ตอนที่620สมาชิกใหม่

ตอนที่ 620 สมาชิกใหม่

“ประธานพันเดช ขอบคุณค่ะ คุณวางใจได้ ฉันจะตั้งใจ ทำงานอย่างแน่นอน!” ตมิศาพูดขึ้นมาพร้อมรอยยิ้ม เธอมอง ไปที่พันเดชด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยสีสันที่แตกต่างกัน

ในตอนนั้นเองประตูห้องก็ถูกเปิดออก จิดาภาเดินเข้ามา ข้างใน

ตอนที่มองเห็นจิดาภา ดวงตาของเขาก็เปล่งประกาย ระยิบระยับ มุมปากยกสูงขึ้น สายตาเต็มไปด้วยความอบอุ่น อย่างถึงที่สุด “มาแล้วเหรอ”

จิดาภาพยักหน้าแล้วเดินเข้าไป “กำลังยุ่งอยู่เหรอคะ”

เสร็จเรื่องแล้วละ ไปทานข้าวกันเถอะ!” พันเดชพูดขณะที่ กําลังมองจิดาภา

ตมิศาที่ยืนอยู่อีกด้านเห็นฟันเดชกับจิดาภายืนอยู่ด้วยกัน แววตาที่เขาใช้มองเธอนั้นเต็มไปด้วยความอบอุ่น ราวกับว่า แววตาของเขามีเพียงเธออยู่แค่คนเดียว ความรู้สึกนึกคิดนั้น ทำให้เธอค่อนข้างที่จะรู้สึกอิจฉา

ถ้าหากว่ามีผู้ชายสักคนทำเพื่อเธอแบบนี้บ้าง เช่นนั้นก็ คงจะดีไม่น้อย
ในแววตาของเธอมีภาพจินตนาการปรากฏขึ้นมาจำนวน

แต่เธอรู้ว่าถ้าคิดอยากจะได้แบบนี้ ก็ต้องพึ่งพาตนเอง

หนึ่ง

“ประธานพันเดช ถ้าอย่างนั้นฉันขอตัวออกไปก่อนนะคะ ตมิศาพูดขัดจังหวะพวกเขาออกมาเบา ๆ

ในตอนนั้นเอง พันเดชกับจิดาภาก็หันมา พันเดชพยักหน้า “อืม!”

ด้วยเหตุนี้ตมิศาจึงเงยหน้าขึ้นมองจิดาภา แล้วหมุนตัว กลับออกไป

พอประตูถูกปิดลง จิดาภาก็หันกลับไปมองพันเดช เธอยิ้ม แล้วพูดออกมาว่า “รู้จักแต่งเนื้อแต่งตัวนะ!”

พันเดชเลิกคิ้ว “ทำไม จึงเหรอ”

จิดาภายิ้ม “อยู่กับสาวสวยสองต่อสองตลอดทั้งบ่าย ประธานพันเดช ที่ข้างนอกมีลมฝนแพร่กระจายอยู่นะ!”

“จริงเหรอ ถ้าอย่างนั้นเธอกำลังทิ้งอยู่ใช่หรือเปล่า” พัน เดชถามพลางอมยิ้มบาง บางครั้ง ใบหน้าที่เต็มไปด้วยรอย ยิ้มของพันเดชก็สามารถดึงดูดเอาวิญญาณคนมาได้จริง ๆ

จิดาภาเชิดคางขึ้นมาอย่างมีความมั่นใจ “เทียบกันแล้ว ฉันก็ยังคงเชื่อมั่นในตัวเอง” เธอยิ้มแล้วพูดออกมา

พอเห็นเธอแบบนั้นพันเดชก็ยิ้มออกมา จากนั้นก็ยื่นมือไป โอบกอดเธอ “ไปทานข้าวกัน!!
“Fiz!”

ด้วยเหตุนี้ทั้งสองคนจึงไปทานข้าวด้วยกัน

ทั้งคู่ไม่ได้ทานข้าวด้วยกันมานานมากแล้ว ช่วงนี้มีเกิด เรื่องขึ้นมาเยอะมากเป็นพิเศษ ทั้งสองคนพบกันว่าน้อยห่างกัน ว่ามาก โชคดีที่ช่วงเย็น ๆ ยังได้กลับบ้านพร้อมกัน

ตอนที่กำลังทานข้าว จิดาภาก็นึกเรื่องเรื่องหนึ่งขึ้นมาได้

“ใช่แล้ว อยากไปเยี่ยมคุณย่าไหมคะ”

พวกเขายังคงไปหลังจากที่ได้รู้ข่าวนี้

พันเดชมองเธอ “ตอนนี้ก็ดึกมากแล้ว ค่อยไปพรุ่งนี้เถอะ จิดาภาพยักหน้า

ทั้งสองคนลงมือทานกันต่อ พวกเขาไม่ได้เงียบใส่กันเพียง เพราะหัวข้อสนทนานี้ กลับกันยังคงมีการพูดคุยและการ หัวเราะ

ในตอนนั้นเอง โทรศัพท์ของจิดาภาก็ดังขึ้นมา พอมอง เห็นหมายเลขปลายทางจิดาภาก็มองไปที่พันเดช จากนั้นก็กด รับสาย “ว่าไง ไปรยา…

“จิ ฉันพูดกับเธอเลยนะ เจ้าท่อนไม้สมควรตายนั่นเป็นคน ทรยศ เธอไม่ต้องสนใจเขาแล้ว ช่างหัวเขา!” เพิ่งจะกดรับสาย ได้ไม่ทันไร เสียงไปรยาก็ดังขึ้นมาจากทั้งฝั่งนั้นทันที

จิดาภาถามกลับไป “ทําไมละ

“โดยสรุปก็คือเรื่องหลังจากนี้ไม่ได้เกี่ยวข้องอะไรกับฉันแต่ถ้าเธอไม่อยากถูกเขาทำร้ายจนตายละก็ เธอไม่ต้องไป ใส่ใจเขาอีก ฉันมีเรื่องต้องไปทำต่อ แค่นี้ก่อนนะ!” พูดจบไปร ยาก็วางสายไปทันที

จิดาภาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมามองตาปริบ ๆ

“มีอะไร” พันเดชถาม

“ไปรยา โทรศัพท์แปลก ๆ มาบอกว่าไม่ต้องไปสนใจเรื่อง ของเอลิสต์…

“ทะเลาะกันเหรอ!”

“น่าจะใช่ค่ะ!”

“คู่รักทะเลาะกันก็แบบนี้แหละ!

จิดาภาที่กำลังทานอาหารอยู่มึนงง เธอมองไปที่พันเดช “พวกเขาไม่ได้เป็นคนรักค่ะ!

แต่ทว่าพันเดชกลับเลิกคิ้วอย่างไม่ใส่ใจ “เธอไม่คิดเหรอ ว่าพวกเขาสองคนเหมาะสมกันมาก ๆ

พอพูดออกมาแบบนี้แล้ว จิดาภาก็ครุ่นคิดพิจารณาอย่าง จริงจัง จากนั้นเธอก็พยักหน้า “รู้สึกค่ะ!”

จากนั้นทั้งคู่ก็หัวเราะออกมาอย่างรู้กัน

ไปรยาเป็นคนที่ปากกรรไกรหัวใจเต้าหู้ เอลิสต์เองก็เป็น คนที่มีประสบการณ์ ดังนั้นพวกเขาสองคนได้อยู่ด้วยกันจึง เหมาะสมกันมาก
จิดาภาไม่เคยเห็นคนที่พาไปรยาไปจนถึงจุดที่เธอต้องวาง สายโทรศัพท์ด้วยความโมโห

เอลิสต์เป็นคนแรก!

พอคิดแบบนี้แล้วก็ยิ่งรู้สึกว่าทั้งคู่เหมาะสมกัน แต่ทว่าบิดา ภาก็ไม่ได้ยื่นมือเข้าไปยุ่ง เรื่องเกี่ยวกับทั้งชีวิตของไปรยา ก็ ควรที่จะให้เธอเป็นคนเลือกและตัดสินใจด้วยตัวเอง

หลังจากที่ทานข้าวเสร็จ จิดาภากับพันเดชก็ขับรถกลับไป ด้วยกันอย่างช้า ๆ รับลมไปพลาง พูดคุยกันไปพลาง

สายลมพัดผ่านร่างกายเบา ๆ ทำให้รู้สึกสบายเป็นอย่าง

ยิ่ง

ทันใดนั้นจิดาภาก็รู้สึกประทับใจ เธอหันไปมองพันเดช “พันเดชคะ หลังจากที่เรื่องทั้งหมดจบลงแล้ว พวกเราไปเที่ยว กันดีไหมคะ”

พันเดชเอียงศีรษะ เขายิ้มขึ้นมาอย่างอ่อนโยน “อยากไป ที่ไหนละ”

“อืม…ไปฝรั่งเศสดีไหมคะ ฉันอยากจะไปดูประเพณีของ ต่างประเทศ!”

พันเดชใช้มือหนึ่งขับรถ และใช้อีกมือหนึ่งกุมมือจิดาภาไว้ “ทําไมละ ที่ลอนดอนยังไม่พอเหรอ”

“ถึงแม้ว่าจะเป็นยุโรปเหมือนกัน แต่ประเพณีไม่ได้เหมือน กันนะคะ ความรู้สึกเองก็ไม่เหมือนกัน ฝรั่งเศสเป็นประเทศที่โรแมนติก ฉันอยากจะรับรู้ถึงการมีอยู่ของพวกเราในประเทศ แบบนั้น” จิตาภาพูดด้วยรอยยิ้ม