ตอนที่403คือคุณจีบฉัน(2)

ตอนที่ 403 คือคุณจีบฉัน (2)

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้มุมปากของสงชัยจึงยกขึ้น “ใช่แล้ว นี่ผม ต้องขอบคุณคุณจริงๆ !”

“ใช่แล้ว ยังจำครั้งที่หนักที่สุดนั้นได้ ขณะฉันกำลังเรียนอยู่ ทันใดนั้นก็ได้รับข้อความจากคุณบอกว่าปวดกระเพาะ ไม่ทัน พูดอะไรก็หนีเรียนในครั้งนั้นเพื่อเอายาไปให้คุณ หลังจากที่ กลับมาก็ถูกอาจารย์ต่อว่าอยู่ตั้งนาน !” จิดาภาพูด แค่นึกถึงก็ รู้สึกกลัวอย่างมาก

อยู่ในต่างประเทศมันเปิดมาก

แต่จิดาภาหนีเรียนอย่างเปิดเผย

หนีไปดื้อๆ จนอาจารย์ไม่รู้ว่าจะทำยังไง แถมคิดว่าการ สอนของตัวเองแย่มาก

เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ สงชัยก็ยิ้มมากขึ้น “ดูเหมือนว่าผมจะติด หนี้บุญคุณคุณหนึ่งครั้งเลยนะเนี่ย !”

“ไม่ใช่แค่ครั้งเดียวสักหน่อย หลายครั้งมากเลยล่ะ !” จิดา ภาพูดด้วยรอยยิ้ม

พูดถึงเรื่องในอดีตเหล่านั้น ทั้งสองคนก็รู้สึกผ่อนคลาย อย่างไม่รู้ตัว
ความทรงจำเป็นเรื่องที่ดีงามอยู่เสมอ

“งั้น เห็นได้ว่าผมจะต้องปกป้องคุณให้ดีไปมากกว่านี้ สงชัยพูด

“อะแฮ่ม !” จิดาภายิ้ม สายตามองตรงไปข้างหน้า นึกถึง ช่วงเวลาที่อยู่ที่ลอนดอน แม้ว่าไม่ค่อยสะดวกสบายเท่าอยู่ที่นี่ แต่เมื่ออยู่ตรงนั้นก็รู้สึกไร้กังวลเป็นที่สุด

เมื่อคิดอย่างนั้น มุมปากของจิดาภาก็ค่อยๆ ยกขึ้น

สงชัยใช้สายตาเหลือบมองไปที่เธอ เห็นได้ว่าเธออารมณ์ ดี ราวกับว่าอารมณ์ของตัวเองก็ดีขึ้นมาก

ทั้งสองไปคุยกันไปด้วยและไปฝั่งบริษัท CA ไปด้วยตลอด

ทาง

หลังจากที่ถึงประตู จิดาภาจึงหันไปมองเขา “เอาล่ะ ฉันจะ ลงไปแล้วนะ คุณกลับไปแล้วก็อย่าลืมกินอาหารเช้านะคะ !” จิ อาภาก๋าช้บ

สงชัยพยักหน้า “อืม ผมรู้แล้ว !!

จิดาภายิ้ม เพิ่งจะลงจากรถไป ทันใดนั้นสงชัยก็เอ่ยปาก พูดขึ้นว่า “เดี๋ยวก่อน !”

จิดาภาชะงักแล้วหันมองไปที่เขา “เป็นอะไรเหรอ ?”

สงสัยค่อยๆ เอื้อมมือไปที่จิดาภา จิดาภาที่นั่งอยู่ตรงนั้นก็ แข็งทื่อ ขนตาที่เรียวยาวกะพริบ สายตามองไปที่สงชัย ไม่รู้เลย ว่าสงชัยจะทำอะไร
ในตอนนี้สงชัยเอื้อมมือไปหญิงอะไรบางอย่างจากผมของ จิดาภา แล้วทนไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา

“คุณกินขนมปังไปบนหัวเหมือนเด็กเลยนะ !”

เมื่อได้ยินสิ่งนี้จิดาภาก็หัวเราะอย่างผ่อนคลาย “เอาเถอะ ฉันกลับไปทำงานก่อนละนะ !” หัวเราะแล้วผลักประตูเปิดลง

จากรถ

“คุณเดินระวังด้วยล่ะ !” จิดาภา โบกมือให้สงชัย สงชัยยิ้มแล้วขับรถจากไปทันที สีหน้า จนดูไม่ได้

ฉากเมื่อกี้ถูกพันเดชที่อยู่ด้านหลังเห็นพอดี

จิดาภาหันกลับมา เมื่อมองเห็นพันเดชจึงตกตะลึงเล็กน้อย นึกไม่ถึงเลยว่าพันเดชจะอยู่ที่นี่ ต่อมาจึงยิ้มขึ้น

“ประธานพ้นเดช !” วิธีทักทายก็เหมือนปกติ จากนั้นจึง

เข้าไปข้างในทันที

พันเดชยืนอยู่ตรงนั้น เห็นจิดาภามองเขาเหมือนคนเร่ร่อน ก็ยิ่งไม่พอใจมากขึ้นไปอีก

ความโกรธของเมื่อวานเพิ่งผ่อนคลาย วันนี้ก็มาทำให้เขา

มองเห็นฉากนี้อีก

พันเดชยิ่งอึดอัดมาก

จิดาภา !!
เมื่อเขาตั้งสติกลับมา จิดาภาก็เดินไปไกลมากแล้ว

ตอนนี้เป็นชั่วโมงเร่งด่วน มีผู้คนมากมายล้อมอยู่ที่ประตู

ลิฟต์ ในตอนนี้พันเดชยืนอยู่ที่ประตูลิฟต์ส่วนบุคคล หลังจากที่ เห็นจิดาภาจึงเอ่ยปากพูดขึ้นว่า “จิดาภา ตามผมมาหน่อย ผม มีเรื่องจะคุยกับคุณ !” พันเดชเอ่ยปากพูดตรงออกไป

เดิมทีจิดาภายืนรอยอยู่ฝั่งนั้น แต่เสียงของพันเดชนทำให้

ทุกคนได้ยินหมดแล้ว

ทุกคนต่างก็มองไปที่จิดาภาอย่างอิจฉา

จิดาภาไม่ได้รู้สึกชื่นชอบ กะพริบขนตายาว เธออยากจะ ปฏิเสธมาก แต่ปฏิเสธต่อหน้าคนหลายคนแบบนี้ หนึ่ง จะทำให้ คนรู้สึกแปลก สอง จะทำให้พันเดชไม่พอใจอย่างมาก