บทที่357 งบ้าคลั่ง (4)

บทที่ 357 ยิ่งบ้าคลั่ง (4)

“ไม่ใช่ไม่ยอม”

วินาทีต่อมา พันเดชลุกลงจากเตียงอย่างแน่วแน่ ตรง เข้าไปใกล้จิดาภา “หรือคุณคิดว่า ผมจะทำอะไรคุณ ดังนั้นคุณ จึงกลัว?” พันเดชเลิกคิ้วถาม

ฉันแค่คิดว่า ไม่สะดวก!!

“งั้นคุณรู้ไหมว่า ข้างนอก ชายหญิงเด็กคนชราอยู่ในห้อง ผู้ป่วยใหญ่เท่าไหร่? แล้วมีอะไรไม่สะดวกไหม? ” พันเดชย้อน

กาม

จิดาภา “

ถึงแม้ว่าจะพูดแบบนี้ แต่เพราะตอนนี้มีคนเยอะ ถึงไม่มี อะไร พวกเขาสองคนยิ่งจะอึดอัดใจ

แต่ถูกพันเดชมองด้วยสายตา จิดาภาจึงพูดอะไรไม่ออก

ในเวลานี้ จิดาภามองไปยังพันเดช ใช้นิ้วชี้ ให้เขาถอย ห่างตัวเอง “คุณเดช ฉันยอมแพ้แล้วได้ไหมล่ะ?”

ได้ยินแบบนี้ มุมปากของพันเดชยกยิ้มขึ้นมา “แบบนี้ถึง

ใช่หน่อย…..
ดังนั้น จิตาภาเปิดปากพูด “คุณเดช ค่าใช้จ่ายพวกนี้ บริษัทควรจะชดใช้ค่าเสียหาย ใช่ไหมค่ะ!?”

เธอพูดเสร็จ ก็มองค้อนพันเดซที่หนึ่ง

ผู้หญิงขี้ตระหนี่คนนี้!

อีกทางด้านหนึ่ง

ตุลยาตรงไปบาร์

บนเคาเตอร์บาร์ เธอยังคงนั่งอยู่ที่นั่งดื่มจนเมามาย

ในหัวสมองล้วนเป็นเรื่องที่คุณย่าพูดกับเธอ

เธอแค่อยากอยู่ด้วยกันกับพันเดช อยู่กับคนที่เธอรัก ทำไมถึงทำกับเธอแบบนี้

งั้นจิดาภาเธอมีอะไรดี

มีตรงไหนที่เธอเทียบไม่ได้หรอ?

ทำไมทุกคนถึงปกป้องเธอ

แม้แต่คุณย่าที่เป็นคนเข้าถึงยากยังปกป้องเธอ พอนึกถึงตรงนี้ ตุลยาจึงขึ้นไปนั่งบนเคาเตอร์บาร์ ดื่มไป

เรื่อยๆน้ำตาคลอ แต่กลับพยายามกลั้นไว้อย่างที่สุด ตอนนี้ แม้แต่หัวใจทั้งหมดของพันเดชก็วางไว้ที่เธอ

ทําไม !

ทําไมถึงเป็นแบบนี้
ภายในใจของเธอ เต็มไปด้วยความเกลียดชัง

ทำไมถึงทำกับเธอแบบนี้

ตุลยารินเหล้าดื่มแก้วต่อแก้ว

เห็นคนที่อยู่ที่นี่ ถ้าไม่ใช่คนที่ผิดหวังในความรัก ก็เป็นคน ที่ไม่ราบรื่นในหน้าที่การงาน หรือไม่ก็คนที่ต้องการปลดปล่อย

ตุลยาพูดยังไงก็คือสาวไฮโซคนหนึ่ง ดูดี เจ้าอารมณ์ ตอน นี้นั่งอยู่หน้าเคาน์เตอร์บาร์ ไม่มีใครมาอยู่เป็นเพื่อนข้างกาย ได้ตกเป็นเป้าหมายของพวกผู้ชายล่าเหยื่อในบาร์

ในเวลานี้ มีผู้ชายหลายคนเข้าไปคุยด้วย

“คุณ เป็นยังไงบ้าง สนใจมาดื่มด้วยกันสักแก้วไหม?” ผู้ชายคนหนึ่งแทรกเข้ามา มองไปที่

ตุลยาแล้วพูด

ขณะที่ในขณะที่ตุลยาดื่มเหล้า เธออารมณ์เสียมากใน ตอนนี้ หลังจากที่เห็นเขา พูดอย่างเย็นชา “ไปให้พ้น

ด้านสีหน้าของผู้ชายคนนั้น ทันใดนั้นพูดพึมพำ “นึกว่าตัว เองสูงส่งนักหรอไง!”

แล้วเดินจากไป

ถึงแม้ว่าจะเป็นแบบนั้น ตุลยาก็ยังคงตกเป็นเป้าที่พวกเขา

แย่งชิงกันล่าเหยื่อในบาร์

มีคนไม่น้อยที่ไม่กลัวตายและคิดอยากลองดู
ในเวลานี้ มีบางคนในมุมรอบข้างมีเสียงกระซิบ ในที่สุด มีคนหนึ่งลุกขึ้นยืน แล้วเดินตรงไปที่ตุลยา

บางคนมองเขาจากด้านหลัง รอดูว่าเขาจะล่าเธอยังไง

ในเวลานี้ ผู้ชายคนนั้นก็เดินตรงเข้าไป มองไปยังตุลยา “สนใจจะมาร่วมสนุกด้วยกันไหมครับ?” ผู้ชายคนนั้นถามเธอ ออกไปตรงๆ

ได้ยินแบบนี้ ตุลยามุมปากยิ้มเยาะ “ยังมีคนไม่กลัวตายอีก”

ขณะที่พูด เธอหันไปมองผู้ชายคนนั้น “วไม่สนใจ ตอนนี้ อารมณ์ไม่ดี ไปไกลไกลหน่อย”

ได้ยินคำพูดของตุลยา ผู้ชายนั้นมุมปากยกยิ้ม “นึกไม่ถึงว่า จะเป็นคนขี้เหวี่ยง