ตอนที่373ตัวตนของจิดาภา(5)

ตอนที่ 373 ตัวตนของจิดาภา (5)

พูดถึงสิ่งนี้ จิตาภาก็ชะงัก จากนั้นมุมปากก็ยกขึ้น เพราะ มันยากเกินไป ฉันชอบการออกแบบเครื่องประดับมากกว่า !!

การันต์หันข้างมองไปที่เธอ “แต่ตอนที่เธออยู่มหาลัย อาจารย์บอกว่าเกรดของเธอก็ดีอยู่นะ !”

เปรมศักดิ์ก็พยักหน้า

สำหรับตอนแรกที่เธอเลิกเรียนสาขาการจัดการธุรกิจ ครอบครัวก็รู้สึกแปลกมาก แต่เธอเป็นคนที่มีความคิดเห็นของ ตัวเอง ไม่ว่าใครก็ไม่สามารถเปลี่ยนใจเธอได้

“นั่นคือฉันจำเป็นต้องเรียนต่างหากล่ะ พ่อคะ พี่ชายใหญ่ คะ ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาสืบหาเหตุผลจากฉันนะคะ !?” จิตาภา พูดพลางมองไปที่การันต์ น้ำเสียงเต็มไปด้วยความออดอ้อน ไม่อยากคุยหัวข้อ อีก

“ไม่ใช่ว่าสืบหาเหตุผลของเธอ เธอชอบอะไรพ่อก็ สนับสนุนเธอทั้งนั้น เพียงแค่สุดท้ายเธอก็ต้องกลับมาช่วยพี่ ชายใหญ่ของคุณที่บริษัท !” การันต์พูด

“เอาล่ะ พอแล้วนะคะคุณพ่อ เรื่องนี้ค่อยว่ากันวันหลังได้ ไหม !?” จิดาภาพูดขัดจังหวะเรื่องนี้
เมื่อเห็นท่าทีของจิดาภา การันต์ก็ยิ้มอย่างหมดหนทาง “โอเค เธอว่าอะไรก็ตามนั้นแหละ!

จิดาภายิ้ม

เปรมศักดิ์มองไปที่จิดาภา หลายปีที่ผ่านมาเขารู้สึกว่า เรื่องนี้ผิดปกติไป ตอนนี้ยิ่งรู้สึกว่าผิดปกติมากขึ้นไปอีก แต่ก็ไม่ สามารถพูดออกมาได้

ได้แต่มองไปที่จิดาภาด้วยรอยยิ้ม ราวกับว่ากำลังคิดอะไร บางอย่าง

ตอนนี้จันทน์ที่อยู่ห้องครัวก็เรียกขึ้น “เรียบร้อยแล้ว กิน

ข้าวได้ !”

ได้ยินสิ่งนี้จิดาภาก็เอ่ยปากพูดขึ้น “พ่อคะ พี่ชายใหญ่คะ

กินข้าวกัน !”

พูดจบก็เดินไปฝั่งนั้น

ส่วนการันต์กับเปรมศักดิ์หยุดเล่นหมากรุก แล้วเดินไปกิน ข้าวที่ฝั่งนั้น

ทั้งครอบครัวนั่งกินข้าวอยู่บนโต๊ะอาหาร

ไม่ได้ครึกครื้นมาตั้งนานแล้ว ไม่รู้ว่าทำไม ความรู้สึกของ จิดาภา ในครั้งนี้ดีมากกว่าครั้งที่แล้ว

หลังจากกินข้าวเสร็จ จิดาภาก็ตรงขึ้นไปพักผ่อนด้านบน เปรมศักดิ์ยังมีงานเลี้ยงทางสังคมจึงต้องออกไป
ส่วนจันทน์กับการันต์ก็ดื่มชาและพูดคุยกันอยู่ในห้องนั่ง

เล่น

“เห็นได้ว่าลูกสาวกลับมาแล้วคุณจะเปลี่ยนไปเลยนะ อารมณ์ดีขึ้นเยอะเลย !” จันทนมองไปที่การันต์แล้วพูดขึ้น

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้การันต์ก็ถอนหายใจ “ยังไงก็ตาม เธอก็ เป็นลูกสาวของพวกเรา ค่อยๆ เลี้ยงดูเธอมาตั้งแต่เล็กจนโต !!

จันทน์ที่นั่งอยู่ตรงข้ามเขา เมื่อได้ยินแบบนี้จึงเอ่ยปากพูด ขึ้น “ก็ใช่นะ ยังจำได้ว่าครั้งแล้วที่เจอเธอก็แค่ตัวนิดเดียว ตอน นี้ก็โตขนาดนี้แล้ว เวลาผ่านไปเร็วจัง !!

พูดถึงเรื่องนี้ การันต์ก็ถอนหายใจ ทันใดนั้นก็นึกอะไรขึ้น ได้ “อ้อ ใช่แล้ว ตอนที่คุยกับจิดาวันนี้ บอกว่าให้เธอกลับมา ช่วยงานเปรมศักดิ์ที่บริษัท เธอก็ปฏิเสธไป !”

จันทนีขมวดคิ้ว “เธอไม่ยอมกลับเหรอ ?”

การันต์พยักหน้า

จันทนีขมวดคิ้ว รู้สึกว่ามีเรื่องอะไรผิดปกติอยู่ตลอด “สามี วันนี้ได้ยินพวกคุณคุยกันเล่นอยู่ตรงนี้ คุยอะไรกันบ้างเนี่ย ?

“ก็คุยเรื่องนี้นี่แหละ อ้อ แล้วก็ยังมีอีกเรื่องหนึ่ง หลายปีที่ ผ่านมาเลิกเรียนการจัดการธุรกิจแล้วเปลี่ยนไปเรียนการ ออกแบบ” เรื่องนี้ทำให้พวกเขาสงสัยอยู่นาน

ได้ยินสิ่งที่การันต์พูดแบบนี้ ทันใดนั้นจันทนีก็เหมือนจะนึก อะไรขึ้นได้ “สามี ไม่ใช่จิดาภารู้เรื่องอะไรไปแล้วหรือเนี่ย ?”
พูดถึงสิ่งนี้ สายตาของการันต์จึงหันไปมองที่จันทน์และ

แข็งทื่ออยู่

“น่าจะไม่นะ เรื่องนี้พวกเราก็ไม่เคยพูด !! การันต์พูด

จันทนียิ่งคิดยิ่งรู้สึกผิดปกติ “ตอนที่เธออายุสิบเก้าก็เลิก เรียนการจัดการธุรกิจ จะเปลี่ยนไปเรียนการออกแบบ อีกอย่าง ก่อนหน้านี้เธอออดอ้อนกับพวกเราอยู่เสมอ แต่หลังจากครั้งนั้น เธอจึงเปลี่ยนเป็นสุภาพเป็นพิเศษ คุณไม่รู้สึกแปลมากหรือ ?” จันทนีพูด

พูดถึงตรงนี้การันต์ก็แข็งทื่อ แล้วหันสายตาไปมองจันทน์

นึกถึงตรงนี้ก็เหมือนจะเป็นความจริงอยู่นะ