ตอนที่556ปฏิเสธสงชัย(3)

ตอนที่ 556 ปฏิเสธสงชัย (3)

นึกถึงอาหารเย็นในตอนกลางคืน จิดาภาจึงโบกรถไปซื้อ ของที่ห้างสรรพสินค้าใกล้เคียง

หลังจากซื้อเสร็จ เพิ่งออกมาจากห้างสรรพสินค้า โทรศัพท์ของจิดาภาก็ดังขึ้นมา

เมื่อเห็นเบอร์โทร เธอจึงรับสายทันที

“ฮัลโหล……”

“ใช่คุณจิดาภาไหมครับ ?”

ได้ยินเสียงนี้ จิดาภาจึงขมวดคิ้วขึ้น “คนเป็นใครคะ !?”

“ผมเป็นผู้ช่วยของประธานสงชัย มายครับ !”

ได้ยินสิ่งนี้จิดาภาก็ตกตะลึง จากนั้นจึงเอ่ยปากพูดขึ้น “อ้อ เกิดอะไรขึ้นเหรอคะ ? มีเรื่องอะไรไหมคะ ?”

“เอ่อ คือ เป็นแบบนี้นะครับ…… มายด์ไม่รู้ว่าควรจะพูด ยังไง ลังเลอยู่ในสายเล็กน้อย แต่คิดอยู่ชั่วขณะจึงเอ่ยปากพูด ขึ้น “ประธานสงชัยไม่ให้ผมบอกคุณครับ แต่ตอนนี้นอกจาก คุณแล้วก็มีใครสามารถโน้มน้าวใจเขาได้แล้ว !”

“เกิดเรื่องอะไรขึ้น ?” จิดาภาถาม
“เริ่มตั้งแต่เมื่อวาน ประธานสงชัยก็ดื่มเหล้าไปเยอะมาก จนกระทั่งถึงตอนนี้ก็ไม่ยอมกินอะไรเลย ตอนที่ผมไปก็พบว่ามี ไข้ แต่ไม่ว่าผมจะโน้มน้าวยังไง เขาก็ไม่ยอมไปหาหมอเลยครับ แล้วก็ไม่ยอมกินยาด้วย ผมคิดไว้แล้วว่ามีเพียงคุณจิดาภา เท่านั้นที่สามารถโน้มน้าวเข้าได้ !” มายคำพูดทางโทรศัพท์

เมื่อได้ยินสิ่งนี้จิดาภาก็ตะลึงงัน

“นี่มัน…….

“ผมรู้ครับว่าการโทรมาแบบนี้มันจะรบกวนมาก แต่ผมก็ อยากขอคุณจิดาภาหน่อยครับว่าถ้าเป็นแบบนี้ต่อไป ร่างกาย ของประธานสงชัยจะไม่ไหวแล้วครับ !” มายคำพูด

ได้ยินคำพูดของเขา จิดาภาก็คิดอยู่ชั่วขณะแล้วพยักหน้า “ค่ะ ฉันรู้แล้ว ฉันจะไปเดี๋ยวนี้นะ !!

“ผมจะส่งที่อยู่ให้คุณนะครับ !!

“ค่ะ !”

หลังจากวางสายไป จิดาภาคิดอยู่ชั่วครู่แล้วกลับไปทันที หลังจากวางสิ่งของไว้ที่บ้านก็ออกจากบ้านไป

ก่อนที่จะไปก็โทรหาพันเดช แต่ไม่มีคนรับสาย คิดว่าอาจ จะกำลังยุ่งอยู่ จิดาภาก็เลยไม่ได้โทรซ้ำๆ จากนั้นก็ไปตามที่อยู่ ในข้อความนั้น

แม้ว่าจะรู้จักกับสงชัยมานานแล้ว
แม้ว่าเขาจะกลับมานานแล้ว แต่จิดาภาก็ไม่เคยมาที่อยู่ ของเขาสักครั้ง

เมื่อก่อนเคยได้ยินว่าเขาซื้อที่อยู่ที่นี่แล้ว และตอนนั้นดู เหมือนว่ากำลังรีโนเวทอยู่ แต่ตอนนี้เห็นได้ว่ารีโนเวททั้งหมด เรียบร้อยแล้ว

คฤหาสน์ในเขตชานเมือง

ที่นี่ก็ถือว่าเป็นสถานที่ดีเลิศสำหรับพื้นที่คฤหาสน์

คนที่สามารถซื้อบ้านอยู่ที่นี่ได้ก็ต้องเป็นคนที่ไม่ร่ำรวยก็มี

อานาจ

หลังจากจิดาภามาถึง ก็หาบ้านเลขที่แล้วเดินไป

แค่ลานด้านนอกก็สวยมากแล้ว เมื่อเทียบกับคฤหาสน์ตระ กูลฐิตานันท์ก็ไม่ด้อยไปกว่าเลย

ยืนอยู่ที่ประตู จิดาภาจึงกดไปที่กริ่งประตู

เป็นเวลานานก็ไม่มีใครมาเปิดประตูสักคน

จิดาภาขมวดคิ้วขึ้นแล้วกดไปอีกครั้ง ทว่าก็ยังไม่มีคนมา

หรือว่าไม่มีคนอยู่งั้นเหรอ ?

ไม่น่าจะนะ มาย โทรหาเธอก็พิสูจน์ได้ว่าที่บ้านต้องมีคน อยู่ ทันใดนั้นก็นึกขึ้นได้ว่าสงชัยกำลังเป็นไข้ จิดาภาจึงรู้สึกเป็น ห่วงอยู่บ้าง จากนั้นจึงรีบกดไปที่กริ่งประตูซ้ำแล้วซ้ำเล่า
แต่ก็ไม่มีคนมาเปิดประตูเช่นเดิม

ในที่สุดจิดาภาก็โทรไปหามายด์อย่างกังวล หลังจา กมาย ได้ยินแล้วก็เป็นห่วงมาก จึงไปส่งกุญแจให้จิดาภาทันที

หลังจากทั้งสองคนเข้าไป ก็ตรงไปที่ห้องของสงชัย ส่วน สงชัยก็นอนนิ่งอยู่บนเตียง จิดาภาตะลึงงันเล็กน้อยแล้วมองไป ที่มายด์ มายค์เองก็มองไปที่จิดาภา จิดาภาจึงค่อยๆ เดิน เข้าไป

ขณะนั้นร่างกายของสงสัยขยับเล็กน้อย จิดาภาจึงผ่อน คลายลง ยังคิดว่าเขาเกิดเรื่องอะไรขึ้นแล้ว เธอจึงเดินเข้าไป แล้วตบเขาเบาๆ แต่เมื่อสัมผัสกับผิดของเขาก็รู้สึกร้อนมาก

“เขามีไข้จริงๆ ด้วย !” จิดาภานั่งอยู่ข้างๆ เตียงแล้วพูดขึ้น