ตอนที่658สงชัยต้องไปแล้ว

ตอนที่ 658 สงสัยต้องไปแล้ว

“พันเดซ นี่มันเกิดอะไรขึ้น? “ลาภิศพูด

“ไม่มีอะไรหรอก ก็แค่กอดกันธรรมดาเท่านั้น จะไปมีอะไร ได้ไงล่ะ แล้วก็ช่วยฉันปิดข่าวนี้ไว้ด้วย! ” รู้ไหมว่า ถ้าข่าวนี้ ออกไป มันไม่ใช่แค่สงสัยที่เสียหาย จิดาภาก็ด้วย

น้อย

แน่นอนว่าพันเดชไม่ยอมให้ใครเข้าใจจิดาภาผิดแม้แต่ อีกทั้ง เขาก็เชื่อว่า จิดาภาไม่ใช่คนแบบนั้น ส่วนรูปถ่าย

นั้น ต้องมีคำอธิบายอื่นเป็นแน่

“OK แต่อย่ามาโทษหาว่าฉันไม่เตือนคุณนะ สงสัยไม่ใช่ ตัวละครธรรมดานะ ระวังไว้หน่อย! “ลาภิศพูด

พันเดชหัวเราะออกมา “ถ้าระหว่างพวกเขามีอะไรจริงๆ จ

ดาภาอาจจะไม่เลือกฉันก็ได้! “ณ จุดนี้ พันเดชยังมีความ มั่นใจในตัวเองอยู่บ้าง

ไม่ พูดอย่างผู้ชนะ คือเชื่อใจจิดาภา

“เมื่อคุณพูดมาอย่างนี้ ฉันก็วางใจ งั้นก็ตามนี้ก่อนแล้วกัน วางละนะ! ”
หลังจากพูดจบ ก็วางสายไป

พันเดชนั่งอยู่ตรงนั้น มองดูโทรศัพท์มือถือ ถึงแม้ว่าจะ เชื่อใจ แต่เห็นพวกเขากอดกัน ก็ไม่สบายใจเป็นอย่างมาก หยิบมือถือขึ้นมา อยากจะโทรหาจิดาภา แต่ก็อดใจไว้ นั่งอยู่ตรงนั้น สูดลมหายใจเข้าลึกๆ ในที่สุดก็วาง

โทรศัพท์มือถือไว้ แล้วลุกขึ้นไปประชุมต่อ

แต่ ท่านประธานที่มาประชุมต่อ หน้าดำคร่ำเครียด ทำให้ทุกคนต่างก็เกรงกันไปหมด

จิดาภากลับมาถึงบริษัท ก็ขึ้นไปข้างบนทันที

เจ๊กและพันเดชกำลังประชุมอยู่ที่นั่น จิดาภาก็เลยไปรอ เขาที่ห้องทํางาน

ห้องทำงานของพันเดชหรูหราและโอ่อ่ามาก จิดาภานั่งอยู่ ตรงนั้น ทันใดนั้น โทรศัพท์มือถือของพันเดชก็ดังขึ้น จิดาภา เขยิบเข้าไปใกล้แล้วมองดู เป็นข่าวสั้น แน่นอนว่า ทำให้จิดา ภายิ้มมุมปาก คนที่อยู่บนหน้าจอหลัก เป็นรูปถ่ายของพวกเขา สองคน

พันเดชโอบกอดเธอ ทั้งสองใกล้กันราวจะจูบกัน ดูอบอุ่น และคลุมเครือมาก แต่ก็สวยมากเช่นกัน

น้อยมากที่จิดาภาจะดูโทรศัพท์มือถือของพันเดช ไม่รู้ว่าเขาถ่ายรูปนี้ไว้ตอนไหน และยิ่งไม่รู้เลยว่าเขาเปลี่ยนรูปหน้าจอ ตอนไหน

คิดไปคิดมา ก็หยิบมันหันมา แต่ หลังจากที่เปิดโทรศัพท์ มือถือ เห็นรูปที่อยู่ด้านใน จิดาภาอึ้งไปครู่นึง นั่นไม่ใช่รูปถ่ายของเธอกับสงชัยที่หน้าประตูโรงพยาบาล

เหรอ?

จิดาภาตกตะลึง

ดูคนที่ส่งมา คือลาภิศ…..

ดังนั้น……..

เธอไม่ระวังเลยถูกคนถ่ายรูปไว้ได้ จากนั้นลาภิศก็ส่งรูป

บังเอิญโชคไม่ดี คือถ่ายได้ภาพที่พวกเขากอดกัน……

จิดาภายืนอยู่ตรงนั้น มองดูเวลาแล้ว ซึ่งก่อนหน้านี้ไม่ นานนัก นอกจากนี้ ยังมีบันทึกการสนทนาของพันเดชและสง ชัย เพราะฉะนั้นพันเดชเห็นมันแล้ว แต่ทำไมไม่โทรมาถาม

ผ่านไปครึ่งชั่วโมง พันเดชกลับมาจากประชุม เข้ามาก็ เห็นจิดาภานั่งอยู่ในห้องทำงาน

ชะงักครู่นึง จากนั้นก็เอ่ยปากถามว่า “รอนานแล้วเหรอ? “
“ครึ่งชั่วโมง! “

“ประชุมใช้เวลานานหน่อย! “ในขณะที่พูดอยู่ พันเดช เดินตรงเข้าไป จูบที่ปากของจิดาภา โดยไม่มีคำถามใดใด เกี่ยวกับน้ำเสียงของเธอเลย

พันเดชกำลังจะยืดตัวขึ้น จิดาภาก็เอื้อมมือไปโอบคอของ เขาไว้ พันเดชมองมาที่เธอ การแสดงของเธอช่างกระชดกระ ช้อย

“เป็นอะไรไป? ” พันเดชถาม

จิดาภากอดเขาไว้ แล้วยิ้มพลางพูดว่า ” มีเรื่องจะบอกคุณ ค่ะ สำหรับคุณแล้ว นี่น่าจะเป็นข่าวดี!

“อ้อ? ” ได้ยินอย่างนี้ พันเดชเลิกคิ้ว ตรงมานั่งข้างเธอ

แล้วมองเธอพลางพูดว่า “ข่าวดีอะไรเหรอ?

“อือ….. ” จิดาภาครุ่นคิด แล้วบอกไป วันนี้ฉันไปเยี่ยมเบ “1 เบ้ที่โรงพยาบาลมาค่ะ แล้วก็เจอกับสงชัย เขากับเบเบ้กำลังจะ ไปจากที่นี้แล้ว! ” จิดาภาพูด

ได้ยินอย่างนี้ พันเดชหยุดนิ่งไปครู่นึง จากนั้นเอียงหัวแล้ว มองไปที่เธอ “อ่อ จริงเหรอ? แล้วเรื่องนี้สำหรับฉัน ถือว่าเป็น ข่าวดีอะไรกัน? “

“ถ้าเป็นแบบนี้ ก็เท่ากับว่าคู่แข่งของคุณลดลงไปคนนึง! ”
“คู่แข่งเหรอ? ฉันไม่เคยเอาเขามาเป็นคู่ต่อสู้! ” พันเดช พูดอย่างภูมิใจ

จิดาภา …….

พันเดช เธอจะกล้าเปิดเผยมาอีกหน่อยไหม! ! !

แต่คำพูดนี้ จิดาภาก็ทำได้แค่คิดอยู่ในใจ ตามองไปที่ เขา ที่หน้าประตู ฉันกอดอำลาเขาด้วย! ” พูดประโยคนี้ออก มา พันเดชตกใจนิ่งไป จากนั้นชำเลืองมองโทรศัพท์มือถือที่ วางอยู่บนโต๊ะ เธอรู้แล้วเหรอ? “

จิดาภาไม่ปฏิเสธ พยักหน้า ไม่มีคำอธิบาย พันเดชเชื่อใจ เธอ แต่เธอก็ต้องการอธิบาย

“อันที่จริง เธอไม่จำเป็นต้องอธิบายกับฉันหรอก ฉันเชื่อ

ใจเธอ! “

“คุณเชื่อหรือไม่เชื่อมันก็คือเรื่องเดียวกัน แต่ฉันจำเป็น

ต้องอธิบาย! “จิดาภาพูด ตาจ้องมองไปที่พันเดชอย่างมุ่งมั่น ชัดเจน

มีคนเคยบอกว่า มองไปที่ดวงตาของคน จะรู้ได้ว่าเธอพูด โกหกหรือไม่ ซึ่งเห็นได้ชัดมากว่า ดวงตาของจิดาภาใส กระจ่าง

พันเดชมองดูเธอ ดวงตาที่แผดเผา แล้วมีรอยยิ้มที่มุม ปาก เธอเองก็น่าจะรู้ ฉันไม่ชอบการอธิบาย ฉันชอบ…..การ ชดเฉย! “เขาโน้มตัวไป กระซิบที่ข้างหูของเธอเบาๆ น้ำเสียงช่างอ่อนโยน แต่เสียงที่อบอุ่นนั้น ทำให้หูของจิตาภาแดงก่ำ

ได้ยินอย่างนี้ หน้าของจิดาภา แดง เ

ผู้ชายคนนี้ ไม่ว่าเวลาไหนล้วนสามารถดึงคุณลอยขึ้นไป บนนั้นได้ !!!

ยังทําให้คน……..ไม่มีทางเลย!

จิดาภาก็ปฏิเสธออกไปว่า “NO ที่นี้ห้องทำงานค่ะ!

“ที่นี้ก็มีห้อง!

จิดาภา”……”

มองดูเธอ พันเดซดึงตัวเธอมากอดไว้ ต้องไปแล้ว

“อย่าไปนะ! “จิดาภากอดเขาไว้แน่น หน้าแดงก่ำ คน ที่รักนวลสงวนตัวอย่างเธอ ค่อนข้างยากที่จะรับได้

“ไม่ว่าจะไปที่ห้อง หรือ….ที่นี้ แต่ฉันรับประกันไม่ได้ว่า เจ๊ก หรือไม่ก็เลขา ใครจะเข้ามาตอนไหน! “พันเดชพูด ที่พูด มานี้ เห็นได้ชัดก็คือไม่ปลอดภัยแน่

เธอมีทางเลือกไหม?

ทุกคนรู้ว่าทั้งสองคนอยู่ในห้องทำงาน อีกสักพักเจ๊ก หรือ ไม่ก็เลขาเข้ามา เห็นพวกเขากำลัง….จิดาภายากที่จะคิดออก

มองดูจิดาภา พันเดชหัวเราะ โอบกอดจิดาภาแล้วเข้าไปในห้อง…….