ตอนที่511 ค้นเจอข้อความ (3)

ตอนที่ 511 ค้นเจอข้อความ (3)

“ความจริงเปิดเผยออกมาหรือไม่ ค่อยตัดสินใจแล้วกัน ฉันเชื่อว่าเรื่องนี้ต้องมีเรื่องราวอื่นอยู่แน่นอน !” จิดาภาพูด

ได้ยินสิ่งนี้ ตุลยาก็ยิ้มออกมา “จิดาภา เธอมีความมั่นใจ เกินไปแล้วมั้ง !?”

“ว่าไง ? เธอกลัวเหรอ ?”

“ฉันจะไปกลัวอะไร ?”

“เธอกลัวอะไร…….ฉันเชื่อว่าเธอรู้อยู่เต็มอก !” จิดาภาพูด

เน้นทีละค่า

ได้ยินสิ่งนี้ตุลยาก็มองไปที่เธอ “จิดาภา ไม่ว่าเธอจะเชื่อ หรือไม่ นี่ก็คือผลลัพธ์ ความจริงมันเป็นแบบนี้ !” พูดจบก็กวาด สายตาไปที่จิดาภาอย่างโหดร้าย แล้วเดินจากไป

จิดาภายืนอยู่ตรงนั้นแล้วมองไปที่เงาหลังของตุลยา ดวงตาก็หรี่ขึ้น

ตุลยา ฉันจะคืนความจริงกลับมาแน่นอน เธอไม่เคยเด็ดเดี่ยวในเรื่องใดนอกจากเรื่องนี้ แทนที่จะเป็นกังวล ทำงานยังจะดีกว่า การทำงานจะทำให้คนลืมหลายสิ่งหลายอย่างไปจริงๆ เธอใส่ใจไปกับงานทั้งวัน เพื่อไม่ให้คิดไปเรื่อยเปื่อย

ใกล้เวลาเลิกงาน จิดาภาก็ได้รับโทรศัพท์

ไม่ได้ดูแม้แต่เบอร์โทรก็รับสายไปทันที

“สวัสดีค่ะ ฉันจิดาภาเองค่ะ……….”

“จิ ฉันเอง มีเบาะแสมาแล้ว!”

ได้ยินสิ่งนี้จิดาภาจึงเงยหน้าขึ้นจากเอกสาร แล้วถือ โทรศัพท์ “เธอว่าอะไรนะ ?”

“ฉันตรวจสอบเจอแล้ว !!

“ตอนนี้เธออยู่ที่ไหน ฉันจะไปเดี๋ยวนี้เลย !”

“ฉันอยู่ในบริษัท ไม่ค่อยสะดวก ยังไปที่ร้านของฉัน เหมือนเดิม !”

“โอเค อีกยี่สิบนาทีฉันจะไปถึง !!

“OK เดี๋ยวเจอกัน !”

หลังจากวางสายไป จิดาภาจึงรีบเก็บเอกสารบนโต๊ะ เมื่อ เก็บเสร็จเรียบร้อยก็เดินออกไป

เมื่อเดินไปถึงชั้นล่าง เธอก็ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังมาจาก

ด้านข้าง

“หมอตรัย วันที่เก้าใช่ไหม ? เดี๋ยวฉันจะไปตรงเวลานะ !!
เสียงนั้นมาจากตุลยา จิดาภาเดินตรงไป เห็นเพียงแต่เงา หลังของตุลยา แล้วขึ้นรถไป

จิดาภาเพียงแค่ขมวดคิ้วขึ้น แล้วรีบไปพบตุลยาโดยที่ไม่ ได้คิดมาก หลังจากออกไปก็โบกรถหนึ่งคันไปแล้ว

เมื่อมาถึงร้านของไปรยา เธอก็รออยู่ข้างในแล้ว

เธอเดินไปแล้วนั่งลงทันที

“มาสายไปหน่อย พอดีที่ถนนรถติด !! จิดาภาพูด

“ดื่มอะไร ?”

“ไม่ต้องเลย !” จิดาภาพูด

จากนั้นไปรยาก็เอ่ยปากพูดขึ้น “กาแฟ !”

บริกรพยักหน้า

จิดาภามองไปที่ไปรยา “ของล่ะ ?”

ขณะนั้นไปรยาก็เอาโน้ตบุ๊กที่อยู่ด้านหน้าให้จิดาภา แล้วคลิกภาพด้านบนให้ปรากฏออกมา

“เธอให้ฉันตรวจสอบตัวตนของเอลิสต์ ตอนที่เขายังเป็น

เด็ก คนที่บ้านก็เกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์ตายไปหมดแล้ว เหลือ เพียงเขาคนเดียว เติบโตอยู่ที่สถานสงเคราะห์เด็กกำพร้า ไม่กี่ ปีก็ถูกคนรับไปเลี้ยง หลังจากนั้นก็ไม่มีข่าวสารอะไรอีกเลย ฉัน ลองไปตรวจสอบครอบครัวที่เลี้ยงเขานั้น แต่ก็หาอะไรตรวจ สอบอะไรไม่เจอ” ไปรยาพูด
ได้ยินสิ่งนี้จิดาภาจึงพยักหน้า

“งั้นเขากับดุลยาล่ะ ?”

“ฉันได้ข่าวจากเพื่อคนอื่นมานิดหน่อย เมื่อก่อนพวกเขา อยู่กับดุลยา ได้ถ่ายรูปภาพไว้อยู่บ้างจริงๆ ตอนแรกว่าจะไปหา ตุลยา แต่ก็หาเธอไม่เจอตลอด พวกเขาขายน้ำใจ แล้วคัดลอก มาให้ฉันชุดหนึ่งอยู่ตรงนี้ทั้งหมด ไปรยาพูด

ได้ยินสิ่งนี้จิดาภาก็พยักหน้าแล้วรีบดูภาพในโน้ตบุ๊ก

ภาพจำนวนไม่น้อย เป็นภาพที่แอบถ่ายทั้งหมด แม้ว่าไม่ ค่อยชัดเจนแต่ก็พอดูออกว่าเป็นพวกเขาอย่างชัดเจน แล้วยังมี อีกสองสามภาพเป็นวันที่เธอเคยเห็น

ไปรยาดูแล้วพูดอยู่ข้างๆ “ฉันดูภาพของพวกเขาแล้ว ความสัมพันธ์ต้องไม่ปกติ !”