ตอนที่606ผู้หญิงของเขา

จันทนี้ไม่รู้ว่าจะพูดยังไงดี “เดี่ยวให้ลูกมาแล้วแม่ค่อยบอก “ค่ะ ฉันจะไปเลย”

แม้ไม่พูด จิดาภาก็พอจะเดาได้ เพียงแต่ ทำไมต้องไปโรง

พยาบาล

หลังจากวางสาย จิดาภามองพันเดช “ฉันจะไปโรง พยาบาลค่ะ”

เวลานี้ กำลังดี พันเดชก็กินข้าวเสร็จแล้ว เขาเช็ดปาก “ผมไปเป็นเพื่อนด้วย

“หะ”

วันนี้ยังไงที่บริษัทผมก็งานไม่เยอะ ผมจะไปเป็นเพื่อนคุณ

พันเตชพูด

จิดาภาก็ไม่ได้คิดอะไรมาก จึงพยักหน้า

ทั้งสองคนออกจากบ้านไปด้วยกัน “เปรมศักดิ์ แกไอ้สารเลว

เมื่อถึงโรงพยาบาล ก็ได้ยินเสียงร้องไห้

หลังจากจิดาภากับพันเดชเข้าไป ก็เห็นภาพเหมือนกัน

เบลล่าที่นอนอยู่บนเตียง แขนถูกห่อไว้
แขนหักเหรอ

จิตาภาขมวดคิ้ว เบลล่าไม่ใช่คนที่จะแขนหักเพราะจิดาภา เวลานี้ ในห้องมีคนจำนวนไม่น้อย โดยเฉพาะการันต์ จิ นทนี และก็เปรมศักดิ์

จิดาภาเข้าไป เบลล่ามองจิดาภากับพันเดช หลังจากนั้นก็ ร้องออกมา

“พ่อคะ แม่คะ”จิดาภาเดินไปเรียก

“จิ มาแล้วเหรอ” จันทนมองเธอ หลังจากนั้นก็มองพันเดช ที่อยู่ด้านหลังเธอ พยักหน้าเหมือนทักทาย

เวลานี้ เบลล่าก็ร้องโวยวายต่อ

พูดไปหลายคำ จิดาภากขมวดคิ้วขึ้น มองเบลล่า เห็นได้ ชัดว่าตั้งใจ

การันต์กันจันทนี่ไม่ใช่คนเจ้าเล่ห์ เมื่อมองท่าทางเบลล่า อย่างนี้ นอกจากจะไม่ชอบแล้ว ปลอบ ก็ไม่พูดอะไรมาก

ทว่าเปรมศักดิ์กลับยิ่งทนไม่ไหว ต้องใบหน้าเธอ และทำ หน้าดุ “เบลล่าพอได้แล้ว”

เบลล่ามองท่าทางโกรธของเปรมศักดิ์ หลังจากนั้นก็พูดว่า

“หรือคิดว่าฉันพูดไม่จริงเหรอ”

“ออกไปกับฉัน” พูดพลาง เปรมศักดิ์ก็ไม่สนว่าเธอจะบาด เจ็บจริงรึเปล่า ลากเธอออกไปด้านนอก
“เปรมศักดิ์…..” จินทนีร้องเรียกตามหลังเขา จิตาภา

ขวางเธอ

“แม่คะ เรื่องของพี่ใหญ่ ก็ให้เขาตัดสินใจเองเถอะค่ะ”

เปรมศักดิ์ลากเบลล่าออกไป เพราะไม่อยากให้พวกเขารู้อะไร มาก จินทนมองจิดาภา พยักหน้า และบ่นว่า “เกิดเรื่องอย่างนี้

ขึ้นได้ยังไง”

“แม่คะ อย่ากังวลเลยค่ะ เชื่อว่าพี่ใหญ่จะจัดการได้ดี” จิ ดาภาทําให้สงบ

ในที่สุด จันทนีทำได้แค่พยักหน้า

และด้านนอก

เปรมศักดิ์ลากเบลล่าออกไป หาสถานที่ที่คนไม่พรุกพร่าน โยนเธอลงตรงนั้น

“เบลล่า คุณกำลังเล่นสนุกอะไรอยู่” เปรมศักดิ์ถาม และเวลานี้ เบลล่าก็เปลี่ยนอารมณ์ มองเขา มุมปากยกยิ้ม

ขึ้น “ทำไม กลัวเหรอ”

ผมขอเตือน คุณอย่ามายุ่มย่ามที่นี่อีกจะดีที่สุด มิฉะนั้น อย่าหาว่าผมไม่เกรงใจ” เปรมศักดิ์มองเธอและพูด ตอนนี้ อยากบีบคอเธอ

เมื่อได้ยิน เบลล่าไม่เพียงแต่ไม่กลัว กลับยิ้มขึ้นมา “ตอน คุณกําลังช่ฉันเหรอ”
“ก็ดี เตือนก็ดี ถ้าคุณยังพูดมั่วๆอีก ผมรับรองว่าคุณจะ ต้องเสียใจ” เปรมศักดิ์พูด

แต่ไหนแต่ไรมาไม่เคยคิด เมื่อเรื่องมาถึงขั้นนี้แล้ว

เบลล่าก็มองเขา “พวกนี้ล้วนเป็นสิ่งที่คุณบังคับฉัน” “เบลล่า ออกไป” เปรมศักดิ์พูด เวลานี้ นักข่าวหลายคนวิ่งเข้ามา เห็นเปรมศักดิ์ตบเบลล่า

“คุณเปรมศักดิ์ ขอถามหน่อยค่ะว่าข่าวในหน้าหนังสือ พิมพ์พ์วันนี้เป็นเรื่องจริงไหม

“คุณเปรมศักดิ์ เกิดอะไรขึ้นคะ”

“เรื่องนี้คุณจะจัดการยังไงคะ”

คำถามพวกนี้ ถ้าโถมเข้ามา

เปรมศักดิ์ขมวดคิ้วทันที นักข่าวพวกนี้มาจากไหน เขามอง ไปทางหน้าของเบลล่า ใครจะรู้ เบลล่ากลับร้องไห้ “เปรมศักดิ์ ในเมื่อไม่อยากยอมรับก็ช่างเถอะ เรื่องของฉัน ก็ไม่เกี่ยวข้อง อะไรกับคุณอีก” พูดพลาง เธอมองเปรมศักดิ์อย่างขมขื่น และ วิ่งหนีออกไป

ทิ้งคำพูดที่ยากที่จะจินตนาการได้อย่างอิสระ เห็นเบลล่าวิ่งออกไป พวกนักข่าวก็มาล้อมรอบเปรมศักดิ์

“คุณเปรมศักดิ์ คุณช่วยตอบด้วยค่ะ”
“คุณทำอย่างนี้ ไม่กลัวว่าภาพลักษณ์จะเสียและหุ้นของ บริษัทธีร์อธิศจะตกเหรอ”

“คุณเปรมศักดิ์ ช่วยตอบด้วยค่ะ……..

เปรมศักดิ์ที่ยืนอยู่ในกลุ่มคน ดวงตาที่มืดมน ความมา ของไอเย็น

เบลล่า…..

เวลานี้ พันเดชเดินออกมา เห็นเปรมศักดิ์ยืนอยู่ในกลุ่มคน เขาคิดว่าหนังสือพิมพ์พ์พรุ่งนี้ต้องมีสีสันเพิ่มมากขึ้นแน่

เมื่อคิดถึงตรงนี้ มุมปากของเขาก็ยกยิ้มขึ้นอย่างเยือกเย็น

กล้ามายุ่งกับผู้หญิงของเขา นี้คือการลงโทษของเขา

ถ้าเป็นผู้ชายคนอื่น ไม่ใช่พี่ใหญ่ของจิดาภา บางทีการ ลงโทษของวันนี้อาจไม่ใช่แบบนี้

โดยที่คนคาดไม่ถึง

เบลล่าเดินออกไปครู่หนึ่งก็หายไปจริงๆ

เธอไปแล้ว แต่กลับทิ้งปัญหาใหญ่ไว้ให้เปรมศักดิ์ เกี่ยว กับข่าวลือใหม่ของเธอกับเปรมศักดิ์ หลังจากไม่กี่วันก็ค่อยๆ เงียบลง

แต่เพราะแบบนี้ เปรมศักดิ์จึงต้องสูญเสียหุ้นส่วนไปหลาย คน และหุ้นก็ยังตกอีกบริษัทธอธิศ
การันต์และจันทนีนั่งอยู่บนโซฟา อีกด้านคือเปรมศักดิ์ ตรงข้ามคือจิดาภาและพันเดช

“เรื่องนี้ แกคิดจะจัดการยังไง” การันต์ถาม

เกิดเรื่องนี้ขึ้น การันต์ไม่ด่าเขาสักคำ ให้อิสระเขาในการ จัดการอย่างเต็มที่ ตอนนี้แม้จะส่งผลถึงบริษัท เขาจะต้องถาม

เปรมศักดิ์สีหน้าขรึม “เรื่องนี้ ผมกำลังหาวิธี

“หาวิธีเหรอ ต้องรู้ว่า บอร์ดบริหารไม่พอใจมานานแล้ว มันเป็นไปได้ว่าพวกเขาจะใช้โอกาสนี้เพื่อไล่แกออก” การันต์ มองเขาและพูด

เปรมศักดิ์สีหน้าไม่ดี เงยหน้าขึ้น มองการันต์ “พ่อ ครับ. เรื่องนี้ ผมจัดการได้ครับ”

การันต์จะพูดอะไรได้อีก

สุดท้ายก็ถอนหายใจ หันไปด้านข้าง

จันทนีรักเปรมศักดิ์มาก ควรจะพูด ควรรับผิดชอบคำพูด ของเธอ ตอนนี้ก็พูดอะไรออกมาไม่ได้แล้ว

เวลานี้ ก็ตกไปอยู่ที่พันเดช

“พ่อครับ ผมคิดว่าไม่รู้ให้ข่าวนี้ซาลงก่อน” พันเดชพูด

เมื่อเขาพูด สายตาทุกคนก็หันไปมองเขา

การันต์ก็มองเขา “ทำให้ข่าวชาลงเหรอ”
พันเดชพยักหน้า “ตอนนี้ข่าวลือภายนอกกำลังแพร่สะพัด ถ้าเรื่องนี้ไม่ซาลง ไม่ว่าจะพยายามยังไง บอร์ดบริหารก็จะเอา เรื่องนี้มาพูดอยู่ดี”

เมื่อได้ยินแบบนี้ การันต์ก็พยักหน้าเห็นด้วย

“ผมมีเพื่อนคนหนึ่ง เป็นบอสของบริษัทฮวาอวี่ ผมคิดว่า เรื่องนี้ถ้าผมคุยกับเขาสักหน่อยคงจะไม่มีปัญหา ” พันเดชพูด

เมื่อพูดแล้ว การันต์ก็มองพันเดช “ได้เหรอ”

พันเดชพยักหน้า “แน่นอนครับ ในเมื่อเปรมศักดิ์เป็นพี่ ชายของจิ ก็เป็นพี่ผมด้วย ผมไม่มีเหตุผลที่จะไม่ช่วยเขา

แม้พวกเขาจะสามารถทำให้ข่าวลือซาลงได้ แต่ก็ไม่ สามารถทำให้คนหยุดพูดได้

การันต์พยักหน้า “งั้นเอาตามที่เดชบอก

---

เพื่อการอัปเดตบทที่เร็วขึ้น กรุณาบริจาคสำหรับเว็บไซต์เพื่อซื้อบทใหม่! ขอขอบคุณ