ตอนที่694ประธานแทนชั่วคราว

ตอนที่ 694ประธานแทนชั่วคราว

เป็นอย่างที่คิดไว้ หลังจากได้ยินสิ่งนี้ เปศลก็คิดอยู่ชั่ว ขณะ จากนั้นจึงเอ่ยปากพูดขึ้น “สั่งคนไปจับตามองนะ ถ้ามี เบาะแสอะไรก็รีบมาแจ้งทันที !

ปวีร์พยักหน้า “ผมรู้แล้ว ผมได้ยินว่าตอนนี้คุณชายสาม ของเมือง A ให้คนไปค้นหาแล้ว ตามอำนาจของพวกเขาบวก กับความแข็งแกร่งของประเทศ ผมเชื่อว่าอีกไม่นานก็จะมี เบาะแส ไม่ว่าจะยังมีชีวิตหรือว่าตายไปแล้ว อย่างน้อยก็ยัง ผลอย่างใดอย่างหนึ่ง !

เปศลนั่งอยู่ตรงนั้นด้วยสีหน้ามืดครึ้ม ตราบใดที่นึกถึง ท่าทีที่จิดาภาไม่สบายใจเพราะสิ่งนี้ในตอนนี้ เขาก็ทนไม่ได้จน รู้สึกเจ็บปวดไปด้วย

“ส่งคนไปหาด้วย !” เปศลพูดขึ้นทันใด

ปวีร์ “ผมรู้แล้วครับ !

“ใช่แล้ว เรื่องที่ให้นายไปตรวจสอบเป็นยังไงบ้าง ? เปคลมองไปที่เขาแล้วถามขึ้น

เมื่อพูดถึงสิ่ง ปวีร์ ชะงักแล้วเอ่ยปากพูดขึ้น “ตอนนี้ยังไม่มีเบาะแสอะไรเลยครับ……
“ยังไงก็ตาม ต้องตรวจสอบออกมาให้ได้ !” เขาต้องการรู้ ว่าทำไมจันทน์ถึงมีแหวนนั่น

ทำไมตอนนี้แหวนวงนั้นอยู่ในมือของเธอ ? ส่วนจิดาภากับฉัตรชัยก็มีรูปร่างหน้าตาคล้ายกันมาก…… ระหว่างนี้มันต้องมีเรื่องบางอย่างเกิดขึ้นแน่นอน

บางทีจิดาภากับฉัตรชัยอาจจะมีความเกี่ยวข้องกันอะไร

บางอย่าง…….

ปวีร์มองไปที่เปศล อยากจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เมื่อคำ พูดมาถึงปากก็ต้องกลืนลงไป รอให้เขาตรวจสอบเจอแล้วค่อย ว่ากัน

ไม่เช่นนั้นจะดีใจลมๆ แล้งๆ เขาก็ไม่อยากให้เปลผิด

วันถัดไป

จิดาภาก็ปรากฏอยู่ในบริษัท ข่าวที่พันเดชขาดการติดต่อ

บนเครื่องบินก็ถูกคนเขาฉวยโอกาส

ข่าวนี้ไม่รู้ว่าถูกใครปล่อยออกไป ในตอนเช้าผู้อำนวย การนิศัพท์ก็พาคนมาเปิดการประชุมว่าจะเลือกประธานคน ใหม่

พันเดชก่อตั้งบริษัท CA ด้วยตัวเอง ใช้เวลาเพียงสองปีก็ นำพาบริษัทไปถึงจุดสูงสุด สมรรถนะและความสามารถของเขาทุกคนต่างก็เห็นๆ กันอยู่ ดังนั้นแม้ว่าจะมีบางคนต้องการ สร้างปัญหาก็ไม่มีโอกาส อีกอย่างเขาก็มักจะเอาแต่ใจของตัว เอง ดังนั้นจึงผิดใจกับผู้ถือหุ้นจำนวนมาก ดังนั้นจึงหลีกเลี่ยง ไม่ได้ที่มีคนอยากจะให้โอกาสนี้เพื่อแทนที่ตำแหน่งของเขา

ในห้องประชุมขนาดใหญ่ มีคณะกรรมการประมาณยี่สิบ กว่าคนนั่งอยู่ตรงนั้นที่รอดูละครในวันนี้

“เรื่องของประธานพันเดช คิดว่าทุกคนน่าจะได้ยินแล้ว แม้ว่าผมจะรู้สึกเสียใจอย่างมาก แต่ยังไงซะในบริษัท ต้องการใครสักคนที่จะเป็นผู้นำ ดังนั้นผมแนะนำให้เลือกตั้ง ประธานคนใหม่ !” ผู้อำนวยการนิศัพท์ ยืนแล้วพูดขึ้น เขาจ้อง อยากได้ตำแหน่งนี้มานานมากแล้ว ได้โอกาสนี้มามันไม่ใช่ ง่ายๆ เลย เขาติดต่อกับผู้เรียบร้อย รอแค่เพียงวันเลือกตั้ง ใหม่เท่านั้น

“ผู้อำนวยการนิศัพท์ เรื่องของประธานพันเดชยังไม่ แน่นอนเลย การที่ทำแบบนี้ในตอนมันเร็วเกินไปหน่อยไหม ? ผู้อำนวยการกอบชนม์ เขาเป็นผู้อาวุโสของบริษัท ร่วมทุกข์ ร่วมสุขมาด้วยกันกับพันเดช แม้ว่าจะอายุเยอะกว่าพันเดชไป มาก แต่เป็นคนที่ซื่อสัตย์และชื่นชมความสามารถในการเป็น ผู้นำของพันเดช

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ ผู้อำนวยการนิศัพท์ก็มองไปที่เขา “ผู้ อำนวยการกอบชนม์ แล้วถ้าเรื่องแน่ใจได้แล้ว ก็ไม่ถือว่า เร็วไปแล้วใช่ไหม ?
“วันนี้ผมได้รับใบรายชื่อของผู้ที่อยู่บนเครื่องบินตั้งแต่เช้า ส่วนประธานพันเดชก็อยู่บนนั้น !” ผู้อำนวยการนิศัพท์ พูด

ผู้อำนวยการกอบชนม์นั่งอยู่ตรงนั้น มองไปที่เขาด้วย สีหน้าไม่สบายใจ รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่ แต่ตอนนี้การที่พัน เดชไม่อยู่มันก็เป็นความจริง

“ผู้อำนวยการนิศัพท์ เครื่องบินขาดการที่ต่อ แล้วยังไม่มี ผลสรุปออกมา คุณไม่จำเป็นต้องรีบเลือกประธานใหม่ก็ได้นี่ !

เมื่อได้ยินสิ่งนี้ มุมปากของผู้อำนวยการนิศัพท์ ก็ยกขึ้น

“ผู้อำนวยการกอบชนม์คุณเคยเห็นเครื่องบินเกิดเรื่องแล้วยังมี ชีวิตกลับมาคืนด้วยเหรอ ? ก็ไม่ใช่ว่าผมหวังให้ประธานพัน เดชเกิดอะไรขึ้นหรอก เพียงแค่ตอนนี้พวกเราจำเป็นที่จะต้องเต รียมพร้อมสำหรับสิ่งที่เลวร้ายที่สุด และไม่ปล่อยให้บริษัทอื่น ได้มาฉวยโอกาส !” คำพูดนี้ดูเคร่งขรึมในคุณธรรมแต่ ภายนอก “ดังนั้นผมยกมือเห็นด้วยกับการเลือกประธานคน ใหม่ !”

คำพูดของเขาเพิ่งออกมา สายตาก็มองไปที่ผู้คนทั้งยี่สิบที่ กำลังนั่งอยู่ เมื่อเห็นมือของเขายกขึ้น ผู้คนที่อยู่ข้างล่างไม่น้อย ก็ยกมือขึ้นตามๆ กัน

ประธานกอบชนม์ซึมเสียงอยู่ในลำคอ ไม่ให้ราคากับเขา แล้วยังมีกรรมการสองสามคนไม่เห็นด้วย แต่ในท้ายที่สุด

คนส่วนใหญ่ก็ชนะ 13-7
“เห็นได้ว่าเสียงส่วนใหญ่ก็เห็นด้วยที่จะเลือกตั้งใหม่ “บริษัทมันจะไม่มีผู้นำไม่ได้ ดังนั้นผมเห็นด้วย “ผมก็เห็นด้วย !

ผู้คนพูดเสริมตามๆ กัน ผู้อำนวยการกอบชนม์รู้ดีว่าคน พวกนั้นมีความสัมพันธ์ที่ดีกับผู้อำนวยการนิศัพท์เป็นการส่วน ตัว แต่มียังมีบางส่วนที่ถูกผู้อำนวยการนิศัพท์ บังคับให้เห็น ด้วย ยังไงก็ตามคนส่วนน้อยต้องทำตามคนส่วนมาก ส่วนผู้ อำนวยการกอบชนม์ก็จนปัญญา

“ถ้าทุกคนไม่มีอะไรอยากจะพูด งั้นก็เริ่มได้เลยนะ !” ผู้ อำนวยการนิศัพท์พูด

ผู้ข้างล่างพยักหน้าเห็นด้วย จากนั้นจึงตัดสินใจลงคะแนน

ในขณะเดียวกันประตูก็ถูกผลักเปิด จิดาภาก็ปรากฏตัว

อยู่ที่ประตู

เมื่อเห็นจิดาภา ผู้คนที่อยู่ในนั้นต่างก็ตกตะลึง เรื่องของจิ ดาภากับพันเดชกระจายความโกลาหลออกไป ผู้คนที่อยู่น่าจะ ไม่มีใครที่ไม่รู้จักเธอ

เมื่อเห็นเธอในตอนนั้น ผู้อำนวยการนิศัพท์ จึงมีลาง สังหรณ์ที่ไม่ดีแบบหนึ่งขึ้นมา จึงขมวดคิ้วขึ้น “คุณจิดาภา ได้ โปรดให้เกียรติหน่อยนะครับ ตอนนี้เป็นเวลาที่ผู้ถือหุ้นของเรา

กำลังประชุมกันอยู่ !

เจ็กตามหลังจิดาภามา ทั้งสองคนเดินเข้ามา
สายตามองจ้องมาไปที่ผู้อำนวยการนิศัพท์ “ถ้าเป็นการ ประชุมผู้ถือหุ้น ฉันคิดว่าฉันจำเป็นต้องเข้าร่วม

เมื่อพูดถึงสิ่งที่ผู้อำนวยการนิศัพท์ก็ตลกขึ้นมา “คุณจิดา ภา แม้ว่าคุณจะเป็นคู่หมั้นของพันเดช แต่ก็ไม่ได้ถือว่าคุณจะมี สิทธิ์ในการเข้าร่วมประชุมผู้ถือหุ้นของพวกเรา อีกอย่างพวก คุณก็เป็นแค่คู่หมั้น ยังไม่ได้เป็นสามีภรรยากันสักหน่อย มองไปที่เธอแล้วผู้อำนวยการนิศัพท์ก็พูดคำต่อคำ

จิดาภาเดินเข้าไปอย่างใจเย็น

ไม่ว่ายังไงเธอจะไม่ปล่อยให้สิ่งของของพันเดชถูกคนพวก นี้จ้องจะเอา

สายตากวาดไปที่เขา “ผู้อำนวยการนิศัพท์ก็พูดไม่ผิด หรอก ฉันยังไม่ได้แต่งงานกับพันเดชจริงๆ ไม่มีสิทธิ์ที่จะเข้า ร่วมประชุม แต่ว่าถ้าฉันเป็นผู้ถือหุ้นของบริษัทนี้ จะมีสิทธิ์ ไหม ?”

คำพูดนี้ออกมา สายตาของผู้อำนวยการนิศัพท์ก็มองไปที่ เธออย่างประหลาดใจ “คุณก็เป็นผู้ถือหุ้น ?

จิดาภายืนมือออกไป เจ๊กก็ยื่นเอกสารชุดหนึ่งไปให้ทันที จิดาภาเดินไปแล้วทิ้งเอกสารไปบนโต๊ะ “นี่เป็นสัญญาหุ้นของ ฉัน ตอนนี้ฉันมีหุ้นของบริษัทนี้สิบห้าเปอร์เซ็นต์

เมื่อพูดถึงสิ่งนี้พวกเขาก็ตกใจขึ้นทันที โดยเฉพาะผู้ อำนวยการนิศัพท์ “คุณพูดไร้สาระอะไรเนี่ย ?
“พูดไร้สาระหรือไม่ไร้สาระ อันนี้ก็พิสูจน์ทุกสิ่งทุกอย่าง แล้วล่ะ !”

ผู้อำนวยการนิศัพท์ เดินไปแล้วพลิกดูเอกสารของเธอ หลังจากเห็นแล้วจึงขมวดคิ้วขึ้น ยังไงก็นึกไม่ถึงเลยว่าประธาน พันเดชจะโอนหุ้นสิบห้าเปอร์เซ็นต์ให้กับจิดาภาแล้ว

ดังนั้น ในตอนนี้ นอกเหนือจากพันเดช จิดาภาก็เป็นผู้ถือ หุ้นรายใหญ่สุดของบริษัทนี้ !