ตอนที่634การแยกกันของรางวัลกับโทษ

ตอนที่ 634 การแยกกันของรางวัลกับโทษ

“ตอนนี้ภายใต้การบริหารของผมมีบริษัทนึงที่จะเปิดใหม่

ทางนั้นขาดคน อีกอย่างทางนี้เห็นความสามารถของคุณ ดังนั้น ผมคิดว่าถ้าคุณสามารถไปช่วยทางนั้นได้คงจะเบาแรงได้มาก” พันเดชพูดตมิศา ”

สิ่งที่พันเดชพูดมีความหมายชัดเจนว่าต้องการให้เธอออก จากบริษัทนี้ไป

“ทำไมล่ะคะ?” เธอขมวดคิ้วถาม

“นี่เป็นทางเลือกที่ดีทางเลือกหนึ่งสำหรับอนาคตของคุณ” พันเดชพูดเรียบๆ ไม่ว่าเธอจะพูดยังไง เขาก็ยังคงเป็นบอสที่ รักษาผลประโยชน์ของบริษัทเอาไว้

แต่ตมิศาดูออกว่านี่เป็นเพียงข้ออ้างของพันเดชที่จะไล่เธอ ออกจากบริษัทเท่านั้น

“เป็นเพราะคุณจิดาภา ใช่มั้ยคะ?” ภูมิศาถามอย่างไร

อารมณ์ คิดไม่ถึงเลยว่าผลจะออกมาแบบนี้

“ไม่ว่าจะเพราะอะไร คุณตมิศา นี่เป็นตัวเลือกที่ดีอย่างหนึ่งของคุณแล้ว” พันเดชพูดอย่างไม่ปฏิเสธ

ยิ่งไปกว่านั้นเหตุผลหลายๆอย่างของเขาก็เพื่อจิดาภา

สีหน้าของตมิศาไม่ดีเอามากๆ เธอมองพันเดชอย่างไม่รู้ จะพูดอะไร เธอรู้ว่าในเมื่อพันเดชพูดออกมาแบบนี้แล้วก็แสดง ว่าเขาได้เตรียมการไว้แล้ว ไม่ใช่ว่าเธอพูดอะไรออกไปแล้วทุก อย่างจะเปลี่ยนแปลงได้

“ฉันเข้าใจแล้วค่ะ…….” เธอพูดพลางมองพันเดชอย่างลึก ซึ้งแล้วหมุนตัวจากไป

พันเดชนั่งอยู่ตรงนั้นมองแผ่นหลังของเธอ ดวงตาเขาดู

สิ่งที่ทุกคนคาดไม่ถึงก็คือวันต่อมาคำสั่งก็ออกมาแล้ว มิศาถูกย้ายไปแล้ว

ถึงแม้ว่าในจะถูกย้ายตำแหน่งในนามแต่ทุกคนรู้ดีว่าเป็น แค่การตบตาเท่านั้นเพื่อยืนยันกับจิดาภา

แต่การกระทำนี้ยังได้รับคำวิจารณ์ในทางที่ดีมาก

มากมาย

เมื่อถึงเวลากินข้าวแก้วก็ดีใจมาก “ในที่สุดก็ไปได้สักที ห้องทำงานก็กลับมาสงบอีกครั้ง” แก้วอดที่จะเอ่ยปากพูดไม่ได้

เมื่อเห็นท่าทางของแก้ว จิดาภาก็พูดด้วยรอยยิ้ม “ถ้าไม่รู้ คงจะนึกว่าตมิศาทำเรื่องที่ไม่ดีใส่เธอไว้นะเนี่ย”

พูดถึงเรื่องนี้แก้วก็ยั่วยุให้ใจกว้าง “ฉันจะบอกให้นะ ฉัน เป็นคนที่ทนเห็นพวกมือที่สามไม่ได้ ทั้งๆที่รู้ว่าเธอกับพันเดชจะแต่งงานกันอยู่แล้วก็ยังจะยื่นมือมายุ่งอีก ดีนะที่เธอกับพันเตช ไม่ได้อะไรกับยัยนั่น ไม่อย่างนั้นนะถ้าเป็นคนอื่นคงทะเลาะบ้าน แตกไปแล้ว” แก้วพูด

จิดาภา “……”

ถึงแม้ว่าคำพูดของแก้วจะเว่อร์ไปหน่อย แต่ก็ต้องยอมรับ ว่าสิ่งที่เธอพูดคือความจริง

เธอก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงเชื่อใจพันเดชขนาดนั้น โชคดีที่พัน เดชไม่ได้ทำให้เธอผิดหวัง เธอพอใจมากการกระทำครั้งนี้รวม ถึงค่าตอบ

ตอนเย็น

จิดาภาไปกินข้าวกับพันเดช

ทั้งสองนั่งตรงข้ามกัน ไม่มีเรื่องที่ทำให้ไม่สบายใจอีก อย่างคุณย่าก็ฟื้นมาแล้ว อารมณ์ของทั้งคู่ตอนกินข้าวจึงไม่ เหมือนกัน

“พันเดช นายจัดการเรื่องได้ไม่เลวน ดังนั้นฉันจะชนให้ นายแก้วนึง” พูดพลางเธอก็ชูแก้วขึ้น

พันเดชมองเธอด้วยรอยยิ้มแล้วชูแก้วชนกับเธอ จู่ๆพัน เดชก็เขยิบเข้าใกล้เธอแล้วเอ่ยปาก “เธอรู้มั้ยสำหรับผู้ชายแล้ว อะไรเป็นแรงขับเคลื่อนที่สุด?”

“อะไร?” จิดาภากระพริบขนตางอนยาวอย่างไม่เข้าใจสิ่งที่พันเดชพูด
“การแยกกันของรางวัลและโทษ ฉันชอบรางวัลมากกว่า” พันเดชมองจิดาภาด้วยแววตาที่ยิ้มไปด้วย

เมื่อมองแววตาเขา จิดาภาก็รู้ทันทีว่าเขาคิดอะไรอยู่ เธอ

ยิ้ม “มีแน่”

“จริงหรอ?”

จิดาภาพยักหน้า สายตาฉายแววปลิ้นปล้อน

“ฉันรอรางวัลจากเธอนะ”

จิดาภายิ้ม หลังจากที่เธอจิบไวน์เสร็จก็วางแก้วลงแล้วลุก ขึ้น “ฉันไปเข้าห้องน้ำก่อนนะ”

พันเดชพยักหน้า จิดาภาเดินตรงไปห้องน้ำ

เมื่อออกมาจากห้องน้ำ จิดาภาล้างมือ เมื่ออกมากลับชน กับใครบางคนอย่างไม่ทันระวัง

“ขอโทษค่ะ” จิดาภาเงยหน้าขอโทษอัตโนมัติ

ยังไม่ทันถูกวิวตรงน่าดึงดูดก็มีคนๆนึงมาแยกพวกเขาซะ ก่อน สายตานั้นมองมาที่จิดาภาอย่างไม่เป็นมิตร

“คุณ เป็นอะไรรึเปล่าคะ?” คนตรงหน้าถาม สายตาของ เธอมองมาที่จิดาภาตรงๆ เหมือนเธอเป็นคนที่น่ากลัว สามารถ ทำอะไรน่ากลัวได้ทุกเมื่อ

“ฉันไม่เป็นไร เอลล่า หลบไป” เธอพูด

คนตรงหน้ามองจิดาภาอยู่นานก่อนจะหลบไป
“ขอโทษนะคะคุณไม่เป็นไรใช่มั้ย?” ผู้หญิงข้างหลังเดิน เข้ามาแล้วถามจิตาภาอย่างนุ่มนวล

จิดาภาถึงเพิ่งจะเห็นความหญิงตรงหน้า เธอสวย ผมเธอ ยาวถึงเอว นิสัยออกแนวฝรั่ง รูปหน้าแบบเอเชีย ดวงตาเหมือน ชาติตะวันตก ให้ความรู้สึกเหมือนเป็นสาวฝรั่งที่สวยอย่างมี ระดับ

จิดาภาสายหน้า “ไม่เป็นไรค่ะ”

“ขอโทษนะเธอไม่ได้ตั้งใจ” เธอพูดด้วยน้ำเสียงน่าฟัง

จิดาภายิ้มอย่างไม่ใส่ใจ “ไม่เป็นไร” พูดจบเธอก็เดินจาก

ไป

ในเวลานั้นเองเมื่อหญิงสาวเห็นจิดาภาก็อึ้งฉันไป โดย เฉพาะตอนที่จิดาภาเดินจากไปนั้น เธอขมวดคิ้วขึ้นมา……..

ใช่เธอมั้ย