ตอนที่631อยากอุ้มหลาน

ตอนที่ 631 อยากอุ้มหลาน

ดังนั้นครั้งนี้จิดาภาก็ไม่ได้พูดอะไรมาก เธอมองพันเดชยิ้ม แล้วพูดว่า “ดึกแล้ว ฉันไปอาบน้ำก่อนนะ!”

“เธอไม่มีอะไรจะถามฉันเลยหรอ?” จู่ๆพันเดชก็ถามขึ้น

จิดาภามองเขาด้วยสายตาที่อบอุ่น “ไม่ว่าตอนนี้สาย ตัดสินใจจะทำอะไร ฉันจะเคารพและสนับสนุนนาย!” เมื่อได้ฟังเช่นนั้น พันเดชก็ยิ้มออกมา

“ฉันไปอาบน้ำละนะ!”

“อั้ม ฉันจะรีบมา!”

ดังนั้นจิดาภาจึงไปอาบน้ำ พันเดชยังคงยืนอยู่ตรงนั้นมอง แผ่นหลังของเธอ มุมปากเขาก็คลี่ยิ้มออกมาอย่างพอใจ…….

การที่ชีวิตนี้เขาได้จิดาภามาอยู่ข้างกายนับว่าเป็นความ

โชคดีที่สุด

ครึ่งชั่วโมงหลังจากนั้นพันเดชกลับเข้าห้อง จิดาภาก็เอง ลงนอนแล้ว

พันเดชอาบน้ำเสร็จก็ตรงขึ้นเตียง

เขาปิดไฟแล้วคลำหาจิดาภาที่อยู่ข้างกาย
” รัก นอนรียัง?”

ไม่มีปฏิกิริยาตอบกลับ

พันเดชไม่ได้ยอมแพ้เมื่อไม่ได้ยินเสียงของจิดาภา เขา พรมจูบลงบนกายของจิตาภาอย่างถี่ยิบ

“พันเดช อิ่ม……” จิดาภาที่หลบการรังแกของพันเดชไม่ พ้นก็เปิดปาก

“ดูเหมือนว่าเธอจะยังไม่นอนนะ รอฉันอยู่ใช่มั้ยล่ะ?” พัน เดชกระซิบข้างหูเธออย่างดึงดูด

“พันเดซ นี่อีกแล้วนะ นอนเถอะ” จิดาภากล่าว

“เธอคิดว่าตอนนี้ฉันจะหลับลงหรอ?”

“งั้นก็ยิ่งต้องหลับ!”

“ฉันว่าเราว่าออกกำลังกายก่อนนอนกันดีกว่า!”

“ออกกำลังกายมากไม่ดี…….

“ประโยชน์ต่อจิตใจ ส่งเสริมการกระชับความรู้สึก เลยมี ความจําเป็นต้องทำ…….” พูดพลางเขาก็คุมเกมอยู่แล้ว เหลือ แค่เพียงเริ่มบุกเท่านั้น

จิดาภารู้สึกกังวล “พันเดช ที่นี่คือบ้านตระกูลฐิตานันท์

“เธอวางใจได้ กำแพงเก็บเสียงได้ดี แล้วก็ไม่มีทางที่ใครจะเข้ามา เธอสามารถครางได้ไม่ยั้ง…….. พูดพลางเขาก็ เสียบเข้าไปอย่างร้ายกาจ

จิดาภากอดเขาแน่นฉับพลันแล้วโก่งตัวขึ้น

วันต่อมา

จิดาภากับพันเดชไปบริษัทด้วยกัน ดูแล้ว ทั้งคู่ดูอารมณ์ดี

ที่บริษัท เพราะเรื่องที่คุณยายตระกูลฐิตานันทขึ้นมาแล้ว เป็นที่รู้กัน เมื่อพวกเขาเห็นจิดาภาและพันเดชมีท่าทางเปี่ยม ความสุขก็รู้ทันทีว่าเพราะเหตุผลอะไร

คุณยายตระกูลฐิตานันทเกือบจะกลายเป็นเจ้าหญิงนิทรา แล้ว ตอนนี้ฟื้นขึ้นมาได้ถือว่าเป็นปาฏิหาริย์อย่างมาก

เรื่องนี้เรื่องแพร่กระจายไปทั่วบริษัท

ทุกคนต่างรู้ว่าคุณยายตระกูลฐิตานันทนั้นชอบจิดาภา เมื่อเห็นท่าทางมีความสุขของพวกเขา คนก็ต่างเดากันว่าอาจมี งานมงคลเร็วๆนี้

แก้วมองจิดาภาแล้วแซวออกมา “บอกมาตามจริงนะว่า

ใกล้จะมีงานมงคลแล้วใช่มั้ยล่ะ?”

จิตาภายิ้ม “พูดอะไรของเธอน่ะ!”

“ยังไม่ยอมรับอีก ยัยจิ เธอรู้ตัวมั้ยว่าบนหน้าเธอเหมือน แปะคำว่าความสุขตัวใหญ่ไว้เลยนะ!” แก้วพูด

จิดาภาหัวเราะ “หน้าเธอก็มีคำว่าขาเม้าท์แปะอยู่ตัวใหญ่ๆเหมือนกัน”

แก้วหัวเราะออกมา “คุณย่าฟื้นแล้วก็ต้องเป็นเรื่องดีสิ ฉัน ไม่เชื่อว่าคุณย่าจะไม่เร่งพวกเธอ!” แก้วพูด

จิตาภายักไหล่ไม่ได้ปฏิเสธแต่ก็ไม่ได้ยอมรับ

“ฉันไม่สน ถ้าเธอแต่งงานฉันขอเป็นเพื่อนเจ้าสาวนะ!”

แก้วพูด

จิดาภาพยักหน้า “จะลองไปคิดดู!”

“ดังนั้นก็หมายความว่าพวกเธอจะแต่งงานกันแล้วน่ะสิ” แก้วถามขึ้นอย่างประหลาดใจบันดีใจ

จิดาภายิ้ม “แต่งงานน่ะก็ต้องเกิดขึ้นอยู่แล้ว!”

“เมื่อไร? เมื่อไร?” แก้วถาม

จิดาภาสายหน้า “รอผ่านช่วงนี้ไปก่อน!!

เธอพูด

มีบางเรื่องที่ยังจัดการไม่ชัดเจน พวกเขาก็ไม่มีอารมณ์จะ จัดงานแต่ง ดังนั้นสิ่งที่พันเดชพูดนั้นถูกต้อง รอให้เรื่องทั้งหมด มันคลี่คลายก่อนแล้วค่อยว่ากันเรื่องแต่งงาน

“พอถึงตอนนั้นฉันจะเป็นเพื่อนเจ้าสาว! แก้วพูด เรื่องที่จ ดาภาจะแต่งงานกับพันเดซ เธอรู้มานานแล้ว ส่วนเรื่องเวลาจะ ช้าจะเร็วแก้วไม่ได้สนใจ เธอคิดแค่ว่าอยากจะเป็นเพื่อนเจ้า สาวเท่านั้น

จิดาภาจิบกาแฟแล้วมองแก้ว “เธอไม่กลัวว่าเป็นเพื่อนเจ้าสาวบ่อยจะขายไม่

ไม่กลัวสิ ฉันออกสวยขนาดนี้ ไม่ได้มีคนมาจีบ สักหน่อย เพียงแต่ยังไม่เจอคนที่ใช่ ดังนั้นยิ้ม

จิดาภาหัวเราะ “โอเค ถึงตอนมาอย่าบ่นว่า เหนื่อยละ

ทาง” แก้วพูดด้วยรอยยิ้ม เธอ?

จิดาภายิ้ม ยังเลยจะแต่งเมื่อไร ตอนนั้นค่อยว่า

สน ฉันจองแล้ว ตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นฝันวันนั้น!แก้วอย่างยิ้ม

จิดาภาสายหน้า

เธอยังไม่ได้เพ้อถึงด้วยซ้ำ……..

ไม่ดี ไม่คิดเลยคุณยายตระกูลฐิตานันทกพื้นเร็วเช่นนี้

ตุลยาเพิ่งจะไป เองก็เพิ่งจะเข้าบริษัทCA คุณยาย ตระกูลฐิตานันทตมิศาตัดสินใจเงียบในใจ
หลังเลิกงานจิดาภากับพันเดชจะกลับไปกินข้าวที่บ้านตระ กูลฐิตานันท์

เพราะเป็นคำสั่งของคุณยายตระกูลฐิตานันท์ที่จะให้พวก เขากลับไปกินข้าว

แต่สิ่งที่ทำให้จิตาภาคิดยังก็คิดไม่ถึงคือเธอเจอกับตมิศา ที่บ้านตระกูลฐิตานันท์

“คือยังงี้ค่ะ พอดิฉันได้ข่าวว่าคุณย่าฟื้นขึ้นมาก็เลยตั้งใจ มาเยี่ยม เรื่องก่อนหน้านี้ฉันต้องขอโทษด้วยจริงๆนะคะ!! ตมิศาพูดขึ้นอย่างจริงใจ

คุณยายตระกูลฐิตานันทนั่งมองตมิศาบนโซฟาด้วยสีหน้า อ่อนโยนแต่ก็ไม่ได้แสดงออกอะไรมาก

“คุณพันเดช? คุณจิดาภา…” เมื่อเห็นพวกเขาตมิศา ทักทายแล้วเสริมว่า “ดิฉันมาเยี่ยมคุณย่าแล้วก็ตั้งใจมา ขอโทษค่ะ”