ตอนที่ 654เกิดเรื่องขึ้นกับเบเบ้แล้ว

ตอนที่ 654 เกิดเรื่องขึ้นกับเบเบ้แล้ว

จิดาภาไม่ได้พูดอะไร แล้วแอบอิงไปบนตัวเขาอย่าง เงียบๆ เหมือนว่าจู่ๆ พันเดชจะนึกอะไรขึ้นมาได้ “ได้ยินว่าตอน บ่ายคุณกลับก่อน ไปไหนเหรอ ?

พูดถึงสิ่งนี้จิดาภาก็ตกตะลึง จากนั้นก็เงยหน้ามองไปที่พัน เดช “วันนี้เบเบ้มาหาฉัน เธออยากให้ฉันช่วยเกลี้ยกล่อมให้สูง ชัยกลับไป !”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้พันเดชก็ขมวดคิ้วขึ้น ดังนั้นคุณก็เลยไป ?” จิดาภาก็ไม่ได้อยากจะปิดบังเขา จึงพยักหน้า “อืม !

“เขารับปากแล้วเหรอ ?”

จิดาภาส่ายหัว “ฉันก็ไม่รู้

มุมปากของพันเดชยกขึ้น ถ้าสงชัยออกไปแบบนี้แล้ว ก็ เห็นได้ว่าเขาไม่ได้สนใจจิดาภามากขนาดนั้น ตรงกันข้ามเขา กลับไม่ได้รับปาก ซึ่งอยู่ในสิ่งที่เขาคาดคิดไว้

เมื่อเห็นพันเดชไม่ได้พูดอะไร

จิดาภาจึงเลิกคิ้วขึ้น

“ว่า

“ไม่มีอะไรหรอก แค่คิดว่าในที่สุดเขาก็ต้องไปในไม่เร็วก็ช้า !” พันเดชพูดอย่างมั่นใจ ดวงตาส่องแสงแห่งความมั่นใจ

ถึงแม้จิดาภาไม่รู้ว่าทำไมพันเดชถึงมั่นใจขนาดนี้ แต่เธอ ก็หวังว่าจะเป็นแบบนั้น “ยังไงก็ตาม ฉันทำให้เต็มความ สามารถของฉันก็พอแล้ว!”

พันเดชหันข้างแล้วใช้มือยกคางของเธอขึ้น พลางถามขึ้น ด้วยน้ำเสียงหึงหวง เป็นห่วงเขาเหรอ ?”

“….….…..ไม่ได้เหรอ ?”

“แน่นอน ไม่ได้ !” พูดจบริมฝีปากของเขาก็ประกบไป อย่างเผด็จการ

จิดาภายิ้มขึ้นแล้วยื่นมือออกมาแล้วโอบกอดไปที่เอวของ พันเดซ ค่าบางคำไม่ต้องอธิบายอะไรมากมาย เพราะเธอรู้ว่า พันเดชเข้าใจดี

ในยามค่ำคืน

ขณะที่สงชัยเพิ่งกลับมาถึง เบเบ้ก็รีบขานไปเหมือนนก กางเขนตัวเล็กๆ ที่รออยู่ตั้งนาน “คุณกลับมาแล้วเหรอ ?” เธอ ถาม

สงชัยยืนอยู่ที่เฉลียงแล้วกวาดสายตาไปยังเบเบ้ เมื่อเห็น สายตาอันแหลมคมนั้น เบเบ้ก็กะพริบตาอย่างรู้สึกผิดอยู่บ้าง

จึงไม่กล้าจ้องมองเขา

เขาไม่ได้พูดอะไรก็เดินตรงเข้าไปข้างในแล้ว
“คุณไม่ทานข้าวเหรอคะ ?” เบเบถามอยู่ข้างหลัง “คุณจะออกไปจากที่นี่ตอนไหน ?” สงสัยถามขึ้นอย่าง

เยือกเย็น

ฝีเท้าของเบเบ้หยุดลง แล้วยืนอยู่ข้างหลังของเขา มองไป

ยังแผ่นหลังที่แข็งแกร่งของเขา “ฉันเคยบอกแล้ว ตราบใดที่ คุณกลับไปกับฉัน ฉันก็จะกลับไป เมื่อหันหัวกลับไป สงชัยก็มองไปที่เธอด้วยสายตาเชิง เดือน แล้วขึ้นไปชั้นบนทันที

เบเบรีบตามไปข้างหลัง

เขาเข้าไปในห้องอ่านหนังสือ เบเบ้ก็เดินตามเข้าไป

“ala…..”

“ใครให้คุณเข้ามา ?” สงสัยถาม

“คุณ……โกรธเหรอ ?” เบเบถาม แม้ว่าสงชัยไม่ชอบที่เธอ อยู่ที่นี่ แต่ก็ไม่เคยมีท่าทีที่เย็นชาเหมือนวันนี้

ได้ยินสิ่งนี้ สงชัยก็ยกมุมปากหัวเราะเยาะขึ้น หันหัวไป สายตาอันแหลมคมราวกับมีดน้ำแข็ง “โกรธ ทำไมผมต้อง โกรธ ?”

“เพราะ…..เพราะว่าฉันไปหาหล่อน !” เบเบ้พูด สายตาอัน แหลมคมของเขาราวกับวิเคราะห์เธอ
สงสัยหัวเราะเย้ยหยัน “คุณน่าจะจำได้นะ ผมเคยบอกคุณ ว่าห้ามไปหาเธอ เบเบ้คุณล้ำเส้นผมแล้ว ดังนั้นผมต้องกลับ ไปแน่นอน !” สงชัยพูดอย่างดุเดือดด้วยน้ำเสียงที่ผู้คนไม่อาจ สงสัยได้

เบเบ้เป็นกังวลอยู่บ้าง เพราะฉันเป็นห่วงคุณไงก็เลยทำ แบบนี้ ฉันสัญญาว่าครั้งหน้าจะไม่ไปหาเธออีกแน่นอน !

“ไม่มีครั้งหน้าแล้ว !” เขาพูด

เบเบ้ยืนอยู่ตรงนั้น เห็นท่าทีที่เยือกเย็นของสงชัย ทนไม่ ได้จึงขมวดคิ้วขึ้น “เธอสำคัญต่อหัวใจคุณขนาดนี้เลยเหรอ ?”

“ใช่ สิ่งนี้คุณก็รู้มาตั้งแต่ต้น !” สงชัยพูดอย่างมั่นใจมาก

“แล้วฉันล่ะ ? สำหรับสิ่งที่คุณทำกับฉันก็เหมือนกับเธอทำ กับคุณ ลีโอ คุณเคยนึกถึงฉันบ้างไหม ! เบเบ้พูด

“ฉันไม่เคยทำเรื่องร้ายๆ ต่อเธอสักนิด ฉันก็แค่อยากให้ เธอช่วยเกลี้ยกล่อมคุณให้กลับไปด้วยกันกับฉัน ไม่อยากให้ คุณสูญเสียทุกสิ่งทุกอย่างที่คุณพยายามหามาได้ !

เมื่อเบเบ้พูดถึงสิ่งนี้ สงชัยก็ตกตะลึงเล็กน้อย

เขานึกไม่ถึงเลยว่าเบเบ้ผู้ที่อ่อนแอมาโดยตลอด จะ สามารถพูดแบบนี้ออกมาได้

ยืนหันหลังให้กับเธออยู่ตรงนั้น ผ่านไปเป็นเวลานาน ความโกรธของเขาก็ลดลงไปมาก “เรื่องของผม ผมจะจัดการ ด้วยตัวเอง ยังไงก็ตาม ทีหลังห้ามไปหาเธอ !
เบ้าตาของเบเบ้ น้ำตาคลออยู่ มองไปที่เขาก็รู้สึกน้อยใจ ขึ้นมาอย่างไร้สาเหตุ

“ค่ะ ฉันรู้แล้ว !”

ขณะที่เบเบ้กำลังจะออกไป สงชัยก็เอ่ยปากพูดขึ้นมา กะทันหัน “ผมให้มายด์จองตั๋วให้คุณแล้ว พรุ่งนี้ตอนเที่ยง เขา ก็จะส่งคุณไปสนามบิน !

เบเบ้ตกตะลึง เธอนึกไม่ถึงเลยว่าสงสัยจะเด็ดขาดขนาดนี้ เพียงแค่โอกาสที่จะให้เธอได้กลับตัวก็ไม่มี

“ไม่ ฉันไม่ไป !” เบเบ้ปฏิเสธ

“นั่นไม่ได้ขึ้นอยู่กับคุณ !”

“ฉันบอกคุณแล้วว่าฉันไม่ไป ลีโอ คุณจะไม่รักฉันก็ได้ แต่ คุณไม่มีสิทธิ์จะมายุ่งกับความอิสระของฉัน !” พูดจบเธอก็มอง ไปที่เงาหลังของสงชัย แล้วดึงประตูวิ่งออกไป

ได้ยินประตูถูกปิดลง สงชัยก็ยืนอยู่ด้านหน้าหน้าต่าง แล้ว ค่อยๆ หลับตาลง…….

ผ่านไปไม่นานก็ได้ยินเสียงเอลล่าเรียกอยู่ชั้นล่าง “คุณผู้ หญิงคะ คุณจะไปไหนคะ ? คุณผู้หญิง….

สงชัยตกตะลึงเล็กน้อย แล้วเดินออกไปทันที เช่นเดียวกับ ที่เอลล่ากำลังจะไป “เกิดอะไรขึ้น !” สงสัยถาม

แม้ว่าเอลล่าจะไม่พอใจสงชัยอยู่มาก แต่ตอนนี้มีเพียงแต่เขาที่สามารถช่วยได้

“เมื่อคุณผู้หญิงร้องไห้แล้ววิ่งออกไป เธอไม่คุ้นเคยกับที่ นี่ ถ้าเกิดอะไรขึ้นจะทำยังไง ?” เอลล่าพูดด้วยความเป็นห่วง