บทที่331เกิดเรื่องขึ้นกับเธอ(2)

บทที่331 เกิดเรื่องขึ้นกับเธอ (2)

ทันทีที่ลาภิศเห็น ก็รีบเลิกคิ้วมองพันเดซ “โทรกลับมา แล้ว! “พูดอยู่ ก็รับทันที

“ฮัลโหล……

เมื่อได้ยินเสียงแปลกจากปลายสาย จิดาภาขมวดคิ้ว รีบ พูด “สวัสดีค่ะ ฉันจิดาภา ไม่ทราบว่าเมื่อครู่นี้ได้โทรมาหาฉัน หรือเปล่าคะ ? ”

ลาภิศยิ้ม “ใช่แล้วครับ…….

“ไม่ทราบว่าคุณ? มีธุระอะไรหรือเปล่าคะ? “จิดาภาถาม ทันใดนั้นก็รู้สึกว่าเสียงจากปลายสาย คุ้นๆ

ตอนนี้ ไม่ทันได้ระวังใดๆ เงาจากประตูก็เดินเข้ามาอย่าง

“ที่ผมโทรมา ก็เพราะว่ารู้สึกผิดน่ะครับ! “ลาภิศพูด ทุก ครั้งที่พูดแต่ละประโยค เขาก็เลิกคิ้วมองพันเดชที่อยู่ตรงหน้า มุมปากยิ้ม เหมือนว่าตั้งใจยั่วความสนใจของพันเดช

จัสตินและปาณชัยเองก็กำลังนั่งอยู่ตรงนั้น เหมือนกับบ ลังดูละครสนุกๆ ยิ้มเยาะ

จิดาภาฟังไม่ค่อยเข้าใจ “ขอโทษนะคะ ฉันไม่ค่อยเข้าใจคุณช่วยอธิบายให้ชัดเจนหน่อยได้ไหมคะ? “จิดาภาพูดอย่าง เกรงใจ

“ผมคือ……

ลาภิศยังพูดไม่ทันจบ ได้ยินเสียงแปลกจากฝ่ายตรงข้าม จากนั้นก็เป็นเสียงหล่น เป็นเสียงโทรศัพท์ตกลงพื้น

ลาภิสชะงัก

เมื่อเห็นปฏิกิริยาผิดปกติของเขา พันเดชมองที่เขา “มีไร เหรอ? ”

ลาภิศมองที่พันเดช สีหน้าจริงจัง “จิดาภาน่าจะเกิดเรื่อง แล้ว…….”พูดอยู่ เขาก็รีบโทรกลับ โทรไม่ติดแล้ว

“นายว่าไงนะ! ? “พันเดชยืนขึ้นทันที มองที่ลาภิศแล้ว พูด เขาเชื่อสิ่งที่เขาพูดเพราะเพื่อนกันต่างก็รู้ดี ว่าไม่เคยเอา เรื่องแบบนี้มาล้อเล่น

“เมื่อกี้มีเสียงแปลกออกมาจากโทรศัพท์ ฉันรู้สึกได้ว่าเธอ

น่าจะเกิดเรื่อง…….

เสี้ยววินาที ยังไม่ทันที่ลาภิศพูดจบ พันเดชก็วิ่งออกไป

เรียบร้อยแล้ว

ลาภิศกับจัสติน และปาณชัย ทั้งสามมองกันไป มองกันมา แม้ว่าจะไม่มีบทพูดอะไร แต่ก็ต่างรู้และเข้าใจกันได้
พันเดชรับขึ้นรถ สตาร์ทรถไป อีกมือกดโทรศัพท์โทรหา ดาภา แต่เสียงปลายสายที่เปล่งออกมาคือ “ขอโทษค่ะ หมายเลขที่ท่านเรียกไม่สามารถติดต่อได้ในขณะนี้………..

เสียง “เปี๊ยะ” โทรศัพท์ถูกเขาโยนไปอีกฝั่ง หน้าของชาย หนุ่ม ตอนนี้เข้มขรึมทำให้คนกลัว

เหยียบคันเร่งอย่างแรง รถพุ่งออกไป

ในใจ ถูกครอบคลุมไปด้วยความกลัว

ตอนนี้นาทีนี้ เขามีอยู่แค่ความคิดเดียว อย่าเกิดเรื่องขึ้น อย่าเกิดเรื่องขึ้น!!!

คิดอยู่อย่างนี้ ความเร็วของวันนี้ เกิดกว่าปกติ เพียงแค่ แปดนาทีก็ถึงที่โรงพยาบาล

วิ่งตรงไปที่ห้องคนไข้

อย่างที่คิดไว้มีใครอยู่ในห้อง

แม่แต่โทรศัพท์เธอก็ไม่มี

พันเดชยืนอยู่ตรงนั้น สีหน้าอึดอัดรับไม่ได้ แววตาโหด

เขาวิ่งออกตามหา ตอนนี้เป็นเวลากลางคืน เงาของจิดา

เหี้ยม

ภานั้น

ตอนนี้ พยาบาลคนหนึ่งได้ยินเสียงเคลื่อนไหว รีบลุกขึ้น มองที่พันเดช “คุณผู้ชายคะ ตอนนี้เป็นเวลากลางคืน ไม่อนุญาตให้เยี่ยมคนไข้……

พันเดชหันหน้า ส่งสายตาแดง พยาบาลหญิงตกใจ

ตอนนี้นาทีนี้ พันเดชดูแล้ว เหมือนจะฆ่าคนได้ทุกเวลา พยาบาลหญิงตกใจจนหุบปากไม่กล้าพูด

“ฉันถามว่า คนไข้ห้อง101? เห็นไหม! ? “พันเดชถาม

101 พยาบาลพร่ำอยู่ ไม่ได้นอนพักอยู่ในห้องเหรอ คะ! “พูดอยู่ พยาบาลหญ้วงก็เดินตรงไปที่ห้อง

เมื่อมองไปที่ท่าทางของเธอ ไม่รู้เรื่อง พันเดชกำมือแน่น ไม่รู้ว่าจะทำยังไงดี