ตอนที่501ไปหาตุลยา(2)

ตอนที่ 501 ไปหาตุลยา (2)

จิดาภามองไปที่เธอ “เขาบอกว่าถ้าฉันตายไปแล้ว ถ้าจะ ไปหาก็ให้ไปหาคุณ อย่าไปหาเขา…….

ได้ยินสิ่งนี้ตุลยากขมวดคิ้วขึ้น

อีกเพียงนิดเดียวก็จะทนไม่ได้ที่จะระเบิดออกมา

“คุณจิตาภา คุณพูดแบบนี้หมายความว่าไง ? นี่คุณสงสัย ว่าฉันสั่งให้กษิดิสทำเหรอ ?” ตุลยามองไปที่เธอแล้วถามขึ้น ด้วยน้ำเสียงเยือกเย็น ยังไงซะตอนนี้กษิดิสก็ตายไปแล้ว ตาย โดยที่ไม่มีหลักฐาน เธอไม่จำเป็นที่จะต้องกลัวอะไรหล่อน

“ได้หรือไม่ได้ฉันเชื่อว่าคุณดุลยารู้อย่างชัดเจน !! จิดาภา พูดด้วยรอยยิ้ม

“คุณจิดาภา พูดอะไรก็ต้องมีหลักฐานด้วยนะ คุณพูดแบบ นี้ ฉันสามารถฟ้องร้องว่าคุณใส่ร้ายได้นะ !” ตุลยาเอ่ยพูดขึ้น อย่างสบายๆ หยิบกาแฟแล้วดื่มอย่างช้าๆ

หลักฐาน ?

จิดาภายิ้มขึ้น “OK หลักฐาน งั้นคุณรู้ไหมว่ามีของอะไรที่ ตกอยู่ในที่เกิดเหตุของกษิดิส ?”

พูดถึงสิ่งนี้ การเคลื่อนไหวของตุลยาก็ชะงักลง
“แล้วไง ?”

ขณะนั้นจิตาภาจึงหยิบภาพมาภาพหนึ่ง แล้ววางไว้บนโต๊ะ

“คุณตุลยา คุณไม่น่าจะไม่รู้จักของสิ่งนี้มั้ง ?

ตุลยาหันหัวไปเห็นภาพที่อยู่บนโต๊ะก็ตกตะลึงเล็กน้อย “แหวนวงนี้เป็นสิ่งที่พบเจอในที่เกิดเหตุอาชญากรรมขอ

งกษิดิส !”

“แล้วไงล่ะ ?”

“คุณตุลยา ไม่น่าจะไม่รู้จักแหวนวงนี้ล่ะมั้ง ?” จิดาภามอง ไปที่หล่อนแล้วถามด้วยรอยยิ้ม

ตุลยาวางแก้วกาแฟลงมา แล้วหยิบภาพบนโต๊ะขึ้นมาดู จากนั้นก็ปรากฏรอยยิ้มล้นออกมา พลางโยนภาพลงไปบนโต๊ะ “รู้จัก รู้จักแน่นอน ฉันก็มีแหวนแบบนี้เหมือนกัน !” ตุลยาพูด

“ตอนนี้คือคุณยอมรับว่าคุณเคยไปที่เกิดเหตุอาชญากรรม งั้นเหรอ ?” จิดาภามองไปที่ตุลยาแล้วถามขึ้น

ตุลยายิ้มอ่อน “ฉันแค่พูดว่าฉันก็มีแหวนแบบนี้เหมือนกัน แต่ไม่ได้บอกว่าฉันเคยไปที่เกิดเหตุอาชญากรรมของกษิดิส !! เมื่อพูดถึงสิ่งนี้จิดาภาจึงขมวดคิ้วขึ้นแล้วมองไปที่ตุลยา ขณะนั้นตุลยาก็ค่อยๆ หยิบกระเป๋าของตัวเอง หลังจาก เปิดแล้วจึงหยิบแหวนวงหนึ่งออกมาจากข้างใน

“ที่คุณพูดหมายถึงอันนี้ใช่ไหม ?” เธอเล่นกับแหวนเพชรที่อยู่ในมือ

เมื่อมองเห็นแหวนเพชรที่เหมือนกันทุกประการ จิดาภา ตะลึงงัน

เมื่อเห็นสายตาที่ตกใจของจิดาภา ตุลยาจึงยิ้มออกมา “แหวนแบบนี้แม้ว่าจะไม่ค่อยได้เห็นบ่อย แต่ก็ไม่ได้มีเพียงแค่ วงเดียว คุณจิดาภา คุณเอาภาพหนึ่งภาพมาตัดสินว่าฉันมี ความเกี่ยวข้องกับกษิดิส มันจะไม่รู้สึกน่าตลกเกินไปหน่อยเห รอ ?” ตุลยามองไปที่จิดาภาแล้วถามขึ้น

เห็นแหวนที่อยู่ในมือของเธอ จิดาภาก็ตกใจจริงๆ

แต่เธอก็ยังเชื่อว่าเรื่องนี้ต้องเกี่ยวข้องกับดุลยาอย่าง แน่นอน !

“น่าตลกหรือไม่ มันก็ไม่ได้ขึ้นอยู่กับคุณและฉัน คุณตุลยา แหวนในที่เกิดเหตุอาชญากรรมเป็นของคุณหรือไม่ ฉันก็จะ ตรวจสอบออกมาให้ชัดเจนอย่างแน่นอน อีกอย่างเพียงแค่มี คนสัมผัสแหวนวงนั้น ก็จะมีลายนิ้วมือและสะเก็ดของคนอย่าง แน่นอน นั่นเป็นเอกลักษณ์ของคน หลักฐานแบบนี้จะต้องถูก ตรวจสอบออกมาอย่างแน่นอน !” จิดาภามองไปที่เธอ แล้วพูด เน้นทีละค่า

ได้ยินสิ่งนี้ตุลยาก็ตกตะลึง

ไม่ยอมรับก็ไม่ได้ สิ่งที่จิดาภาพูดก็เป็นสิ่งที่เธอกังวล แม้ว่าตอนนี้มีแหวนที่เหมือนกันหนึ่งวง แต่ว่าตราบใดที่ตรวจสอบอย่างละเอียดก็สามารถตรวจสอบออกมาได้

ทว่าตอนนี้เธอก็ไม่ยอมแพ้ความทรงอำนาจ

“งั้นก็รอให้ผลออกมาค่อยมาหาฉันก็แล้วกัน !” ตุลยาพูด

ไม่อยากคุยอะไรกับเธอไม่ไปอีก ลุกขึ้นได้ก็จะออกไป อาจจะใช้กำลังมากเกินไป เลยทำให้บาดแผลที่ท้องฉีก ออก เพื่อที่จะไม่ทำให้จิดาภาสังเกตได้ เธอจึงพยายามอดทนไว้

จิดาภานั่งอยู่ตรงนั้นไม่ขยับสักนิดเดียว แต่สายตาวัดเธอ อย่างละเอียด