ตอนที่429ยอมรับว่ารักเขา(4)

ตอนที่ 429 ยอมรับว่ารักเขา (4)

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้จิดาภาก็ไม่ได้พูดอะไรต่อไปอีก แก้มแดง แจ่มขึ้นดูดึงดูดใจมาก

มีความหวั่นไหวและแรงกระตุ้นมากกว่าวันปกติของจิดา ภา ทำให้ในใจของพันเดชรู้สึกพึงพอใจมาก

“บอกผมหน่อยได้ไหมว่าสิ่งที่คุณพูดเมื่อกี้เป็นความ จริง ?” พันเดชมองไปที่เธอแล้วถามขึ้น

คนสองคนคุยกันแบบนี้อยู่ในสถานที่ที่พิสดาร มันเป็น

เรื่องที่แปลกมากจริงๆ

ถึงจะแปลกก็เถอะ แต่ตราบใดที่ได้อยู่ข้างๆ พันเดช จิดา ภาก็รู้สึกมีความสบายใจอย่างไม่มีเหตุผล ไม่วิตกกังวลและไม่ เกรงกลัวอะไรทั้งนั้น

ราวกับว่าเขาสามารถจัดการทุกสิ่งทุกอย่างได้ยังไงยังงั้น

“อะไร ?” จิดาภากะพริบตาปริบๆ แกล้งทำเป็นไม่รู้เรื่อง

แกล้งทําเป็นไร้เดียงสา

“ก็คือสิ่งที่คุณพูดเมื่อกี้ไง ?”

“พูดอะไร ?”
“พูดว่าคุณเป็นห่วงผม ใส่ใจผม………กลัวที่จะสูญเสีย ผม…… สายตาของพันเดชจ้องตรงไปที่เธอ ดวงตาสีดำเต็มไป ด้วยความรักและโปรดปราน

จิดาภาไม่กล้าสบตาเขาตรงๆ คิดอยู่เป็นเวลานานจึงเอ่ย ปากพูดขึ้นว่า “คุณได้รับความเสี่ยงก็เพราะฉัน ฉันใส่ใจคุณ เป็นห่วงคุณ ก็เป็นสิ่งที่สมควรอยู่แล้วนี่

“รวมถึงการที่กลัวที่จะสูญเสียผม ?” พันเดชขมวดคิ้วขึ้น

จิดาภารีบพยักหน้าเพียงเพื่อให้รีบจบเรื่องนี้เร็วๆ ทว่าพันเดชกลับไม่เชื่อ ความรู้สึกเมื่อกี้มันชัดเจนมากจริงๆ ในใจของเธอมีเขา

ถาม

อยู่

นึกถึงสิ่งนี้ พันเดชก็ไม่ได้บังคับ แต่ยกแขนขึ้น เมื่อคุณ ฝากข้อความไว้ พูดอะไรไปบ้างเนี่ย ผมจะฟัง !

เห็นการกระทำของเขา ทันใดนั้นจิดาภาก็ดูเหมือนว่าจะ ทำสิ่งที่ผิดไป “ไม่เอา……. เธอรีบยื่นมือออกไปห้ามเขา

แต่ในวินาทีต่อมา พันเดชก็ดึงเธอเข้ามาไว้ในอ้อมอก ทันที แล้วกอดเอวเรียวของเธอไว้แน่น ทั้งสองคนใกล้ชิดกัน มากจนสามารถได้ยินเสียงลมหายใจของกันและกัน

จิดาภากะพริบขนตาที่เรียวยาว มองไปที่พันเดช โดยที่ไม่รู้ ว่าจะทํายังไง
ส่วนพันเดชก็มองไปที่เธออย่างเผด็จการ “บอกผมมา คุณ เป็นห่วงผมมากใช่ไหม ? ในใจของคุณมีผมอยู่ แล้วคุณก็รัก ผมด้วย !” พันเดชมองไปที่เธอแล้วถามขึ้น

จิดาภามองไปที่เขา ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไร

“บอกผมมา ผมไม่อยากฟังคำโกหกอีกแล้ว !” พันเดช จ้องมองไปที่เธอ ในสายตาเต็มไปด้วยความจริงจัง

จิดาภาคิดอยู่ชั่วขณะ ในที่สุดก็พยักหน้า น้ำตาไหลลง จากหางตา ความรู้สึกอันรุนแรงเมื่อกี้นั้น เธอก็สังเกตได้ว่าเธอ ชอบพันเดชเข้าแล้ว !

เมื่อคิดว่าจะมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นกับเขา เธอก็คิดว่าชีวิตนี้จะ ไม่สามารถได้พบเขาอีก จึงไม่รู้ว่าควรจะทำยังไง……..

เห็นจิดาภาพยักหน้า มุมปากของพันเดชจึงยกขึ้น ใน

วินาทีต่อมาก็จูบลงไปที่จิดาภา…….

มีความรักแบบหนึ่งที่รู้สึกว่าตัวเองใกล้หายไป พวกเขาถึง จะรับรู้ว่าความเป็นจริงแล้วพวกเขาสนใจกัน รักกัน มีเพียง ความรู้สึกที่รุนแรงแบบนั้นที่ทำให้พวกเขาได้เข้าใจ ทว่าไม่ใช่ ทุกคนที่มีโอกาสแบบนี้ที่สามารถครอบครองได้อีก…….

พันเดซดึงจิดาภาเข้าไปในรถ แล้วจูบไปที่ริมฝีปากของ เธออีกครั้ง

ราวกับว่าปรารถนาจนไม่สามารถถอนตัวออกมาได้

รู้สึกว่าจูบยังไงก็ไม่รู้จักพอ
จนอยากจะกลืนกินเธอเข้าไปในตอนนี้

เมื่อได้ค่าตอบนั้นของเธอ เขาก็รู้สึกว่าทุกสิ่งทุกอย่างที่ทำ ลงไปมันคุ้มค่า

จิดาภาขัดขืนเขา จนในที่สุดก็ผลักเขาออกไป สุดท้ายก็ หายใจออกฟอดใหญ่ “พันเดช คุณพอได้แล้ว……