บทที่339ได้คืบเอาศอก(1)

บทที่339 ได้คืบเอาศอก (1)

ช่วงยามนี้ พันเดชยังมีอารมณ์มาทำเรื่องพวกนี้อีก ทันที จิดาภาอ้าปาก แล้วกดลงบนริมฝีปากเขา

และในทันที จิดาภา ใช้มือผลักเขาออก

พันเดชร่วงไปอยู่อีกฝั่ง เสียงถอนหายใจ

จิดาภาตกใจ ลืมไปเลยว่าเขามีแผล แต่เมื่อถึงท่าทางของ เขาเมื่อกี้ เธอพูด • “พันเดช คุณแกล้งพอแล้ว!

พันเดชนอนอยู่ตรงนั้น “จิดาภา เธอไม่ใช่ผู้หญิง

“กับคุณแล้วไม่จําเป็นต้องเป็นผู้หญิงมากหรอก! “จิดา

ภาพูด

ดังนั้น พันเดชจึงไม่พูดอะไรอีก

เงียบไปนาน

จิดาภาชะงัก ขมวดคิ้ว มองเขา “นี่ พันเดช คุณเลิกแกล้ง

ได้แล้ว! ”

พันเดชก็ยังเงียบ นอนอยู่อย่างเดิม จิดาภาเริ่มกลัว ก้มลงไป ขณะที่กำลังจ้องมองตาของพันเดชอยู่นั้น ก็เริ่มโกรธอีกครั้ง

ทันใด พันเดชก็ยื่นมือเขาไปถึงเธอ “บ……

ตามนั้น จิดาภาไม่พูดอีก ทำแค่นอนทับอยู่บนตัวของพัน

“อะไรอีกล่ะ? “จิดาภาถามเสียงเบา

“อยากอยู่ห่าง ก็ไม่ต้องพูดมาก!

เหตุนี้ จิดาภาจึงเงียบจริง ทั้งคู่นอนอยู่อย่างนั้น

ไม่ว่างที่จะมาวิจารณ์ดาวบนท้องฟ้า แต่ทั้งนอนอยู่เฉยๆ แค่มองดาวเฉยๆ

ผ่านไปนาน พันเดชจึงพูดขึ้น “จิดาภา..….….….

“อื้ม! ? ”

“ที่จริงแล้วนอนนิ่งๆแบบนี้ดีที่สุดใช่ไหม? “พันเดชถาม จิดาภาคิด “ถ้าไม่ได้เกิดจากเรื่องแบบนี้ ก็จะดีมาก! ฟังที่จิดาภาพูด พันเดชยิ้ม

“พันเดช พวกเรารีบหาทางไปจากที่นี่เถอะ! “จิดาภาเป็น

ห่วงแผลบนตัวเขาจริงๆ

“อยากไปจากที่เหรอ? ”

“ไร้สาระน่า แน่นอนว่าอยาก! “ใครจะอยากมาอยู่ที่บ้าแบบนี้ล่ะ

“จุ๊บฉันสิ!

“จับฉัน ฉันจะพาเธอไปจากที่นี่!

“พันเดซ นี่คุณล้อเล่นอีกแล้วใช่ไหม! ? “จิดาภาพูดแบบ ไม่พอใจ ดูจากสถานการณ์ ยังไงเขาก็อาการค่อนข้างหนัก

“ฉันพูดจริง! ”

“สถานการณ์ตอนนี้ ยังไงคุณก็ค่อนข้างอาการหนัก ต้อง ไปเลย ฉันก็ต้องทิ้งคุณ! “จิดาภาพด

“งั้นเธอทิ้งลงไหม? “พันเดชถามกลับ

จิดาภา “……คุณช่วยจริงจังหน่อยได้ไหม? ”

“ฉันจริงจัง จับฉัน แล้วฉันจะพาเธอไปจากที่นี่!

จิดาภามองเขาอย่างชั่งใจ

“ถ้าไม่จุ๊บละก็ พวกเราก็แข็งข้อกันอยู่นี่แหละ!

ในที่สุด จิดาภาก็มองเขาอย่างชั่งใจ “คุณพูดจริงนะ

“ฉันเคยโกหกเธอที่ไหนล่ะ? “พันเดชถามกลับ

จิดาภา “.………….

พันเดชเองก็มองที่เธอ “จิดาภา ไม่ว่าจะที่ไหนเวลาไหนเธอต้องเชื่อใจฉัน! ”

ไม่รู้ทำไม ประโยคนี้ของเขา จิตาภาถึงเชื่อได้

เธอเชื่อใจพ้นเดช!

เชื่อจากใจ!

บางที น่าจะเกี่ยวกับที่เขาเสี่ยงชีวิตมาช่วยเธอ

คนที่มาช่วยเธอ โดยที่ไม่คิดชีวิต จะมีอะไรที่ทำให้เธอไม่ เชื่ออีกล่ะ?

ท้ายที่สุด จิดาภาก็พยักหน้า “ยิ้ม!!

“จับฉัน! “พันเดชพูดอย่างงอแงอีกครั้ง

จิดาภาหมดคำพูด แต่มองเข้าที่ท่าทางยืนกรานของเขา จิ ดาภาก็ค่อยๆก้มตัวลง จุ๊บลงบนแก้มเขา

“ที่ปาก! “พันเดชพูด

จิดาภาขมวดคิ้ว “พันเดช คุณอย่ามาได้คืบเอาศอก

“ถ้าฉันได้คีบเอาศอก ก็คงกินเธอไปตั้งแต่เมื่อกี้แล้ว!

จิตาภา “.………….

“เร็ว! ”

เพราะ กรรโชกขู่เข็ญ จิดาภาจึงทำได้แค่ก้มหัวไปอีกครั้ง แล้วจูบลงบนปากของพันเดช