ตอนที่527สิ่งที่คุณติดค้างฉัน (1)

ตอนที่ 527 สิ่งที่คุณติดค้างฉัน (1)

วันถัดมา

จิดาภายังไม่ทันได้ตื่นนอน เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้นไม่หยุด

มือเรียวบางคลบนเตียงไปมา จากนั้นกดรับสายแล้ววาง โทรศัพท์ไว้ข้างหู

“ฮัลโหล…….” เสียงของเธอยังเคล้าความเกียจคล้าน

หลังจากนั้นเมื่อได้ยินเสียงปลายสาย จิดาภาก็ตาลุกวาว ในทันที ลุกขึ้นนั่งบนเตียง “ค่ะ ฉันเข้าใจแล้ว ฉันจะรีบไป ค่ะ!”

หลังจากที่วางสายไปนั้น นั่งอยู่บนเตียงหลายวินาทีเพื่อ ดึงสติ จากนั้นก็รีบเปลี่ยนเสื้อผ้า ล้างหน้าแปรงฟัน

หลายวันมานี้เธอเอาแต่อยู่ข้างนอก เหนื่อยมาก ทำให้ นอนหลับลึก

หลังจากที่ล้างหน้าแปรงฟันแล้วนั้น ก็ออกจากบ้านไป

เมื่อไปถึงบนรถจึงนึกขึ้นได้ว่าต้องโทรไปลากับบริษัท อันที่จริงตั้งแต่ความสัมพันธ์ของจิดาภาและพันเดชถูกเปิดเผยนั้น คนในบริษัทที่ปฏิบัติกับเธอเหมือนภรรยาของท่าน ประธาน ดังนั้นไม่ว่าเธอจะลางานหรือไม่ลางาน ผลลัพธ์มันก็ไม่ ต่างกันเท่าไหร่

แต่ว่าจิดาภาก็ยังคงคิดเหมือนเดิม ไม่รู้สึกว่ามีสิ่งใด ลำบาก เธอจึงโทรมาลาที่ทำงานตามเดิม

จิดาภาที่พึ่งวางสายไปนั้น ในเวลาเดียวกันเสียงโทรศัพท์

กดงขน

เมื่อเห็นว่าเป็นเบอร์ของพันเดช จิดาภาคลายยิ้ม จากนั้น

รับสาย

“คุณจิดาภาครับ วันนี้ฝ่ายบุคคลแจ้งผมว่า คุณลางาน ไม่ ได้มาทำงาน ไม่ทราบว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้นหรอครับ?” เธอที่พึ่ง รับสายนั้นก็ได้ยินพันเดชแกล้งทำเป็นพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

จิดาภายิ้ม “ต้องขอโทษด้วยนะคะประธานพันเดช เพราะ ช่วงนี้มีเรื่องส่วนตัวที่ต้องทำ ดังนั้นก็เลยต้องลางานหนึ่งวัน ค่ะ!

“แค่วันเดียวหรอครับ?”

“แล้วถ้าสองวันได้ไหมคะ?! ”

“ไม่ได้! ”

จิดาภาหัวเราะ

เสียงของพันเดชที่อยู่ปลายสายทุ้มต่ำลง “เป็นอะไรไป ครับ? ทำไมจู่ๆถึงลางานละ?”
“เมื่อกี้ฉันพึ่งได้รับโทรศัพท์ เอลิสต์ยอมที่จะให้ความร่วม มือแล้วค่ะ ดังนั้นก็เลยว่าจะไปดูก่อน! “จิดาภาพูดขึ้น เมื่อได้ยินแบบนั้น พันเตชขมวดคิ้ว “ผมไปเป็นเพื่อนคุณ

เอง! ” “ไม่เป็นไรค่ะ ตอนนี้ที่บริษัทยังมีเรื่องให้ทำอีกมากมาย การที่ฉันลางานแบบนี้ก็รู้สึกเกรงใจมากแล้ว ถ้าคุณออกมาจาก บริษัทตอนนี้บริษัทต้องวุ่นวายแน่ๆ! ” จิดาภาพูดขึ้น

“แต่ว่าคุณไปคนเดียวแบบนี้ผมเป็นห่วง! ”

“คุณไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ ฉันไม่เป็นอะไร ถ้าที่เรือนจำยัง เกิดเรื่องได้ อยู่ที่ไหนก็ปกป้องฉันไม่ได้แล้วค่ะ! ” จิดาภาพด ขึ้น

เมื่อได้ยินดังนั้น พันเดชตอบกลับ “ก็ได้ครับ ถ้างั้นคุณ ระวังตัวด้วยนะครับ มีอะไรก็โทรหาผมได้ตลอดเวลานะ ครับ! ”

“ค่ะ!” จิดาภาตอบกลับ

“ถ้างั้นผมไปประชุมก่อนนะครับ! ”

“ค่ะ! ”

หลังจากที่พูดคุยกันอีกนิดหน่อยนั้นก็วางสายไป จิดาภานั่งอยู่บนรถแท็กซี่ หายใจเข้าลึกๆ หวังว่าทุกอย่าง จะผ่านไปอย่างราบรื่น
ไม่นานก็มาถึงเรือนจำ ตอนที่เธอมาถึงนั้น ทนายความอน เดชก็มาถึงแล้ว

“เป็นยังไงบ้างคะ?” จิตาภาเมื่อเห็นทนายความธนเดชจึง

ถามขึ้น

“ผมเองก็รู้สึกแปลกใจเหมือนกันครับ จู่ๆวันนี้ก็ได้รับสาย จากเขาว่าจะยอมให้ความร่วมมือ! “ทนายความธนเดชพูดขึ้น

จิดาภาครุ่นคิดครู่หนึ่ง แล้วพูดขึ้น “เดี๋ยวฉันเข้าลอง เข้าไปดูนะคะ! ” กำลังจะเดินไปนั้น เวลานี้เอง ทนายความสน เดชก็พูดขึ้น “เดี๋ยวก่อนครับ

จิดาภาหันกลับไป

“ถึงแม้ว่าเขาจะยอมให้ความร่วมมือในการตรวจสอบ แต่ เขากลับไม่ยอมบอกว่าใครเป็นคนผิด! ทนายความธนเดช

เมื่อได้ยิน จิดาภาก็นิ่งไป “ถ้าเป็นแบบนี้ เขาจะมีโอกาส พ้นผิดสูงไหมคะ?” จิดาภาถามขึ้น

“คงต้องดูผลเลือดครับว่าเป็นของเขาหรือเปล่า ถ้าไม่ใช่ ละก็ เรายังมีโอกาส! ” ทนายความธนเดชพูดขึ้น

เมื่อได้ฟัง จิดาภาพยักหน้า “ฉันเข้าใจแล้วค่ะ ทนายความ ธนเดชคะ เรื่องนี้ต้องรบกวนคุณด้วยนะคะ! ”

“วางใจได้เลยครับคุณจิดาภา ผมจะพยายามอย่างสุดความสามารถ! “ทนายความธนเดชพูดขึ้น