ตอนที่363ปัญหาความหยิ่งใน ศักดิ์ศรี(4)

ตอนที่ 363 ปัญหาความหยิ่งในศักดิ์ศรี (4)

ทันใดนั้น พันเดชจึงหยิบโทรมาแล้วโทรตรงไปยังเบอร์ หนึ่ง “รีบส่งอาหารมาให้ฉันเดี๋ยวนี้ !” [”

“ใช่ ตอนนี้ !”

“คุณจัดการเองนะ จำกัด ให้คุณส่งถึงภายในครึ่งภายใน ครึ่งชั่วโมง !” พูดจบพันเดชก็วางสายโทรศัพท์ลงทันที

คำพูดนี้ไม่ต้องบอก จิดาภาก็รู้ว่าเขากำลังพูดกับใคร จึง

ทนไม่ได้ที่จะเอ่ยปากพูด “เที่ยงคืนขนาดนี้แล้ว คุณอย่าไป

ทรมานผู้ช่วยของคุณเลย !”

“ผมไม่ได้เข้างาน ก็คือเวลาพักผ่อนของเขา ไม่ใช้ตอนนี้ จะใช้ตอนไหนล่ะ ?” พันเดชพูด

จิดาภา ยังไงซะข้ออ้างของพันเดชก็มีมากมาย จิดา ภาก็ได้แต่พยักหัวแล้วก็ไม่พูดอะไรมากไปจะดีกว่า พูดมากก็

ผิดมาก

หลังจากครึ่งชั่วโมงต่อมา ประตูก็ถูกเคาะดังขึ้น

“เข้ามา !”
ตามเสียงที่พูดว่าเข้ามา ประตูก็ถูกผลักออกช้าๆ เห็นเพียงแค่ผู้ช่วยเจ็กเดินเข้ามาช้าๆ

“ประธานพันเดชครับ !” ทำการทักทาย แต่เมื่อมองเห็น ดาภาอยู่ในตอนนั้น จึงรีบทักทายด้วยความอึดอัด “คุณจิดาภา !”

ดีที่เขาเคาะประตูมาก่อน ไม่เช่นนั้นถ้าทำลายเรื่องดีๆ อะไรบางอย่าง เขาอาจจะตายแน่เลย

จิดาภานั่งอยู่ตรงนั้น พยักหน้าไปฝั่งเจ๊ก ความเป็นจริง เธอก็ค่อนข้างรู้สึกอึดอัดมาก ทำไมเธอต้องอยู่ห้องพักผู้ป่วยกับ พันเดชด้วยล่ะเนี่ย!

“ของล่ะ !?” พันเดชถามตรงๆ ไม่รู้สึกอะไรสักอย่าง

“อยู่ข้างนอก ตอนนี้เลยเวลาเยี่ยมแล้วครับ ส่วนผมแอบ เข้ามาครับ !” เจ๊กพูด

จิดาภา “…..”

“ก็เอาเข้ามาซะ !” พันเดชพูด

ต่อมาเจ๊กก็พยักหน้า เดินไปที่ประตูแล้วกวักมือเรียกให้

คนเข้ามาตรงๆ

เมื่อมองเห็นขบวนทัพ จิดาภาจึงตกตะลึง

สุดท้ายเธอก็เข้าใจว่าทำไมลาภิศจึงทำแบบนั้น

พวกเขาเป็นเพื่อนกันจริงๆ เลย !
ดูสถานการณ์ตอนนี้ เมื่อเทียบกับวันนั้นมีแต่มากเกินไป ไม่ได้น้อยกว่าสักนิดเดียว จิดาภามอง ทนไม่ได้จึงเอ่ยปากพูด “พันเดช ถ้าพวกเราถูก โรงพยาบาลไล่ออก คุณรับผิดชอบนะ !”

ได้ยินคำพูดของจิดาภา พันเด็กจึงเหลือกตาใส่เธอ

จิดาภาแสร้งทําเพิกเฉย

ในตอนนี้ หลายๆ คนก็เดินเข้ามา เอาของกินทั้งให้ เรียบร้อยแล้วจึงออกไป

เจ๊กยืนมองพวกเขาอยู่ที่ประตู “ประธานพันเดชครับ พวก คุณค่อยๆ กินนะครับ ต้องการอะไรค่อยบอกผมอีกครั้งนะ ครับ !”

พันเดชพยักหน้า

“ใช่แล้ว ยังสั่งไวน์แดงให้พวกคุณหนึ่งขวด วางอยู่ตรงนั้น นะครับ !” เจ๊กพูด

“คุณยังกล้าเอาเหล้ามาที่โรงพยาบาล ?” จิดาภาทนไม่ได้

จึงพูดขึ้น

“เพราะผมคิดว่าถ้ากินของก็ต้องมีเครื่องดื่ม ประธานพัน เดชไม่ดื่มน้ำเปล่า แล้วกลางคืนก็ไม่สามารถซื้อชากับกาแฟได้ ดังนั้นผมจึงสั่งไวน์แดงมา ! เจ๊กวิเคราะห์ได้อย่างมีเหตุผลมาก

พันเดชฟังแล้วพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ “คิดได้ รอบคอบมาก นายไปได้แล้ว !!

“ขอบคุณครับประธานพันเดช !” เจ๊กราวกับเด็กที่ได้รับการชื่นชม พยักหน้าแล้วหันหลังจากไป

เธอไม่สามารถเข้าใจพวกเขาด้วยจิตที่ปกติ พันเดชนั่งตรงข้ามกับจิดาภา

จากนั้นก็มีฉากแปลก ๆ ปรากฏขึ้น

ตรงกลางมีฉากกั้นหนึ่งแผ่น ด้านบนเต็มไปด้วยอาหาร และอาหารตะวันตกที่เป็นที่ชื่นชอบของพันเดช

และไวน์แดง

ทั้งสองคนกินไปด้วยพูดไปด้วย

“เฮ้ ! พวกเราทำแบบนี้จะไม่ถูกไล่ออกไปจริงๆ หรือ ?” จิ ดาภากินไปถามไป ถ้าไม่ใช่เพราะพันเดช ทั้งชีวิตเธอก็ไม่ สามารถทําเรื่องแบบนี้ออกมาได้

เข้าไปรักษาในโรงพยาบาลไม่ต้องพูดถึง ยังสามารถกิน อาหารตะวันตก ดื่มไวน์ได้อีก !

แล้วยังจะเป็นตอนเที่ยงคืนอีก

ได้ฟังคำพูดของจิดาภาพันเดชจึงเอ่ยปากพูดขึ้น “คุณจิดา ภา ตอนนี้พูดเรื่องที่มีความสุขดีกว่า กินก็กินมาแล้ว ยังจะกังวล ว่าถูกไล่ออกไปอีกหรือ !