ตอนที่763หารือเรื่องแต่งงาน

ตอนที่ 763 หารือเรื่องแต่งงาน

การันต์พยักหน้า วางใจเถอะครับ ไม่หรอก!

จันทนี้เองก็นั่งยิ้มอยู่ด้านข้าง

“ก่อนที่จะพูดเรื่องของวันนี้ ฉันอยากจะพูดอะไรกับพวก เธอเสียหน่อย คือว่า ให้พวกเธอวางใจ หนูจิดาภาแต่งเข้ามา ฉันจะไม่ให้หนูจิดาภาต้องรับความลำบากอะไรแน่นอน ในจุด นี้ ขอให้ทุกคนวางใจได้! “หญิงชราพูด คำพูดนี้เธอพูดให้กับ การันต์และจันทนี

การันต์มองดูจิดาภากับพันเดชที่นั่งอยู่อีกฟาก เขาพยัก หน้า ผมยอมรับว่าก่อนหน้าเคยมีอคติกับพันเดชเล็กน้อย แต่ ว่าหลังจากผ่านการศึกษาดูกันมาช่วงระยะเวลาหนึ่ง ผมเชื่อว่า พันเดชจะต้องดูแลหนูจิดาภาได้ดีแน่! ”

พูดพลาง สายตาของเขาก็จับจ้องอยู่บนตัวของพัน เดช”ลุงหวังว่า เธอจะไม่ทำให้ลุงผิดหวัง!

พันเดชเปิดปากพูด “คุณลุงวางใจได้ครับ ผมจะดูแลจิดา ภาเป็นอย่างดี! “

เมื่อได้ยินคําพูดนี้แล้ว หญิงชรารู้สึกใจชื้นขึ้นไม่น้อย
ลูกหลานของตัวเองมีนิสัยอย่างไรหญิงชรารู้แก่ใจดีที่สุด เพียงแต่เด็กคนนี้ไม่ค่อยอยู่ในกรอบสักเท่าไหร่ ข่าวลือหนาหู ของเขา เธอเองรู้อย่างแจ้งชัด สิ่งที่สำคัญที่สุดคือ ไม่กี่ปีก่อน หน้า เขาเคยไปสู่ขอผู้หญิงครั้งหนึ่ง สุดท้ายก็เลิกร้างกันไป ดัง นั้นตอนนี้เธอจึงกลัวเพียงว่าพวกเขาจะไม่พึงใจต่อพันเดช เท่านั้น

ตอนนี้ได้ยินคำพูดแบบนี้ เธอเองก็รู้สึกใจชื้นไม่น้อย

“คุณยายคะ คุณยายเป็นคนยังไง พวกเรารู้ดีที่สุด สิ่งที่ คุณยายดูแลหนูจิดาภาและปกป้องพวกเราล้วนอยู่ในสายตา ของพวกเราทั้งสิ้น ความรักของพวกวัยรุ่นน่ะเป็นอย่างไรพวก เราไม่รู้หรอก ฉันเองก็ไม่ร้องขออะไรมาก ขอแค่หนูจิดาภาษี ความสุขก็พอ! “ตรีย์กล่าว

หญิงชราพยักหน้า ความคิดของพวกเธอ ฉันเข้าใจดี พวกเธอวางใจเถอะนะ พวกเราทั้งบ้านจะต้องดูแลหนูจิดาภา เป็นอย่างดีแน่นอน!

ครานี้ พวกเขาถึงได้พยักหน้ากันอย่างสบายใจทุกคน จิดาภานั่งอยู่ตรงนั้น แม้ว่าใบหน้าจะยิ้มอ่อนๆ แต่ว่าใน ใจกลับรู้สึกเสียใจลึกๆ

เมื่อก่อนตอนที่ออกจากบ้าน ก็ไม่ได้รู้สึกอะไรสักเท่าไหร่

แต่คำพูดของการันต์กับจันทนี้เมื่อครู่ ทำให้ในใจของจิดาภา รู้สึกผิดเล็กน้อย นับตั้งแต่ที่เธอรู้ว่าเธอไม่ใช่ลูกในสายเลือด เธอก็รู้สึกเหินห่างจากพวกเขาไม่มากก็น้อย แม้ว่าตอนนี้จะรู้ตัวแล้ว แต่ก็พลาดอะไรไปหลายๆ อย่างๆ

พวกเขาปฏิบัติกับเธอราวกับลูกแท้ๆ เธอเองก็ไม่รู้จะ

ตอบแทนอย่างไร เหมือนจะสัมผัสความผิดปกติของจิดาภาได้ พันเดชน

มือออกไปกุมมือเธอไว้

จิดาภาต้องพันเดชตาใส มุมปากระบายยิ้มบางๆ

ในเวลานี้เอง สุรีย์จึงเอ่ยปากขึ้น จ๊ะ สบายใจเถอะ พวก เราไม่ให้หนูจิดาภาต้องลำบากแน่นอน!

จันท พยักหน้า

กชกรนั่งอยู่ตรงนั้น นั่งดูพวกเขาคุยกัน จู่ๆก็นึกถึงเรื่อง คืนก่อนวันแต่งงาน ตอนนั้นก็บรรยากาศแบบนี้แหละ พริบตา เดียว ผ่านไปนานขนาดนี้แล้วหรือ

เธอหันไปมองเปรมศักดิ์ เขาดูใจลอยอย่างไรพิกล ไม่พูด ไม่จา ได้แต่นั่งเงียบๆอยู่ตรงนั้น

เมื่อเห็นเขาเงียบกริบ กชกรเองก็เงียบงันไม่พูดอะไร

“เอาล่ะ ในเมื่อเป็นแบบนี้ เราก็เลือกวันนี้ก็แล้วกัน คุณ หญิงจันทนี ฉันกับตรีย์คอยหาฤกษ์งามยามดีอยู่บ้าน และก็หา คนมาดูให้แล้วด้วย วันที่เก้ากับสิบสองเดือนหน้าเป็นวันดี ไม่รู้ ว่าคุณหญิงจันทนีคิดอย่างไร หญิงชราถาม

พูดมาถึงตรงนี้ บรรยากาศจึงเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิมเธอพยักหน้า ไม่กี่วันนี้ฉันก็ดูอยู่เหมือนกันค่ะ เป็นเช่นนั้นจริงๆ วันที่เก้า

“วันที่สิบสองเป็นวันที่

“แล้วตามความเห็นของเธอล่ะ

“วันที่เก้าจะรีบร้อนไปหน่อยไหม “งั้นก็วันที่สิบสองแล้วกัน คิดว่าไง

จันทน์พยักหน้ารับได้สิคะ ขอแค่พวกเขาเตรียมตัวทัน พอ!

“ต่อให้เวลาค่อนข้างรีบร้อน เราก็ไม่จัดงานแบบลวกๆ หรอก จะต้องให้หนูจิดาภาแต่งเข้ามาอย่างสมเกียรติ! “หญิง ชราหัวเราะพลางพูด

การันต์พยักหน้าให้จันทน์

ตระกูลวันนีย์ค่อนข้างโลว์ โปรไฟล์ ไม่ค่อยอยากให้ เอิกเกริก ขอแค่อบอุ่นก็พอ จิดาภาก็มีความสุขได้แล้ว

แต่ตอนนี้เห็นหญิงชรากำลังเห่อและตื่นเต้นดีใจ นอกจาก นี้ตระกูลฐิตานันท์ยังเป็นตระกูลใหญ่อีก จะจัดแบบเรียบๆ ง่ายๆไม่ได้ จึงไม่ได้พูดอะไรออกไป

อีกอย่าง ถ้างานแต่งสมเกียรติ จิดาภาก็จะดูมีความสำคัญ

“คิดไม่ถึงว่าจะตกลงกันได้เร็วขนาดนี้ ในเมื่อเป็นแบบนี้เรากินไปคุยไปดีไหม

“ดี! “

ดังนั้น จึงให้พนักงานเสริฟยกอาหารขึ้น

ในช่วงที่กำลังเสริฟอาหาร พวกเขายังคงคุยกันไม่หยุด

หญิงชราคุยเก่งมาก เธอผ่านพายุฝนมาหลายปี เธอเล่า ทุกเรื่อง ให้การันต์กับจันทนฟัง

ส่วนคุณหญิงภารตีก็คอยมองจิดาภา บอกเธอว่าคนท้อง

คนไส้ต้องระมัดระวัง อย่าหักโหม

ไม่นาน อาหารก็ถูกจัดวางขึ้นโต๊ะ

หญิงชราเปิดปากพูด ที่นี่ไม่มีคนนอกสักหน่อย ทุกคน อย่าได้เกรงใจ!! ”

“อืม! ”

ในเวลานี้ จิดาภาจ้องไปทางพวกเขา พ่อคะ แม่คะ หลาย ปีมานี้ ขอบพระคุณที่เลี้ยงดูอบรมหนูมาอย่างดี หนูไม่รู้ว่าจะ ตอบแทนพระคุณคุณพ่อคุณแม่ได้อย่างไร แต่หนูก็จะเป็น ลูกสาวของคุณพ่อคุณแม่ตลอดไป จอกนี้ ลูกขอคารวะคุณ พ่อคุณแม่ค่ะ! “จิดาภากล่าว

จันทน์รู้สึกซาบซึ้งใจ จากนั้นจึงมองไปที่เธอ ตอนนี้กำลัง ท้องกำลังไส้ ดื่มเหล้าได้หรือลูก

“แค่ไวน์นิดหน่อยเองค่ะ ไม่มีปัญหา! “จิดาภากล่าว เธอกำลังจะยกจิบ เวลานี้ พันเดชกลับมาขวางเอาไว้

จิดาภาหันไปมองพันเดช ในเวลานี้ พันเตชได้รับแก้วไวน์

ไปแล้ว เขาการันต์กับจันทนี คุณพ่อ คุณแม่ครับ แก้วนี้ผมขอ ดื่มแทนจิดาภาแล้วกันครับ ต่อไปในวันข้างหน้า ผมกับจิตาภา จะดูแลคุณพ่อคุณแม่อย่างดีครับ! ”

พูดพลาง ยกแก้วขึ้น ซดหมดจอก

เมื่อเห็นการกระทำของเขา จิดาภาค่อนข้างชะงักเล็กน้อย จากนั้นจึงยิ้มที่มุมปากขึ้น

ความซาบซึ้ง ยังคงติดตรึงใจ

เขารู้ ว่าเธอคิดอะไรอยู่

ในเวลานี้ การันต์กับจันทน์มองดูพันเดช เห็นได้ชัดว่า กำลังปกป้องจิดาภา ก็รู้สึกเบาใจไม่น้อย

“ดี! “พูดพลาง การันต์กับจันทน์ต่างก็ดื่มกันคนละจอก

การเคลื่อนไหวของพันเดช ในครั้งนี้ ทำให้กชกรรู้สึก ซาบซึ้งใจไม่น้อย ทำไมเปรมศักดิ์ถึงไม่เป็นแบบนี้บ้างหนอ

ดูเหมือนว่าตั้งแต่หมั้นกันจนแต่งงาน พวกเขาราบรื่นด้วย กันมาตลอด ไม่มีอุปสรรคใดๆกีดขวาง เพราะฉะนั้น เปรม ศักดิ์จึงไม่เคยทำอะไรเพื่อเธอเลย

ในเวลานี้เอง เมื่อเห็นการเคลื่อนไหวของพวกเขา เปรม ศักดิ์ถึงได้มีปฏิกิริยาขึ้นมาเล็กน้อย เขากวาดตามองจิดาภาโดยไม่ตั้งใจ จากนั้นก็ละสายตาไป ทำเป็นว่าไม่เห็นอะไรทั้ง

สิ้น

บรรยากาศต่อมา จึงสบายขึ้นมาเยอะ

สองครอบครัวเกี่ยวดองกัน มีทั้งเงินและอำนาจทั้งคู่ ใน ด้านนี้ไม่มีอะไรที่แปลกแยก ยิ่งไปกว่านี้ สิ่งเดียวที่ตระกูลวัน นีย์ขอ มีเพียงความสุขของจิดาภาเท่านั้น ส่วนเรื่องอื่น พวก เขาไม่ใส่ใจอะไรทั้งนั้น

กินพลาง คุยพลาง

จากนั้นจึงถามเปรมศักดิ์ เขาก็ได้แต่ตอบเรียบๆกลับไป หลังจากที่เขาพูดขึ้นมาไม่นาน ผมไปห้องน้ำสักครู่นะ ครับ! “พูดจบ จึงเดินออกไป

กชกรนั่งอยู่ตรงนั้น เมื่อมองดูเงาหลังของเปรมศักดิ์ เกิด ความรู้สึกแปลกประหลาดอย่างหนึ่งขึ้น ทำไมเธอรู้สึกว่าเปรม ศักดิ์ดูไม่สบายใจอย่างไรก็ไม่รู้…..

ไม่กี่วันมานี้ เขาดูเหงาหงอยซึมเศร้า…

หรือว่าเกิดอะไรขึ้นหรือเปล่า หลังจากที่ออกไปแล้ว เปรมศักดิ์จุดบุหรี่มวนหนึ่งขึ้น ค่อยๆสูบ ในใจสับสนจนพูดไม่ถูก

เขาสูบบุหรี่น้อยมาก แต่มักจะสูบครั้งละมวนสองมวนใน ยามที่เครียด
ในเวลานี้เอง โทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้น พอเห็นเบอร์ โทร เขาจึงกดรับสาย

“ฮัลโหล ประธานเปรมศักดิ์ ฉันเองค่ะ ตอนนี้พวกเรา ติดต่อลูกค้าได้จำนวนไม่น้อย คุณยังต้องการรวบซื้อหุ้นไหมคะ “คนที่อยู่ในสายโทรศัพท์ถามขึ้น

ฟังถึงตรงนี้ คิ้วของเปรมศักดิ์จึงขมวดขึ้น เขาลังเลพัก ใหญ่ เป็นนานกว่าจะตัดสินใจ

“สวัสดีค่ะ ประธานเปรมศักดิ์ ยังอยู่ไหมคะ

“ตอนนี้เอาเท่านี้ก่อน อย่าเพิ่งขยับ ขอผมคิดดูก่อนค่อย ว่ากัน!

……… รับทราบค่ะ!

หลังจากที่วางสายโทรศัพท์ไป เปรมศักดิ์ยังคงยืนอยู่ตรง นั้น หมอกควันล้อมเต็มตัว ด้านข้างของเขามีสีหน้าแห่งความ

ผิดหวัง

สูบจนกระทั่งควันมลายหายไป เขาจึงได้บุหรี่แล้วเดิน

กลับ

ทั้งในวงโต๊ะอาหาร เปรมศักดิ์มีโอกาสได้พูดน้อยมาก หลังจากที่กลับมาจากห้องน้ำ เขายิ่งเงียบขรึมยิ่งขึ้น ทำราวกับ ว่าตัวเองไม่มีตัวตน

“คุณเป็นอะไรไปคะ เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือเปล่าคะ กชกรมองดูเปรมศักดิ์แล้วถามขึ้นอย่างห่วงใย เมื่อเงยหน้าสบตามองสายตาที่แสดงความเป็นห่วงเป็น

ใยของกชกร เขาได้แต่ส่ายหน้า ไม่มีอะไรหรอก อย่าคิดมาก เลย! “เปรมศักดิ์พูด

กชกรมองดูเขา ด้วยความรู้สึกที่พูดไม่ออก หากแต่เขา บอกว่าไม่เป็นอะไร จึงทำให้กชกรเองก็ไม่รู้ว่าควรจะถามอะไร ต่อไป

ในเวลานี้เอง จู่ๆจิดาภาก็เอ่ยปากขึ้น พี่ชายใหญ่คะ ฉัน ขอคาราวะเหล้าพี่จอกหนึ่ง ขอให้พี่กับอาซ้อสมบูรณ์พูนสุข แล้วก็ขอบคุณพี่ใหญ่ที่ปกป้องฉันตลอดมา

คิดไม่ถึงว่าจู่ๆจิดาภาจะพูดแบบนี้ เปรมศักดิ์เองก็รู้สึกตก ตะลึงแบบคาดไม่ถึงอยู่บ้าง แล้วก็รู้สึกเหมือนว่า ขอเพียงแค่ ออกมาจากปากของจิดาภา เขาเองก็มีความสุขมากแล้ว

เขายกจอกเหล้าบนโต๊ะขึ้น “พี่ชายใหญ่ก็ขอให้น้องมี ความสุข ถ้าหากว่าพันเดชกล้ารังแกน้องล่ะก็ พี่จะไม่ปล่อยไป ง่ายๆนะ! “เปรมศักดิ์พูดขึ้น

คำพูดนี้ คนอื่นฟังก็คือการปกป้องน้องสาว แต่สำหรับพัน เดชแล้ว ไม่ใช่แบบนั้น

เขาเพียงได้แต่มองดูเปรมศักดิ์ที่หนึ่ง ยิ้มที่มุมปากขึ้น ไม่

พูดอะไรทั้งสิ้น

ถ้าหากว่าเขาสามารถจัดการแทนจิดาภาได้จริง งั้นเขาเองก็ไม่ต้องทำอะไรมากไปกว่านี้แล้ว…… แต่ถ้าหากว่า…..ในเวลานั้น ทุกอย่างไม่ได้ว่าง่ายดัง

เดิม!

เขากลับคาดหวังว่า ถ้าหากว่าเปรมศักดิ์จะดีกับจิตาภา จริงๆ ก็คงจะรามือ!

จิดาภาดื่มน้ำแก้วเล็ก แต่เปรมศักดิ์กลับยกไวน์แก้วใหญ่ ดื่มจนหมดแก้ว

หญิงชรามองดู ด้วยใจอันอิ่มเอม

ในเวลานี้เอง มือถือของพันเดชก็ดังขึ้น เขาหยิบมือถือขึ้น ในตอนที่เขาเห็นหมายเลขโทรศัพท์ คิ้วเขาขมิ้นเข้าหากัน เล็กน้อย

ตอนแรกเขาเองไม่ได้อยากจะรับสายโทรศัพท์ แต่เห็น โทรศัพท์ดังอย่างไม่หยุดหย่อน พันเดชจึงลุกขึ้นยืน หยิบ โทรศัพท์แล้วเดินออกไป จิดาภานั่งลง แม้ว่าพันเดชไม่ได้เปิด ปากพูด แต่เธอก็รู้ได้ว่าใครโทรมา

เจมน่า

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ