ตอนที่493ผมหึงแล้ว(3)

ตอนที่ 493 ผมหึงแล้ว (3)

“พันเดช… ” จิดาภาเห็นเขาจึงเรียกไป แต่น้ำเสียงไม่ได้ รู้สึกสำนึกผิด เธอไม่ได้ทำเรื่องอะไรที่มันผิด เพียงแต่จังหวะนั้น หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะอึดอัดเล็กน้อย

ยังไงก็ตามพันเดชและสงชัยต่างก็หน้าไหว้หลังหลอกต่อ กัน เรื่องนี้เธอก็รู้อย่างชัดเจน

สายตาของพันเดซตกลงไปบนร่างของเธอ ทว่าไม่ได้เอ่ย ปากพูด

ในตอนนี้เมื่อสงสัยที่อยู่บนรถมองเห็นพันเดชแล้ว จึงผลัก

ประตูรถลงมา “คุณพันเดชคือผมเรียกจิออกไปเอง มีธุระเล็ก

น้อยเท่านั้น !”

เห็นได้ชัดว่านี่เป็นการแก้ไขสถานการณ์เพื่อจิดาภา กลัว

ว่าพวกเขาจะไม่สบายใจเพราะตัวเอง

แน่นอนว่าสงสัยไม่ได้เป็นคนที่สูงส่งขนาดนั้น เขาทำแบบ

นี้ก็เพื่อประโยชน์ของตนเองด้วย

ระหว่างเขากับพันเดช ยังไม่ถึงจุดสิ้นสุด ยังตัดสินผู้ชนะ

เมื่อได้ยินคำอธิบายของสงชัย สายตาของพันเดชก็กลอก

ไม่ได้ไปมาที่ตัวพวกเขา จากนั้นมุมปากก็ยกยิ้มขึ้น แล้วเดินไปข้าง หน้าหนึ่งก้าว ยื่นมือออกมากอดจิดาภาไว้ในอ้อมอกของเขา “คุณสงชัย ไม่จําเป็นต้องอธิบายให้ผมฟังหรอก เป็นคนแบบ ไหนผมรู้ดี อีกอย่างผมก็เชื่อเธอร้อยเปอร์เซ็นต์ !” พูดจบเขาก็ หันหัวมองไปที่จิดาภาด้วยรอยยิ้ม

งั้นเหรอ ?

ทำไมจิดาภาได้เห็นรอยยิ้มของพันเดชก็รู้สึกแปลกๆ อยู่

บ้าง ?

ทว่าในตอนนี้เธอก็ไม่ได้พูดอะไร ได้แต่ยิ้มเจื่อนๆ

สงชัยยืนอยู่ตรงนั้น เห็นมือของเขาวางอยู่บนไหล่ของจิดา ภา สายตาก็สลัวอยู่บ้าง แต่ก็ยังเอ่ยปากพูดขึ้นอย่างสุภาพ บุรุษเช่นเดิม “งั้นก็ดีแล้วล่ะ ผมก็แค่กลัว คุณพันเดชจะเข้าใจ อะไรผิด !”

“สงชัย อย่ามาพูดมีนัยแอบแฝง จะไม่ทำให้มีการเข้าใจ ผิดแน่นอน !” พันเดชพูดด้วยรอยยิ้ม

สงสัย “

คำพูดของพันเดชมักจะเป็นแบบนี้อยู่เสมอ ไม่ให้โอกาส คนอื่นสักนิดเดียว

จิดาภาได้ยินก็รู้สึกอึดอัดใจอยู่บ้าง

เห็นพวกเขาสองคนจ้องเขม็งกันและกัน จิดาภาที่ยืนอยู่ ตรงนั้นก็ไม่รู้ว่าควรจะพูดอะไรดี
ขณะนั้นสงชัยจึงยิ้มออกมา “โอเค ผมเข้าใจ ”

พันเดชเองก็ยิ้ม ทว่ารอยยิ้มนั้นเต็มไปด้วยการท้าทาย “คุณสงชัยเข้าใจก็ดีแล้ว ผมจะไม่ชวนคุณสงสัยขึ้นไปดื่มชาละ นะ วันหลังผมกับค่อยต้อนรับละกัน !”

แต่ละประโยคประกาศกรรมสิทธิ์ของตัวเอง

สงชัยยืนอยู่ตรงนั้น ในที่สุดก็พยักหน้า “พอดีผมก็มีธุระ นิดหน่อย กลับก่อนแล้วนะ !!

พูดจบสายตาก็มองไปที่จิดาภา “เรื่องที่สัญญากับคุณไว้

ผมจะทำให้ได้นะ ผมไปก่อนล่ะ !!

จิดาภาพยักหน้า “เดินทางดีๆ นะ!”

“อืม !”

สงชัยไม่ได้พูดอะไรมากไปกว่านั้น เดินอ้อมไปแล้วนั่งใน บนรถทันที จากนั้นจึงยิ้มให้จิดาภา แล้วขับรถจากที่นั่นไป

ส่วนพันเดช เพราะคำพูดก่อนจะไปของสงชัยนั้น สีหน้าก็

ครึ้มลงมา

เรื่องที่สัญญากับเธอ ?

มันคือเรื่องอะไร ?

จนกระทั่งสงชัยไกลออกไป จิดาภาจึงเอ่ยปากพูดขึ้น “ขึ้น

ไปเถอะ !”

เธอเพิ่งเดินไป ก็สังเกตได้ว่าพันเดชไม่ได้ขยับจึงหันหัวมองไปที่เขา “ไปสิ !!

“จิดาภา คุณไม่อยากจะอธิบายกับผมหน่อยเหรอ ?” พัน เดชมองไปที่จิดาภาแล้วถามขึ้นคำต่อคำ

จิดาภาขมวดคิ้วแล้วมองไปที่เขา “อธิบายอะไร ?

“เรื่องของคุณกับสงชัยไงล่ะ !” พันเดชพูดเน้นทีละคำ

“ไม่ใช่คุณบอกว่าเชื่อฉันร้อยเปอร์เซ็นต์เหรอ ยังจะ อธิบายอะไรอีก ?” จิดาภาถามกลับ ใช้คำพูดที่เขาพูดกับสงชัย ขวางเขาไว้

ใบหน้าของพันเดซทนไม่ได้ที่จะกระตุกเล็กน้อย แล้วเดิน ขึ้นไป “นั่นคือพูดให้เขาฟัง ตอนนี้ผมฟังแล้วนะ ยังไม่รีบ อธิบายให้ผมฟังอีก !”

เห็นสีหน้าของพันเดช จิดาภาก็ตกตะลึง จากนั้นจึงยิ้มออกมา