บทที่319ฉันชอบเธอ(2)
บทที่319 ฉันชอบเธอ (2)
พันเดชขมวดคิ้ว มองเธอด้วยสายตาที่ซับซ้อน จิดาภายิ้มออกมาเป็นข้ออ้างล่ะสิท่า ข้ออ้างที่จะสลัดเธอ
ทิ้ง! ‘
ตอนนี้ พันเดชก็พยักหน้า “ใช่ เป็นแบบนั้นแหละ!!
ได้ยินเช่นนั้น จิดาภากลับคิดต่าง
“อยากรู้ไหมว่าทำไม? “พันเดชถาม
จิดาภานิ่งอึ้งไป พันเดชยอมรับซะหมดจดขนาดนี้ ต้องมี วางแผนร้ายไว้แน่!
อีกทั้ง สายตาของเขาก็จองตรงมายังเธอ เธอก็มีอาการไม่ เป็นตัวของตัวเอง
จิดาภาไม่ได้ถามอะไรออกไป พันเดชก็พูดออกมาซะเอง
“เพราะเธอ…….
“อืม! ? ”
“อยากรู้ไม่ใช่เหรอว่าทำไมฉันถึงเลิกกับเธอ? เพราะมี เธอ ดังนั้นจึงเลิกกับตุลยา จิดาภา ฉันชอบเธอ….อยู่ๆพันเดช ก็พูดออกมา มองตรงเข้าไปในดวงตาที่เย็นชาของเธอ ริมทันที ตกลงเขามันหรือเปล่านะ
ยอมรับเลยตอนนี้พันเดช
อย่างตัวดูด พร้อมดูดทุกคนให้เข้า
จิดาภา
เลยนะ”
มองในดวงตาขยับไปของแล้วเป็นเรื่องจริงล่ะ!?
ฉันเชื่อ! “จิดาภาปฏิเสธไปทันที “ฉันว่าฉันยัง สามารถจัดการระยะเวลาสั้น แต่คนคนนั้น ไม่ใช่ฉันแน่ๆ”จิดาภามอง พันเดชแล้วพูดฟังก็เสียงเล็กน้อย
ฟังที่จิดาภาเป็นคนแบบนั้น
“ไม่หรือไง”จิดาภาถามกลับภาพลักษณ์คุณมัน ฝังอยู่ในจิตใจของใครคนไปแบบนั้น
พันเดช……”
เขาอดไม่ได้ที่จะกระตุกยิ้มมุมปากขึ้น ฉันเข้าใจ คุณคงไม่ มั่นใจตัวเองขนาดนั้น? ”
จิดาภายิ้มออกมา นี่ไม่ใช่ปัญหาของความมั่นหรือไม่ มั่นใจในตัวเอง สำหรับคุณ ฉันไม่ต้องการความท้าทายแบบ
หน้าของพันเดชคล้ำขึ้น มองไปที่เธอ กัดฟันพูดออกมา “ที่ เธอพูดก็ถูก เป็นแบบนั้นจริงๆ ดังนั้นนะจิดาภา ทางที่ดีเธออย่า ตกหลุมรักฉัน! ! ”
ได้ยินเช่นนั้น จิดาภาก็นึกตลก “คุณไม่ต้องห่วง ไม่เด็ด ขาด! ”
สีหน้าของพันเดชดูไม่ได้ยิ่งกว่าเดิม มองไปยังจิดาภา อยากจะบีบคอเธอ ให้ตายเสียจริงๆ!
ผู้หญิงคนนี้พูดดีๆแล้วมันจะตายขึ้นมาให้ได้เลยใช่ไหม!
เห็นพันเดชเป็นเช่นนั้น จิดาภาฉลาดเธอเลือกที่จะเงียบ เอาไว้ หลังจากเงียบไป ก็นึกถึงสิ่งที่พันเดชพูดขึ้นมาได้ทำให้ หงุดหงิด จะมาคุยเรื่องนี้กับเขาทำไม
คงว่างมาก!
พันเดชก็ยืนอยู่อีกด้าน สีหน้าดูไม่ได้ ไม่ได้พูดอะไรออก มาเช่นกัน
ในที่สุด ผ่านไปสักพัก จิดาภาก็มองออกไปนอกหน้าต่าง “งั้น นี่ก็ดึกมากแล้ว ฉันอยากพักผ่อนแล้ว คุณจะกลับไปไหม? #
พูดเช่นนั้น พันเดชก็มองไปที่เธอ “ทำไม? คืนนี้ไม่อยาก ให้ฉันอยู่เป็นเพื่อนหรือไง? “พันเดชถามออกมาอย่างชัดถ้อย
ดูออกว่า เขาโกรธนิดหน่อย
จิดาภาจงใจที่จะทำเป็นไม่ได้ยินในสิ่งที่เขาพูด ยิ้มแล้วก็ พูดขึ้นมา “ฉันแค่กระดูกร้าว ไม่ได้พิการ ไม่ต้องหรอก
Please enter a description
Please enter a price
Please enter an Invoice ID
เคล็ดลับ: คุณสามารถใช้แป้นคีย์บอร์ดซ้ายขวา A และ D เพื่อเรียกดูระหว่างบทต่างๆ