ตอนที่56ไปกินข้าวกับผมหน่อย

ตอนที่ 56 ไปกินข้าวกับผมหน่อย

พอได้ยินแบบนี้ จิตาภาก็เงยหน้าขึ้นมามองแล้วยิ้มออก มา “งั้นก็ขอบคุณคุณพันเดชมากๆนะ! ”

“ไม่เป็นไร

ยังไงซะคุณพันเดช ของดีๆแบบนี้เอาออกมาใช้ยังดีกว่า เก็บไว้ก็ไม่มีประโยชน์อะไรเปล่าๆ จะได้ช่วยพัฒนาฝ่าย ออกแบบด้วย! ” จิดาภาพูดแบบยิ้มน้อยยิ้มใหญ่

แต่ทำไมพันเดชถึงคิดว่ารอยยิ้มของเธอ มันดูไม่จริงใจ

“ที่คุณพูดก็ถูก ยอมรับคำแนะนำ! ” พันเดชพูด

จิดาภายิ้มตอบแต่ไม่ได้พูดอะไร แล้วก็ก้มลงอ่านนิตยสาร

“กินข้าวรึยัง” พันเดชถามไปงั้นๆ

“คุณพันเดช ให้ทำงานล่วงเวลา จะมีเวลากินข้าวได้ยังไง

ล่ะ! “

”

จิดาภาพูด

เธอกำลังโทษคนอื่นใช่ไหม
“ผมให้คุณทำงานล่วงเวลา ไม่ได้ไม่ให้คุณกินข้าว! ” พัน เดชพูดแย้งมา

จิดาภาคิดแล้วคิดอีก แล้วก็พูดแบบไม่ได้เงยหน้าขึ้นมา ว่า “ลืมไป

“ปะไปกัน เดี๋ยวผมเลี้ยงข้าวเอง! ” พันเดชพูดออกมา

จิดาภาไม่ได้ฟังผิดใช่ไหม

จะเลี้ยงข้าวเธอหรอ

จิดาภาคิดว่าเธอยังไม่กล้าขนาดนั้น

“ฉันจะทำงานต่อ! ” เธอปฏิเสธกลับมาอย่างเย็นชา พันเดชกุมมองนาฬิกาเกือบจะสามทุ่มแล้ว

“ที่ผมให้ทำงานล่วงเวลาหมดเวลาแล้ว! “ พันเดชพูดเน้น ทีละค่า “ไปกินข้าวกับผมเดี๋ยวนี้!

เจ้านายเป็นใหญ่ บอกให้ทำงานล่วงเวลาที่ต้องทำ บอก

ให้พอก็ต้องพอ

“ข้อสรุปก็ออกมาแล้ว ถ้ายังงั้นฉันกลับแล้วนะ! “ จิดาภา ” พูด หมายถึงไม่อยากไปกินข้าวกับพันเดช

ได้ยินเธอปฏิเสธมาหลายครั้งแล้ว จนพันเดชเริ่มรู้สึก

หงุดหงิด “จิดาภา คุณจะปฏิเสธไปถึงไหน ไปกินข้าวกับผม ห้ามปฏิเสธเด็ดขาด!
“นี่คุณเป็นฟาสซิสต์ใช่ไหม

“ให้ตัวเลือกสองข้อ ข้อแรกผมกับคุณกลับไปกินข้าวที่ บ้านแต่คุณต้องทำให้ผมกินนะ ข้อสองออกไปกินข้าวกับ

ผม! “

“งั้นเลือกข้อสองละกัน!

พันเดช

พันเดซสบตามองจิดาภาแวบนึงแล้วจึงเดินออกไปก่อน พอเห็นเขาท่าทางดูบึงตึง จิตาภาก็จำใจเก็บเอกสารนั้น แล้วเดินตามเขาออกไป

พันเดชยืนรอจิดาภาอยู่ในลิฟท์ รอให้จิตาภาเดินเข้ามา พอจิดาภาเดินเข้ามา พันเดชถึงจะกดปิด

ลิฟท์ค่อยๆเคลื่อนตัว ภายในลิฟท์มีจิดาภากับพันเดชอยู่ สองคน ทำให้รู้สึกได้ถึงบรรยากาศแปลกๆไม่รู้จะทำตัวยังไง เลยทำได้แค่ยืนอยู่เฉยๆ ไม่มีใครพูดอะไรทั้งนั้น

พันเดชเองก็ยืนนิ่งไม่ได้พูดอะไรเหมือนกัน

ในที่สุดความยากลำบากนี้ได้ผ่านพ้นไป พอประตูเปิดพัน เดชก็เดินออกไปก่อน จิดาภาถึงเดินตามออกมา
ตอนกำลังขึ้นรถ พันเคยสั่งมาว่า “นั่งข้างหน้า

มือของจิดาภา ตอนแรกกำลังจะเปิดประตูหลังก็หยุด

แล้วจำใจเปิดประตูหน้าและเข้าไปนั่ง

พันเตชคาดเข็มขัดแล้วพูดว่า “อยากกินอะไรล่ะ

“ฉันมากินเป็นเพื่อนเฉยๆ คุณพันเดชตัดสินใจได้เลย” จี ดาภา พูดอย่างเย็นชา

“มากินเป็นเพื่อนหรอ

ตอนได้ยินคำนี้น้ำเสียงนี้พร้อมกับเห็นพันเดชขมวดคิ้ว ตาภาก็รู้เลยว่าเขาคิดไม่ซื้อแล้ว จากคำพูดที่ออกมาจากปาก

“พันเดชเป็นคนที่จริงใจแบบนี้ ยังไงก็ไม่คิดเยอะอยู่แล้ว

เนอะ”

“ใครบอกว่าผมจริงใจกัน” พันเดชหันหน้ากลับไปย้อน

คําถามของเธอ

“มันดูออก!

“เดี๋ยวผมจะบอกอะไรให้นะ ผมน่ะไม่ใช่คนจริงใจเลย พันเดชพูดกับเธอด้วยน้ำเสียงข่มขู่

จิดาภาไม่ได้เป็นผู้หญิงที่ตกใจง่ายแบบนั้น คงจะทำให้ ตกใจได้ไม่ง่ายหรอก
“คุณพันเดช คุณคิดว่านั้นเป็นการยอมรับแล้วสินะ เมื่อ เพิ่งจะเป็นแค่การพูดประจบคุณเอง ” จิตาภาพูดแบบอมยิ้ม