ตอนที่448ผมจะช่วยคุณ(3)

ตอนที่ 448 ผมจะช่วยคุณ (3)

พันเดชขมวดคิ้ว “คุณกำลังจะไปทำอะไร?”

“เปลี่ยนเสื้อผ้า!!”

“ทำไมไม่เปลี่ยนตรงนี้?”

“เพราะมีคนผีทะเลคนนึง! ”

พันเดช

หลังจากสองสามนาทีผ่านไป จิดาภาเปลี่ยนเสื้อผ้าเสร็จ แล้วออกมา พันเดชยังอยู่บนเตียงไม่ลุกไปไหน จิดาภาไม่ สนใจเขา แล้วเดินออกไป

พันเดชมองอยู่ ทันใดนั้นก็รู้สึกว่า ชีวิตแบบนี้ถึงแม้ว่า จืดชืดไปหน่อย แต่กลับน่าสนใจมาก

เขาชอบชีวิตแบบนี้ขึ้นมาทันที

คิดถึงตรงนี้ เขากระโดดลุกขึ้นจากเตียง หยิบเสื้อขึ้นมา หลังจากใส่เสื้อเสร็จก็ออกไป

ตอนที่เขาออกไป จิดาภากำลังทำอาหารเช้าใกล้จะเสร็จ

พันเดชนั่งลงแล้วเริ่มกินอาหารเช้า ท่าทางนั้น อย่างกับ

แล้วหัวหน้าครอบครัว

จิดาภามองเขา “คุณกลับไม่เกรงใจเลย! ”

“เกรงใจก็ไม่ใช่ผมแล้ว! ” พันเดชยิ้มขณะพูด

จิดาภาก็ไม่ได้พูดอะไร ตรงไปยกอาหารเช้ามาตรงหน้า เขา จากนั้นตนเองก็นั่งลงเริ่มทานอาหาร

“อืม รสชาติไม่เลว! ” พันเดชทั้งกิน ทั้งยืนยัน

จิดาภาไม่ได้สนใจเขา กินข้าวต่อ

เพียงแต่ว่าเป็นขนมปังนมสด ไม่มีอะไรอร่อยไปกว่านี้แล้ว

เวลานี้ พันเดชมองไปที่เธอ “วันนี้มีเพลนอะไร? ”

“ทํางานสิ! ” จิดาภาพูด

“หมดแล้วหรอ?”

“มิฉะนั้นล่ะ?”

“คุณรับปากคุณย่าไว้ จะต้องไปเป็นเพื่อนคุณย่าไม่ใช่

หรอ?” พันเดชพูด

พูดถึงเรื่องนี้ จิดาภาพยักหน้า “เมื่อฉันเลิกงานก็จะไป! ”

“ถึงเวลาไปด้วยกัน ! ”

นี่จึงเป็นจุดประสงค์ของพันเดช พูดทํานองนี้

จิดาภาก็ไม่ได้ปฏิเสธ ยังไงซะก็ติดรถไปด้วยกัน เธอยินดีเป็นอย่างยิ่ง
ดังนั้น หลังจากทานข้าวเช้าเสร็จ สองคนก็ไปที่บริษัทโดย

ทันที

และไม่รู้ว่าทำตัวเป็นหวาดระแวงหรือว่าเป็นอะไรหลังจาก มาถึงบริษัท จิดาภาปริปากพูดอย่างอ่อนแรง “ตรงนั้น คุณส่ง ฉันไว้ฝั่งนี้ก็พอแล้ว! ” จิดาภาพูด

ได้ยินแบบนี้ ระหว่างนั้นพันเดชไม่ได้มีการตอบสนองเลย อยู่พักนึง มองเธอ “ทำไม?

” ไม่มีอะไร คุณส่งฉันลงก็พอแล้ว! ” จิดาภาพูด

ลงนี้ พันเดชเพิ่งจะเข้าใจว่าหมายถึงอะไร

ไม่เพียงแต่ไม่ฟังเธอ และยังขับรถตรงไปที่หน้าบริษัททันที จิดาภาตกใจ มองไปที่เขา “พันเดช คุณ…”

ระหว่างที่เธอพูด พันเดชได้ขับรถมาถึงประตูบริษัทด้วย

ความเร็วราวกับสายฟ้า

ในขณะนี้เป็นชั่วโมงเร่งด่วนของการเข้างาน พันเดชจอด รถไว้ตรงนี้โดยทันที จากนั้นตรงไปเปิดประตูรถลง

จิดาภาที่นั่งอยู่ในรถตกตะลึงเล็กน้อย ไม่มีทางเลือกจำ

ต้องลงรถ

เวลานี้ เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยเดินเข้ามา พันเดช โยนกุญแจรถให้ในทันที เดินไปข้างหน้า

จิดาภาติดตามอยู่ด้านหลัง เวลานี้ สายตาจำนวนมากได้ พุ่งเข้ามา ใช้สายตาที่ตื่นตกใจสุดขีดมองมาที่พวกเขา
จิดาภาฝืนตัวเอง แผ่นหลังยึดตรงเดินตามหลัง

จนกระทั่งเดินเข้าไป ยังมีสายตาตื่นตกใจมองมาที่พวก

เขา

หลังจากเดินมาถึงด้านในล็อบบี้ จิตาภาจึงปริปากพูด “ท่านประทาน ขอบคุณค่ะที่ให้ติดรถมาด้วย! ” เดินตรงไปที่ ลิฟต์ที่อยู่อีกทางด้านนึง

ประโยคนี้ ตกใจอย่างสบายใจ แก้ปัญหาที่คนอื่นที่มองเธอด้วยสายตาตื่น

เพียงแต่ กลับกระตุ้นให้พันเดชมีสายตาเหมือนอยากจะ

ฆ่าคน

จิดาภาไม่กล้ามองผ่านไป เพราะเธอรู้สึกถึงสายตาที่ ดุร้ายทางด้านหลัง

เวลานี้ ประตูลิฟต์เปิด จิดาภารีบเดินเข้าไป พันเดชจ้อง มองหลังจิดาภา กำมือแน่น

ผู้หญิงคนนี้ !

นี้ ประตูลิฟต์ก็เปิดออกแล้ว พันเดชเดินเข้าไป เธอไม่

อยากให้คนอื่นรู้มั้ย?

พันเดชยกยิ้มมุมปาก……..