ตอนที่552ล้ำค่า(5)

ตอนที่ 552 ล้ำค่า (5)

“ว่าไงเหรอ ? เธออยู่บ้าน ?” เปรมศักดิ์เหรอ

“อืม ใช่ค่ะ ฉันกลับมาพร้อมพันเดช !” จิดาภาพูดเสริม

ตอนแรกได้ยินข่าวว่าเธอกลับมาเขาดีใจมาก แต่เมื่อ ได้ยินชื่อของพันเดชเขาก็รู้สึกว่าใจของตัวเองหล่นตุบลงทันใด

“พี่รู้แล้ว !!

“พี่จะกลับมาไหมคะ ?” จิดาภาถาม

“อืม พี่จะกลับไปอยู่ !”

“โอเค งั้นพวกเรารอพี่กินข้าวนะคะ !” จิดาภาพูด

“ค่ะ !”

หลังจากวางสายไปเปรมศักดิ์ก็นั่งอยู่บนรถ สายตาอัน

ลึกลับมองตรงไปข้างหน้า หลังจากนั้นไม่กี่นาทีก็สตาร์ทรถ กลับไป

ส่วนที่บ้าน

หลังจากจิดาภาวางสายไปก็นั่งอยู่ตรงนั้น ราวกับว่าคิด อะไรอยู่
เปรมศักดิ์ปิดบังเขาไม่อยู่ แต่โทรศัพท์เมื่อกี้ก็อธิบายได้ ครบถ้วนแล้ว

แต่ว่าไปรยาจะทำยังไง ?

ไปรยาสนใจเปรมศักดิ์เธอก็รู้

ถ้าปล่อยให้ไปรยารู้เรื่องนี้ เธออาจจะซึมเศร้ามาก ส่วน เธอจะบอกหรือไม่บอกก็รู้สึกไม่ยุติธรรมแทนไปรยา

เฮ้อ เธอก็นึกไม่ถึงเลยว่าเปรมศักดิ์จะเป็นแบบนี้…….. ขณะที่กำลังคิดอะไรอยู่ พันเดชก็เดินเข้ามา เห็นเธอเหมือ ลอยจึงนั่งไปข้างๆ เธอ แล้วเอ่ยปากพูดด้วยรอยยิ้ม “คิดอะไร อยู่เหรอ ?”

จิดาภาตกตะลึง แล้วตั้งสติกลับมาพลางมองไปที่พันเดช แล้วยิ้มขึ้น “ไม่มีอะไร ว่าไง ? พวกคุณไม่เล่นแล้วเหรอ ?”

“อืม พักผ่อนสักครู่ !” พันเดชพูดด้วยรอยยิ้ม จิดาภาพยักหน้า “อีกสักครู่พี่ชายใหญ่ของฉันก็จะกลับมา แล้ว !”

พันเดชพยักหน้า สำหรับเปรมศักดิ์ไม่ค่อยมีความรู้สึก อะไรมากมาย

“เห็นคุณคุยกับพ่อฉันได้ดีมากเลย !” จิดาภาพูดด้วยรอย

มุมปากของพันเดชยกขึ้น “แน่นอน ในโลกใบนี้ไม่มีใครที่ผมเอาชนะใจไม่ได้ !

“ขี้อวด !”

พันเดชยิ้มออกมา

ทั้งสองคนคุยกันได้ไม่นาน เปรมศักดิ์ก็กลับมา

“พี่ชายใหญ่ คุณกลับมาแล้วเหรอ ?” เมื่อมองเห็นเปรม ศักดิ์ จิดาภาก็พูดด้วยรอยยิ้ม ราวกับว่าเรื่องในโทรศัพท์ไม่ได้ อยู่ในใจเธอสักนิดเดียว

ทว่าเปรมศักดิ์รู้สึกผิดมาก

จิดาภาพยักหน้า

พันเดชมองไปที่เปรมศักดิ์ ประธานเปรมศักดิ์ ขยันมาก

เลยนะ ทำโอทีถึงตอนนี้ !!

เปรมศักดิ์ตกตะลึงเล็กน้อย จากนั้นจึงเอ่ยปากพูดขึ้น “ไม่มีทางเลือกนี่นา งานเยอะเกิน !” จากนั้นจึงรีบเอ่ยปากพูด ต่อไปว่า “ผมจะขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้าชั้นบนก่อนนะ อีกแบบหนึ่ง ก็จะลงมา !”

จิดาภาพยักหน้า

ชุดที่สวมอยู่บนตัวเขา ยังเป็นชุดที่ใส่ในงานฉลองวันครบ ประชุมประจำปีของบริษัท CA เมื่อวานนี้ เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ได้ กลับมาพักค้างคืน

ถ้าอยู่ในบริษัทก็ต้องมีผู้ช่วยช่วยเอาเสื้อให้เขาเปลี่ยน……..….

เปรมศักดิ์ขึ้นไปชั้นบน

ขณะนั้นจันทนีก็มองไปที่พวกเขา “เอาเถอะ กินข้าวกันได้

แล้วจ้ะ”

หลายๆ คนก็นั่งลงไป

“แม่คะ รอพี่ชายใหญ่ลงมาด้วยกันก่อนไหม !”

“ไม่ต้องรอเขาหรอก เดี๋ยวเขาก็ลงมาแล้ว พวกเรากินไป ก่อนเถอะจ้ะ !” จันทน์พูด

พวกเขาจึงนั่งลงมาโดยไม่ได้เกรงใจ

ขณะนั้นเสียงโทรศัพท์ของพันเดชก็ดังขึ้น จึงหยิบ

โทรศัพท์ขึ้นมาแล้วรับสาย

หลังจากตอบไปอย่างง่ายๆ เขาก็วางสายลง

“เป็นอะไรเหรอคะ ? มีธุระที่บริษัทเหรอคะ ?” จิดาภามอง

ไปที่พันเดชแล้วถามขึ้น

พันเดชยิ้มแล้วส่ายหัว จากนั้นก็มองไปที่การันต์ “พ่อครับ ผมมีข่าวดีจะบอกคุณ !

พันเดชเรียกคำว่าพ่อได้คล่องปากมาก การันต์เองก็ฟังจน ชิน จึงมองไปที่เขา “ข่าวดีอะไร ?”

“ไม่ใช่ตระกูลสวันนีย์อยากได้ที่ดิน โฮเลนด์มาตลอดเห รอครับ ตอนนี้เบื้องบนก็อนุญาตแล้วครับ ผมว่าจะเอาที่ดินแห่งนี้มอบให้ตระกูลสวันนีย์ครับ !” พันเตชพูด