ตอนที่499การค้นพบแหวน(6)

ตอนที่ 499 การค้นพบแหวน (6)

“ถ้าเรื่องนี้ตุลยาเป็นคนทำจริงๆ งั้นถ้าเธอรู้เข้าว่าคุณรู้

เรื่องนี้ ก็จะหาวิธีจัดการกับคุณ ผมไม่อยากให้คุณต้องตกอยู่ ในอันตรายอีก นี่ก็คือจุดประสงค์ของผม !” พันเดชพูด

จิดาภายืนอยู่นั้น ในความเป็นจริงแล้วมันโกรธมาก แต่ หลังจากที่ได้ยินคำพูดของพันเดซ ก็ยังคงเชื่ออย่างไม่รู้ตัว

ไม่ใช่เพราะอะไร

มีภาพที่เขาเกือบตายเพื่อช่วยชีวิตเธอให้รอดพ้นสะท้อน

อยู่ในสมอง

จิดาภาสุดหายใจเข้าลึก ทำให้ตัวเองตั้งสติขึ้นมาและสงบ คราวนี้จะต้องไม่ใช้อารมณ์มากเกินไป

“ถ้าเรื่องของกษิดิสตุลยาเป็นคนทำขึ้นมาจริงๆ งั้นควรจะ

ทำยังไง ?” จิดาภามองไปที่พันเดชแล้วถามขึ้น “เรื่องของกษิดิสไม่มีความเกี่ยวข้องกับผม ผมแค่อยากรู้

ว่าคนที่สั่งให้กษิดิสทำเป็นดุลยาหรือไม่ !” พันเดชพูด

เมื่อได้ยินสิ่งนี้จิดาภาก็เงยหน้ามองไปที่เขา

ในความเป็นจริงเขาก็สงสัยอยู่
ไม่ใช่เพียงแค่เธอ !

“นั่นก็คือค่าตอบที่ฉันอยากรู้เช่นกัน !” จิดาภาพูด

คนคนหนึ่งที่ต้องการทำร้ายเธอซ้ำแล้วซ้ำเล่า เธอต้องรู้ ให้ได้ว่าคนคนนั้นเป็นใครกันแน่ !

“จริงๆ แล้วผมอยากจะจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อยแล้วค่อย บอกคุณ แต่นึกไม่ถึงเลยว่าคุณจะรู้ได้รวดเร็วขนาดนี้ !” พันเดช

ได้ยินสิ่งนี้ จิดาภาก็มองไปที่พันเดช “ฉันว่ายังมีอีกหนึ่ง เรื่องที่ฉันต้องการบอกคุณ !!

“เรื่องอะไร ?” พันเดชมองไปที่จิดาภาแล้วถามขึ้น

“ยังจำครั้งที่แล้วที่เกิดเรื่องกับเราได้ไหม ?”

พันเดชพยักหน้า

“วันถัดมาตุลยาไปเยี่ยมคุณที่โรงพยาบาล ในตอนนั้นฉัน

ได้พูดกับเธอหนึ่งประโยค !”

พันเดชขมวดคิ้วขึ้น ในความทรงจำเคยมีเรื่องนี้เกิดขึ้น

“ตอนที่กษิดิสผลักฉันลงไปได้พูดหนึ่งประโยคว่า ถ้าฉัน ตายไปแล้ว หากต้องการจะไปหาก็ไปหาตุลยา าไปหาเขา ประโยคนี้ไม่ได้ขู่เธอ แต่เป็นความจริง เพราะคำพูดนี้แหละฉัน เลยเริ่มจะสงสัยหล่อน !” จิตาภาพูด

ได้ยินสิ่งนี้สายตาของพันเดชก็เบิกขึ้นทันที “คุณพูดจริงเหรอ ?”

จิดาภาพยักหน้า “นั่นเป็นเหตุผลที่ฉันต้องการรู้ความจริง อย่างเร่งด่วนขนาดนี้ !

สีหน้าของพันเดชก็ไม่ค่อยดี “ผมคิดว่าคุณตั้งใจพูดแบบ

นั้นออกมา !”

จิดาภามองไปที่เขา “ฉันไม่เคยพูดพล่อยๆ เพียงแต่ฉัน กังวลว่าฉันบอกไปแล้วคุณจะไม่เชื่อ !”

“เชื่อ !”

เธอเพิ่งพูดจบ พันเดชจึงเอ่ยปากพูดขึ้นทันที

เขากอดเธอไว้ในอ้อมแขนแล้วก้มหัวลง มองไปที่เธอด้วย สายตาลึกซึ้ง

“จิดาภา คุณอาจจะไม่เชื่อ เริ่มตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอคุณ ผม ก็เชื่อคุณแล้ว ความเชื่อนั้นราวกับว่ามีมาตั้งแต่เกิด เหมือนว่า อยู่ในกระดูกของผมมานานนับปี ตราบใดที่เป็นสิ่งที่คุณพูด ผมก็จะเชื่อ !”

ได้ยินคำพูดของพันเดช จิดาภาก็มองไปที่เขา “ขอบคุณ

“ผมก็หวังว่าคุณก็จะเชื่อผมเช่นกัน !” พันเดชพูด จิดาภาพยักหน้า

“สำหรับเรื่องของตุลยา…… พูดได้ถึงช่วงกลางประโยคดวงตาของเขาก็เริ่มลึกซึ้งขึ้นมา “ถ้าเรื่องเธอเป็นคนทำจริงๆ งั้นเธอจะต้องชดใช้ในเรื่องนี้อย่างแน่นอน !

วันถัดไป

หลังจากจิดาภาไปเยี่ยมหญิงชราแล้วเดินออกจากห้อง เพิ่งเดินได้เพียงแค่ไม่กี่ก้าว ก็มองไปเห็นเงาหลังร่างอันคุ้นเคย เดินไปที่ลิฟต์

เธอขมวดคิ้วขึ้น มั่นใจอย่างแน่วแน่ว่าเงาหลังนั้นเป็นของ

ตุลยา

แต่หล่อนมาทำอะไรที่โรงพยาบาล

จิดาภารู้สึกผิดปกติ ขณะนั้นเธอจึงเดินไปฝั่งห้องพยาบาล ที่หล่อนเพิ่งเดินออกมา จากนั้นจึงเดินเข้าไป