ภรรยาที่น่าเกลียดของฉันเป็นคนสวย หรือไม่?

ตอนที่ 766 ไปรยาหึงหวง



ตอนที่ 766 ไปรยาหึงหวง

ตอนที่ 766 ไปรยาหึงหวง

ไปรยา”……ขอถามหน่อย นั่นมันใช่งานแต่งงานเธอไหม ทำไมถามอะไรก็ไม่รู้เรื่องสักอย่าง

จิดาภายิ้มอ่อนๆ ก็เป็นเพราะว่าฉันไม่ต้องจัดการเรื่อง อะไรทั้งนั้นน่ะสิ! ”

พอเห็นรอยยิ้มของจิดาภา ไปรยาจึงหรี่ตาลง จิดาภา เธอกำลังอวดความสุขใช่ไหมเนี่ย

“แล้วเธอคิดว่าไงล่ะ”

“ฉันก็คิดว่าอย่างนั้นน่ะสิ!

“ถ้าอย่างนั้นก็ใช่…… พูดพลางจิดาภาหัวเราะขึ้น แหย่จน

ไปรยากลอกลูกตาขาวใส่

หลังจากที่ทั้งคู่กินอาหารเสร็จ ไปรยาจึงรุ่นไล่ให้จิดาภา ไปนั่งลงบนโซฟา ส่วนตัวเองก็เก็บจานไปล้าง

“เฮ้อ ฉันมาเป็นกุลีให้เธอเนี่ย!

“วางใจเถอะค่ะ รอให้เธอท้องบ้าง ฉันก็จะไปเป็นกุลให้ เธอเหมือนกัน! “จิดาภาพูดพลางหัวเราะชอบใจ
“ตกลง ฉันจะจำคำพูดนี้ไว้นะ ถ้าถึงเวลาแล้วเธอไม่ไป ฉันจะมาค้างที่บ้านเธอ กินข้าวบ้านเธอ อยู่กับเธอ!

“ยินดีต้อนรับจ๊ะ”

หลังจากที่เก็บกวาดเสร็จ ไปรยาจึงเดินออกมาจากห้อง นั่งลงบนโซฟา มองดูท้องของจิดาภา “เป็นไงบ้าง ช่วงนี้ดีขึ้น ไหม”

จิดาภาพยักหน้า อืม รู้สึกดีขึ้นเยอะเลย พรุ่งนี้จะไปตรวจ กับพันเดชล่ะ!

ไปรยาคิดไปกับเขาเหรอ”

จิดาภาพยักหน้า

“งั้นฉันไปเป็นเพื่อนเธอไม่ได้……

จิดาภา“…….…..”

“ไปเถอะ ฉันไปเป็นเพื่อน เธอให้ผู้ชายไปตรวจครรภ์เป็น เพื่อนลำบากใจจะตาย ฉันไปเป็นเพื่อนเธอเอง จริงสิ เรียก แก้วคนที่เจอวันนั้นไปด้วย พวกเราไปด้วยกัน ! ”

“แก้วเหรอ”

ไปรยาพยักหน้า

“วันนี้เธอไม่ต้องไปร้านเหรอ”

“เอลิสต์อยู่ ไม่เป็นไร! ”
เห็นท่ามั่นใจปราดเปรียวของเธอ จิดาภาจึงได้แต่พยัก หน้าฉันไปเปลี่ยนเสื้อผ้า เธอโทรหาเขาแล้วกัน ! ”

“ได้!”

ดังนั้น อีกสิบกว่านาทีต่อมา พวกเขาจึงออกจากบ้าน แล้วไปเจอกันที่โรงพยาบาลอีกครึ่งชั่วโมงให้หลัง

“โทษที ที่มาช้า ขอลาหยุดอยู่ตั้งนาน! “แก้วพูด

เห็นท่าที่เหนื่อยหอบของแก้ว ไปรยาจึงพูดขึ้นบริษัทเธอ ลาหยุดยากขนาดนี้เลยเหรอ!

“สงสัยผู้จัดการกินยาผิด

“จะไปยากอะไร ก็ไปขอลากับพันเดชเลยสิ!

“สุดท้ายฉันบอกว่าไปตรวจครรภ์เป็นเพื่อนจิเลยปล่อยฉันออกมา! “

จิดาภา ….……

ไปรยา..………..

เห็นหรือยัง ว่าอำนาจนั้นมีในโลก!

ผู้จัดการกล้าที่จะไม่ปล่อยคนเหรอ!

“เอาล่ะ รีบเข้าไปกันเถอะ! ไปรยายิ้มพลางพูด แก้วเดินขึ้นหน้ามา เดินคุ้มกันจิดาภาเข้าไปในโรง พยาบาลคนละข้าง
หลังจากเข้าแถวอยู่สิบกว่านาที จึงถึงคิวจิดาภา ทั้งสาม คนจึงเข้าไปพร้อมกัน

แก้วกับไปรยานิ่งเงียบด้วยกันทั้งคู่ พวกเธอไม่กล้า รบกวนการตรวจของคุณหมอ “คุณจิ ไม่มีปัญหาอะไรนะ ตอนนี้น้องแข็งแรงมาก แต่ว่า

ก็ยังต้องพักผ่อนเยอะๆนะคะ ช่วงสามเดือนแรกนั้นสำคัญ มาก! “คุณหมอกล่าว

ได้ยินว่าไม่เป็นไร จิดาภาก็โล่งอกไปเปลาะหนึ่ง ค่ะ ฉันท

ราบแล้วค่ะ ขอบคุณคุณหมอมากนะคะ!

“ไม่เป็นไรค่ะ เป็นหน้าที่ดิฉัน

ในเมื่อฟังดูไม่มีอะไร ไปรยาก็เบาใจลงไปไม่น้อย ตอนนี้ เธอเดินขึ้นหน้า “คุณหมอคะ เป็นเด็กผู้หญิงหรือเด็กผู้ชาย คะ!

ได้ยินคำพูดของไปรยา คุณหมอจึงนิ่งชะงักเล็กน้อย ที่ จริงจิดาภาเองก็อยากรู้เหมือนกัน เพียงแค่ ไม่ว่าจะเป็นผู้ชาย หรือผู้หญิง เธอก็รัก จึงไม่เคยได้ถาม คิดไม่ถึงว่าไปรยาจะ ถามให้เสียแล้ว

“คุณหมอคะ ฉันรู้ว่ามันผิดกฎ แต่คุณหมอแอบบอกนิดนึงได้ไหมคะ! “

คุณหมอสาวยิ้มให้ ไม่ใช่ว่าฉันไม่บอกนะคะ เพียงแต่ ตอนนี้อายุเดือนยังน้อย ยังดูไม่ออก รออีกสักสองสามเดือนนะคะ ถึงจะดูออก!

ไปรยากระพริบตาปริบๆ เหรอคะ”

“ต้องอย่างน้อยอีกสามเดือนถึงจะดูออกนะคะ!

ไปรยายิ้มอย่างเก้อเขิน ที่แท้เป็นแบบนี้เอง ขอบคุณนะ

คะ!

“ไม่ต้องเกรงใจค่ะ!

หลังจากที่ออกมาจากโรงพยาบาล ทั้งสามคนก็ดูดอก

ดีใจหนักหนา

“ตอนนี้เบบี้ปลอดภัยดี เธอสบายใจได้แล้วสินะ! ? “ไปร ยายิ้มพลางกล่าว แค่เสียดาย ที่ไม่รู้ว่าเป็นผู้ชายหรือผู้ หญิง!

“ไม่ว่าจะเป็นผู้ชายหรือผู้หญิง ก็เป็นลูกของฉัน ฉันก็รัก

หมดนั่นแหละ! “จิดาภากล่าว มือพลางลูบคลำท้อง ด้วยท่าที อุ่นไอรักของคนเป็นแม่

“ฉันรู้หรอกน่า แต่ก็แค่อยากรู้เร็วหน่อยก็เท่านั้น! “ไปร

ยากล่าว

“งั้นก็ต้องรออีกสามเดือนแล้วล่ะนะ! “แก้วก็ยิ้มพลางพูด

เช่นกัน

ในเวลานี้เอง มือถือของจิดาภาก็ดังขึ้น ในตอนที่เห็นว่า เป็นเบอร์โทรของพันเดช แก้วกับไปรยาต่างก็ยื่นหน้าออกไปดูด้วย

“สวีทกันจริงๆนะจ๊ะ แค่แป๊บเดียวก็โทรมา

จิดาภามองดูพวกเขา”ว่าไงจ๊ะ อิจฉาล่ะสิเธอ!

“ก็ใช่น่ะสิ อิจฉา!

“งั้นก็อิจฉาไปเถอะนะ! “จิดาภาพูดพลางกดรับสาย

“Ja Ina…….”

“คุณอยู่ข้างนอกเหรอ

“คุณรู้ได้ไงคะ”

“เสียงเอะอะมากเลย

จิดาภารู้สึกว่า ถ้าพันเดชไม่ได้เป็นนักสืบคงจะน่าเสียดาย เรื่องแค่นี้ก็ฟังออกด้วย

“ใช่ค่ะ อยู่ข้างนอก! ”

“ทำไมถึงออกไปแล้วล่ะ แล้วไม่ให้คนรถไปรับอีก!

“ไปรยากับแก้วมาตรวจครรภ์เป็นเพื่อนฉันที่โรงพยาบาล ค่ะ อยากเดินเล่นหน่อย ก็เลยเรียกรถกันออกมาเอง! “จิดาภา

กล่าว

แก้วกับไปรยามองดูจิดาภาอยู่ด้านข้าง เลียนแบบการพูด ของเธอ จากนั้นจึงแอบหัวเราะ ยั่วจนจิดาภาต้องกลอกตาขาวใส่
“ไหนว่าพรุ่งนี้จะให้ผมไปเป็นเพื่อนไง

“ไปรยาบอกว่า คุณเป็นผู้ชาย ให้มาเป็นเพื่อนกลัวคุณจะ อึดอัด ก็เลยมาเป็นเพื่อนฉันค่ะ! “จิดาภากล่าว เธออดไม่ได้ที่ จะพูดถึงไปรยาว่าช่างเป็นคนที่เอาใจใส่ เหลือเกิน

“ไปรยาไปกับคุณเหรอ”

“ยังมีแก้วด้วยค่ะ!”

ในตอนที่พูดถึงชื่อแก้ว ตัวแก้วเกร็งไปหมด เธอจ้อง โทรศัพท์เขม็ง เธอเป็นเพื่อนภรรยาของประธานพันเดชมา ตรวจครรภ์ ไม่น่าจะเรียกว่า โดดงานหรอกมั้ง

คงไม่หักเงินเดือนเธอหรอกมั้ง……..

“ค่ะ ฉันรู้แล้ว! “พอพูดจบจิดาภาจึงวางหูโทรศัพท์

ในเวลานี้ แก้วมองไปที่จิดาภา ประธานพันเดชไม่ได้ว่า อะไรฉันใช่ไหม”

“เขาบอกว่า……. จิดาภามองดูพวกเขา แก้วกับไปรยาก มองจิดาภากลับ รอฟังเธอพูด

จิดาภายิ้ม เขาบอกว่า พวกเธอมาเป็นเพื่อนฉันตรวจ ครรภ์ ลำบากพวกเธอแล้ว เลยบอกให้ฉันเลี้ยงข้าวพวกเธอ หนึ่งมื้อ!”

พูดมาถึงตรงนี้ แก้วจึงเบาใจลงมาเยอะ

“แบบนี้ค่อยยังชั่ว ถือว่าเขามีน้ำใจ! ไปรยากล่าว จากนั้นจึงหันไปหาแก้วเธอมาตรวจครรภ์เป็นเพื่อนเมียเขา เขา ต้องให้โบนัสเธอด้วยซ้ำ ยังจะหักเงินเดือนอะไรล่ะ สบายใจ เถอะ!

“ตอนนี้สบายใจจริงๆแล้วจ๊ะ! ”

พูดพลาง ทั้งสามคนหัวเราะขึ้น แล้วไปกินข้าวกัน ในตอนกลางวัน ทั้งสามคนนั่งกินอาหารในร้าน

ไปรยาไม่เกรงใจอย่างมาก เธอเลือกกินแต่ของแพง สั่ง มาเต็มโต๊ะ จนแก้วกับจิดาภาตกตะลึง

“คุณไปรยา ฉันจะขอเตือนเธอ ถ้ากินไม่หมด เธอจะต้อง ห่อกลับบ้านนะ!

“สบายใจเถอะ ฉันก็หมายความว่าแบบนั้นแหละ พันเดชทำให้ฉันโกรธอยู่ตั้งนาน ฉันจะต้องระบายออกด้วยการให้เขาเลี้ยงให้หนําใจ!จิดาภา“.

แก้วเองก็ยิ้มอย่างอ่อนใจ เริ่มกินอาหาร ทั้งสามคนกินไป คุยไป ในเวลานี้ จู่ๆแก้วก็นึกอะไรขึ้นมาได้ จริงไปรยา คราว ก่อนเห็นเธอกับผู้ชายคนหนึ่ง แฟนเธอหรือเปล่า”

ไปรยากินพลาง สําลักคำพูดของแก้ว

“ไม่ใช่นะ เธอไปฟังใครพูดมา! “ไปรยารีบดึงกระดาษ เช็ดปาก
“จะต้องไปฟังใครอีกล่ะ แค่ดูก็รู้……

“ถ้างั้นสายตาเธอคงมีปัญหาแล้วล่ะ เขาไม่ใช่แฟนฉัน ไปรยารีบปฏิเสธ #

แก้วมองไปรยา”….อย่างนั้นเหรอ

ไปรยาพยักหน้า เขาโสด ฉันก็โสด! ”

“งั้นก็พอดีเลยไง! “

ไปรยา”….ไม่ใช่แบบนั้นนะ เอาเป็นว่า ไม่ใช่แบบนั้น แก้วยิ้ม พยักหน้าก็ได้ แต่พูดตรงๆนะ ฉันเหมือนเคย เห็นเขาที่ไหน แต่คิดไม่ออก! “แก้วพูด

พูดมาถึงตรงนี้ ไปรยาจึงกินอาหาร หน้าโหล เห็นก็ไม่ แปลก!

จิดาภากับแก้วหัวเราะขึ้น

“ใช่ เอลิสต์หน้าโหล…ถ้าเขาเป็นแบบนั้น คงมีดาราอีก

มากมายที่กลุ้มใจตาย! “จิดาภากล่าว

แม้ว่าประโยคนี้จะไม่ได้ชื่นชมไปรยา แต่ไม่รู้ทำไม เธอถึง ดูดีใจออกนอกหน้า

ก้มหน้าก้มตา กินต่อไป ไม่พูดอะไร หลังจากที่กินอาหาร จิดาภาจึงรูดบัตรออกจากร้านไป แก้วกับไปรยารู้สึกทอดถอนใจ เฮ้อ คนมีเงินนี้ไม่เหมือนกันจริงจริง รูดบัตรโดยไม่ต้องมองดูอะไรเลย สั่งมากหน่อย ดีกว่า กินเยอะหน่อย!

แก้วมองดูไปรยา เธอยังสั่งน้อยไปอีกเหรอเนี่ย คนที่ไม่รู้ คิดว่าเธอคงมีความแค้นกับอาหาร! ” เมื่อกี้ไปรยาเหมือนจะพูดอะไร จู่ๆก็คอมเอวลง มือ ลูบคลำท้องจุกจะตายอยู่แล้ว…….

เมื่อมองไปรยา แก้วกับจิดาภาจึงหัวเราะขึ้น

หลังจากที่ทั้งสามคนกินเสร็จแล้วจึงไปเดินเล่น เนื่องจาก ดาภาตั้งครรภ์ เดินนานไม่ได้ พวกเขาจึงเดินๆหยุดๆ ต่อให้ ซื้ออะไรก็ไม่ให้จิดาภาถือ พวกเขาอารักขาเธอราวกับเป็นวีไอ พระดับประเทศ หลังจากที่เดินเล่นเสร็จ จึงส่งจิดาภากลับ

ฟ้ายังไม่ทันมืด ทั้งสองคนก็ไม่ได้รีบไปไหน เห็นในบ้าน ดาภาษีไวน์แดงอยู่ จึงเริ่มดื่ม

พลางคุย พลางดื่ม มีจิดาภาที่ถือแก้วนมสดดื่มอยู่ด้าน

ข้าง

เห็นว่าท้องอยู่ แก้วกับไปรยาจึงปล่อยเธอไป

ความรู้สึกแบบนี้ไม่เลวนัก จิดาภาไม่ได้ดื่มไปคุยไปกับ เพื่อนแบบนี้มานานแล้ว

ดังนั้น ก็เป็นแบบนี้แหละ ทั้งสองคนดื่มไปไม่น้อย เกือบหนึ่งขวด
ไวน์ลาฟเน่ของพันเดช……..


เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ
THB

เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ