ตอนที่736ลล์ควบคุมสติไม่ได้

ตอนที่ 736 มัลล์ควบคุมสติไม่ได้

“อย่าเศร้าไปเลย บางที หล่อนอาจจะรอคุณอยู่ที่ใดที่หนึ่ง ก็เป็นได้

มัลล์ยิ้ม “ขอให้เป็นอย่างนั้น

องเป็นเช่นนั้นค่ะ!”

ลล์มองหล่อน “ไม่ได้บอกเรื่องนี้กับคุณก่อน คุณโกรธ

ผมรึเปล่า?” จิดาภาส่ายหน้า “จะเป็นไปได้ไงคะ ฉันก็แค่รู้สึกตกใจเมื่อ

ได้เห็น!”

“งั้นก็โอเคครับ!” มัลล์สบายใจขึ้น

“คุณมัลล์ ฉันขอดื่มน้ำเปล่าแทนนะคะ ขอบคุณที่ช่วย

เหลือนะคะ”

มัลล์ก็ยกแก้วน้ำชาขึ้นมา เอ่ยปากพูดขึ้น “ผมก็ขอบคุณ คุณเช่นกันครับ ทำให้ผมได้มีหลานเพิ่มหนึ่งคน

ทั้งสองยิ้มให้กันอย่างมีความสุข จากนั้นทานข้าวต่อ คุยกันอย่างสนุกสนาน
ลล์ไม่พูดอะไรมาก แต่ความสงสัยที่อยู่ภายในใจ เขา กลับไม่กล้าถามออกมา ก่อนที่จะรู้คำตอบที่แน่ชัด เขาไม่มีทาง พลั้งปากพูดออกไปแน่นอน

ตอนนี้ จิตาภาไม่ได้โกรธเขา เขาก็รู้สึกสบายใจขึ้นเยอะ หลังจากทานข้าวเสร็จ มัลล์กลับทันที ส่วนจิตาภากขึ้นไป พักผ่อนด้านบน

เกาะหันไปมองมัลล์บนรถ “พี่มัลล์ ดูไปแล้ว คุณคงจะ รู้สึกกับคุณ เหมือนที่คุณรู้สึกกับหล่อน

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ขึ้นมา มัลล์เงยหน้าขึ้น มองไปนอก หน้าต่าง ฉีกยิ้มขึ้น

และไม่พูดอะไร กลับรู้สึกว่าความรู้สึกอบอุ่นใกล้ชิดเช่นนี้ ทำให้เขามีความสุขมากพอแล้ว

หลายปีที่ผ่านมานี้ เขาพยายามทุกวัน ตอนนี้มีคนที่เข้าใจ เขามาเพิ่มอีกหนึ่งชีวิต เขารู้สึกเพียงพอมากแล้ว

แต่ทว่าจะใช่หรือไม่…

ใช่เป็นดีที่สุด จะทำให้เขามีความสุขเป็นอย่างมาก แต่ถ้าไม่ใช่ เขาคงผิดหวังมาก แต่ก็คงไม่ได้ผิดหวังขนาด

นั้น

การกระทำของจิดาภาทำให้เขารู้สึกชื่นชมและเชิดชูกับสิ่งที่หล่อนยอมเสียสละ
เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ เขาถอนหายใจออก เรื่องที่เก็บมานาน แสนนาน ในที่สุดก็ได้พูดออกมา เป็นเรื่องที่ทำให้เขารู้สึก สบายใจมาก

ลล์ไม่พูดอะไรต่อ แต่กลับกวาดสายตามองออกไปนอก หน้าต่าง

ทันใดนั้น มีรถแข่งหรูเปิดไฟกระพริบแล่นตรงเข้ามาอย่าง รวดเร็ว คนขับรถของมัลล์ตกใจอย่างมาก รีบเหยียบเบรก ทันที รถคันนั้นอยู่ห่างจากรถของเขาเพียงแค่คืบเดียว และ จอดลง

รถที่เบรกอย่างเต็มแรง ทุกคนภายในรถต่างพากันมอง ออกไปด้านหน้า

หลังจากจอดรถ เกาะรีบถามลล์ “พี่ลล์เป็นยังไงบ้างครับ?”

มัลล์ส่ายหน้า สีหน้าไม่สบอารมณ์ “เกิดเรื่องอะไรขึ้น?

เกาะมองไปด้านหน้า ทันใดนั้น เห็นพันเดชลงมาจากรถ แข่งคันนั้น ชายรูปร่างสูงใหญ่ หยุดอยู่ตรงหน้ารถ ขวางทาง พวกเขาไว้

“พันเดช” เกาะเอ่ยปากพูดขึ้น

ลล์มองไปด้านหน้า ผลักประตูรถออก และเดินลงไป

“ท่านประธานพันเดช ทำแบบนี้หมายความว่าไง?
“คุณมัลล์ บังเอิญจังเลย มาเจอคุณที่นี่!

“บังเอิญ? หรือตั้งใจตามฉันมาถึงนี่?” มัลล์ไม่พูด อ้อมค้อม ถามตรงๆ

พันเดชยิ้มอย่างมีเลศนัย หรี่ตาลง มองตรงไปที่มัลล์ ใน เมื่อคุณมัลล์ทราบแล้ว งั้นก็คงจะรู้จุดประสงค์ของผมแล้วนะ ครับ!”

“ฉันบอกไปแล้วไง ว่าฉันไม่รู้! มัลล์บอกปัดทันที

“คิดว่าผมเชื่อคุณเหรอ? ถ้าไม่รู้จริงๆ ทำไมต้องกำจัดคน ของผมด้วยล่ะ และตอนนี้ คุณมัลล์กำลังจะไปไหนงั้นเหรอ? พันเดชมองหน้าเขาพลางถามขึ้นด้วยท่าที่มั่นใจว่าเขาเป็นคน พาจิดาภาไปซ่อนไว้

ลล์เอ่ยปากพูด “ท่านพันเดช คุณให้คนสะกดรอยตาม ผม ดูเหมือนว่าเป็นเรื่องที่ถูกต้องแล้ว!”

“ไม่ว่าฉันจะไปที่ไหน คงไม่ต้องมีอะไรตอบแทนนายหรอก เนอะ!”

พันเดชแกร่ง แต่ฌัลล์ก็ไม่ได้อ่อนด้อย

พันเดชยืนมองมัลล์ด้วยสีหน้าเยือกเย็น “คุณมัลล์ ผมรู้ ว่าคุณรู้ว่าหล่อนอยู่ที่ไหนแน่นอน!

“นั่นมันเป็นเรื่องของผม ท่านพันเดช ผมยังมีธุระ ขอตัว ก่อนนะครับ” ฌัลล์พูดพลางก้าวขึ้นรถไป
“คุณมัลล์ เรามาคุยกันหน่อยดีไหม?” จู่ๆพันเดชก็ถามขึ้น

มัลล์หันหน้าไปมองเขา สีหน้าอันเคร่งขรึมกลับมีรอยยิ้ม อย่างเป็นมิตรปรากฏขึ้น “ดูเหมือนว่าเราคงไม่มีอะไรต้องคุย กัน!”

“บางที อาจจะมีก็ได้!” พันเดชพูดขึ้นอย่างมั่นใจ ลล์เลิกคิ้วขึ้นมองไปที่เขา

ภายในห้องวีไอพีที่โรงเตี๊ยม

ทั้งสองนั่งเผชิญหน้ากัน

“ไม่ทราบว่าต้องการคุยอะไรกับผมงั้นเหรอ?” มัลล์ถาม

พันเดชเหลือบมองเขาพลางจัดอุปกรณ์ชาตรงหน้า ล้าง แก้ว ชงชา รินชา เห็นแล้วรู้สึกว่าเขาคล่องแคล่วมาก

ลล์กวาดสายตามองเขา แต่กลับไม่พูดออกความเห็น

อะไร

พันเดชรินน้ำชาให้เขาหนึ่งแก้ว จากนั้นเงยหน้ามองเขา “ตอนนี้หล่อนเป็นยังไงบ้าง?” พันเดชถาม

ลล์ยิ้ม ยกชาตรงหน้าขึ้นมาดื่ม “ประธานพันเดช นี่คุณ พยายามเค้นหาความจริงจากผมอยู่เหรอ!

“ถ้าคุณคิดว่าใช่ งั้นก็ใช่ ผมแค่อยากรู้ว่าหล่อนเป็น อย่างไรบ้าง พันเดชตอบกลับ
มัลล์จิบชา ยิ้มขึ้น “ตอนนี้อยากรู้ แล้วก่อนหน้านี้ล่ะ!

“ผมไม่เคยเสียใจกับสิ่งที่ผมทำลงไป เพียงแค่เสียใจที่ไม่ เคยได้บอกหล่อนก่อน” พ้นเดชกล่าว