ตอนที่566รักกันอย่างดูดดื่ม (1)

ตอนที่ 566 รักกันอย่างดูดดื่ม (1)

วันรุ่งขึ้น

จิดาภากับพันเดชยังไม่ตื่นนอนก็ถูกสายโทรศัพท์สาย หนึ่งปลุกให้ตื่นขึ้น

จิดาภาคลำหาโทรศัพท์แล้วเอาวางไปที่ห

“ฮัลโหล……” เธอเอ่ยปากพูดอย่างขี้เกียจ น้ำเสียงแหบ

ห้าวเล็กน้อย

“จ เธอยังไม่ตื่นนอนเหรอ ?” ไปรยาเอ่ยปากพูดผ่านทาง

โทรศัพท์

“อืม ยังเลย ว่าไงเหรอ ?”

“พรุ่งนี้เป็นวันที่ฉันจะเปิดสาขาใหม่ เธอเคยบอกว่าจะมา ช่วยเชียร์ให้ฉันนี่ ฉันรอเธออยู่นะ!” ไปรยาพูด

พูดถึงสิ่งนี้ จิดาภาก็ได้สติขึ้นมาอย่างมาก

เหมือนจะใช่นะ ! ตอบไปหนึ่งเสียง โดยยังมีความง่วงอยู่บ้าง

พรุ่งนี้เป็นวันเปิดร้านใหม่ของไปรยานนา

“จ้า ฉันรู้แล้วจ้า ฉันจะไปถึงตรงเวลาแน่นอน !” จิดาภา
ทว่าเมื่อได้ยินเสียงอึ้งของไปรยา จิดาภาจึงรู้ทันทีว่า เธอต้องมีเรื่องอะไรแน่ๆ

“ยังมีเรื่องอะไรก็พูดมาตรงๆ เลย !” จิดาภาเอ่ยปากพูด อย่างสะลึมสะลือ

ได้ยินสิ่งนี้ไปรยาก็ยิ้มออกมา “เธอว่าฉันควรจะชวนพี่ชาย เธอดีไหม…….” น้ำเสียงของเธอเต็มไปด้วยความคาดหวัง

ราวกับว่าอยากได้กำลังใจและความแน่วแน่จากจิดาภา

จิดาภา “.………….”

นึกถึงเรื่องของเปรมศักดิ์ จิดาภาก็ไม่รู้ว่าควรจะพูดกับเธอ

ยังไง

นึกถึงคำสัญญาที่เธอให้ไว้กับไปรยา ในเมื่อก่อน ว่ารอให้ เธอเสร็จสิ้นเรื่องยุ่งๆ ก็จะจับมือของเธอไปให้เปรมศักดิ์……..

ถ้าอยู่ภายใต้การรู้เรื่องนี้ แล้วแสร้งทำเป็นไม่มีอะไรเกิด ขึ้น ดูเหมือนว่ามันจะไม่ค่อยยุติธรรมต่อไปรยาไปหน่อย

ทว่าตอนนี้เรื่องแบบนี้ได้เกิดขึ้นแล้ว จิดาภาก็ไม่รู้ว่าควร จะทำยังไง

ตามนิสัยของเธอแล้ว เธอจะไม่ยอมอย่างแน่นอน

ดังนั้นจิดาภาก็ไม่รู้ว่าควรจะทำยังไง

“ฮัลโหลจิ…… ไปรยาเรียกอยู่ในโทรศัพท์ “ยิ้ม ฉันอยู่จ้ะ !” จากนั้นจิดาภาก็มีสติขึ้นมาเต็มที่
“เธอทำอะไรอยู่เนี่ย ?”

“ไม่มีอะไรหรอก ตอนนี้สัญญาไม่ค่อยดี !” จิดาภาหาข้อ

แก้ตัวข้อหนึ่งมาแบบไม่เป็นทางการ ไปรยายิ้มขึ้นมาอย่างไม่ได้ใส่ใจ “งั้นเธอว่าฉันควรชวนพี่

ชายใหญ่ของเธอไหมล่ะ ?”

“ฉันได้ยินมาว่าช่วงนี้บริษัทของพี่ชายใหญ่ยุ่งๆ กลัวว่า เขาจะไม่ค่อยว่าง !” จิดาภาพูด

ได้ยินสิ่งนี้ เสียงของไปรยาก็มีความผิดหวังอยู่เล็กน้อย “อ้อ…… ไม่เป็นอะไรหรอกนั้น !!

“พรุ่งนี้เธอมาแต่เช้าหน่อยนะ!”

“อืม !”

หลังจากตอบไปก็วางสายโทรศัพท์ลง

ผิดหวังในตอนนี้มันยังดีกว่าเมื่อเทียบกับการรู้เรื่อง ใน ภายหลังแล้วมันต้องเศร้าขึ้น

จิดาภาหยิบโทรศัพท์ ไปรยาสนิทกับเธอมาตั้งแต่เด็ก เมื่อ ได้ยินความผิดหวังของเธอ จิดาภาก็รู้สึกไม่สบายใจอยู่บ้าง

ในเวลาเดียวกันพันเดชก็ตื่นขึ้นมา แล้วเอื้อมมือออกไป กอดเธอ “เป็นอะไรเหรอ ? หึ ?”

“พรุ่งนี้ไปรยาจะเปิดสาขาใหม่แล้วให้ฉันไปด้วย !” จิดาภาพูด
ได้ยินสิ่งนี้ พันเดชก็เลิกขึ้นขึ้นอย่างขี้เกียจ “เธอน่าจะหวัง ให้เปรมศักดิ์ไปมากกว่ามั้ง !!

จิดาภาหันหัวกลับแล้วมองไปที่พันเดชผู้ที่ใบหน้ายัง ง่วงเหงา “คุณรู้ได้ยังไง ? พันเดชยิ้มออกมา “ความคิดของผู้หญิง ส่วนมากจะเป็น

แบบนี้แหละ !”

จิดาภาก็หันหัวกลับ แล้วมองไปที่พันเดช “คุณพันเดช เข้าใจผู้หญิงดีขนาดนี้เลยเหรอ !?”

พันเดชพยักหน้า “ไม่ถือว่าเข้าใจหรอก แต่ก็พอรู้อยู่ “งั้นเหรอ ? งั้นคุณรู้ไหมว่าตอนนี้ฉันคิดอะไรอยู่ ?” จิดา

บ้าง !”

ภามองไปที่เขาแล้วถามขึ้นด้วยรอยยิ้ม

เห็นรอยยิ้มของจิตาภา พันเดชก็ขยับตัวอย่างมุ่งร้าย “แน่นอน ตอนนี้คุณต้องการให้ผมเอาใจ…….

รู้สึกได้ถึงความขัดแย้งของเขา ใบหน้าของจิดาภาจึงแดง ขึ้น ยิ้มแล้วด่าขึ้นมา “คนขี้โกง !!

ขณะนั้นพันเดชจึงกอดเธอจากด้านหลัง แล้วเบียดเข้าไป

“พันเดช……. จิดาภาตกใจ อยากจะหันหัวกลับ ทว่าพัน เดชกอดจากด้านหลังอย่างเหนียวแน่น แถมยังจูบไปที่ซอกคอของเธอ