ตอนที่619ไม่ได้ต้องการเช็ค

ตอนที่ 619 ไม่ได้ต้องการเช็ค

ภูมิศาพยักหน้า “ค่ะ ตอนนั้นฉันออกมาจากห้องพักฟื้น ห้องอื่น แล้วก็บังเอิญเห็นคุณตุลยาเดินเข้าไปพอดี ทันทีหลัง จากนั้นก็เห็นหญิงชราเดินตามเข้าไป ตอนนั้นฉันไม่รู้ว่าเธอเป็น ลูกสาวของบริษัทเอไอ จึงแค่มองหญิงชราคนนั้นเดินเข้าไป ฉัน คิดที่จะร้องเรียกให้เธอหยุด แต่คิดไม่ถึงเลยว่าพอไปถึงที่นั่น แล้วจะเห็นหญิงชราล้มลงไป…” มิศาอธิบายถึงสถานการณ์ที่ เกิดขึ้นในตอนนั้น แต่ดู ๆ แล้วเธอยังคงมีความตื่นเต้นนิด ๆ

ไม่รู้ว่าเป็นเพราะสายตาของพันเดช หรือเพราะอะไร

เห็นอยู่ชัด ๆ ว่าตอนที่อยู่ที่บ้านเธอซ้อมมาแล้วเป็นร้อย เป็นพันครั้ง แต่พอมาถึงที่นี่เธอก็ยังคงพูดออกมาอย่างตื่นเต้น

พันเดชเม้มริมฝีปาก เขานั่งลงแล้วใช้ดวงตาดำลึกสังเกต เธออย่างละเอียด แล้วทำไมถึงไม่พูดตั้งแต่ตอนนั้น ทำไมถึง ได้เพิ่งมาพูดเอาวันนี้”

“เพราะว่า…ที่หลังฉันมารู้ว่าเธอเป็นลูกสาวของบริษัทเอ ไอ ดังนั้นก็เลยไม่กล้าที่จะพูดจาส่งเดชค่ะ เธอบังคับฉัน บอกว่า ถ้าฉันพูดออกไปจะไม่ปล่อยฉันไว้ ฉันไม่อยากตกงาน ก็เลยไม่ ได้พูดออกมา… ”

“ฉันรู้ว่าเรื่องนี้เป็นฉันที่เห็นแก่ตัว ดังนั้นฉันก็เลยรู้สึกผิดบาปอยู่ในใจมาโดยตลอด เห็นหญิงชรานอนอยู่ในนั้นก็รู้สึกไม่ สบายใจเอามาก ๆ แต่พอเมื่อวานได้ยินข่าวว่าเธอโดนจับแล้ว ฉันก็เลยกล้าที่จะพูดออกมาค่ะ… ” ตมิศายืนที่ตรงนั้นมีสีหน้า น่าเวทนา ราวกับว่ากำลังกล้ำกลืนความไม่เป็นธรรม

เขามองเธอแล้วท้ายที่สุดก็พูดออกมาอย่างผ่อนคลาย “เล่าเรื่องที่เธอได้ยินและได้เห็นในวันนั้นออกมาใหม่อีกครั้ง… ภูมิศาอยู่ในห้องทำงานของพันเดชตลอดทั้งบ่าย ตอนที่ใกล้จะเลิกงานจิดาภากขึ้นหาไปพันเดช เด็กที่กำลัง ยืนเฝ้าหน้าประตูอยู่รีบเดินเข้าไปหาเธอทันทีตอนที่มองไปเห็น

จิตาภา

“คุณจิดาภา!”

จิดาภายิ้ม “ยังไม่เลิกงานอีกเหรอคะ”

“เจ้านายยังไม่เลิกงาน ผมจะกล้าเลิกงานได้ยังไงละครับ

“ฉันได้กลิ่นความไม่พอใจเข้มข้นลอยมาเลยค่ะ!” “ไม่ใช่อย่างนั้นนะครับ…เจ๊กกล่าวปฏิเสธพร้อมรอยยิ้ม

จิดาภาเองก็ยิ้ม แต่พอเธอกำลังจะเดินเข้าไป ในตอนนี้ เองเจ๊กก็พูดออกมาว่า “คุณจิดาภา…

จิดาภาหันกลับมา “มีอะไรเหรอคะ”

“ความจริงแล้ว…มีเรื่องที่ข้างในนั้นนิดหน่อย แต่มันไม่ได้ เป็นอย่างที่คุณคิด…เจ๊กพูด
จิดาภาขมวดคิ้ว ที่นี่ไม่มีเงินสามร้อยตำลึง ไม่เนียนทั้ง ยังส่อพิรุธ คุณกำลังอยากจะพูดอะไรคะ”

“ไม่ครับ ไม่ ไม่ ประธานพ้นเดชเพียงแค่พูดจากซักถามอยู่ ข้างใน ไม่ได้มีความหมายอื่นเลยครับ!” เจ๊กพูด ถ้าประธานพัน เดชรู้ว่าเขาพูดอะไรแบบนี้ออกมา มีหรือว่าจะไม่จับเขาตัดลิ้น

จิดาภามองไปที่ประตูห้องทำงานแล้วเลิกคิ้ว “ยังไม่ไปอีก

เหรอ”

พอเห็นสายตาของจิดาภา เจ๊กก็ทำได้แค่พยักหน้า

“ครับ…”

ข้างในห้องทำงาน

พันเดซหยิบเช็คใบหนึ่งขึ้นมา “นี่ให้เธอ!

ตมิศาขมวดคิ้วทันทีที่มองเห็นเช็คตรงหน้า “ประธานพัน เดช นี่กำลังหมายถึงอะไรกันคะ…”

“นี่เป็นสิ่งที่เธอควรจะได้!”

“ไม่ค่ะ ฉันรับไว้ได้” ตมิศาก้าวถอยไปข้างหลัง

“ตอนนั้นฉันไม่มีความกล้าที่จะออกมาพูดความจริง ทำให้ ตอนนี้หญิงชรายังคงต้องนอนอยู่บนเตียง ฉันรู้สึกผิดมาก ๆ เงินพวกนั้นฉันรับไว้ไม่ได้หรอกค่ะ ยิ่งไปกว่านั้นที่ฉันออกมาบ อกเรื่องนี้กับคุณก็ไม่ใช่เพื่อเงิน” ตมิศาพูดออกมาด้วยท่าที แน่วแน่

พันเดชขมวดคิ้ว “เรื่องนี้ฉันรู้แล้ว แต่ฉันไม่อยากติดค้างใคร เธอไม่ต้องคิดมาก!”

“ฉันรับไว้ไม่ได้ค่ะ!” ตมิศาปฏิเสธ เธอมองไปที่พันเดช แล้วครุ่นคิด “ประธานพันเดชถ้าคุณอยากจะจ่ายค่าตอบแทน ให้ฉันจริง ๆ ละก็ คุณหางานให้ฉันทำแทนได้ไหมคะ”

พันเดชขมวดคิ้ว

“ฉันตกงานเพราะเรื่องนี้ แล้วคุณตุลยาเธอก็สั่งการเอาไว้ ดังนั้นตอนนี้ไม่ว่าจะบริษัทไหนก็ไม่กล้าที่จะรับฉันเข้าทำงาน ตมิศาพูดออกมาอย่างรู้สึกว่าไม่ได้รับความเป็นธรรม

ในเมื่อเธอพูดออกมาขนาดนี้แล้ว พันเดชก็ไม่อยากที่จะ บังคับเธอ เขาคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดออกมาว่า “ฉันจะติดต่อไป ที่โรงพยาบาล ถึงตอนนั้นน่าจะหาตำแหน่งที่สมเหตุสมผลให้ กับเธอได้”

“ความจริงแล้วก่อนหน้านี้ฉันก็ไม่ได้เรียนพยาบาลค่ะ ฉัน สนใจเกี่ยวกับการออกแบบ!” เธอพูด

ท่าทางที่ต้องการจะนั่งของพันเดชชะงัก จากนั้นเขาก็มอง ไปที่ตมิศา

เธอมองไปที่บนเดชแล้วยกยิ้ม จากนั้นก็พูดออกมาว่า “ความจริงแล้วฉันชอบการออกแบบมาก ๆ ค่ะ แล้วก็เคยเรียน ออกแบบมาด้วย ฉันมีผลงานเล็ก ๆ อยู่จำนวนหนึ่ง แต่เป็น เพราะเหตุผลทางบ้านฉันจึงจำเป็นต้องเข้าไปทำงานในโรง พยาบาล…”เธอพูด
พันเดชนั่งลงฟังเธอพูด จากนั้นเขาก็พยักหน้า “ฉันเข้าใจ ความหมายของเธอแล้ว!”

ตมิศายืนมองพันเดชอยู่ที่ตรงนั้น

ในตอนนี้เอง พันเดชก็กดโทรศัพท์เข้าไปที่สายภายใน เจ๊กที่คุยกับจิดาภาอยู่ที่ด้านนอกได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้นจึง

รีบกดรับ

“สวัสดีครับ…”

“ตอนนี้ที่บริษัทยังมีหน้าที่อะไรอีกไหม

“ประธานพันเดชหมายถึงอะไรครับ

“ในส่วนของแผนกออกแบบ!”

เจ๊กเข้าใจในทันที “อ้อ ยังขาดนักออกแบบอยู่อีกหนึ่งคน

ครับ!”

ความจริงแล้วขาดแคลนที่ไหนกันละ จะที่ไหนก็ไม่ขลาดเค ลนทั้งนั้น เขาเพียงแต่พูดจาตามน้ำไปกับพันเดชเพียงเท่านั้น

“โอเค ฉันรู้แล้ว”

“เจ้านายครับ คุณจิดาภายังคงอยู่ที่ด้านนอกครับ…” ใน ตอนนั้นเองเจ๊กก็รีบรายงานอย่างรวดเร็ว

พันเดชชะงักไปครู่หนึ่ง “ฉันรู้แล้ว!”

หลังจากที่พูดเรียบ ๆ ออกมาไม่กี่ประโยค เขาก็วางสาย ในตอนนี้พันเดชก็มองไปที่ผมิศา “แผนกออกแบบยังมีตำแหน่งว่างอยู่อีกหนึ่งตำแหน่งพอดี ถ้าเธอต้องการละก็ พรุ่งนี้ ก็สามารถมาทำงานได้เลย!!

“จริงเหรอคะ ฉันทำได้เหรอคะ” ภูมิศาถามขึ้นอย่างแปลก

พันเดชพยักหน้า

“ประธานพันเดช ขอบคุณค่ะ คุณวางใจได้ ฉันจะตั้งใจ ทำงานอย่างแน่นอน!! มิศาพูดขึ้นมาพร้อมรอยยิ้ม ไปที่พันเดชด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยสีสันที่แตกต่างกัน เธอมอง