ตอนที่784รับกรรมที่ตัวเองก่อ

ตอนที่ 784 รับกรรมที่ตัวเองก่อ

ตอนนี้เอง นิสนธิ์มองหน้าเธอ แล้วก็โน้มตัวเข้าหาม ฝีปากของเธอช้าๆ เจมน่าไม่ได้ขยับออก เห็นว่าเขาค่อยๆ ขยับเข้ามาใกล้เรื่อยๆ ภาพต่างๆ ก็แว๊บเข้ามาในหัวของ

“นิสนธิ์ ตอนนี้อีกมาแล้ว นายควรจะกลับไปได้แล้ว! ตอนที่เขากำลังจะขยับเข้ามาถึง ทันใดนั้นเจมน่าก็พูดออกมา

การกระทำของนิสนธิ์ก็หยุดลง สายตาของเขามองเจมน่า ลังเลอยู่หลายวินาที สุดท้ายก็ถอยออกมา แล้วมองไปด้าน นอก “จริงด้วย ดึกมากแล้ว เธอรีบพักผ่อนเถอะ เดี๋ยวพรุ่งนี้ฉัน มาหาเธอใหม่! “

“ได้! ” เจมน่าพยักหน้า หวังว่าอยากจะให้เขากลับไป ตอนนี้

ดังนั้น ภายใต้การรอคอยของเจมน่า นิสนธิ์ก็กลับไป

หลังจากเขาไปแล้ว เจมน่าก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่ง อก แล้วก็นึกถึงว่าพรุ่งนี้จะมีข้ออ้างให้ไปเจอพันเดช นี่มัน เหมือนกับว่า……เป็นเรื่องที่น่ายินดี

วันรุ่งขึ้น
แต่เช้า เจมน่าแต่งหน้าเบาๆ แล้วก็ไปที่บริษัทของพันเดช การ์ดก็รู้ความสัมพันธ์ของเธอกับพันเดช ไม่ต้องแจ้ง เธอ ก็เดินเข้าไปได้เลย

พันเดชมองหน้าเธอ กุมมือเข้าด้วยกัน “มาหาฉันมีเรื่อง อะไรหรอ? “

“ฉันอยากได้เงินห้าล้าน! “

พันเดชขมวดคิ้ว “เธออยากเอาเงินเยอะขนาดนั้นไปทำ อะไรกัน? “

“ฉันจะเอาก็แน่นอนว่าฉันต้องเอาไปใช้ประโยชน์ของตัว ฉันเองอยู่แล้ว! “อยู่ดีๆ ก็อยากได้เงินก้อนเยอะขนาดนี้ ก็ต้องมีเหตุผล

บอกมา!

เธอดีๆ

พันเดชปิดเอกสารที่อยู่ตรงหน้า ต้องการจะคุยกับ

เจมน่าขมวดคิ้วแน่น หรือต้องบอกว่ามันเกี่ยวกับนิสนธิ์นั้น หรอ? ถ้าเกิดว่าเป็นแบบนี้ ก็เท่ากับว่าเป็นการพิสูจน์สิ่งที่เขา พูดวันนั้นรึเปล่า?

เพราะฉะนั้น ยังไงเจมน่าก็บอกเขาไม่ได้หรอก

“ฉันอยากจะซื้อของ! ”

“มันก็ไม่จำเป็นต้องใช้ถึงห้าล้านหรอก! ” ระหว่างที่พูดอยู่ นั้น พันเดชก็หยิบปากกาขึ้นมา กับสมุดเช็ค แล้วก็เขียนลงไปหลังจากนั้นก็ส่งให้เธอ “ล้านเดียวก็พอแล้ว! “

มองเช็กที่อยู่ตรงหน้าตัวเอง เจมน่าก็ขมวดคิ้วเข้าด้วยกัน อย่างไม่พอใจ “พันเดช ฉันก็แค่อยากจะเอาเงินที่พ่อฉันทิ้งไว้ ให้ไป ฉันจะเอาเท่าไหร่นายก็ไม่ได้มีความจำเป็นต้องยุ่งหรอก ใช่มั้ย?

“พ่อของเธอให้ฉัน ก็เพราะว่าจะให้ฉันเป็นคนดูแลให้เธอ ไม่ยังงั้น เขาก็เอาให้เธอเลยก็จบ ทำไมต้องเอามาให้ฉันด้วย

“นายยังไงก็ตาม ฉันต้องการห้าล้าน! “เจมน่าพูดออก มา อารมณ์ดีที่จะได้มาหาเขา ในตอนแรกพังทลายลงทันที

พันเดชจ้องหน้าเธอ “บอกฉัน ว่าเธออยากเอาไปทำอะไร กันแน่? เขารู้สึกได้ ว่าการที่อยู่ดีๆ เจมน่าอยากจะได้เงิน ก้อน ต้องมีเรื่องอะไรแน่นอน

“ฉันบอกแล้วไง ว่าฉันจะเอาไปซื้อของ! “เจมน่าพูดอย่าง

แน่วแน่

“OK……“พันเดชหยิบการ์ดทองของตัวเองออกมา “ถ้า อยากซื้ออะไรก็ใช้บัตรฉัน ไม่จำกัดวงเงิน! ”

“นาย—”

เห็นท่าทางที่วางเกมของพันเดช เธอก็ทั้งโกรธและทำ อะไรไม่ได้

สุดท้ายเธอก็หยิบเช็กหนึ่งล้านบาทแผ่นนั้นมา “เดี๋ยวฉันจะโทรหาพ่อเอง! ” หลังจากพูดจบ เธอก็เดินออกไปทันที

พันเดชยังคงนั่งอยู่ที่เดิม ไม่ได้ขยับไปไหน แต่ว่าสายตา ที่มองตามเจมน่าที่เดิมออกไปนั้นเปลี่ยนเป็นคมกริบยิ่งกว่าเดิม

จิดาภากับแก้วอยู่ที่ห้างสรรพสินค้า ซื้อของนิดหน่อย ทั้ง สองคนซื้อของไปพร้อมกับแขวะไปรยาเรื่องที่ตอนนี้เธอเป็น ผู้ชาย ยุ่งมาก แม้แต่เวลาที่จะมาเดินเล่นซื้อขอก็ไม่มี

แต่ทว่า ตอนที่จิดาภาซื้อของเกือบจะเสร็จและกำลังจะ กลับนั้น ทันใดนั้นก็เห็นร่างของคนที่คุ้นเคย

นั่นคือนิสนธิ์ไม่ใช่หรอ?

จิดาภาขมวดคิ้วแน่น และผู้หญิงที่อยู่ข้างๆ เขาก็

เห็นท่าทางของพวกเขาที่สนิทสนมกันมาก ในใจของเธอ ก็มีคำตอบอยู่แล้ว

ตอนนี้เอง เธอก็รีบหยิบโทรศัพท์ออกมา แล้วก็ถ่ายรูปน สน ที่อยู่ไม่ไกล

แต่ว่าแก้วที่มองดูอยู่นั้นไม่เข้าใจอย่างมาก “จิ เธอทำ อะไรน่ะ? ”

หลังจากจิดาภาถ่ายไปไม่กี่รูปนั้น ก็เก็บโทรศัพท์อย่าง ระมัดระวัง “ไม่มีอะไรหรอก! “

เห็นว่าสายตาของจิดาภามองไปที่ไกลๆ แก้วก็มองตามไปด้วยความสงสัยเหมือนกัน “เธอมองนิสนธิ์อยู่หรอ? “

พอได้ยินชื่อนี้ออกมาจากปากของแก้ว จิดาภาก็หันกลับ ไปมองด้วยสายตาสงสัย “เธอรู้จักหรอ?

“เพลย์บอยแบบนี้ ฉันจะไม่รู้จักได้ยังไง เมื่อวานยังพึ่ง

นินทากับเพื่อนร่วมงานอยู่เลย ช่วงนี้บริษัทเขามีปัญหา ตอนนี้ ไปยืมเงินจากทั่วทุกที่ไปหมด ฉันได้ยินแม้แต่ว่า เขาไปหาผู้ หญิงแก่ๆ ที่รวยเยอะแยะ อาศัยว่าตัวเองหน้าตาดี ไปหลอก เอาเงิน! “พอพูดขึ้นมานั้น น้ำเสียงของแก้วก็ดูรังเกียจ

พอได้ยินดังนั้น จิดาภาก็อดประหลาดใจไม่ได้ เธออ้า ปากค้าง “เธอพูดจริงหรอ? ”

แก้วพยักหน้า “ใช่สิ! “

จิดาภาเงียบลง ถึงแม้ว่าเธอจะไม่ได้ชอบเจมน่า แต่ว่าเธอ ก็ไม่เคยทำร้ายเธอมาก่อน ตอนนี้ ทั้งๆ ที่รู้เรื่องแบบนี้แล้ว จะ ให้เธอนั่งดูเฉยๆ ไม่ทำอะไรเลยได้ยังไงกัน

ตอนที่จิดาภามองกลับไปอีกครั้ง ก็ไม่เจอแผ่นหลังของนิ สนธิแล้ว เธอคิดไปคิดมา กลับไปปรึกษากับพันเดชหน่อยจะดี กว่า

หลังจากที่เธอกลับไปกับแก้ว แก้วก็ไปทำงาน ส่วนจิดา ภาก็ขึ้นไปชั้นบน

ตอนที่จิดาภาเข้าไปนั้น พันเดชก็กำลังสั่งงานอะไรบ้าง อย่างกับเจ๊ก พอเห็นว่าจิดาภาเดินเข้ามา พันเดชก็กำชับอีกไม่กี่ประโยค “ไปจัดการเถอะ! “

เจ๊กพยักหน้า แล้วก็ออกไป ตอนที่กำลังจะเดินผ่านจิดา ภาไปนั้นก็ไม่ลืมที่จะทักทาย “คุณจิดาภา! “

จิดาภายิ้มให้ แล้วเจ๊กก็เดินออกไป

พันเดชนั่งอยู่ตรงที่นั่งเจ้านาย มองหน้าจิดาภา มุมปาก คลี่ยิ้มออกมา “เป็นยังไงบ้างไปเดินเล่นมาเหนื่อยมั้ย?

จิดาภาเดินเข้าไปหาเขา แล้วก็วางของไว้บนโต๊ะ พันเดช ยื่นมือออกมา จิดาภาก็จับมือเขา

“ยังดี เหนื่อยนิดหน่อยเอง! “จิดาภาพูดอย่างอ่อนโยน ตั้งแต่ตั้งท้องมา เธอกลายเป็นคนอ่อนโยนมากยิ่งขึ้น ทำให้ คนที่พบเห็นรู้สึกรักมากจนไม่ไหว

“นั่งก่อน พักผ่อนหน่อย! “

นั่งลงบนร่างกายของเขา

พอพูดจบ พันเดชก็ให้จิดาภา

จิดาภายิ้ม มองหน้าเขา คิดอยู่นาน แล้วก็ตัดสินใจพูด ออกมา “พันเดช มีเรื่องนึง ที่ฉันจำเป็นต้องคุยกับนาย หน่อย! “

พันเดชมองหน้าเธอ มีรอยยิ้มบางๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้า ปีศาจของเขา ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความรัก “เรื่องอะไร หรอ?

“วันนี้ตอนที่ฉันไปชอปปิ้ง เห็นนิสนธิ์อยู่กับผู้หญิงคนนึง แล้วก็ได้ยินมาว่า ตอนนี้บริษัทของนิสนธิเจอปัญหาเรื่องการเงิน เพราะฉะนั้นก็เลยไปหาผู้หญิงหลายคนเพื่อขอความช่วย เหลือ…. จิดาภาบอกข่าวที่เธอรู้มาให้พันเดช

อย่างไรก็ตาม รอยยิ้มบนใบหน้าของพันเดชก็จางหายไป ในดวงตาของเขาเหมือนกับว่ามีพายุกำลังก่อตัว

“เธอได้ยินมาจากใครหรอ? ”

“แก้ว เธอบอกว่าเมื่อวานในแผนกออกแบบยังคุยกันถึง เรื่องนี้อยู่เลย มีคนเห็นเขาอยู่กับผู้หญิงหลายคนมาก! “จิตาภา พูด

สีหน้าของพันเดชดูไม่ดีมากๆ “ดูเหมือนว่า เขาอยากจะ เล่นกับไฟมากสินะ! “

จิดาภาหรี่ตาลง มองหน้าพันเดช แล้วลองถามดู “พันเดช นายคงไม่ได้รู้อยู่แล้วใช่มั้ย? “

พันเดชมองหน้าเธอ “ฉันก็แค่รู้ ว่าเงินทุนหมุนเวียนใน บริษัทของเขามีปัญหา ติดหนี้อยู่ไม่น้อย แต่ฉันไม่คิดว่า เขาจะ เล่นแบบนี้! “

จิดาภาเองก็เงียบลงเหมือนกัน นิสนธิ์ที่ดูนุ่มนวลเหมือน กับหยกแบบนั้น ไม่คิดเลยว่าจะเป็นคนแบบนี้

ทันใดนั้นก็เหมือนพันเดชนึกอะไรขึ้นมาได้ จิดาภาเห็นว่า เขาดูผิดปกติไปเล็กน้อย “นายเป็นอะไรไป? ”

“เมื่อกี้เจมน่ามาเอาเงินจากฉัน! “
“เงินอะไรกัน? “

“ก่อนที่อาจารย์จะไปนั้น ทิ้งเงินไว้ที่นี่ก้อนนึง เอาไว้ให้ เธอนั่นแหละ ถ้าให้พูดตามจริง ก็คือเอาไว้ทดสอบนิสนธิ์ เมื่อ เจมน่าก็จะมาเอาไปห้าล้าน

“นายคิดว่า นิสนธิ์หลอกเจมน่ายังงั้นหรอ?! ” จิดาภาถาม พันเดชพยักหน้า

ถ้าเกิดว่าเป็นแบบนี้ นิสนธิ์ก็จะน่าเกลียดเกินไปแล้ว แล้ว นายวางแผนจะทำยังไง? ”

“ทำให้เขาได้รับกรรมในสิ่งที่ก่อไว้! “

“ถ้าเกิดว่านายทำแบบนั้น แล้วเจมน่าล่ะจะทำยังไง? “ จิ ดาภาถาม “บางที ตอนนี้เจมน่าอาจจะยังไม่รู้อะไรเลยก็ได้

นะ!

“แล้วเธอคิดว่ายังไง?

จิดาภาคิด “ฉันไปคุยกับเธอหน่อยดีกว่า! “

“เธอ? “พันเดชมองหน้าเธอ สายตาเต็มไปด้วยความ

สงสัย

จิดาภามองหน้าเขา แล้วก็เชิดหน้าขึ้น “ทำไม? นายสงสัยฉันหรอ? “

“ไม่ แต่ว่า เธอไม่ถือสาหรอ? “
“ฉันต้องถือสาแน่นอนอยู่แล้ว แต่ว่า นี่มันเป็นคนละเรื่อง กัน ถ้าเกิดว่าเกิดอะไรขึ้นกับเจมน่าเพราะว่าเรื่องนี้ล่ะก็ ตลอด ชีวิตนี้นายก็ปล่อยไปได้ยาก จนถึงตอนนั้น ฉันก็ควรจะถือสา แล้วล่ะ! “จิตาภายิ้มแล้วพูดออกมา ถึงยังไงเธอก็ไม่ใช่จุฑา และเธอก็ไม่ได้ทำอะไรที่เลวร้าย เธอก็แค่รักคนที่ไม่ควรรัก เท่านั้นเอง แล้วอีกอย่าง ดูจากอายุของเธอ จิดาภาก็ได้แต่ มองเธอเป็นเด็กคนหนึ่ง

พอได้ยินคำพูดของจิดาภา พันเดชก็ยิ้มมุมปาก “คุณจิดา ภาครับ ผมชอบการที่คุณ “แคร์” ผมนะ! ” เขาพูด

“คุณพันเดซคะ อย่าคิดเยอะเลยค่ะ ฉันก็แค่ทำเพื่อลูก

เท่านั้น!

“ข้ออ้างนี้ดีนะ! “

จิดาภากลอกตาใส่เขา แต่พันเดชกลับหัวเราะออกมา อย่างชอบใจ “ยังไงดี ให้ฉันไปกับเธอด้วยมั้ย? “

“ไม่ต้องหรอก ถ้าเกิดว่านายอยู่ด้วย เธอต้องรู้สึกอึดอัด แน่ จนถึงตอนนั้นก็ไม่รู้ว่าจะเกิดเรื่องอะไรขึ้นแล้ว! “จิดาภาพูด ในมุมมองของคนกลาง

พันเดชคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วก็พยักหน้า “เธอพูดก็ถูก ถ้ายัง งั้นก็ระวังตัวหน่อยนะ ถ้าเกิดว่ามีเรื่องอะไรก็โทรหาฉันได้ เลย!

จิดาภาลุกขึ้นมาจากตัวเขา แล้วก็พยักหน้า “อืม แน่นอน!
“เดี๋ยวฉันให้เคนไปส่งเธอ!

“ไม่ต้องหรอก เดี๋ยวฉันขับรถไปเองก็ได้! “จิดาภาพูด “ถ้า เกิดว่าเคนไปส่งฉันล่ะก็ มันก็จะเป็นการพิสูจน์ว่านายเองก็รู้ เรื่องเหมือนกันนะ?

พันเดชรู้สึกเป็นกังวลเล็กน้อย “แต่ว่าตอนนี้เธอขับรถได้

หรอ? “นี่ก็ไม่ได้ท้องสิบเดือน มีอะไรที่ไม่ได้ด้วยหรอ ไม่เป็นไร

หรอก! ” เธอพูดออกมาอย่างสบายใจ

ในเมื่อเธอพูดแบบนี้แล้ว พันเดชก็ได้แต่ตอบรับ ถ้ายัง งั้นก็ได้ ขับรถก็ระวังๆ หน่อยแล้วกัน! “

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ