ตอนที่610ส่องสว่างขึ้นมา

“ผมจำได้ว่าเมื่อครู่ที่ผ่านมามีคนเดิมพันกับเราว่าเราต้องถ่าย รูปเปลือยหลังจากที่เราแพ้” พูดแล้วมองไปที่ด้านข้างของลาภ

ลาภิศงุนงง จ้องมองพวกเขาและไม่คิดว่าพวกเขาจะพูดถึง มันอีกครั้ง

เวลานี้พันเดช ขมวดคิ้วของเขาและมองไปที่พวกเขา “ทำไมฉันถึงไม่รู้”

สายตาของปาณชัย มองไปที่จิดาภา จิดาภายิ้ม “ฉันไม่ เป็นไร”

เมื่อได้ยินอย่างนั้นปาณชัยถึงได้พูด “มันคือสวรรค์ที่คุณ เดิมพันกับเราว่าคุณจะอยู่กับดุลยาและฉันเลือกจิดาภา ดังนั้น คนขี้ขโมย ออกไป” ปาณชัยปากยิ้มและพูดอย่างใจเย็นมาก

ดูเหมือนว่ามันนานมากแล้วที่ต้องรอเวลานี้

ได้ยินแบบนี้ จิดาภาก็พยักหน้าแล้วไม่สงสัยเลยว่าทำไม ไม่พูดถึงเรื่องนี้พวกเขาทุกคนต่างมองเธอ

พันเดชนั่งอยู่ตรงนั้นเหมือนคุณปู่ ท่าทางไม่ได้จงใจทำ มันเป็นธรรมชาติ “อย่าลืมให้ตัวเองหน้าใหญ่ “ลาภิศจำเรื่องที่ คุยกับผมได้ไหม”
ลาภิศ ”

อพวกเขาทั้งสามถูกกวาดไปข้างหนึ่งและไม่มีอะไรจะเสีย ประเบิดก็ระเบิดไป หุ่นฉันออกจะดี แน่นอนมันเป็นสิ่งที่ดีที่จะ แบ่งปัน”

“งั้น บางทีนั่นคือเหตุผลที่คุณมา” จัสตินพูดด้วยรอยยิ้ม ลาภิศยิ้ม “งั้นก็ดีมากเลย

ฉันมักจะพูดคุยกับเขาจนดึก จิดาภาก็มีความสุขและดื่ม ไวน์มากโดยไม่รู้ตัว

เมื่อจิดาภากลับมาบ้าน เธอเพิ่งมาถึงห้องจิดาภาพง ร่างกายอยู่ที่ร่างเขา ดูคลุมเครือมีเสน่ห์มาก ทำให้คนไม่ สามารถอดที่จะให้หัวใจไม่เต้นได้

เขา โน้มตัวลงและจูบเธอที่ริมฝีปาก

จิดาภารู้สึกได้ถึงความเร่าร้อนของพันเดชและตอบสนอง ต่อจูบของเขา

ในห้องพัก คนสองคนกระตุ้นให้จูบกัน

กดจิดาภาคืนภายใต้ร่างกายของขา และมองเธอ

“อือ”

“แต่งงานกันเถอะ”พันเดชพูดพลางมองเธออย่างกระตือรือร้น
จิตาภายิ้มและแก้มของเธอเป็นสีแดง และค่อนข้างเมา

“ค่ะ”

เธอดูมีเสน่ห์มาก

เขาก้มลงจูบริมฝีปากเธออีกครั้ง

วันต่อมา

ข่าวลือแพร่สะพัด

จิดาภายังไม่แปลกใจเลย

เห็นจิดาภาไม่สามารถละสายตาจากสายตาของเขา พัน เดชยื่นมือออกไปและใส่ไว้ข้างหนึ่ง

“กินสิ”

จิดาภากินอาหารเช้าและอดไม่ได้ที่จะพูด “ไม่คิดว่าหุ่น ลาภิศจะดีอย่างนี้”

ดูตัวอย่างที่เปลือก ในหนังสือพิมพ์พ์พ์ คิดว่ามันเป็นสิ่งที่ ทำให้ผู้หญิงส่วนใหญ่ในเมืองเอมีเลือดกำเดาไหล

เมื่อได้ยินเสียงสรรเสริญของจิดาภา พันเดชขมวดคิ้วขึ้น

ช้าๆ “เหรอ หุ่นดีเหรอ”

จิดาภาพยักหน้าอย่างซื่อสัตย์ “มันเยี่ยมมาก

พันเดชกัดฟัน “คุณจิดาภา ดูเหมือนว่าผมยังไม่ได้ทำให้ คุณชื่นชมผมพอ”
ได้ยินแบบนี้ จิดาภายิ้มและมองพันเดช “คุณหึงเหรอ”

“ทำไมผมต้องทิ้ง รูปร่างของผมดีไม่แพ้เขาเลย เห็นได้ชัดว่าจึงยังไม่ยอมรับอีก นี้เป็นจุดที่พันเดชน่ารัก

จิดาภามองเขาด้วยรอยยิ้ม “แน่นอน คุณดีที่สุด

ที่สุด

ได้ยินอย่างนั้น พันเดชก็แค่พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ แบบนี้ค่อยดีหน่อย

“ฉันกังวลว่าเขาจะไม่ถูกพรากไปไหม และมันมีผลต่อภาพ

ลักษณ์ของเมืองเหรอ” จิดาภาถามด้วยรอยยิ้ม

ได้ยินแบบนี้พันเดชก็คิ้ว “ในมุมมองของเขา เขาเป็นเมือง ภาพลักษณ์ของเมืองเอ

เมื่อคิดถึงลาภิศ จิดาภาพยักหน้าอย่างเห็นด้วย และไม่มี

อะไรจะพูดต่อ เพื่อทานอาหารเช้า

พอแน่ใจว่าเมื่อมาถึงบริษัท หนังสือพิมพ์พ์พ์จะอยู่ในมือ ของทุกคนที่จําเป็น

เวลานี้จิดาภาอดไม่ได้ที่จะรู้สึกว่ามากกว่าที่เธอคิด ดูเหมือนว่าสถานการณ์จะทำให้ลาภิศส่องแสง ภายในห้องทํางาน

เจ๊กเดินเข้ามา “เจ้านายครับ……….
เห็นเจ๊ก พันเดชขมวดคิ้ว “อะไร พูดมา”

“ธรรมวัดฆ่าตัวตายในโรงพยาบาล……….. ..เจ๊กพูด

เมื่อได้ยินพันเดชอ่านเอกสารการกระทำที่น่าตกใจ เขา หันศีรษะของเขาเพื่อมองเจ๊ก หรี่ตามองเล็กน้อย

“ตอนนี้นักข่าวหลายคนโทรมาฝ่ายประชาสัมพันธ์จนสาย จะไหม้ พวกเขาบอกว่าพวกเขาต้องการที่จะสัมภาษณ์คุณ” เจ๊ก

พูด

ได้ยินแบบนี้ พันเดชหันศีรษะของเขา และมองไปที่เขา

เจ๊กก็นึกถึงบางอย่าง “เมื่อวานตามความเห็นของคุณ ส่งช่อดอกไม้ไป แต่ไม่คิดว่าเขาจะทำมันวันนี้

พันเดชได้สติกลับ เขายังคงอ่านเอกสารต่อ “ตายไหม”

“ได้ยินว่าช่วยชีวิตไว้ได้ พ้นขีดอันตรายแล้ว” เจ๊กพูด

พันเดชยกยิ้มมุมปากทำให้เกิดรอยยิ้มเย็น คนต้องการที่จะตายจริงๆ แล้วจะให้โอกาสช่วยเหลือเขา

ที่

ทำไม

ดูเหมือนว่าหลินเซียวเทียนเล่นการ์ดความเห็นอกเห็นใจ เพื่อให้ทุกคนรู้ว่าบริษัทCAรังแกเขา

“เจ้านายแล้วเราจะทำยังไงต่อไป

พันเดชหันไปมองเขา “เตรียมรถให้พร้อม ผมจะไปดูเอง ในเมื่อเขาไม่รังเกียจที่จะทำให้เป็นข่าวใหญ่ผมกลัวจะอะไร ก็ท่าเป็นโปรโมทบริษัทฟรี”

ความคิดของเจ้านาย มักจะทำให้คนรู้สึกว่าปัญหาได้รับ

การแก้ไขทันที

เจ๊กยิ้ม “ครับ ผมทราบแล้ว

ในโรงพยาบาล

เมื่อพันเดชมาถึงประตู ได้ถูกปิดกั้นจากนักข่าวหลายคนที่ แข่งขันกันเพื่อสัมภาษณ์ธรรมวัต

เจ๊กมองผู้คนข้างนอกแล้วมองไปที่พันเดช “เจ้านาย

ต้องการใช้ทางพิเศษไหมครับ”

“ในเมื่อมันเป็นโฆษณาฟรี ทำไมต้องใช้ทางพิเศษ” พัน เดชพูด “เปิดประตูสิ

เจ๊กพยักหน้าทันที ออกจากรถและเปิดประตู

พันเดชลงมาในช่วงเวลานั้น นักข่าวเห็น ก็ตะโกนมีหลาย

คนวิ่งมา

“คุณพันเดช คุณมาที่นี่เพื่อเยี่ยมคุณธรรมวัดใช่ไหม”

“ได้ยินว่า คุณธรรมวัดจะฆ่าตัวตายเพราะคุณซื้อหุ้นกลุ่ม บริษัทเอไอในราคาสูง อยากถามว่าคุณมีความคิดนี้ยังไง

“คุณพันเดช คุณมีความสัมพันธ์ธ์ที่ดีกับบริษัทเอไอ อยาก ถามว่าคุณทำอย่างนี้ คุณจะไม่กลัวที่จะถูกด่าว่าเนรคุณเหรอ”

นักข่าวถามเป็นชุด พันเดชมที่ยืนอยู่ในฝูงชน เด็กอยู่ในด้านหนึ่งเพื่อปกป้องคุ้มกัน “ไม่ต้องห่วงทุกคน คุณพันเดชจะตอบคำถามพวกคุณ

เจ๊กพูด

เวลานี้ ไมโครโฟนจ่อหน้าพนเดชอยู่

พันเดชเผชิญหน้ากับเลนส์กล้อง มุมปากเอียงขึ้นเล็กน้อย

เกี่ยวกับการซื้อกิจการของกลุ่มบริษัทเอไอทุกคนเห็นข่าว เมื่อไม่กี่วันก่อน ผมคิดว่าผมไม่ต้องพูดมันด้วยตัวเองอีก

“สำหรับสิ่งที่คุณพูดถึงความอกตัญญู แล้วจะโดนด่าไหม พันเดชยิ้มตลอดเวลา “ผมเองที่สนับสนุนตระกูลชัยวัตย์มา ตลอด ตระกูลชัยวัตย์ไม่ได้มีความเมตตาต่อผม และทำไมถึง เรียกว่าเนรคุณ”

พูดคำเดียวทุกคนก็วุ่นวาย

พันเดชกลับยิ้ม “อย่างไรก็ตามมาถึงที่นี่แล้ว ผมขอไป เยี่ยมคุณธรรมวัตก่อนรอวันอื่นๆ เมื่อมีเวลาผมจะให้ราย ละเอียดเพิ่มเติม” แล้วเขาก็เดินเข้าไปข้างใน

มีเพียงสองการตอบที่น่าตกใจ

หลิงเซียวเทียนที่อยู่ในห้องผู้ป่วย หลังจากได้ยินคำพูด ของพันเดช การควบคุมอารมณ์ก็ถูกทิ้งไว้ไกลมาก

“ดูเหมือนว่าพันเดชเป็นหัวใจเหล็กต้องการซื้อกลุ่มบริษัท เอไอ” ธรรมวัดพูดด้วยความเกลียด

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ