ตอนที่771เพื่อนชายของเจมน่า

ตอนที่ 771เพื่อนชายของเจมน่า

“แล้วเธอจะไปไหน จิดาภาเองก็อดเป็นห่วงไม่ได้ แม้ว่า เจมน่าจะยอมรับ แต่เวลาทำอะไรก็จะเหมือนเด็กไม่รู้จักโต

อีกอย่าง เธอรู้สึกได้ เจมน่าชอบพันเดช ตอนนี้มาคิดดู เจมน่าน่าจะรู้เรื่องงานแต่งของเธอกับพันเดชแล้ว…….

จิดาภาทอดถอนหายใจ ไม่รู้ว่าควรพูดอะไรดี

เป็นแบบนี้ จนกระทั่งกลางคืน ก็ยังไม่มีข่าวคราวใดๆของ

เจมน่าเลย

รถจอดอยู่ริมถนน สีหน้าของพันเดชหนักอึ้ง เขานั่งเงียบ

งันไม่ปริปากใดๆ

ถ้าหากว่าเจมน่าเกิดเรื่องขึ้นแล้วจริงๆ เขากลัวว่าชาตินี้

ทั้งชาติคงจะรู้สึกผิด……

“เดชคะ ฉันรู้ว่าคุณเป็นห่วงเจมน่า แม้ว่าเจมน่าจะเอาแต่ ใจไปหน่อย แต่ฉันเชื่อว่าเธอเป็นคนทำอะไรมีขอบเขตนะ

คะ…… จิดาภาเปิดปากพูด

พันเดชจะพูดอะไรได้ นอกจากพยักหน้า

ในเวลานี้เอง โทรศัพท์ของพันเดชดังขึ้น เขาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา รับสาย

“da Ina……

“เดช เมื่อฉันโทรหาเจมน่า เขาบอกว่าเขาอยู่ที่ผับ มีส! “ลาภิศกล่าว

ได้ยินดังนี้ พันเดชรู้สึกตกใจ “ได้ ฉันรู้แล้ว ฉันจะไปเดี๋ยว นี้เลย! “พูดจบจึงวางสายโทรศัพท์ ขับรถออกไป

จิดาภามองดูเขา ได้ข่าวแล้วหรือคะ”

“จ๊ะ! “พันเดชพยักหน้า แล้วจึงรีบไปที่ผับมีส

เมื่อไปถึงประตู พันเดชกับจิดาภาต่างก็ลงรถ เขามองไป ที่หน้าประตูบาร์ ทั้งคู่จึงเดินเข้าไป

เสียงคนเซ็งแซ่ ดังก้องหูไปหมด

ในกลางดึก ชีวิตกลางคืนเพิ่งเริ่มขึ้น

พันเดชจูงมือจิดาภา ทั้งสองคนเดินเข้าไป ด้านในคน เยอะมาก แต่งตัวสีสันฉูดฉาดแบบเดียวกัน ดูเหมือนกันไป หมด ต้องการจะหาคน ไม่ง่ายเลย

จิดาภากับพันเดชสองคนมองกันเลิกลัก ในเวลานี้ จิดา

ภาเห็นอะไรบางอย่าง จึงจูงมือพันเดช เจมน่า! ”

พันเดชหันหน้ากลับ จึงเห็นคนที่อยู่ด้านข้าง

เป็นอย่างที่คิด บนโซฟาตัวหนึ่ง เจมน่านั่งอยู่ตรงนั้นด้านข้างมีผู้ชายคนหนึ่งอยู่ ทั้งสองคนดูเหมือนกำลังคุยอะไร กัน หัวเราะกันอย่างมีความสุข

พันเดชขมวดคิ้ว รีบเดินไปทางนั้น

“เจมน่า! ”

เจมน่ากำลังคุยอะไรบางอย่างอยู่ พอได้ยินคนเรียก จึง เงยหน้าขึ้น แล้วก็เห็นพันเดช

หน้าของเธอแดง ดูก็รู้ว่าดื่มเหล้ามา

“พันเดซ มาได้ไงนะ พี่จิดาภา พี่ก็มาด้วยหรือเธอถาม อย่างตกอกตกใจ

พันเดชขมวดคิ้ว เจมน่า รู้ตัวไหมว่ากำลังทำอะไร น้ำ เสียงของเขา แทบจะเรียกได้ว่าเคลือบแคลง

เจมน่าหัวเราะ ถือว่าฉันรู้แล้วละกัน จริงสิ จะแนะนำให้ รู้จัก นี่คือแฟนฉันนิสนธิ์! “พูดพลาง เจมน่าใช้มือคล้องแขน ชายผู้นั้นเอาไว้ ด้วยท่าทีที่สนิทสนมเป็นอย่างยิ่ง จากนั้นจึง พาดคางไว้บนบ่าของคนๆนั้น ที่รักคะ ขอแนะนำนะคะ นี่คือ เพื่อนของฉัน พันเดช กับจิดาภา พวกเขาเป็นเพื่อนรักฉันเลย ค่ะ!”

นิสนธิ์รู้จักพันเดชอยู่แล้ว คิดว่าทุกคนที่อยู่ในเมือง A

ไม่มีใครที่ไม่รู้จักเขา

“ประธานพันเดช! “ในเวลานี้เอง นิสนธิ์ยื่นมือออกไปเช็คแฮนด์กับพันเดช จากนั้นพันเดชจึงกวาดตามองเขาทั่วตัวรอบ หนึ่ง โดยที่ไม่ได้คิดจะจับมือกับเขาเลย

เพราะว่าดูจากสถานการณ์ตอนนี้ พันเดชก็ยังอ่านเกมส์

ไม่ออกว่าผู้ชายคนนี้กำลังคิดอะไร

“พันเดช แบบนี้เสียมารยาทนะ! “เจมน่ากล่าว โดยที่ทั้ง ตัวแทบจะเอนไปซบกับนิสนธิ์อยู่แล้ว ดูท่า เธอดื่มไปไม่น้อย

“กลับไปกับฉัน! “พันเดชไม่พูดพร่ำทำเพลง เดินดื่มๆไป

ตึงเจมน่าออกมา

“ม้ายยยอาว ช้านนยางดื่มม่ายยยพออออ!

“เธอดื่มมากเกินไปแล้ว!

“ไม่เป็นไร ฉันไม่ไป เดี๋ยวนิสนธิส่งฉันกลับเอง! “เจมน่า พูด เป็นตายยังไงก็ไม่ยอมไป

พันเดชไม่พูดอะไรทั้งสิ้น ดึงเจมน่าออกไปทันที

นิสนธิ์มองตาม และก็เดินตามออกไป

ด้านนอก เจมน่าสะบัดมือเขา เธอทำอะไรน่ะ เธอกำลังทำ ฉันเจ็บนะ! ‘

“เธอไม่รู้ตัวว่าตัวเองกำลังทำอะไร ดูท่าทางของเธอ พัน เดช โกรธจนพูดไม่ออก

พันเดชเป็นคนที่โกรธยากมาก ตอนนี้เห็นเขาโกรธขนาด

นี้ เจมน่าก็รู้สึกกลัวอยู่ในใจไม่น้อย ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดีได้แต่กุมข้อมือตัวเองไว้

ในเวลานี้เอง จิดาภามองดูเธอ เจมน่า เธอหนีออกมา จากโรงพยาบาลอย่างไรสุ่มไร้เสียง รู้ไหมว่าพวกเราทุกคน ตกใจแค่ไหน!

“ฉันไม่เป็นไรแล้ว! “เจมน่ากล่าว ด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อย เป็นมิตรนัก

“จะเป็นหรือไม่เป็นอะไร ไม่ใช่เธอจะตัดสินได้ เจมน่า ตอนนี้ฉันให้ทางเลือกเธอสองทาง ทางแรก กลับไปกับฉัน ทางที่สอง พรุ่งนี้ฉันจะโทรหาพ่อเธอ! “พันเดชกล่าว

ดูท่า เขาคงจะโกรธเข้าแล้วจริงๆ

สุดท้าย เธอจึงต้องสงบปากสงบคำ เดินตามพันเดชไป โดยจ่ายอม

“เจมน่า……. นิสนธิ์วิ่งตามไป

มองดูเขา เจมน่ายิ้มให้” ที่รัก พรุ่งนี้ฉันโทรหานะคะ! พูดพลาง จึงขึ้นรถตามพันเดชกลับไป

พันเดชขับรถ เจมน่านั่งอยู่ด้านหลัง คอยเป็นเพื่อนคุย ดาภาไม่หยุด พี่จิดาภาคะ พี่ไม่รู้อะไร นิสนธิดีกับฉันมากเลย ค่ะ!”

“พี่ไม่รู้ว่า เขาทั้งสุภาพบุรุษ ทั้งอ่อนโยน…… เอาเป็นว่า เธอคอยชื่นชมนิสนธิ์ไม่ขาดปาก
ความในใจของเธอ จิดาภาจะไม่รู้ได้อย่างไร เธอมองไป ที่พันเดช โดยไม่ตั้งใจ เห็นเขาก้มหน้าเงียบขรึม ขับรถ ไม่พูด อะไรทั้งสิ้น

“พี่จิตาภาคะ พี่จะอวยพรฉันไหม” ในเวลานี้เอง จู่ๆเจมน่า ก็มองไปที่เธอแล้วถามขึ้น

“ถ้าเป็นจริง พี่อวยพรอยู่แล้วจ๊ะ! “

เจมน่ามองดูเธอ ด้วยความอึ้งก่อน จึงหัวเราะออก มาเป็นจริงอยู่แล้วจ๊ะ! “จากนั้น เจมน่าจึงนั่งลงกลับไปที่เบาะ หลังเหมือนเดิม แล้วคอยบรรยายสรรพคุณความดีของ นิสนธิ์

จิดาภาไม่ได้ฟังเลย เพราะเธอรู้ว่า เจมน่าจงใจ จงใจทำ แบบนี้

ไม่นานนัก ก็ถึงบ้านตระกูลฐิตานันท์

เพิ่งจะลงรถ เจมน่าเกือบจะหกล้ม ดีที่พันเดชเข้ามารับ

เธอไว้

เจมน่าเหลือบตาขึ้น หัวเราะแหะๆ ให้กับพันเดช อย่า จริงจังขนาดนั้นได้ไหม ท่าทีแบบนี้ ดูดมากเลย! “

“พี่จิดาภาคะ รีบช่วยฉันหน่อย เขามากเลย! “เจมน่าตะโกนพันเดชมองดูเจมน่า ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดี

ในเวลานี้เอง จิดาภามองเจมน่าอย่างอ่อนใจ แล้วก็มองพันเดซ ฉันเข้าไปก่อนนะคะ! ”

เธอรู้ ในเวลานี้เอง พวกเขาต้องการคุยกันส่วนตัว จิดาภาเพิ่งเดินเข้าไป เจมน่าจึงมองพันเดช พิจิตาภา

โกรธแล้ว ยังไม่รีบตามไปอีก! “เจมน่า เธอรู้ตัวไหมว่ากำลังพูดอะไร และทำอะไร อยู่! ? “พันเดชระเบิดโทสะออกมา เน้นถามเจมน่าทีละคำ

เจมน่ากระพริบตา ใบหน้าแดง ฉันต้องรู้ตัวอยู่แล้วล่ะ วันนี้ฉันมีความสุขมาก ฉันได้แฟน เธอต้องดีใจกับฉันสิ

“อ๋อ ใช่สิ เธอกับพี่จิดาภา ใกล้จะแต่งงานกันแล้วนี่ ฉันยัง ไม่ได้แสดงความยินดีเลยนะ เราไปดื่มกันต่ออีกหน่อยเถอะนะ ฉันขออวยพรพวกเธอ! “เจมน่ากล่าว แล้วแย่งเข้าไปข้างใน

“เจมน่า! “พันเดชกระชากเธอกลับมา ดูท่าทีของเธอ ตอนแรกคิดจะบันดาลโทสะเหมือนกัน แต่สุดท้ายก็อดกลั้นเอาไว้

“เมื่อไหร่เธอจะเลิกเอาแต่ใจสักที!

“ฉันเอาแต่ใจยังไงได้ยินดังนี้ เจมน่ารู้สึกไม่พอใจเล็ก น้อย หันหน้ากลับไปมองพันเดช” ในสายตาของเธอ ฉันเป็นคน แบบนี้เหรอ”

“เหอะๆ ก็จริงนะ ฉันก็จะให้เป็นยังไงล่ะ เธอไม่ชอบ มี คนชอบก็แล้วกัน ! “เจมน่าพูด
“เธอหมายถึงคนๆนั้นน่ะเหรอ

“ใช่น่ะสิ! “เจมน่าพยักหน้า ก็เขาไงล่ะ เขาเป็นแฟน

“ถ้าตอนนี้เธอมีสติ บางทีคำพูดของเธอ ฉันอาจจะเชื่อ

ถือ! ”

เจมน่าผงกหัวเล็กน้อย พยายามกลั้นไม่ให้น้ำตา

ไหล ตอนนี้ฉันสติดีมากนะ! ”

“ตอนนี้ฉันไม่อยากพูดอะไรมาก รีบกลับห้องเถอะนะ ไป อาบน้ำ นอน! “พันเดชกล่าว

“ฉันคงไม่ต้องเชื่อฟังเธอแม้กระทั่งเรื่องอาบน้ำนอนหรอ กมั้ง! ? ”

พันเดชจ้องมองเจมน่า ขมวดคิ้วเข้าเล็กน้อย ยิ่งขมวดยิ่ง

แน่น หน้าผากบ่นจนเห็นรอย เกิดลางสังหรณ์ราวกับพายุ

กระหน่ำ

“พรุ่งนี้ ฉันจะโทรหาพ่อเธอ ให้เขามารับเธอกลับบ้าน พูดจบ พันเดชไม่พูดพร่ำทำเพลงอย่างอื่นต่อ เดินดื่มๆเข้าไป ในห้องทันที

ส่วนเจมน่ายืนอยู่ด้านนอก ในตอนที่พันเดชเดินไป น้ำตา ที่ไม่เอาถ่านของเธอก็ไหลออกมา

เธอพยายามอดกลั้น อดกลั้น ยื่นมือออกมาปาดน้ำตาบนใบหน้า

จิดาภาอยู่ด้านใน กำลังคุยสัพเพเหระกับหญิงชรา ใน เวลานี้เอง เห็นพันเดชเดินเข้ามา จึงเอ่ยปาก”เจมน่าล่ะ

“อยู่ด้านนอกครับ! “พันเดชพูดอย่างอดกลั้นความโกรธ

จิดาภามองออกไปด้านนอก จากนั้นในตอนที่เธอเห็น คนๆหนึ่งกำลังนอนราบไปกับพื้น เธอร้องออกมาอย่าง

ตระหนก เจมน่า! ”

แทบจะไม่รู้สึกถึงความผิดปกติ พันเดชหันหน้ากลับ เห็น

เจมน่าล้มลงบนพื้น…….

ในโรงพยาบาล

เห็นเจมน่านอนราบบนเตียง จิดาภาขมวดคิ้วเล็กน้อย

พันเดชเองก็เม้มปาก และไม่ได้พูดอะไร

“ตอนนี้ผู้ป่วยพ้นขีดอันตรายแล้วนะคะ แต่ว่ากว่าจะฟื้น คงจะพรุ่งนี้ พวกคุณกลับไปก่อนได้นะคะ พรุ่งนี้ค่อยมาแต่ เช้า! “นางพยาบาลมองไปที่พวกเขาพลางกล่าว

ได้ยินดังนี้ พันเดชกับจิดาภาจึงเดินออกไป

จิดาภาหยิบมือถือขึ้นมาโทรหาหญิงชรา รายงานความ ปลอดภัย ครานี้ถึงสงบลงได้

จะต้องรู้ว่า เรื่องเมื่อกี้ ทำให้หญิงชราตกใจจนไม่เป็นอันทําอะไร
ในเวลานี้ พันเดชเหลือบตามองจิดาภา พวกเรากลับกัน ก่อน!! ”

จิดาภาพยักหน้า และไม่ได้ปฏิเสธ ดังนั้น ทั้งคู่จึงเดินออก จากโรงพยาบาลไป

ตลอดทาง พันเดชไม่ได้เปิดปากพูดอะไร จิดาภารู้ว่าเขา กังวลใจเรื่องเจมน่า จึงเอ่ยปากพูด ถ้าคุณเป็นห่วงเจมน่า วันนี้ อยู่เฝ้าเธอที่โรงพยาบาลได้นะคะ ฉันกลับคนเดียวได้! “

ได้ยินแบบนี้ พันเดชจึงหันไปมองจิดาภา กุมมือเธอ ไว้ ผมจะทิ้งคุณไว้ที่บ้านคนเดียวได้ไงล่ะ ไม่เป็นไรหรอก พรุ่งนี้ เช้าผมค่อยมาใหม่ก็ได้!

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ