ตอนที่374ตัวตนของจิดาภา(6)

ตอนที่ 374 ตัวตนของจิตาภา (6)

ก่อนหน้านี้จิดาภาก็สนิทกับพวกเขามาก แต่หลังจากที่ ย้ายไปเรียนการออกแบบแล้ว ราวกับว่าเธอก็กลายเป็นคนที่มี มารยาท ไม่เคยอารมณ์เสีย ไม่เคยโมโหอีกเลย !

หรือว่า……

ทั้งสองคนก็ได้แต่คุณมองฉัน ฉันก็มองคุณ!

“หรือว่าเธอจะรู้แล้วว่าเธอไม่ใช่ลูกแท้ๆ ของพวกเรา ดัง

นั้นก็เลย…….

“อย่ามาพูดเรื่องไร้สาระ !” คำพูดของจันทนี้ยังไม่จบก็ถูก

การันต์ขัดจังหวะ

“วันหลังอย่าพูดคำพวกนี้อีก !” การันต์พูด

จันทน์เข้าใจความหมายของการันต์ “ฉันก็รู้ความหมาย ของคุณ แต่ฉันก็เพียงแค่เดาเอาเฉยๆ คุณว่าเพราะเหตุนี้ ไหม ?”

การันต์ก็ขมวดคิ้วขึ้น “ผมไม่รู้หรอก แต่พวกเราทั้งคู่ก็ไม่ เคยพูดออกไป แล้วเธอจะรู้ได้ยังไงล่ะ ?”

“ใช่เปรมศักดิ์พูดไหมเนี่ย ?” จันทนี้เดา
การันต์ส่ายหัว “เห็นได้ว่าเปรมศักดิ์ดีกับจิดาภามาก ไม่

น่าจะเป็นเขา…..

“แต่ถ้าไม่ใช่แบบนี้ก็ไม่มีทางที่จะอธิบายว่าทำไมจิดาภา เปลี่ยนไป !” จันทนีพูด

การันต์เลิกคิ้วขึ้น คิดอยู่นานแต่ก็ไม่มีคำตอบออกมาสัก

“ไม่ว่ายังไงก็ตาม จิดาภาก็เป็นลูกสาวของพวกเรา เธอ เองก็ไม่ได้พูดอะไร เรื่องนี้พวกเราก็อย่าไปพูดถึงอีกเลย จิดา ภาก็เป็นส่วนหนึ่งของตระกูลสวันนีย์ !” การันต์พูด

พูดถึงสิ่งนี้จันทนีก็พยักหน้า “อืม !”

จากนั้นจันทนีก็เข้าไปใกล้แล้วนั่งข้างๆ การันต์ “สามี ตอนนี้ฉันก็ไม่ได้รู้สึกว่าการตัดสินใจครั้งแรกนั้นผิดไปเลย !”

เธอไม่ได้มองว่าเงินเป็นสิ่งสำคัญ ตอนแรกที่ตัดสินใจเก็บ จิดาภามาเลี้ยง เธอก็เตรียมตัวไว้พร้อมแล้ว

การันต์ก็พยักหน้า “อืม ผมก็ไม่ได้รู้สึกว่าผิดไป จิดาภา ไม่ใช่คนที่ไม่มีจิตสำนึกแบบนั้น เธอก็ยังเป็นแจ็คเก็ตบุฝ้ายตัว เล็กของคุณ !”

พูดถึงสิ่งนี้ จันทนีก็ยิ้มขึ้น

ทว่าตอนนี้จิดาภาที่ยืนอยู่ชั้นบน ได้ยินบทสนทนาชั้นล่าง พิงอยู่ที่ผนัง ไม่ได้พูดอะไร สุดท้ายก็เดินกลับไปที่ห้อง

ใช่ ถูกต้องแล้ว
เธอรู้มาตั้งนานแล้ว ตอนอายุสิบเก้าปีนั้น

เธอออกจากบ้านไปเรียน ทว่าเดินไประหว่างทางก็ลืมของ จึงกลับมาเอา

นั่นคือตอนนั้นเธอได้ยินจันทน์คุยโทรศัพท์กับการันต์

ทันใดนั้นเองเธอก็รู้ว่าเธอไม่ใช่ลูกแท้ๆ ก็แค่ถูกคนเอาไป ส่งไว้ที่บ้าน เด็กที่เอาไปวางไว้ที่ประตูก็แค่นั้น

อย่างไรก็ตาม ตั้งแต่จำความได้ การันต์กับจันทนีก็มอบ สภาพความเป็นอยู่ที่ดีที่สุดให้กับเธอ รวมถึงการเรียน ซึ่งเป็น ระดับที่สูงมาก

ตอนนั้นเธอก็รู้มาตลอดว่าในอนาคตเธอต้องเข้าไป จัดการบริษัทกับเปรมศักดิ์ ตอนนั้นหัวใจของเธอมีเพียงแต่ เรื่องการช่วยการันต์จัดการกิจการของบริษัท

แต่หลังจากที่รู้เรื่องนี้แล้ว เธอก็พบว่าความคิดของเธอ

ช่างไร้เดียงสา

แม้ว่าการันต์กับจันทนีย์จะดีกับเธอมาก แต่หลังจากที่รู้ เรื่องนี้แล้ว เธอก็รับไม่ได้ จึงออกไปโดยที่ไม่เอาข้าวของเลย

เธอไม่อยากเอาสิ่งที่ไม่ได้เป็นของตัวเอง นั่นมันเป็นของ เปรมศักดิ์ทั้งหมด เธอก็ไม่อยากเอา แม้ว่าเธอจะชอบพวกเขา มาก แต่ตามความคิดในตอนนั้น เมื่อเธอรู้เรื่องนั้นแล้วยังไงก็ ไม่สามารถออดอ้อนและนิสัยเสียอย่างตามสบายต่อหน้าพวกเขาได้อีกต่อไป

หลังจากนั้นก็อินุงตุงนั่งอยู่หนึ่งสัปดาห์ เธอก็ตัดสินใจที่จะ เลิกเรียนการจัดการธุรกิจและเลือกไปเรียนการออกแบบแทน

การออกแบบคือความฝันของเธอ

เพราะเธออยากจะช่วยเหลือการันต์ และถือความคาดหวัง

ของการันต์ไว้ เธอจึงไปเรียน แต่หลังจากที่รู้ความจริงแล้วเธอก็ ล้มเลิก ในทันที !