ตอนที่382เอาเธอมาสาบาน(2)

ตอนที่ 382 เอาเธอมาสาบาน (2)

พันเดชยืนอยู่ตรงนั้น เมื่อเห็นสงชัยออกไปก็ขมวดคิ้วขึ้น อย่างแน่น ความไม่พอใจระเบิดออกมาทันที

คิดอยู่ชั่วขณะ สุดท้ายเขาจึงขึ้นรถแล้วจากไป

ขับรถไปด้วยคุยโทรศัพท์ไปด้วย

“ฮัลโหล คุณอยู่ที่ไหน ? ผมจะไปหาคุณตอนนี้ !

เดิมทีตุลยายังซึมเศร้าที่ถูกตัดสายลงเมื่อกี้ เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ก็รู้สึกมีความหวังจุดประกายขึ้นทันที ทันใดนั้นจึงเอ่ยปากพูด ขึ้น “ฉันอยู่ที่บ้าน !”

“ตอนนี้ดึกมากแล้ว ผมไม่อยากไปที่บ้านคุณ หลังสิบนาที คุณค่อยออกมา ผมมีเรื่องจะคุยกับคุณ” พันเดชพูดคำต่อคำ อย่างชัดเจน

ทว่ายิ่งชัดเจน ตุลยาที่คุยอยู่อีกด้านหนึ่งยิ่งแข็งทื่อขึ้นไปอีก

มักจะรู้สึกว่ามีลางสังหรณ์ที่ไม่ดีอยู่เสมอ เมื่อเธออยาก เอ่ยปากพูดอะไร ก็ถูกตัดสายโทรศัพท์ไปอีกครั้งหนึ่ง…….

นั่งอยู่ตรงนั้นโดยที่มีความเศร้าในใจเกิดขึ้นนับพัน หวัง เพียงว่าจะไม่เป็นแบบที่เธอคิด
สิบนาทีต่อมา ทั้งสองคนก็นั่งอยู่บนรถ บรรยากาศแปลก

ไปบ้าง

ในที่สุดก็ยังเป็นตุลยาที่เอ่ยปากพูดขึ้นก่อน “พันเดช บาดแผลของคุณเป็นยังไงบ้าง ดีขึ้นหรือยัง ?

พันเดชพยักหน้า “อืม ดีขึ้นมากละ !”

ในความเป็นจริง เรื่องวันนั้นที่พันเดชไม่เอาแม้แต่ชีวิต เพื่อจิดาภาเธอรู้ดีอยู่แล้ว แล้วยังรู้มาจากกษิดิสอีกด้วย

วันนั้นเธอดื่มเหล้าไปมาก แต่ยังไงก็ไม่กล้าปรากฏตัวต่อ หน้าของพันเดช

เธอกลัวว่าจะควบคุมตัวเองไม่ได้แล้วก็กลัวว่าพันเดช สังเกตเห็นพิรุธได้

หลังจากที่ได้ยินคำพูดดุลยา พันเดชก็พยักหน้าแล้วเอ่ย

ปากพูด “ดีขึ้นมากแล้ว !!

“พันเดซ ไม่ได้เจอคุณนานแล้วนะ ฉันคิดถึงคุณมากเลยล่ะ !” พูดจบดุลยาก็ยื่นมือออกมาอยากจะไปกอดพันเดช

พันเดชที่อยู่ตรงนั้น ไม่ได้ขยับ คิดอยู่ชั่วขณะแล้วเอ่ยปาก พูดขึ้น “ตุลยา วันนี้ที่ผมมาหาคุณเพราะมีเรื่องอยากคุยกับ คุณ”

“ไม่พูดได้ไหม ฉันไม่อยากฟัง !” ตุลยาพูด มันดูเหมือนว่า เธอเดาออกว่าพันเดชจะพูดว่าอะไร

เมื่อได้ยินคำพูดของตุลยา พันเดชก็ชะงัก ในที่สุดก็ดึงเธอออกจากตัว “ตุลยา ไม่ว่าคุณจะอยากได้ยินหรือไม่ ผมก็จะบอก

ตุลยานั่งอยู่ตรงข้ามเขา ได้ยินสิ่งที่เขาพูดกับเธอก็ขมวด คิ้วขึ้น มันดูเหมือนว่าต้องใช้พลังอย่างมาก ถึงจะนั่งได้อย่าง มั่นคง

เมื่อเห็นลักษณะท่าทางของตุลยา แม้ว่าจะรู้สึกผิดอยู่บ้าง แต่พันเดชก็ยังเอ่ยปากพูดขึ้น

“เราเลิกกันเถอะ !!

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ราวกับว่าตุลยาถูกฟ้าผ่า

แม้ว่าคิดมาไว้ล่วงหน้า คาดเดาไว้ล่วงหน้า เตรียมใจไว้ ล่วงหน้า แต่เมื่อได้ยินคำพูดประโยคนี้ ตุลยาก็ยังคงรู้สึกว่ามี อะไรผ่าลงมาอย่างรุนแรง

เธอรู้สึกว่าข้างหน้าสายตาขาวขึ้น หูก็ฟังไม่ค่อยชัด

อย่างไรก็ตามคำพูดของพันเดชก็ได้ผ่านเข้าหูของเธอ แล้วส่งเข้าไปในสมองของเธอ และส่งเข้าไปในจิตใจของเธอ เป็นเรื่องจริง !

ในตอนนี้ในหัวใจของเธอเจ็บจนไม่สามารถพูดออกมาได้

ตุลยามองไปที่พันเดช จ้องมองอยู่หลายนาทีจึงตั้งสติขึ้น

“พันเดช นี่คุณกำลังล้อฉันเล่นใช่ไหม ? ฉันรู้ว่าช่วงนี้ฉันเหวี่ยงไปหน่อย แต่ฉันแก้ได้อยู่นะ ฉันทำได้อยู่ !!

ตุลยามองไปที่พันเดชพลางยิ้มแล้วพูดขึ้น

รอยยิ้มนั้นทําให้พันเดชรู้สึกผิดอยู่เสมอ

แต่ที่สงชัยพูดก็ไม่ผิด เพียงแค่จัดการทุกอย่างให้ดี จึงค่อยมาคุยกับเขา

นี้จิดาภาเป็นของใคร

ดังนั้นเขาต้องจัดการกับมัน!

แต่ยิ่งไปกว่านั้นหัวใจของเขาไม่อยู่ที่ตัวของตุลยาเลย

“ผมไม่ได้ล้อเล่น นี่มันไม่เกี่ยวกับคุณหรอก ผิดที่ผมเอง !! พันเดชมองเธอแล้วพูดขึ้น