ตอนที่514สร้างเซอร์ไพรส์ (3)

ตอนที่ 514 สร้างเซอร์ไพรส์ (3)

จิดาภายิ้มแล้วมองไปที่เปรมศักดิ์

เปรมศักดิ์ก็มองไปที่จิดาภา คิดแล้วเอ่ยปากพูดขึ้น “โอเค เดี๋ยวพี่จะเอาเบอร์ของ คุณทนายธนเดช ให้เธอนะ !”

“ขอบคุณนะคะพี่ใหญ่ !” จิดาภาพูดด้วยรอยยิ้ม

“เอาล่ะ รีบกินข้าวเถอะ กว่าจะได้กลับมาครั้งหนึ่งก็ยาก กินเยอะๆ ล่ะ!” พูดจบจันทน์ก็หยิบอาหารให้กับจิดาภา

“ขอบคุณนะคะแม่ คุณก็กินเยอะๆ นะคะ !” จิดาภาพูด

ด้วยรอยยิ้ม

เปรมศักดิ์ที่นั่งอยู่ตรงข้ามมองไปที่จิดาภาด้วยสายตา ลึกลับ คิดอยู่ชั่วครู่แล้วกินข้าวต่อ

หลังจากกินเสร็จ จิดาภาก็ไปยังห้องอ่านหนังสือของเปรม

ศักดิ์ เคาะไปที่ประตู

“พี่ใหญ่คะ !”

เปรมศักดิ์นั่งอยู่ตรงนั้น เมื่อมองเห็นจิดาภามุมปากก็ยก

ขึ้นยิ้ม “เข้ามา !”

จิดาภาถือนมหนึ่งแก้ว “ดื่มนมสักแก้วในตอนกลางคืนทำให้นอนหลับสบายนะคะ !” พูดจบจึงเดินไปวางไว้บนโต๊ะ เปรมศักดิ์ยิ้มขึ้นแล้วไปตรงข้าม นั่งสิ !

จิดาภานั่งอยู่ตรงนั้น

ขณะนั้นเปรมศักดิ์ก็หยิบนามบัตรหนึ่งใบออกมา “นี่คือ นามบัตรของ คุณทนายธนเดช เป็นไง ให้พี่โทรไปบอกเขาก่อน ไหม !?”

จิดาภาหยิบนามบัตรมา ยิ้มแล้วส่ายหัว ไม่ต้องหรอกค่ะ เดี๋ยวฉันโทรหาเขาเองก็ได้ !”

เปรมศักดิ์พยักหน้า สายตามองไปที่จิดาภา คิดอยู่ชั่วขณะ แล้วเอ่ยปากพูด ” เธอบอกความจริงกับพี่มา ว่ามันเป็นเรื่อง อะไร !?”

จิดาภามองไปที่เปรมศักดิ์ ไม่ได้เอ่ยปากพูดขึ้น

“เกี่ยวกับเรื่องของกษิดิสใช่ไหม ?” เปรมศักดิ์ถาม

“พี่ก็รู้เหรอคะ ?” จิดาภาถาม ตราบใดที่เป็นเรื่องที่เกี่ยวข้องกับเธอ เปรมศักดิ์ก็รู้ทั้งสิ้น

ทำสิ่งต่างๆ มากมาย ทั้งตั้งใจและไม่ตั้งใจอยู่เบื้องหลัง โดยที่จิดาภาไม่รู้ตัว

“เธอคิดว่าเธอจะปิดบังพี่ได้เหรอ ?” เปรมศักดิ์พูด

“ขอโทษนะคะพี่ใหญ่ !”
“ไม่กี่วันที่ผ่านมา ตำรวจยังตามตัวตุลยาอยู่ ตอนนี้ก็มีคน ไปมอบตัวกะทันหัน แล้วรับโทษแทนตุลยา พี่ก็เลยรู้ว่าเรื่องนี้ มันไม่ปกติ !” เปรมศักดิ์พูด

จิดาภาพยักหน้า “ตราบใดที่มีเงื่อนงำเล็กๆ น้อยๆ คนก็ สามารถมองออกได้ว่ามันไม่ปกติ !”

“งั้นตอนนี้เธอหาทนายเพื่อต่อสู้คดีเพื่อชายคนนั้น ?

เปรมศักดิ์ถาม

จิดาภาไม่ได้ปฏิเสธแล้วพยักหน้า

“จิ เธอทำแบบนี้เพื่ออะไร ? คนคนนั้นรับโทษแทนตุลยา พิสูจน์ได้ว่าพวกเขาเป็นพวกเดียวกัน ไม่ว่าจะด้วยเหตุผลอะไร ก็ตาม แม้ว่าเพื่อเงิน แต่จุดยืนของพวกเขาก็เหมือนกัน แล้ว ตอนนี้ที่เธอทำแบบนี้มันเพื่ออะไร ?

ตอนที่กินอาหารเขาก็รู้สึกว่าผิดปกติแล้ว แต่กลัวว่า การันต์กับจันทน์เป็นห่วงจึงไม่ได้ถามไปตรงๆ ตอนนี้เขาต้อง ถามให้มันชัดเจน

เมื่อได้ยินคำพูดของเปรมศักดิ์ จิดาภาก็มองไปที่เขา “ฉั “ฉัน ก็ไม่รู้ว่าทำไมฉันต้องทำแบบนี้ แต่ลางสังหรณ์บอกฉันว่าฉัน ต้องทำแบบนี้แน่นอน

“พี่ใหญ่คะ อย่าถามว่าทำไมเลยได้ไหม ? ตอนนี้ฉันก็พูด ไม่ออก ฉันแค่อยากให้คุณคอยสนับสนุนฉัน !” จิดาภาพูด

พระเจ้ารู้ดี !
รู้ว่าคำขอของจิดาภา เปรมศักดิ์ไม่สามารถปฏิเสธได้

ตั้งแต่เล็กจนโต เธอก็ไม่เคยขออะไรจากเขาและให้เขา ช่วยอะไรมาก่อน ในตอนนี้เขายิ่งจะไม่สามารถปฏิเสธเธอได้

มองไปที่จิดาภา ดูอยู่เป็นเวลานาน ในที่สุดเขาก็ ประนีประนอม “โอเค ไม่ถามก็ได้ แต่เธอต้องประกันความ ปลอดภัยของเธอให้ได้นะ!!

“ฉันสัญญาค่ะ !” ทันใดนั้นจิดาภาก็เอ่ยปากพูดด้วยรอย

ยิ้ม

“คนนั้นเป็นใคร ตัวตนแบบไหนเราก็ไม่รู้ ทางที่ดีที่สุดคือ เธอต้องรักษาระยะห่างกับเขา !” เปรมศักดิ์สั่งเตือน

จิดาภายิ้ม “พี่วางใจได้นะคะ ตอนนี้เขาก็ถูกควบคุมตัว แล้ว ยังจะทำอะไรกับฉันได้ล่ะ ? ไม่เป็นไรหรอก !”