดนั้น !” คำพูดของพันเดชมักจะตีความ หมายออกอยู่เสมอ

สงสัยหันหัวแล้วมองไปที่พวกเขา “แนะนำให้พวกคุณได้ รู้จักนะ นี่คือเบเบ้พ่อของเขาก็คือ นรธีร์

เมื่อได้ยินสิ่งนี้พันเดชก็ขมวดคิ้วขึ้นแล้วมองไปที่เบเบ้ “นร ธีร์เป็นพ่อของคุณ !?” เช่นเดียวกัน จิดาภาก็ตกตะลึงเล็กน้อย เรื่องอื่นอาจจะไม่รู้ แต่ใช้ชีวิตอยู่ในลอนดอนมาตั้งสองปีแล้ว นรธีร์ ชื่อนี้เธอก็เคยได้ยินมาอยู่

เคยได้ยินมาว่าเขาน่าจะเป็นเชื้อราชวงศ์ ยังก็ตามตอนที่อยู่ลอนดอนก็ได้รับเคารพนับถือจากประชาชนอย่างมาก ขณะนั้นมุมปากของพันเดชก็ยกขึ้นด้วยรอยยิ้ม “ถ้าคิด แบบนี้คุณก็น่าจะเป็นเจ้าหญิงแห่งลอนดอนสินะ !

เบเบ้ยิ้มอย่างอ่อนน้อมถ่อมตน ไม่ได้ปฏิเสธ ไวต่อความรู้ สึกจริงๆ

“ยินดีต้อนรับเข้าสู่เมือง A ของประเทศจีนนะครับ !” พัน เดชก็ยกแก้วขึ้นมา ในเวลาเดียวกันเบเบ้ก็ยกแก้วขึ้น ขณะนั้น จิดาภากับสงชัยก็ยกแก้วขึ้นด้วยคนละแก้ว

“ขอบคุณนะคะ !” เบเบ้ยิ้มอย่างสง่าผ่าเผย แสดงถึง บุคลิกลักษณะอันดีงามของตระกูลที่ยิ่งใหญ่

“ถ้าอย่างนั้นก็อยู่นานๆ หน่อยนะครับ ยินดีต้อนรับพวก คุณจะเข้าร่วมการแต่งงานของผมกับ……. มองไปที่จิดาภาแล้วพูดด้วยรอยยิ้ม พูดจบเขาหันหัว

จิดาภาก็มองไปที่พันเดชแล้วยิ้มขึ้นเช่นกัน แม้ว่าเธอจะรู้ดี ว่าคำพูดนี้มีส่วนที่จงใจอยู่บ้าง แต่นี่ก็เป็นความจริง

แต่เมื่อคำพูดนี้ของพันเดชส่งออกมา ทุกคนต่างก็ตก ตะลึง คนที่ชัดเจนมากที่สุดคือสงชัย

เบเบ้มองไปที่พวกเขาด้วยความตกใจอยู่บ้าง “พวกคุณ กำลังจะแต่งงานเหรอ ?

พันเดชพยักหน้า “ค่อยรอให้งานของพี่ชายใหญ่ของจิ เสร็จเรียบร้อย ต่อไปก็จะเป็นการแต่งงานของพวกเราแล้วล่ะ !” เดิมทีเขาไม่อยากป่าวประกาศ แต่เห็นเซอร์ไพรส์ที่เปรม ศักดิ์มีให้ เขาจึงเปลี่ยนไปเล็กน้อย ยิ่งทำให้เซอร์ไพรส์ใหญ่ ขึ้นไปอีก

ตัวของสงชัยแข็งทื่อ มองไปที่จิดาภาราวกับว่าไม่อยากจะ เชื่ออยู่บ้าง ทว่าจิดาภาก็ยิ้มอยู่

ขณะนั้นเบเบ้ก็ตกตะลึงเล็กน้อย หันหัวมองไปที่สงชัยด้วย ความเป็นห่วงอยู่บ้าง เมื่อเห็นว่าสีหน้าของเขาดูแย่มากก็รู้สึก เป็นทุกข์ไปด้วยอยู่ร่ำไร……

เขายังปล่อยวางไม่ได้ แล้วก็ยังลืมไม่ได้..……..

“จ พี่พันเดช พวกคุณตัดสินใจว่าจะแต่งงานแล้วเหรอ ?” เสียงของกชกรก็ดังขึ้นมา เธอเป็นตัวเอกของคืนนี้ แต่เดิมมันก็ ดึงดูดผู้คนอยู่แล้ว ตอนนี้คำพูดของเธอยิ่งจะทำให้รอบข้าง ได้ยินอย่างชัดเจนมาก รวมถึงเปรมศักดิ์ที่กำลังต้อนรับผู้คน อยู่ด้านข้าง……

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ทุกสายตาต่างก็มองมาที่นี่จนหมดโดยไม่รู้

ตัว

สายตาของพันเดชกวาดไปที่เปรมศักดิ์ จากนั้นก็หยุดอยู่ บนตัวของกชกร มุมปากยกขึ้น “ใช่แล้วล่ะ หลังจากพวกคุณก็ ถึงตาพวกฉันแล้ว !”

“ในที่สุดพวกคุณก็ตัดสินใจกันสักทีนะ ยินดีด้วยนะจิกับพี่ พันเดช !” กชกรพูดด้วยรอยยิ้ม
จิดาภายิ้มออกมา “ขอบคุณนะ แต่ว่าในคืนนี้เธอเป็น ตัวเอกนี่นา !”

“แล้วมันจะเป็นอะไรไปล่ะ พวกเราก็สามารถแต่งงานไป ด้วยกันยังไงล่ะ !” กชกรพูดอย่างเพ้อฝัน “ไม่ล่ะ !” พันเดชเอ่ยปากพูดปฏิเสธ “ผมจะต้องให้มีการ

แต่งงานที่ไม่เหมือนใครต่อจิ ดังนั้นมันเป็นไปไม่ได้ที่จะแต่ง

ด้วยกันกับพวกคุณ !” พันเตชปฏิเสธอย่างเด็ดขาด

กชกรยิ้ม “พี่พันเดช คุณกลายเป็นคนโรแมนติกตั้งแต่ ตอนไหนเนี่ย ?”

พันเดชยิ้ม สายตาเหลือบไปมองที่……….……

ขณะนั้นผู้คนรอบๆ ที่ได้ยินข่าวนี้ก็พากันมาแสดงความ

ยินดีอย่างไม่ขาดสาย

เดิมทีเป็นพิธีหมั้นของเปรมศักดิ์ แต่กลับถูกพันเดชทำให้ ตัวเองเป็นตัวเอกไปแล้ว

เปรมศักดิ์ยืนอยู่ข้างหลังแล้วมองไปที่พวกเขา สีหน้า ย่ำแย่มาก นึกไม่ถึงเลยว่ามันจะกลายเป็นแบบนี้ไปได้

ขณะที่จิดาภาและไปรยากำลังพูดคุยกันอยู่ ในเวลา เดียวกัน เบเบ้ก็เดินมาแล้วมองไปที่จิดาภา “คุณจิดาภาคะ ฉัน สามารถคุยกับคุยเป็นการส่วนตัวสักครู่ได้ไหมคะ ?”

ไปรยาหันหัวกลับ เมื่อเห็นเบเบ้สัญชาตญาณก็บอกเธอว่า ผู้หญิงคนนี้ไม่ได้น่าเกลียดเท่าตุลยา เธอจึงวางใจไปแล้วมองไปที่จิดาภา ฉันไปเดินเล่นฝั่งนั้นสักครู่นะ !”

จิดาภาพยักหน้า ส่วนไปรยาก็เดินไปอีกด้านหนึ่ง

จิตาภายืนอยู่ตรงนั้น เบเบ้ก็เดินมา “ละลาบละล้วงเกินไปไหมคะ ?”

จิดาภาส่ายหัว “ไม่เป็นอะไรหรอกค่ะ คุณมีอะไรจะพูดก็พูดมาเลย !”