ตอนที่622การหมั้นหมายของเปรมศักดิ์

ตอนที่ 622 การหมั้นหมายของเปรมศักดิ์

ความรู้สึกนี้แตกต่างจากที่เธอรู้สึกกับแก้ว สิ่งที่จิดาภา รู้สึกกับแก้วมีเพียงความเรียบง่ายและความสบายใจ ไม่ต้อง คิดหาหนทางอะไรมากมาย แต่สำหรับ ภูมิศาคนนี้นั้น…

เธอกวาดตามองตศาครั้งหนึ่งแต่ก็ไม่ได้พูดอะไรออกมา อีก จากนั้นก็ยิ้มแล้วลงมือทานอาหารต่อ

ตมิศาก็นับได้ว่าเป็นคนที่มากความสามารถ แค่วันเดียวก็ สามารถสร้างความสัมพันธ์กับคนระดับบนล่างในแผนก ออกแบบได้ไม่เลว

มีเพียงแต่จิดาภาที่ยังคงเย็นชา

ในช่วงเวลาบ่ายเธอเข้าไปในห้องน้ำชา ช่วงเวลานี้คนไม่ ค่อยเยอะ ขณะที่จิดาภากำลังรินน้ำ ในตอนนั้นเองตมิศาก็เดิน เข้ามา

พอเห็นจิดาภา เธอก็เดินเข้าไปหา “คุณจิดาภา บังเอิญจัง

เลยค่ะ”

ทันทีที่ได้ยินเสียง จิดาภาก็หันกลับไปมอง จากนั้นก็ยิ้ม ออกมา “ฉันมาตอนช่วงนี้ของทุกวันน่ะ!”

“อ๋อค่ะ”
“ดื่มอะไรไหม”

“ฉันขอแค่กาแฟก็พอค่ะ” ตมิศาพูด จิดาภาพยักหน้า จากนั้นก็ไม่ได้พูดอะไรต่ออีก

ในตอนนี้ตมิศาก็เข้ามาชงกาแฟแล้วถือมันเอาไว้ในมือ แต่ทว่าเธอก็ไม่ได้คิดที่จะออกไป “คุณจิดาภา ได้ยินมาว่าคุณ คบกับประธานพันเดชมาตั้งนานแล้วใช่ไหมคะ!”

คิดไม่ถึงว่าจู่ ๆ ตมิศาจะถามเรื่องนี้ออกมา จิดาภามอง เธอ จากนั้นก็พยักหน้า “ค่ะ!”

“ได้ยินมาว่าพวกคุณแต่งงานกันเมื่อไม่กี่ปีก่อน แต่หลัง จากนั้นก็แยกกันใช่ไหมคะ” มิศาถามต่อ

จิดาภาถือแก้วน้ำเอาไว้ พอได้ยินคำถามของภูมิศาแล้ว มุมปากของเธอก็ยกยิ้มขึ้นมา “เรื่องพวกนี้เป็นเคยข่าวมานาน

แล้ว!”

“ถ้าอย่างนั้นที่ข่าวพวกนั้นพูดมาก็เป็นความจริงใช่ไหม คะ” ตมิศาถาม

ถึงแม้ว่าจิดาภาจะเริ่มหมดความอดทน แต่เธอก็ยังคง พยักหน้า

“ถ้าอย่างนั้น…ทำไมก่อนหน้านี้พวกคุณถึงได้เลิกกันละ คะ” ตมิศายังคงถามต่อไป

พอฟังถึงตรงนี้ จิดาภากขมวดคิ้ว เธอเม้มริมฝีปาก แล้ว หันกลับไปมองตมิศา “นี่เป็นเรื่องส่วนตัว
สีหน้าของตมิสาเปลี่ยนไปทันที เธอรีบพูดออกมาอย่าง กลืนไม่เข้าคายไม่ออก “ขอโทษด้วยค่ะคุณจิดาภา ฉันแค่ถาม เพราะประหลาดใจ คุณไม่ได้โกรธใช่ไหมคะ” ตมิสามองจิดา ภาแล้วถามออกมา

จิดาภามองไปที่เธอ หญิงสาวไม่รู้ว่าเธอไม่ได้มีเจตนาจริง ๆ หรือว่ากำลังเสแสร้งกันแน่ ผู้หญิงคนนี้มักจะทำให้เธอรู้สึก อึดอัด

เธอยิ้ม “ไม่ได้โกรธ แต่แค่ถือสานิดหน่อยคุณตมิศา เธอ เพิ่งจะมาทำงานที่บริษัท ก็สนใจเรื่องงาน ให้มันมากหน่อยจะดี กว่า!” จิดาภาพูด ออร่าจากข้างในที่แผ่ออกมาข้างนอกทำให้ ตมิศาไม่รู้ว่าควรจะทำอย่างไรดี

“ได้ค่ะ!”

จิดาภามองเธอโดยไม่พูดอะไร จากนั้นก็เดินออกมา

หลังจากที่เธอเดินออกไปแล้ว ผมิศาก็เงยหน้าขึ้นมองเงา ด้านหลังของจิตาภา นัยน์ตาของเธอค่อย ๆ รวมเข้าด้วยกัน อย่างช้า ๆ

เรื่องที่ตศาเข้ามาอยู่ในบริษัทถูกพูดอย่างไม่ขาดสาย

มีคนจำนวนไม่น้อยพูดว่าเธอใช้เส้นเข้ามา และเจ้าของ เส้นนั้นก็คือพันเดช แล้วยังมีคนพูดอีกว่าเธอมีความสัมพันธ์ บางอย่างกับพันเดช ถึงได้สามารถเข้ามาทำงานได้

สำหรับเรื่องที่ร่ำลือกันอยู่นี้ ตมิศาเองก็ไม่เคยได้ยินเหมือนกัน แม้ว่าจะมีคนเข้ามาถาม เธอก็ทำเพียงแค่ยิ้มแต่ กลับไปได้ชี้แจงอะไรออกมา ราวกับว่ากำลังรู้สึกพึงพอใจกับ ข่าวลือนี้

ในวันนั้นเองจิดาภากับแก้วเพิ่งจะขึ้นมาบนตึก ก็ได้ยิน เพื่อนร่วมงานผู้หญิงหลายคนรวมตัวกันซุบซิบนินทา

“มิศา ได้ยินมาว่าที่เธอเข้ามาที่นี่ได้เพราะว่ามีความ สัมพันธ์กับประธานพันเดชอย่างนั้นเหรอ แล้วเป็นเรื่องจริงหรือ เปล่า เธอกับประธานพันเดชมีความสัมพันธ์อะไรกัน” เพื่อน ร่วมงานถามขึ้นมาอย่างอยากรู้อยากเห็น แต่พอเห็นสายตาขอ งมิศาแล้วก็รู้สึกว่าเธอจะต้องมีความสัมพันธ์กับประธานพันเดช แน่ ๆ

คนสองสามคนเข้ามาล้อมพูด

ตมิศาไม่ได้ตอบอะไรกลับไป แต่ทว่าใบหน้าขอเธอแฝงไว้ ด้วยรอยยิ้ม แบบนี้กลับทำให้คนเข้าใจผิดง่ายขึ้น

พอแก้วกับจิดาภาที่ยืนอยู่ตรงนั้นเห็นสีหน้าแบบนั้นของ ตมิศา แก้วก็ขมวดคิ้ว

แต่จิดาภาไม่ได้ยิน เธอเดินตรงเข้าไปข้างใน ในตอนนั้น เองคนพวกนั้นมองเห็นจิดาภา โดยเฉพาะอย่างยิ่งกับตมิศา หลังจากที่มองเห็นจิดาภาแล้วเธอก็รีบพูดขึ้นมาทันทีว่า “พวก คุณอย่าได้พูดจาส่งเดชไปสิ ฉันกับประธานพันเดชไม่ได้มี ความสัมพันธ์อะไรกันทั้งนั้น…อย่าลืมสิคะว่าประธานพันเดช หมั้นกับคุณจิดาภาแล้ว! ” ตมิศาพูด
เธอเปลี่ยนสีหน้าได้รวดเร็วราวกับพลิกหน้าหนังสือ จิดา ภาเพียงแค่ยิ้ม แต่ไม่ได้พูดอะไรออกมา

ข่าวลือในที่ทำงานนั้นยากที่จะขัดขวาง แต่ไหนแต่ไรมา มันก็เป็นหัวข้อที่ใช้พูดคุยกันอย่างเมามัน ตอนนี้ไม่รู้ว่ามีคน จำนวนเท่าไหร่ที่คิดว่าจิดาภาแสดงอำนาจใส่ตมิศา

แต่เธอกลับไม่ใจเลยสักนิด

ไม่ใช่ว่าไม่สนใจ เพียงแต่เธอเชื่อใจ

นั่นเป็นความเชื่อใจที่ไม่สามารถอธิบายได้ที่เธอมีให้กับ

พันเดช

แต่ทว่าแก้วกลัวไม่ใช่ เธอยิ้มแล้วก้าวเข้ามา หลังจากที่ใช้ ดวงตากวาดมองตศาเธอก็พูดออกมา “ก็ใช่น่ะสิ ประธานพัน เดชหมั้นกับจิแล้ว แล้วก็ใกล้จะแต่งงานกันแล้วด้วย ประธาน พันเดชดีกับจิมากเลยนะ พวกเธอก็รู้ว่าถ้าพวกเธอพูดคุยเรื่อง นี้กันที่นี่ คำพูดพวกนี้จะกระจายออกไปจนทำให้ประธานพัน เดชได้ยินอย่างแน่นอน ก็ไม่แน่หรอกนะว่าจะเกิดความเข้าใจ ผิดอะไรขึ้น ใช่ไหมคุณตมิศา!”

คำพูดนี้เต็มไปด้วยข้อความเหน็บแนบเย้ยหยัน ภูมิศา รู้สึกอึดอัดใจ สีหน้าของเธอดูไม่ดีเอามาก ๆ

แต่เธอก็ยังยิ้มและพยักหน้า “แน่นอนค่ะ”

เหล่าเพื่อนร่วมงานมองไปยังแก้ว พวกเธอรู้ว่าแก้วสนิท กับจิดาภาจึงไม่รู้จะพูดอะไรออกมาดี ท้ายที่สุดก็แยกย้ายกันไป
จิดาภานั่งอยู่ตรงนั้นราวกับเรื่องที่เพิ่งจะเกิดขึ้นเมื่อครู่นี้ ไม่ได้เกี่ยวข้องกับเธอเลยสักนิด

ในตอนนั้นเองแก้วกับตมิศาต่างมองกันและกัน

ตมิสามองไปที่จิดาภาที่อยู่อีกฝั่งแล้วเดินเข้าไปหา “คุณ ดาภา คงไม่ได้เข้าใจอะไรผิดใช่ไหมคะ ฉันกับประธานพันเดช ไม่ได้มีอะไรกันจริง ๆ นะคะ!!

คำพูดนี้เป็นคำอธิบายที่เกินความจำเป็น จิดาภาเงยหน้า มองเธอ มุมปากยกยิ้ม “เธอไม่ต้องมาอธิบายกับหรอกนะ ฉันรู้ ดีว่าประธานพันเดชเป็นคนแบบไหน!

สีหน้าของตศาเปลี่ยนไปเล็กน้อย เธอรีบตอบกลับมา ทันทีว่า “ค่ะ! ฉันเชื่อค่ะว่าประธานพันเดชมีความรักลึกซึ้งให้ แก่คุณ!”

พอได้ยินคำพูดของเธอจิดาภาก็ยิ้มออกมา แต่ก็ไม่พูด

อะไร

การแสดงออกของเธอในตอนนี้นั้นอ่อนน้อมถ่อมตนกับจิ ดาภาเอามาก ๆ จิดาภาอยากจะพูดอะไร ก็ดูเหมือนกับจะสร้าง ความวุ่นวายอย่างไร้เหตุผล

ตอนนี้เองที่หน้าห้องทำงานของพันเดช แม้แต่เลขาก็เข้า มาถามเจ๊ก

“เจ๊ก ฉันได้ยินมาว่ามีคนเข้ามาใหม่เพราะเธอมีความ สัมพันธ์กับประธานพันเดช ว่าแต่เธอมีความสัมพันธ์อะไรกับประธานพันเดช” เลขาถามขึ้นมาอย่างอยากรู้อยากเห็น